Dinsdag 3
September 1907.
No. 7396
56e Jaargang.
Beleefd verzoek
Terugkeer
Feuilleton.
ANGELINA.
UITGAVE:
FIRMA A. H VAN CLEEFF
te AMERSFOORT.
Verschijnt Dinsdag Donderdag- en Zaterdagmiddag. Abonnement per 3 maanden fi.
franco per post f 1.15. Advertentiën 16 regels 60 cent; elke regel meer 10 cent. Legale,
officieële- en onteigeningsadvertentiën per regel 15 cent.Reclames 1—5 regels/-1.25;elke regel
meer f 0.25. Groote letters naar plaatsruimte. Bewijsnummers naar buiten worden in rekening
gebracht en kosten evenaU afzonderlijke nummers 10 cent.
Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht.
BUREAU
KORTEGRACHT9
ostbus 9. Telephoon 19.
aan hen, die uitstedig waren
en zich de „Aniersfoortsche
Courant" lieten nazenden, ons
bericht te geren van hun
opdat de courant weder ge
regeld te hunnen huize kan
worden bezorgd.
KENNISGEVINGEN.
Herstemming voor
2 Leden-patroons
1 Lid-werkman
van de Kamer van arbeid voor de
Bouwbedrijven te Amersfoort.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
AMERSFOORT,
Gezien de beschikking van den Minister van Land
bouw, Nijverheid en Handel van den 26 Juli 1907,
no. 3120 Afd. A,
Brengen ter algemeone kennis, dat bovenbedoelde
herstemming zal plaats hebben op Woensdag 4
September 1907.
Het stembureau zal zitting houden in bat Raad
huis vau des voormiddaga acht tot namiddags drie
uur.
Amersfoort, 27 Augustus 1907.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester,
WütJHERS.
De Secretaris,
J. G. STENFERT KROE3E.
De BURGEMEESTER der Gemeente AMERS
FOORT,
brengt, ter voldoening aan de aanschrijving van
den Commissaris der Koningin in de provincie
Utrecht d.d. 31 Augusts;, 1907, 4e afdeeliug, no.
4620/8404 ter kenuis van belanghebbenden, dat in de
Gemeenten Tienhoven, Jutpbaas en Utrecht gevallen
van MOND- en KLAUWZEER zjjn voorgekomen.
Amersfoort, 3 September 1907.
De Burgemeester voornoemd,
WUIJTIER8.
Koninginnedag.
Zaterdag riepen w# voor éeu enkele maal
dat mocht, dunkt ons, op dien buitenge
wonen dag wel de welwillendheid van
lezeressen en lezers in ten behoove van ons
personeel eu deden we de courant reeds om
12 uur verschijnen, in plaats van om 6 uur.
3.)
«Stilte als 't u blieft, heeren I" riep een van de
gasten, die aan de tafel saten. „De dochter des bui
zes zal nog iets voordragen."
„Ja", zeide Angelina op vasten toon, „ik zal de
opgegeven woorden nog eens gebruiken, in een an
der lied".
Zjj tokkelde een oogenblik de snaren en song nu
„Verspil toch niet vergeefs uw woord
Om mij te lokken naar het oord,
Waar de palmboom bloeit in volle pracht,
Zijn waaier wiogelend in den nacht.
Ik volg u nietneen, ik ontvlucht
Het vleiend fluisteren, dat ik ducht.
„Liever zweef ik in myn droomen
Naar 't wonderland, waar gouden stroomen
Van der zonne lieflijk licht
Spieglen op der golven banen,
Spelen over 't vergezicht
Van weiden, akkers, bostellen, lanen.
„Daar zingen de vogels luid ter een
Van God den Heer
Die, zittend op Zijn troon,
Het oog weuat naar de kroon
Die mij als koninginne
Van 't wonderland het hoofd omsluit,
'k Ontwaak I Li, zie, mijn droom is uit I
Nu weet ik 't weerJa, ik ontvlueht."
Het fluistrend vleien, dat ik duoht."
