Dinsdag 19 EES Juni 1906.
No. 7211. fefWWI 55e ^aar9an9
Stadsnieuws.
Feuilleton.
Leemen voeten.
AHERSFOORTSCIE COURANT.
UITGAVE- Verschijnt Dinsdag- Donderdag- en Zaterdagmiddag. Abonnement per 3 maanden ƒ4.
franco per post ƒ4.15. Advertentiën 16 regels 60 cent; elke regel meer 10 cent. Legale- BUREAU
w va«t rï officieële- en onteigeningsadvertentiën per regel 15 cent. Beolames 1—5 regels 1.25; elke regel
FIRMA A. H. VAN ULEEFF meer ƒ0.25. Groote letters naar plaatsruimte. Bewijsnummers naar buiten worden in rekening KORTEGRACHT
te AMERSFOORT. gebracht eo k«ten e»enal3 .f»n,lerlijke Oum„8r»10 cent. Poltbua 9. Telephoool».
Bij anvertentien van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht.
de winkeliers hun eens gegeven woord breken.
Inmiddels zal door de branche-comité's streng
worden gecontroleerd welke magazijnen tegen
de belofte in woor na negenen geopend
zijn en met de eigenaars daarvan kan wellicht
gesproken worden om hen tot inkeer te
brengen.
Aan het Bestuur werd opgedragen, in dezer
voege te handelen.
Slechts zeer weinigen waren voor wat men
wel krasse maatregelen pleegt te noemen,
als daar zjjn motion van afkeuring in de
plaatselijke bladen, enz. Het ovorgroote
meerendoel verwachtte oneindig meer succes
van een gemoedelijk overreden der afvalligen
en van een brengen onder de aandacht der
koopers, dat dezen de winkeliers er als 't
waren toe dwingen, zeer tegen bun zin en
zonder noemenswaardig voordeel, hun ma
gazijnen weer langer open te stellen, daartoe
gedreven door concurrontie-vrees.
Waar overal wordt geijverd voor een kor
ten arbeidsdag hebben toch ook de winke
liers en hun personeel het recht op een niet
overmatigen arbeidstijd en zeer is het te
wenschen, dat het publiek daartoe zal mee
werken en dus gehoor zal gevon aan do cir
culaire, welke bet Bestuur van i>Handel en
Nijverheid" nu wel spoedig zal doen ver
spreiden,
Een vrijwillige vervoegde sluiting is, dunkt
ons, toch altijd nog oneindig aangenamer dan
een, die wettelijk wordt geregeld.
De Directeur-generaal der Posterijen en
Telegraphie verzoekt den werkgevers, die
de op 1 Juli 190Ö vervallende prömiën voor
de Ongevallenwet wenschen te betalen, om, ter
bevordering van een geregeldeu gang van
zaken on om lang oponthoud aan de loketten
der Postkantoren te voorkomen, die betalingen
te doen, naar gelang van do aanvangletters
hunner namen, op de hierna vermelde data
Voor hen, wier namen aanvangen mot eene
der lettors A. B of C., op 2 of 3 Juli a.s.
voor hen, wier namen aanvangen met eonu
der letters D, E, F, G, H, I of op 4 of 5
Juli a.s.;
voor hen, wier namen aanvangen met eene
der letters K, L, M of N, op 6 of 7 Juli a.s;
voor hen, wier namen aanvangen met eene
der letters O, P, Q, R of b, op 9 of 10
Juli a.s.
voor hen, wier namen aanvangen met eene
der letters T, U, V, W, X, IJ of Z, op 11 of
18 Juli a.8.;
voor do werkgevers, die publiekrechtelijke
lichamen, naamlooze vennootschappen of
andere rechtspersonen zijn, of dio als leden
eer,er commanditaire vennootschap het bedrijf
uitoefenen, op 13 of 14 Juli a.s.
