Zaterdag 18
Augustus 1906.
No. 7237.
55e Jaargang.
Reis-exemplaren.
Feuilleton.
De misdaad zijns broeders.
EENVOUD.
FIRMA A. H. VAN CLEEFF
te AMERSFOORT.
Verschijnt DinsdagDonderdag- en Zaterdagmiddag. Abonnement per 3 maanden f 4.
franco per post f 1.45. Advertentiën 16 regels 60 centelke regel meer 10 cent. Legale-
officieële- en onteigeningsadvcrtentiën Der regel 45 cent. Reclames 1—5 regels/11.25; elke regel
meer f 0.25. Groote letters naar plaatsruimte. Bewijsnummers naar buiten worden in rekening
gebracht en kosten evenals afzonderlijke nummers 10 cent.
Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht.
KORTEGRACHT 9.
Postbus 9. Telephoon 19.
Aan onze abonné's, die tydelyk elders
hetzij binnen- of buitenlands vertoeven, wordt
op aanvrage en met duidelijke opgave
van adres, de Courant eiken verschijndag tegen
vergoeding van het porto toegezonden.
Ook niet-geabonneerden kunnen op de
zelfde wijze de geregelde toezending van de
«Araersfoortsche Courant" tijdens huD uitstek
digbeid zich verzekeren.
KENNISGEVINGEN.
De BURGEMEESTER en WETHOUDERS vau
AMERSFOORT
doen te weten, dat door den Raad dierGomeente
in zijne vergadering van den 31 Juli 1906 ia vastge
steld de volgende verordening
Verordening tot wijziging der Verordening
betreffende de straatpolitie.
Artikel 1.
Iu artikel 47 sub a der Verordening betreffende
de etraatpolitie vervallen de woorden: „of rijwiel".
Art. 2.
In art. 48 der in art. 1 genoemde verordening
vervalt bet woord „rijwielen".
Art. 3.
Art. 62 der in art. 1 genoemde verordening ver
valt.
Art. 4.
In art. 59 der iu art. 1 genoemde Verordening ver
vallen de woorden: „en de berijder vaneeu rnwiel".
Art. 5.
In art. 66 der in art. 1 genoemde Verordening
vervalleu de woordeu„of handwagens", „of band
wagen" en „of den band wagen".
Art. 6.
De artt. 79 en 80 van de iu art. 1 genoemde Ver-
ordeniug vervallen.
Art. 7.
In lid 1 van art. S2 der in art. 1 genoemde Ver
ordening vervallen de woorden„en aan wielrijders".
Art. 8.
Achter art. 84 der in art. 1 genoemde Verordening
wordt uen art. 84bis toegevoegd, luidende
„De verboden en verplichtingen, neergelegd inde
artt. 49, 50, 51, 64, 65 en 82 lid 1, zjju niet van toe
passing, op den besluuurder van een motorrijtuig
of rijwiel".
„De verboden en verplichtingen, neergelegd in de
artt. 59 en 60 z|jn niet van toepassing op den be
stuurder van eeu motorrijtuig of rijwiel en voor
zoover betreft bet ontmoeten en voorbijrijden van
en voorbij gereden worden door een motorrijtuig of
rijwiel, met op den bestuurder vaD een rij- of voor
tuig, geen motorrijtuig of rijwiel zijnde".
Art. 9.
In art. 86 dor in art. 1 genoemde Verordening
wordt in plaats van
„41 tot en met 54" gelezen„41 tot en met 61,
53, 54"; wordt „80" geschrapt en wordt in plaats
van „63, 78 en 79", gelezen„63 en 73".
Zijnde d"ze verordening aan Gedeputeordo Staten
van Utrecht, volgens hun bericht van den 10. Augus-
no
Om zichzelven bekommerde hjj zich weinig, maar
hij hield zich bijna voortdurend bezig met bet leed
van zijn vrouw, zijn diep bedroefde moeder en zjjn
liefhebbende broeder.
Hoewel hij anders niet van zedelijken moed ont
bloot was, sidderde bij thans bij de gedachte, wat zijn
lot zijn zou, indien hjj in handen der politie viel.
