Dinsdag 7
Augustus 1906.
No. 7232.
55e Jaargang.
Reis-exemplaren.
Feuilleton.
k misdaad zijns broeders.
Eenheid van tijd.
FIRMA A. H. VAN CLEEFF
te AMERSFOORT.
Verschijnt Dinsdag- Donderdag- en Zaterdagmiddag. Abonnement per 3 maanden f\.
franco per post /'1.15. Advertentiën 16 regels 60 cent; elke regel meer 10 cent. Legale-
oflicieële- en onteigeningsadvortentiën per regel 15 cent. Reclames 15 regels f 1.25; elke regel
meer f 0.25. Groote letters naar plaatsruimte. Bewijsnummers naar buiten worden in rekening
gebracht en kosten evenals afzonderlijke nummers 10 cent.
Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht.
KORTEGRACHT 9
Postbus 9. Telephoon 19.
Aan onze abonné's, die tijdelijk elders,
helzij binnen- of buitenlands vertoeven, wordt
op aanvrage en met duidelijke opgave
van adres, de Courant eiken verschijndag tegen
vergoeding van het porto toegezonden.
Ook niet-geabonneerden kunnen op de
zelfde wijze de geregelde toezending van de
«Amersfoortsche Courant" tijdens hun uitstek
digheid zich verzekeren.
KENNISGEVINGEN.
JACHT.
De COMMISSARIS der KONINGIN in de pro
vincie UTRECHT,
Gezien het besluit van heeren Gedeputeerde
Staten der provincie Utrecht, dd. 26 Juli 1906, No. 67 i
Gelet op art. 11 der Wet van 16 Juni 1857 (Staats
blad No. 87)
Brengt ter kennis van de belanghebbenden
lo. dat do opening der jacht op klein wild, ver
meld in de 2e zinsnede van art. 17 der Wet van den
18 Juni 1857 (Staatsblad No. 87), voor dit jaar in de
provincie Utrecht is vastgesteld op Zaterdag 25 Au
gustus a.s. mot zoDBOpgaug, met uitzondering van
de jacht op hazen eD fazanten, waarvan de opening
op Zaterdag 29 September a.s. met zonsopgang is
bepaald
2o. da
dat de lange jaebt alleen des Dinsdags en dea
Vrijdags van iedere week zal mogen worden uitge
oefend, en hot jagen in ongeraaaid te veld staand
koren, peulvruchten on klaverzaad, welke nog in 1906
moeten geoogst worden, verboden is, evenalB het
jagen in tabakslauden, zoolang het zoogenaamd best
goed niet is geoogst
8o. dat de jaoht op reebokken slechts gedurende
de maanden October en November, en de jacht op
reegeiten uitsluitend van 15 November tot 1 Decem
ber zal zjjn toegelate».
Ed, ten einde niemand eenige ontwetendbeid
biervan kunne voorwenden, zal deze worden afge
kondigd en aangeplakt, waar zulks te doen gebrui
kelijk is.
Utrecht, 28 Juli 1906.
De Commissaris der Koningin vooruoemd
F. D. SCHIMMELPENNINCK.
bezwaren bij Burgemeester en Wethouders kan in
brengen.
Amersfoort, 6 Augustus 1906.
Burgemeester eu Wethouders voornoemd,
De Burgemeester,
WUIJTIERS.
De Secretaris,
J. G. STENFERT KROESE.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
AMERSFOORT,
gelet op art. 37 der Drankwet,
brengen ter openbare kennis:
le dat bij hou is ingediend een verzoekschrift om
verlof tot verkoop vun alcoholhoudenden drank,
anderen dan sterkendrank, voor gebruik ter plaatse
van verkoop, door J. DELEN in de achterkamer van
het perceel Lcusderweg No. 40 alhier;
2e dat binnen twee weken na deze bekendmaking
ieder tegen het verleenen van het verlof schriftelijke
6.)
Den volgenden ochtend werd de gevangene voor
den rechter geleid. De beschuldiging werd voorge
lezen en aan bet eind gevraagd of de beklaagde iets
had in te brongen, waarop deze antwoordde
„Ik beb een zeer afdoend antwoord op dè be
schuldiging, doch zou dit liever niet uitspreken eer
ik mijn advocaat heb geraadpleegd, hoe ik dut
antwoord moet inkleeden. Is het mij veroorloofd,
tot zoolang te zwijgen?"