Was 't wonder, dat ook onze gezellen niet
te houden waren, dat ook zij mee wilden
feestvieren? En daar zal wel niemand zijn
geweest, die niet beeft goedgekeurd, dat dien
éenen keer slechts het allernoodzakelijkste
werd meegedeeld.
Alles heeft ook lóo meegewerkt, Zaterdag;
stond de lucht nog dreigend toen kort na
zevenen de zangeressen en zangers naar
»Amicitia" togen, reeds om acht uur, bg de
aubade der schoolkinderen, was het zonnetje
doorgekomen. En met die zon, bet feestzon-
□etje in alle menschen en de zon op het Loo,
moest het wei worden een mooi, bael mooi
feest.
Wie had een paar weken terug, toen de
süranje-vereeniging" deed berichten, dat baar
optochtsplan niet zou worden uitgevoerd,
een zöo prettig feest durven voorspellen?
Van den zeer vroegen ochtend tot diep in
den nacht was er een heel aardig stemming
en is de Koninginnedag op waardige wijze
gevierd.
De
zanguitvoering.
door 'n honderd dames en heeren op het
terras van «Amicitia", gedirigeerd door den
heer M. W. Petri en begeleid door de staf-
rauziek van het 5e reg;ment infanterie, wel
willend aangeboden door den kolonel-com
mandant van dat regiment, was een heel
gelukkig begin. Vooral op het Beukenlaantje,
dat ondanks het vroege ochtenduur zwart
was van menschen, klonk de zang heel mooi.
Op het terras zelf voldeed die niet zóo goed,
wellicht omdat de muziek, die overigens zeer
mooi het lingen begeleidde, juist aan dien
klank geplaatst was.
De mannen met
„oranje en nationaal"
deden op het laantje al prachtige zaken en
zóo trok dan ook ieder, van strik of rosetje
voorzien, zoodra het zingen was afgeloopen
en terwijl de «Aniersfoortsche Muziekvereni
ging" koraalmuziek deed hooreD van den St.
Joris-kerktoren Daar het station, waar de
bijna 550 schoolkinderen, die zouden deel
nemen aan de
aubade
aan den Burgemeester, als vertegenwoordiger
van H. M. de Koningin, werden opgesteld,
Nu was het de muziek van den R. K. Volks
bond, die den zang zou begeleiden. Wat klon
ken die kinsterstemmen friscb en hoe tlink
wist de heer R. van 't Wel hen in toon en
ook in toom te houden.
Wat een aardige optocht was dat, van
«Mezzo Monte" naar den Wilhelmina-boom,
waar weer dapper werd gezoügen, en naar
Vau de tafel klonk een halfluiden spotlach.
Prins José stond op.
„U ia werkelijk een veelzijdig ontwikkelde kun
stenares," zeide hij bedaard. „Doch nu wil ik u niet
verder lastig vallen. Ik dank u."
Hij maakte voor haar een beleefde maar stijve
buiging en voegde zich bij de overige heeren.
Ferrari trad op Angelina toe en greep haar zóo
hevig bij den poli, dat het baar pijn deed.
„Ga nu. myn kind I Je schijnt vermoeid te zijn.
Ga nu naar bedMorgen spreken wy elkaar nader".
De akelige grijnslach, waarmee uij dia laatste
woorden fluisterde, deed Augelina huiveren. Een
koude rilling voer haar door de leden angstig keek
zij rond, alsof ajj hulp eu bijstand zocht doch zij
zag slechts oogen, die met cnbsschaamde nieuws
gierigheid op haar gericht waren.
Mtdina keek haar echter niet aan. Hy scheen zóo
veidiept in de beschouwing vau het patroon, waar
naar net tapijt gemaakt was, dat by Augelina niet
eens „goeden nacht" hoorde zeggen. Althans, bij
antwoordde daar niet op.
In de voorkamer was Benedetto bezig de over
jassen der heeren gereed te leggen. Zoodra Ange-
liua hem sag, trachtte zy aan baar gelaat een kalme
uitdrukking te geven. Zooals altijd ging zy den be
diende voorbij zouder hem eenige aandacht te schen
ken. Dooh nu keerde zij plutaeÜLg op haar schreden
terug en sprak hem aan.