Na de vreeseljjke uitspraak des rechters durfde hg
Diet nogmaals een onderhoud met zijn vrouw zotken
en terwijl de dagen voorbjjkropen, kon hjj niet anders
doen, dan wachten tot Herbert vrijgelaten zou zjjn en
hem zou komen opzoeken.
Uitgeput door zoovele aandoeningen en ontbloot
van raad en steun, werd hjj ten prooi a«" de diepste
neerslachtigheid, zóo, dat Job Sudderland argwaan
koesterde.
„Wat zou hjj toch uitgehaald hebben'/" vroeg de
Zigeuner zich af. „Hij heeft zijn liefje gezien en als
het alleen om geld te doen was, nu, ze ziet er rjjk
genoeg nit, dus daar zou ze hem wel aan geholpen
hebben. En al zaten de agenten hem nu eens op
de hielen en werd hjj eens voor een maand of twee
in de doos gestopt, wat zou dat nog? Wjj maken
daar zoo'n drukte niet over. Maar hjj zeide, dat hjj
onschuldig was aan betgeen ze hem ten laste leg
den, maar dat is altijd met die groote beeren, die
zjjn altijd c.3chuldig en dat zijn we allemaal
totdat we gesnapt worden" zeide bg grinnekend.
„Maar als de-e onschuldig is, dan is mjjn naam
geeD Job Sudderland. Als hij onschuldig was waar
om zou hg dan zitten kijken. alsof bij zjjn laatste
oor'je versnoept had? Hij ziet er erg naar uit, dat
h ij iets heel leelgks op zgn geweten heeft. Nu, als
tus 1906, no. 42, in afschrift medegedeeld.
En is hiervan afkondiging geschied, waar het be
hoort, den 17. Augustus 1906, des middags te 12 uur.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester
WUIJTIEBS.
De Secretaris,
J. G. STENFERT KROESE.
De BURGEMEESTER vun AMERSFOORT
brsngt, iugevol-e missive van deu Miuistei van
Marine d.d. 7 Augr tu i.l., no. 64, Bureau Hydro-
graphie, ter kennia var belanghebbenden, dat op 3
en zoo noodig op 4 September 1906 een schietoefening
zal.' worden geuouden van het fort op de Harssens.
Er zal gevuurd word? a met ki r.onnen van zwaar
kaliber (30 c.M.) waarbij ve wordt gemaakt de
rende van Texel tot op 9Uc van het fort.
Op de dagen waarop gevuuru wordt, zal van het
fort eeu roode vlag waaien vau minstens een uur
vóór den aanvang der schieU sfening tot aan het
einde daarvan, alsmede gekleurde vlaggen, aauge-
vende de richtingen, waarin gevuurd zal worden.
Bovendien zullen op die dagen groote waarschu
wingsborden worden geplaatst aan den ingang dor
haven en op de batterjj Vischmarkt, vermeldende
ir welke richting dien dag gevuurd zal worden,
terwijl nabij het torpedo-magazijo en aan den ingang
van de haven borden zullen worden geplaatst, waarop
is aangegeven de beleekenis der gekleurde vlaggen,
als volgt: rood en witte vlag beteekent Noord, wit
en zwarte vlag N.O., zwarte vlag Oost.
Amersfoort, 18 Augustus 1906.
De Burgemeester voornoemd,
WUIJTIERS.
„Bij eenvoudige raenschen wordt gevraagd
kost en inwoning voor een jongen, enz."
Wordt gevraagd een huishoudster, die een
eenvoudigen burgerpot kan koken, enz."
«Pension gevraagd met eenvoudigen kost,
enz."
zin een eenvoudig burgergezin bestaat
gelegenheid, enz."
De annonces in onze dag- en weekbladen,
waaraan bovenstaande heele en halve zinnen
herinneren, zijn nog niet zeldzaam, al is hun
aantal niet groot. In enkele komt reeds iets
om den hoek kijken, dat een andere strooming
dan die van den eenvoud verraadt.
Eenvoud deed hier donken aan degelijkheid
en flinkheid, maar tevens aan goedkoop. Het
is niet de tegenstelling van weelde en over
vloed, overdaad zoo gij wilt, maar van on-
noodigen tooi en overtollige versiering, van
opgesmuktheid.