„Natuurlijk", antwoordde de rechter. Hierop werd
den gevangene aangezegd, dat hy een week in
voorloopige gevangenschap zou worden gehouden,
welken tijd de politie noodig had om verdere in
lichtingen aangaande de droeve gebeurtenis in te
winnen.
De gevangene werd naar de gevangenis overge
bracht en nadat de groote poort zorgvuldig gesloten
was, werd liy in een ruimen, steenen gang geleid,
waar hy door den directeur en eenige oppassers
werd opgewacht.
Nadat zyn naam aan den directeur was opgegeven,
werd de beklaagde naar een kleine, doch nette bad
kamer gebracht. Zelfs te midden zyuer ellende gleed
een glimlach over de trekken van den gevangene
by de gedachte boe noodzakelijk zulk een schikking
was ten opzichte van de meeste bezoekers, die binnen
deze muren ontvangon werden.
De treurige omstandigheden in aanmerking geno
men, waarin de gevangene verkeerde plotseling
gescheiden van vrouw, tehuis en vriendeu, terwijl
zijn oom dood lag en by beschuldigd werd zyn
moordenaar te zyu was deze wonderlijk, onnatuur
lijk kalm en wist bij zich voortreflyk te bebeerschen;
hy was een geheel ander wezen dan de terneder ge
slagen man, dien wjj vóór zijn gevangenneming zagen.
Door de Kamer van Koophandel en Fa
brieken te Haarlem is het volgend adres
gezonden aan de Tweede Kamer, met afdruk
ken aan de leden en aan aiie Kamers van
Koophandel hier te lande
De Kamer van Koophandel en Fabrieken
te Haarlem veroorlooft zich hare bedenkingen
tegen het bij uwe vergadering aanhangige
wetsvoorstel tot invoering van een wettelijken
tijd bij dezen aan u kenbaar te maken.
Waarom hebben de voorstanders van het
behoud van den Amsterdamscheu tijd in
ons land verreweg de meerderheid? Orndal
men noch vervroeging van het leven, noch
verlating daarvan wenscht.
Het komt onze Kamer voor, dat aan dat
verlangen kan voldaan worden, ook als de
zone-tijd, hetzij dan de West-Europeescbeof
de Middel-Europeesche, tot wettelijke» lijd
zal worden verheven. Onze Kamer is zelfs
van meening, dat invoering van een dezer
tgden als wettelyke tijd geen invloed op het
maatschappelijk verkeer mag hebben.
Dit verkeer, dus ook de daarbij in acht
genomen tijden, wordt deels beheerscht door
•vetten en verordeningen, deels door onder
linge overeenkomsten, regelingen of afspraken.
Invoering op zich zelve van een wettelijken
tijd heeft uit den aard der zaak op het be-
staaude verkeer geen invloed. Zij verkrijgt
dien invloed eerst, onwillekeurig, wanneer
de uurwerken naar dien tijd geregeld worden
eu, rechtens, wanneer de wet bepaalt dat,
waar in wetten, verordeningen, overeenkom
sten, reglementen, instructiën, enz. een be
paald uur genoemd wordt, dit zal geacht
worden in den wettely ken tijd te zijn gesteld.
Eu daartegen nu bestaat bij ons en bij
allen, die het verkeer ongehinderd willen
laten, overwegend bezwaar. Aangeuomeu,
dat zoodanig voorschrift in tal van gevalleii
geen hindet zou veroorzaken, daartegenover
staan duizenden van gevallen, waarin de tyds-
bepaling geen wijziging gedoogt.