Door Gedeputeerde Staten zijn voor den
dienst ongeschikt bevonden en door den ma
joor Provincialen adjudant daaruit ontslagen
vier lotelingen van ae lichting 1906, waarvan
óen uit Amersfoort, voor wien dus het vol
gende jaar een ander moet opkomen.
Van enkele gebouwen en aan oenige par-
ticuliero woningen wapperde gister He vlag
ter herinnering aan 18 Juni 1815, den Water-
loodag.
Burgemeester en Wethoudors hebben in alle
klasse-lokalen van de verschillende scholen
biljetten doen aanplakken van den volgenden
inhoud
«Het is laf on dom menschen en dieren,
waar ook, lastig te vallen, te plagen of te
mishandelendo vogels in bosch en veld
van hun nesten en eieren te berooven; in
plantsoenen, bosscben en tuinen doboomen,
grasvelden, bloemperken en banken te be
schadigen ot te vernielen.
«Een (linke, ferme jongen, een degoltyk
meisje eorbiedigen liet eigendom van een
ander hoe zoudon zij het vinden, indien
men vernielde, wat hun of hun ouders toe
behoort?"
B. en W. van Alkmaar wel te verstaan.
De schooljeugd te Amersfoort heeft een
zóo pak kond biljet «heel niet" noodig.
Toen hier besloten word tot gomeentelnke
exploitatie der Gasfabriok on de fabriek aan net
Smttllepnd zou worden gebouwd, werd door
menigeen do vraag gedaan waarom hier geen
installatie werd gemaakt voor elcctrisoh licht.
Intusschen is de fubriek xóo ingericht, dat zij
kan worden gebezigd voor cloctriecho centrale.
Of dut spoedig xal gebeuren, staat xoor te bezien,
vooral als men nagaat, dat de resultaten met
hut olectrisch licht, althausbii Gemecute-exploi-
tatie, niet zoo boel gunstig zijn.
Thans schrijft weer do Londcnsoho correspon
dent der _N. Rott. Crt."
In den hulsten tyd heeft het electrischo licht
te Londen niet voel geluk gehad. Ik zal mjj
niet in do oorzukon verdiepen, maar eon feit ia
het, dut het een rooks nederlagen heeft geleden
De grootste was wel die in St. Marylebone.
Deze Gemeente had groote onkosten gemaakt
voor de vestiging haror electrischo liohtfabriok,
maar kwam toon tot hot besluit, dat hot gas
toch, por slot van rekening, voor minder geld
even goed was een besluit, waarover natuur
lijk heel wat te doen is geweest.
De tweede overwinning door het gas hier
Wie met ingang ran 1
Juli zich op deze cou
rant wensciit te abon-
neeren, ontvangt de
nog in JUNI verschij
nende nummers kosteloos.
Do 9 iiurs-sluiting.
In de jongste maandvergadering van «Han
del en Nijverheid" werden, behalve de in het
vorig nummer reeds vermelde stukken, in
gebracht een brief van een schoenwinkelier
en twee brieven van handelaren in galante
rieën, houdende alle de mededeeling dat zij
genoodzaakt zullen zijn hun magazijn ook
na negenen open te houden omdat verschil
lende vakgenooten die thans óok open houden
en zij daarvan groot nadeel ondervinden.
Een der leden deelde mede, dat hij een der
gelijk schrijven ontving van een raanufactu-
rier, aan welken brief hij een nieuw adres
verleendenu de brief niet werd voorgelezen,
concludeerde spr. dat öf de schrijver er van
zich alsnog heeft bedacht, bi eenvoudig zijn
winkel open houdt.
Gelijk we reeds schreven, lokten deze brie
ven een zeer langdurige en zeer breede dis
cussie.
Aan den eenen kant werd gevraagd of,
met name in het manufacturen-vak, waarin
de vervoegde winkelsluiting algemeen was,
een 30-tal winkeliers weer een overdreven
langen arbeidsdag moet hebben door den
onwil van óen enkel vakgenoot.