De eenvoudige burgerman van jaren geleden
kocht een jas van een stof, die twee of driemaal
zoo duur was als die welke zyn standgenoot
van heden opdoetmaar de man deed er ook
dat zoo is, dan zal ik hem eu zijn broer aardig laten
opdokkeu. als ik hem nog wat schuil moet houden.
En als Job Sudderland iemand schuil wil houden,
zullen de ageDlen hem Diet gauw vindeD, maar
Job moet betaald worden en goed ook. Ik zal dus
maar kalm afwachten, tot die broer komt en dan
zullen we eens zien."
Zoodra hg zgn vrijheid had berkregen, haastte
Herbert Muurse zich naar Ravenwood. Hg brandde
van nieuwsgierigheid om te weten, wat daar sinds
zijn gevangenneming was voorgevallen. Isabella, die
sinds bet onderhoud met haar man niets meer om
trent hem had vernomen, was zeer verheugd over
Herbert's komst, die xjj als een voorbode van Frank's
terugkeer beschouwde.
Isabella ontving hem met tranen van vreugde
over zijn vrijlating en gevoelens van dankbanrbeid
ten opzichte van zijn broederlijk gedrag tegenover
Frank.
Hg stak haar zgn band toe, dooh Isabella om
vatte zgn arm met beide handen en vroeg:
„Waar is Frank t"
Herbert leidde baar naar bet dichtsbjjzgnd vertrek
en sloot de deur.
„Waarom kwam Frank niet motje mee?" vroeg
ze smeekend.
,'t Spijt me, dat ik het je moet zeggen, dat je
nog wat geduld zult moeten hebben, Bella, ter
je hem terug kunt zien."
De nieuwsbladen waren voor haar achterwege gehou
den, terwijl bet den dienstboden verboden was, in baar
tegenwoordigheid te spreken over hetgeen in haar
omgeving voorviel. Zg wist dus niets van bet Ver
hoor en de uitspraak. Ook bad men voor haar ge
heim weten te houden, dat het lgk van den heer
Wilson naar Ravenwood was overgeb icht, terwjjl
de oude mevrouw Muurse en dokter Mitchell zich
met al de toebereidselen voor de begrafenis belast
hadden. Nu zouzjj echter alles van Herbert vernemen.
„Ik heb zeer met Frank te doen", zeide Herbert,
toen Isabella een weinig tot bedaren was gekomen.
Vertel mij, hetgeen je van deze treurige geschie
dt."
deni» weet."
viermaal zoo laag mee. Jaren achtereen was
die jas zijn Zondagsche, waarmee hij week
in v\eek uit ter kerk ging en die eiken
Maandag door moeder de vrouw met evenveel
zorg en ernst en voorzichtigheid werd afge-
borstold en weggehangen,alsof haar echtvriend
zelf er in stak. Wel zouden wij nu zeggen,
dat het kleedingst.uk achter de mode geraakte,
maar 't is een teit, dat de mode wat minder
grillig was in die dagen clan tegenwoordig,
of dat haar onderdanen minder gedwee waren.
Met de kleeding van de vrouw des huizes
was het niet anders. Wat zij droeg, kon tegen
een regenbui en tegen veel meer andere
buien, en dat was maar goed ook, want
mantels en mantilles en allerlei andere ver
sieringen en cache-misères waren nog niet
doorgedrongen tot de klasse van raenschen,
waartoe deze vrouw behoorde, die voor geen
geld ter wereld juffrouw en om den dood
geen mevrouw had willen heeien Zij kookte
den pot en trakteerde haar man op een Hinken
hutspot met worst en spek, maar wist niet,
dal er zoo iets van pudding en dergelijke in
de wereld bestond in haar rijstebrij in melk
gekookt, kon de lepel rechtop staan en de
erwtensoep, die zy op tafel bracht, deed er
te nauwer nood voor onder.