Die tijdsbepalingen zijn thans in ons~land
naar verschillende tijden genomen, Ioonende
tusschen Amsterdamschen tijd en West-
Europceschen tijd, helzij volgens de stil
zwijgende bedoeling van partijen, hetzij onder
uitdrukkelijke vermelding, zooals bij den
spoorweg-, post- en telegraafdienst. Het
wetsvoorstel maakt geen onderscheid en
schrijft voor, dat zonder uitzondering het
tijdsverloop tusschen elf uur 's avonds en
den aanvang van het eerste etmaal volgens
den wettelijken tijd zal geacht worden een
vol uur te zijn. Daaruit volgt, dat alle
tijdsbepalingen zoo in voorschriften van
het openbaar gezag als in particuliere regle
menten en overeenkomsten zoo in Am
sterdamschen tijd als in welken anderen tijd
ook hetzij stilzwijgend of uitdrukkelijk
gesteld bij de in werking treding dei-
wet geacht zullen worden, in den wettelijken
tijd te zijn gesteld.
Wij behoeven slechts te wijzeu op de
boven reeds aangehaalde dienstregeling der
spoorwegen om het onmogelijke van een
dergelijken maatregel in het licht fe stellen.
Zal de wet dan bepalen dat het bedoelde
voorschrift uitsluitend betrekking heeft op
regelingen, van het openbaar gezag uitge
gaan Dit ware in zeker opzicht nog scha
delijker, omdat dan het in elkander grypen
der verrichtingen in het verkeer zou ver
broken worden.
In het midden latende de vraag, of de
wet do bovenbedoelde wijziging in alle tot
nog toe vastgestelde tijdsbepalingen zou
mogen decretreeren, wijst onze Kamer er
op, dat die maatregel voorgesteld wordt
zonder dat men zich ook maar eenigszins
rekenschap van de gevolgen heeft gegeven.
Toch liggen voor een ieder de voorbeelden
voor de hand, waarbij, hetzij in verordeningen,
reglementen of overeenkomsten, het tijdstip
zeer bepaald in verband met den zonnestand
of met toestanden in het buitenland gesteld
is, en wijziging daarvan een niet bedoelden
en voor velen ongerieflijken of schadelijken
toestand zou teweegbrengen.
Unze Kamer vraagt daarom in het alge
meen belang, bepaaldelijk in het belang
van handel en nijverheid, om bij de invoe
ring van den wettelijken tijd alle op dat
tijdstip bestaande regelingen te eerbiedigen,
gelijk zulks steeds bij de invoering van wet
telijke legeltngeu is in acht genomen. Be
paaldelijk verwijzen wij op dit punt naar de
Hij sloeg vol belangstelling de gansche inrichting
der gevangenis gade en naar zyn uilerljjk te oor-
deelen, schoen de gelagenheid oin de gebruiken en
gewoonten in een gevangenis te leereu kennen, hem
eerder aangenaam dan het tegendeel.
Nadat hy zich lang genoeg naar den zin van zijn
bewaker gebaad had, werd hy verzocht, dien man
vóór te gaau langs oen breede trap, die op een groot
portaal uitkwam. Dit portaal bad een glazen dak en
aan beide zijden waren boven elkander verdiepingen
met genummerde vertrekken. Op elke verdieping
was een opzichter. De bewaker van den gevangene
riep nu met luider stem eeu nummer af, waaropeen
opzichter kwam toegeloopen en hem het vertrek,
dat voor bem in gereedheid was gebracht binnen
leidde. Een gedrukte lijst van de regels werd hein
aangewezeu, terwyl by laat ontving, deze te lezen
en ze niet te verbreken. Toen sloten zjj de deur
achter hem toe.
Hy vond d6 cel volstrekt geen onaangeuamo plaats,
doch een heerlijk koel vertrok, twaalf voet lang en
zeven voet breed, met helder gewitte muren. Een
koperen waschkom, die glom als goud, was aan den
muur bevestigd, evenals een kleine kloptafelin een
boek bevonden zich drie plauken boven elkander,
waarop een Bybel en oen gezangboek, een linnen
bord, een tiünen kroes, een bouten lepel, een zout
vaatje en een stuk zeep in de meest volkomen orde
gerangschikt waren. Op de bovenste plank lag bet
opgerolde beddegoed, dut bestond uit eeu hangmat,
twee dekens en een zeer klein hoofdkussen. De vloer
was van zwart asphalt, dat glimmend gepolijst was.