Aan de andere zijde werd betoogd, dat de
vereeniging haar afkeuring er over moest
uitspreken dat ondanks de geheel vrijwillige
onderteekeping van het Reglement sommigen
weer zich terugtrekken. Daartegenover werd
opgemerkt, dat in een der brieven voorkomt,
dat het publiek niet meeweikt en het dus
beter zou zijn, alvorens in 't openbaar af te
keuren dat sommigen hun woord braken, bet
veel beter zou zijn de winkelenden nogmaals
voor te houden, dat het in het belang is der
winkeliers, hun gezin en hun bedignden, van
welke laatsten velen in bun vak vereeniging
ijveren voor een korter arbeidsdag, dat
tijdig worde gesloten.
Het schijnt wel, dat het weder openhouden
na 9 uur der winkels tusschen Paschen en
Pinksteren zeer slecht heeft gewerkt op de
beweging, die vóór Paschen zoo stipt werd
44).
Zoo sleepte Bredeu zicb weer veertien dagen
voort. Het op wacht staan voor Olla's deur had hjj
opgegeven. Laar ontmoette hjj haar op zekeren
dag in Februarihet eersto ijs was in dezeu winter
van enkel nevel eerst zóo laat gekomen. Zij was een
uitmuntend suhaatsenrjjdster, maar te ijdel om zich
dadelijk hjj het grooto middagconcert te latou zien,
dus had zjj een der morgenuren gekozen om'zioh
heel alleen om het Rousseau-eiland te oefenon. on
nu haastte zy zich naar huis, tevreden over naar
zekerheid en zóo betooverend met de bijna kinder
lijke gratie, die door do inspanning aan de schoon
heid der jonge vrouw verleend was, dat Brodon, die
haar tegenkwam, als een hongerende naar haar keek,
toen hij zijn hoed afnam.
„Ha, mon ami! Hoe maakt do kleiDe het vroeg
zy spottend.
Een wolkje was er over haar 3tralend gelaat ge
trokken. Men had haar nog nooit links laten liggen
en deze man bier had haar belachelijk gemaakt.
Broden gaf daar in 't geheel geen antwoord op.
„Olla", zei hy heesch, „wees tooh niet zoo wreed.
Kijk my oona aanik kom me zelf voor als een
bedelaar."
„Zoo zi6 je er ook juist uit"
„Mag ik vandaag by je komen 1"
„Neon. Vaudaag is 't ijsfeest. Ik heb me juist
geoefend."
Zy liet de aobaataen rinkelen, die zy over den
doorgevoerd en dat zy die nu wat later dan
in de wintermaanden zich op de straat be
wegen er niet aan denken, dat ook de winke
lier recht heeft op oen niet overmatig langen
arbeidsdag. Komt er thans iemand vlak by
of iets na negenen in don winkel, dan is
het zoo moeilijk, hem niet te helpen, vooral
als in de zelfde branche de een of ander
wèl verkoopt.
Er waren er, die alleen heil verwachten
van wettelijke regeling. Is die ingevoerd,
dan mag en kan dus geen vakgenoot zjjn
magazjjn langer openhouden dan den wette
lijk vastgestelden tjjd en is er dus geen sprake
van onbehoorlijke concurrentie, zjjn slag slaan
ten koste van de overige vakgenooten.
Men weet, dat te Amsterdam en te Gro
ningen pogingen worden aangewend tot wette
lijke sluiting en zeer terecht merkte de Voor
zitter dan ook op, dat het 't best ware het
resultaat daarvan af te wachten, óok om te
zien of Gedeputeerde Staten van Noord-
Holland en van Groningen hun goedkeuring
hechten van het Raadsbesluit, dat de materie
zal regelen. Keuren zy dat goed, dan ver
valt te gelijk de dubio omtrent art. 153 Ge
meentewet.