«Kalfvleesch is half vleesch" was haar
spreekwoord, maar in November werd er
een varken geslacht en een halve koe ol een
kwart (de andere helft of drie kwart kwam
aan anderen) en dan werden er allerlei heer
lijkheden voor den wider gereed gemaakt:
enorme massa's worst en rolpens, een vat
vol pekelvleesch of varkenskluiven. Vooi-
raden erwten en boonen kwamen in huis en
de kelder weid goed voorziende boterpot
was gevuld en eigen toebereid vet stond te
wachten. Eenvoudig maar degelijk ge hadt
er een reuzengeslacht mee kunnen groot
brengen en onderhouden.
In huis was het niet anders; de muren
waren zóo stevig, dat buurmans pianogetokkel
er niet zou doorgedrongen zijn, als hij een
piano had gehadde meubelen eeuvoudig,
maar zoo, dat men op de stoelen kun zitten
èn wat de grootte der zitting èn wat de
stevigheid van de rugleuning betreftals er
op de tafel gemorst werd, was Holland in
last om de zindelijkheid, maar niet omdat
de vrees gewettigd was, dat het meubelstuk
voor weken en maanden bedorven was.
Zoo was het eeu naar het andereenvou
dig maar goedbijna hadden we geschreven
eeuvoudig dus goed.
„Frank gezien?" riep Herbert uit. „Waar is bg
dan en wat doet hg?"
„Hg is in de schuilplaats, die je hem hebt aan
geraden. Ik zag hem eens iu bet geheim en hjj ver
telde mij, welk een goede broeder je voor hem bent
geweest."
„Stil, stil 1" zeide Herbert ongeduldig. „Wat bezielt
hem om op die manier zgn leven te wagen, terwijl
de politic misschien reeds overal uaar bem zoekt?"
„Wees niet boos, H irbert.hij kwam alleen om
mg te zien", zeide Isabella, in tranen uilbarstond.
„Maar bij moet bet niet doen", antwoordde Herbert
boos. „Als ze hem te pakken krijgen, wordt hij
ougetwijfeld tot levenslange gevangenschap veroor
deeld, of we moeten het eene of andere bewijs van
zijn onschuld kunnen vinden."
„Je bedoelt, dat ze bem schuldig zouden verklaren
vroeg ze verontwaardigd.
„Ja, zonder twijfel, of ze zouden iemand anders
moeten vinden", antwoordde Herbert met terneder-
geslagen oogeD. „De meeste menschen koesteren
ernstige verdenkingen tegen Frank en de uitspraak
luidde, dat hij moord met voorbedachten rade ge
pleegd had. Zg kennen ham niet zoo goed als wjj,
„Hoe durven ze Frank van zulk een afschuwelijke
misdaad beschuldigen?" riep zg vol verontwaardi
ging uit.
„Wees niet boos op injj, Bella, indien ik je vertel,
hetgeen je in de couranten lezen zult. Zij schijnen
goede gronden voor hun "erdenking te hebben. Je
moet niet verwachten, dat vreemden Frank met jou
oogen bez'cn zullen", voegde hg er ruw aan toe.
„En dat zeg jij, Herbert?" riep de arme vrouw
uit, voor oen oogenblik vergetend, dat Herbert zich
gevangen had laten nemen om bem gelegenheid te
geven om te vluchten.
„Jij tenminste weet, dat er nooit een man leefde,
zóo weinig in staat om zulks een slechte daad te
volvoeren. Wat zal je doen Je zult er toch geen
oogenblik in berusten, dat er zulke afschuwelijke
Of dat alles terug moet keeren Nucd,
dat kan niet. Dat zou een revolutie zijn;
de eenvoudige degelijkheid en de degelyke
eenvoud van vroeger hadden hun goede zijde,
maar ook hun bezwaren. Maar toch, konden
we in enkele opzichten het niet een beetje
eenvoudiger doen eu zou daar niets by te
winnen zijn Is inderdaad ons leven en ons
doen eu ons spreken niet een beetje opge
schroefd? Zijn onze amusementen niet wat
overdreven talrijk en grootsch Een beetje
meer eenvoud zou geen schade doen.
Hoor onze taal. Wij overdrijven zonder
ophouden en zouden ons bespottelyk maken
als tot ons geluk de anderen niet even dwaas
ded8n. Wij amuseeren ons «yselyk" en
lachen »vreeselyk" wij vinden een of ander
stuk «goddelijk" en raakoa dag aan dag
nieuwe woorden krachtiger naar veler smaak,
maar inderdaad overdreven en daardoor dwaas.