Hy klom by bet vebster, dat met dichte tralies be
zet was door op de tafel te gaan staan. Door de
nauwe openingen zag hjj torens van kerken, masten
van schepen in de rivier en kon by flauw het ge-
druisuh van bet straatgewoel onderscheiden. Hy
staarde eenige oogeublikken naar die teekenen van
vryheid, die hij daar buiten zag, toen sprong hy vau
de tafel en eerst nu de enga grenzen vau zyu cel
ziende, besefte hy eerst recht zyn toeBtand.
Na verloop van eenigen tyd begon by elk voor
werp in zyn eei afzonderlijk in oogenschouw te ne
men, alsof hjj zich daardoor wilde dwingen, :iyn ge
dachten vau zyn weinig benijdbaren toestand af te
Wet betreffende de maten, gewichten en
weegvverktuigen.diegeenerlei wijziging bracht
in ae bij wetten ol overeenkomsten vast
gestelde hoeveelheden of gewichten, doch
alleen voorschriften voor de toekomst bevatte.
Vrees, dat op deze wijze de eenheid van
tijd niet zal worden verkregen, behoeft niet
te bestaan. In de eerste plaats zal de wet
voorschrijven, dat tijdsbepalingen in stukken
van openbare besturen en autoriteiten voort
aan uitgaande, zullen geacht worden uxar
den wettelijken tijd te zijn gesteldterwijl
voorts een termijn te stellen ware, binnen
welken alle bestaande regelingen van liet
openbaar gezag uitgaande, met den wette
lijken lijd in overeenstemming zullen moeten
gebracht zijn. In dien tijd zullen zeker ook
alle particuliere dienstregelingen van spoor
wegen als anderszins, fabrieksreglementen,
instructiën en dergelijke inet dien zelfden
tijd ir. overeenstemming zijn gebracht. Naar
onze rneening zou de wet moeten bepalen,
dat ook op dat tijdstip de openbare uurwerken
naar den wettelijken tijd waren te regelen.
Op die wijze zal de invoering van den wette
lijken tijd geschieden zonder dal het verkeer
daarvan iets bemerkt. Het ongerief der dub
bele tijdsaanwijzing zal nog gedurende enkele
maanden blijven. Zelfs is te'voorzieu, dat ge
durende dien korten tijd het bezwaar zich in
sterker mate zal doen gevoelen dan thans,
wvaraan mtusschen gemakkelijk zal kunnen
te gemoet gekomen worden. Daartegenover
staat het allergewichtigst voordeel, dat het
verkeer zich geheel wij naar den wettelijken
tijd zal kunnen schikken, en het noch tot
vervoeging, noch tot verlating, door de wet
gedwongen zal worden.
Alle, of althans bijna alle Kamers van
Koophandel hebben thans vacant!'1. Intusschen
zal het verzoek om adhaasie, door de Kamer
te Haarlem gedaan, welhaast een punt van
overweging uitmaken én zeer zeker zullen
thans weer de peunen in beweging komen
over deze inderdaad belangrijke zaak.
We herinneren er aan, dat 24 Mei dezes
jaars bij de Tweede Kamer is ingediend een
I wetsontwerp, dat slechts de volgende vier
artikelen bevat
l Art. 1. De wettelijke tijd in Nederland
is de middelbare zonnetijd van den meridiaan
op vijftien graden Oosterlengte van Green
wich.
leiden. Hij vond, dat menschen in zijn
heden, wier schuld slechts vermoed en niet bewezen
wordt, beter gehuisvest en anders behandeld 'moes
ten worden maar deze gedachte was niet heel bil
lijk, want al huisvestte de regeering de beschuldigden
in een paleis, voorzien van alle gemakken, dan nog
zou een gevangene ontevreden zyu; waut wie kan
tevreden zijn, wanneer bij de gulden vrijheid moet
ontberen?
Na verloop vau een paar uur werd den gevangene
aangezegd, dat de advocaat bem beneden wachtte.
Hij werd nu langs een trap on door een steenen
gang geleid, die uitliep op een groot portaal. Io
liet midden was eeD vertrek met glazen wanden.