Intusschen werd de aandacht gevestigd op
art. 9 van het Sluitings-reglement waarby
de winkeliers zich moreel verbondeu «volgens
plicht, eer er geweten dit Reglement na te
koinen" en de vraag werd gedaan of hot
prestige der vereeniging niet verbiedt, zich
neer te leggen bij de handelwijze van hen
die hun handteekening eenvoudig niet langer
erkennen, een wjjze van loen, die als schaamte
loos werd gequalificeerd en in flagranten
strjjd met het »een man een man, een woord
een woord".
Tegenover de opmerking, dat reeds ten
vorigen jare werd voorspeld, dit de beweging
gtfeo stand zou houden, werd ingebracht,
dat er dikwijls iets is beproefd,dat niet ge
heel slaagde, maar dat daarom de tjjd, aan
zulk een proef besteed, niet als geheel ver
loren kan worden beschouwd. Ook bier's
dat hot geval; want wordt te avond of te
morgen ook in den Raad van Amersfoort een
voorstel aanhangig gemaakt tot wettelijke
regeling, dan zal rnen nu met feiten kunnen
komen, terwijl de loop der zaak heeft geleerd,
dat wetteljjke sluiting noodig is.
De vraag werd gedaan of het, in afwach
ting van hetgeen te Amsterdam en te Gro
ningen zal worden bepaald omtrent wettelijke
sluiting, geen aanbeveling verdiende,nogmaals
een flinke circulaire te doen uitgaan aan de
koopsters er de koopers, die, nu weer ver
wend, en uit gemakzucht toe meewerken dat
arm droeg.
„En morgen?"
„Morgen moot ik inpakken, Ik ga met den uachl-
trein uaar Parys. Ik moet daar oen paar weken
studeeron. Rëjnno lieel't in de Vaudeville oen
uieuwe rol gecreëerddie moet ik eons zien."
En na een oogenhlik voegde zij er nis terloops by
„Ga mee. Je zult, hoop ik, inzien, dat jo my oen
schitterende voldoening sohuldig bent. Of moot je
kinderon wiegen?"
Zijn besluit stond dudelyk vost. Uit de grauwe
ledigheid van zijn huis naar het vroolyke, lachende
Parys zyn zenuwen werdon weer veerkrachtig hy
die gedaohte.
„Ik ga mee."
Zy bleef verrast staan.
„Maar dan moet jy maar zien, hoo je iuo weer
kwijtraakt", zoide by mot de zolfde hongerige vroo-
lykheid.
Zij lachte overmoedig.
„Dat is myn zaak."
Bredon stormde naar huis. Heel do wereld soheon
hem weer vroolijk toe. Hy rukte r,yn geldcaasoite
open. Ecu ollendigo achthonderd guldenDaar kon
hij niets mee uitrichten. Olla loefde wel niet op den
zak van een vriend, maar heel baar optreden, do
opmerkzaamheid waarmede hy haar zoo gaarne om
ringde, vóór alles bot betalen van zijn schuld hier,
vereischtuu eeu heel andere «om. Hy had veel schul
den. Als zy van elkaar gingen, zou hy Ester weinig uit
te betalon hebben, Waurschynlyk zou zjj naar Peters-
walde gaan. Bovendien behield zy in het kiud steeds
den waren erfgenaam. In iodor geval waren haar
omstandigheden boter dan de zyne.
Hy moest toch ook met haar spreken. Het was
„jet heel noodzakolyk, dat hy bij nachten ontfld zijn
huis zou ontvluchten als een diof. Dit hfl olknnr zyn,
was reeds lang geen echt meer, on Brodon trachtte
tiuh wys te maken, dat hy nooit van halve maat-
regelon had gehoudon. Maar vreemd; als h'y aan
Ester's oogen dacht, word hy bevreesd. HiL sou haar
ook kunnen sohryven. Maar hot gold? Z\jn cradlet
was ovoral uitgeput.