Kan dat niet een weinig, neen, veel eenvou
diger en meer waar, meer juist?
Zie onze kleeding, vooral die der vrouwen
en meisjes. Zou een weinig meer eenvoud
daarin niet kunnen worden toegepast, en
zou de eenvoud der meer ontwikkelden niet
gunstig kunnen en moeten werken op den
kleinen burger, wiens inkomen bij de sterke
concurrentie in nering en bedrijf niet vol
doende is om aan de telkens hooger gestelde
eischen te voldoen Meermalen gebeurt het,
dat, van hoogst aanzienlijke mannen en
vrouwen sprekende, er gezegd wordt: «Wat
een eenvoudige maul" of Wat was zij een
voudig en voorkomend
Die eenvoud, welke hierop bedoeld wordt,
is de ware; die kan de man of de vrouw
van geboorte zich veroorlooven, omdat hy
ook zonder gemaaktheid en aanstellerigheid
zijn plaats weet in te nemen ente be
houden. En wat werkt die eenvoud weldadig
op anderen
Hoor de gesprekken hier en daar en Iet
op de krachtwoorden, waarvan ze doorspekt
zijn hoor de hooge beweringen van jongeren,
die nog maar even den neus in de wereld
hebben gestoken en een oordeel vellen over
all s en nog wat.
Let op hetgeen hier en daar op tafel ver
schijnt in den vorm van spijs en drank bij
feestelyke of bijzondere gelegenheden, dat
zoo al geen handen met geld, dan toch meer
heeft gekost, dan overeen te brengen was
met de financiën van het gezin en waarvoor
beknibbeld moet worden op het allernood
zakelijkste.
beschuldigingen tegen Frank worden ingebracht
Indien hij in jou plaats was, zou hg niet rusten,
eer hij je naam gezuiverd had. Hoe kond, hoe ge
voelloos spreek je 1"
„Volstrekt nie., Bella, je bent onverstandig. Het
was mij tot dusverre onmogelijk, iets voor Frank te
doen maar nu ik vrjj beu, zal ik niet rusten eer
ik hem gered heb. Het ia echter niet verstandig van
ons, dat we onze oogen sluiten voor bet groote ge
vaar waarin hg zich thans bevindt.
„Het is bekend, dat Frank gedurende de ganscbe
reis met oom alleen washij kan niets zeggen van
hetgeen is voorgevalleu gedurende den overtocht
van Londen naar hier en zijn revolver werd op den
spoorweg gevonden. Dit alles bgeen genomen.
„Zwijgzwijg 1" riep ze toornig uit „O, ik wilde,
dat ia een man was! Het zou je niet geraden zgn,
op tieze wijze van je broer te spreken. Je maakt,
dat ik je bgna ga haten 1"
„Zoo doen de vrouwen altijdze laten alleen hnn
gevoel spreken. Denk je, dat ik niet even goed be
sef in welk gevaar hij verkeert als jij Neem ik
geen maatregelen om hem te doen outkomen aan
gevolgen van zijn zgn ongeluk?"
Herbert keerde haar zgn rug toe, terwijl hg dit
zeide. Zgn koude, harde manier van doen verbaas
de Isabella en toen hij ziel) eindelijk omkeerde en
haar aanzag, voelde zij. dat hij Frank schuldig achtte.
„Nu, Bella," zeide hij ten laatste, toen zg ophield
met schreien, „wees, wat ik je bidden mag, ver
standig en 1 lister naar mij, We moeten het eene of
andore plan beramen om Frank zoo spoedig mogelijk
het land uit te krijgen. Hij moet Engeland verlaten,
tot we zjju onschuld kunnen bewjjzen.
_„Hij moet buitenslands gaan, tenminste voor een
tijd, tot deze moeilijkheid voorhij Is. Voor 't oogen
blik mag hg geen verhoor ouddrgaau de toevallige
omstandigheden zgn te overstelpend in zgn na
deel I"
(Wordt vervolgd.)