Dit wa3 de kamer, waar de gevangeoen hun advo
caten zagen en raadpleegden, terwijl de bewakers
zo van nlle kanten bespieden koudeu. Maar er be
stond geen mogelijkheid, dat eenig geluid naar
buiten drong, zoodat de gevangenen de meest be-
langrijke geheimen aan bun raadgevers konden toe
vertrouwen, zonder vrees te koestereu dat eenig ander
oor het geringste booren kou. Menige bekentenis
van schuld is in dat vertrek aan de ooren vau een
advocaat toevertrouwd. Vreemde diugen zijn daar
verteld aan don man, die zyn best moet doén om
straf af te wenden. Het was ook daar, dat den ge
vangene werd toegestaan^ afscheid te nemeh vau
bloedverwanteu en vrienden. Deze kamer zag menig
droevig afscheid plaats grijpen tusschen man en
viouw, moeder en kind, vriend en vriend. Deze
glazen wanden zouden menig droevig verbaal kiiuneu
doen van afscheid eu wanhoop. Meuige gevangene
denkt nog, na jaren lang zyn eentonig bestaan le
hebben voortgesleept, aau dal laatste afscheid terug
en de stervende in de ziekenzaal dor gevangenis,
omringd van alles, wat de dood zoo mogelijk nog
verschrikkelyker maken kan, ziel in zijn verbeelding
nog dat baitverseheurend afscheid, toen hy vrouw
en kind vaarwel zeido in dat glazen vertrek.
De heer Speuce, de advocaat, was zeer verbaasd,
zyn klant iu zulk een buitengowouen toestand aan
te treffen en sprak den wenscb uit. iu staat te zyu,
zijn vryhoid voor hein terug te krygen.
De advocaat was een man, die eeu zaak tot in de
kieinate bijzonderheden onderzocht. Het gesprek
tusschen hem en den heer Muurse was lang, ver
trouwelijk 6D zeer ernstig en terwijl zij spraken, be
schreef de rechtsgeleerde menig vel papier met aller
lei kleine bij zonderheden.
Eer hij vertrok, zeïde hij
„Het spijt mij zeer, mijnheer Muurse, dat ik u
hier aantref, maar we zullen er zonder twyfel spoe
dig in slagen, u uit uw gevangenschap te verlossen
Ik vertrouw, dat na hetgeen u mij medegedeeld hebt,
ik in staat zal zyn, onmiddellijk uw ontslag te beico-
raen. Maar zelfs, al zouden »o niet zoo gelukkig
zijn, dau moet u bedenken, dat vele menschen ver
oordeeld worden, wier schuld nooit bewezen is."
„Uw woordeu ziju zonder twijfel goed gemeend",
antwoordde de gevangene, „maar ik zcudesuh.ande
niet kunnen verdragen, dal zelfs eeu schaduw van
verdenking op mij bleef rusten."
„Schande? In het geheel met. Indien iemands
schuld niet bewezen is, wordt bij geacht onschuldig
te zijn, want velen worden vrijgesproken en kieren
uit hun voorloopige gevangenschap terug zonder een
enkele smet op huu naam. We zullen echter doen,
wat we kunnen en er het beste van hoopen. Ik vrees,
dat het niet te betwijfelen is, dat uw arme oom
vermoord werd en hoewel ik volstrekt niet aan uw
onschuld twijfel, zal de beste wijze oin u van elke
verdenking te zuiveren, zijn, dut wij don waren
moordenaar vinden. Ik vrees echter, dat do politie
in de meening verkeerende, dat do schuldige iu haar
macht is, den waren moordenaar'ruimschoots tijd
eu gelegenheid hoeft gegeven om ie ontkomen eu
alle sporen van zyu misdaad uit te wissohen en te
vernietigen. Ik kan u niet veTheleu.dat uw toestaud
zeer netelig is. Ik zal echter den besten detective
die te vinden is, opsporen eer u voor het gerecht
moet veraohynen. Spoedig kom ik weder u hezucken."
Na nog een paar woorden verliet du rechtsge
leerde den gevangene, overtuigd, dat de heer Muurse
niet schuldig was 'au den moord on dut le ware
schuldige ontkomen was. Maar wie do uiw vdenaar
kon zyn, of op welke wyze de moord gepleegd was.
waren vragen, waarop hy tevergeefs een antwoord
zocht te vinden.
(Wordt vervolgd.)