Een paar duizend mark leende hem niomand
meer.
In den namiddag ging by naar Weller. Hy zou
het toob maar eens probeeren. Wellicht viol er met
Weller oen verstandig woord to sproken. Hy wist
hoe do zaken stonden.
Wolier was op zyn bureau in do Koningstraat, toen
Bredon kwam. Hij was erg kool. Sedert de ziekte
van Ester lood hij innerlyk zoo veol, dat hy allo
kraoht moest inspannen om tonminsto don man
daar voor hem, dien hy als oorzaak van al hot
ongeluk beschouwde, met een schjln van hoflolHk-
iicid te ontvangen. Broden Was ook verlegen. Hol
gesprok was erg ceulettergrepig.
„Ik vermoed, dat jo mij iets to zoggen hebt", wierp
Weller or plotsoling tusschen.
„Jo bent altyd onze vriend geweest. Je stolt ook
bijzonder veel belang in Ester
Wollor lotto soherp op. Er lag echter geen ironie
in de woorden.
„Jo was ook haar voogd.
Voor het eorst legde Brodon dsn nadruk op desa
verhouding.
„Ik weet, dat Ester zich toen óok tot jou beoft
gowend, toon zo die «enigszins idealistische neiging
voor my in oon praotisoho wildo omzetton."
Weller maakte bü dezo wending van hot gesprok
oon beweging, alsof hy wilde opspriDgou, maar hy
gaf goon antwoord.
„Ik wuat niet, of iy toen alle zokorhoid hadt voor
eeu gelukkige toekomst van onze eohtvorbiulonis..."
„Neon", wierp Wolier er tussohon. „Maar Ester
stond or op."
„Juist", gaf Broden dadoljjk toe, „zn stond er op.
Nu, jo hebt gelfjk gehad; we zyn beiden zeer onge
lukkig geworden. Ik wil niemand do schuld gevon...."
Nu stond Wollor werkelijk op en wol zóo plotse
ling, dat Broden ophield. Toon du ander van »yn
schrijftafel, waarop hy onwillekeurig oon paar
brochures hoen ou weer had goschoveu, zich weer
tot hom wendde, overkwam Bredon iets zeldzaams
by sloeg voor den blik van die corlyku, scherpe
oogen de zij no neer.
„Jo wilt scheiden, nietwaar? Ik zou je óok dien
raad geven. Ester is voor langen tyd lichamelijk
geruïneerd, hot kind is nauwelijks lovensvatbaar en
alle andoro omstandigheden zijn zoo ongunstig
mogeiyk."
Hij sprak zóo kalm. dat Ureden niet wist of lid
sloohts vaststaande feiton opnoemde dan wel, of
hy hem doodelyke boloedigingon in het gelaat
shngordo.
Hy nam nun, dal het toiten waren en sprak er
zoo over. Hy zoide, dat een tydoiykn scheiding
het best was, dat in dion tyd do noodigo stappen
gedaan konden worden en hy bereidwillig alle sohuld
op zich wildo nemen en Ester hot kind laten.
-Dat is eon voornaam punt, want je woet.dat dat
kind myn erfgenaam is.'r
„Ik goloof niot, dat hot ooit die erfoniz al kun-
non aanvaarden. Voor het ovorige stom ik volkomen
met jo plan in. Wanneer wil jo vortrekkon?"
„Morgeuu'oad."
„Weet Eater daarvan
Een verlogen pauzo.
„Ester weet niote?"
„Zy is sedert do gehoorto van het kiDd zóo
vreemd, zy hooft zelfs nog geen woord tegen my
gosprokou, Ik bon natuurlijk overtuigd, dat zo er
meo In zal stommenjuist iu haar belang vind ik
doze v.-oodzaruo oplossing de beste. Ik hoop op jou,
Wellor. Ja hebt nog don meeston Invloed op haar
en
(Wordt vervolgd.)