„Zou je my een dienst willen bewijzen, Bene
detto?" vroeg zij, zich tot een glimlach dwingend.
„Aller, wat u wilt", antwoordde Benedetto onmid
dellijk.
Zij zag niet, hoe zyn kleine zwarte oogen eensklaps
schitterden en hoe zyn mager, bleek gelaat plotse
ling begon te gloeien. Het hooid een wjiuig ter
zijde gekeerd, leide zij fluisterend:
„Ga onmiddellijk naar den prins en zeg hem
onder de anderen iets te laten bemerken dat ik
de Blankenhejmstraat, waarde welverdiende
versnapering de kleinen wachtte.
Terwijl zeer velen den
bidstond
bgwoonden, die onder voorgaan van ds. G.
W. C. Vunderink in de St. Joris-kerk werd
gehouden, maakten anderen zich gereed voor
de middagfeesten, beschouwde zij den veelal
zeer fraaie
versieringen
die vooral in de zoogenaamde achterstraten
dikwijls heel mooi waren. Wel het best
hebben zich de bewoners van Grooteen Kleine
Haag gehouden, die hun straten tot een waar
dennenbosch hadden gemaakt, met mooie
eerepoorten en een massa slingers. Op een
jeugdige vreemdelinge mogen de papieren
versieringen al een ongewouen indruk hebben
gemaakt, maar toch sprak er uit de lust om
iets ougewoons te geven op den feestdag.
En geweldig laaide de liefde tot het Vorsten
huis op toen op een hulde-telegram aan H.
M. namens deze een antwoord werd ontvangen.
Heel goed gedacht was ook de
optocht
van de Hagenaars, die mooie costumes te
aanschouwen gaf en het zeer fraai gebor
duurde vaandel «Hulde aan de Koningin
door de bewoners der Groote Haag", ver
vaardigd door een der dochters van den heer
Kamp, den vertegenwoordiger der Singer-
Maatschappij hier ter stede.
Inmiddels had de Jury voor den
étalage-wedstrijd
haar moeilijke taak aangevangen, te moeilgker
omdat er zóo reel moois te zien en te
beoordeelen was en de concurreerenden elkaar
zóo op zijde streefden.
Dat er, nu er zóo weinig tijd van voorbe
reiding was, nog 6 firma's deelnamen in de
rubriek «voedingsartikelen" 12 in de afdeeling
dames- en heeren artikelen" en 5 in de
rubriek «nuishoudelijke en luxe-artikelen" is
zeker prijzenswaardig.
Niet alleen zij die buiten mededinging
étaleerden, maar ook de vele anderen die
buitengewoon veel werk hebben gemaakt
van hun toonkasten, deden eens weer zien
hoezeer Amersfoort ook te dezen opzichte is
vooruit gegaan.
Waar zou het einde wezen als we alles
gingen opsommen, wat trouwens nu wel ieder
zal hebben geziende prachtige druiven van
de firma's Waterschot Co, en Morsink (er
hingen ruim 375 pond in de kast van eerst
genoemde), de kostbare collectie bont hij
den heer L. Houbaer, de zeldzame toiletten
van de Compagnie lyonnaise, het keurige
eetzaaltje bij de firma Fortmann Hehen-
kamp, de sierlijke uitstallingen bg den heer
D. J. Smit aan de Arnhemscbe straat en bij
den heer Fontein op de Laugestraat om
maar iets te noemen uit het zeer vele.
Aan éen zeer interessante zaak willen we
even herinnerenhet Konioklgk wapen zoo
als dat is vastgesteld bij Kon. besluit van 10
Juli 1907 en dat n:i reeds, door den heer
S. J. Duinen met meesterhand geschilderd,
stond geëtaleerd in een van diens vitrines.
Een andere bijzonderheid was de vlag van
den heer A. van der Kolk, aan den Vlasak-
kerweg, zeker een familiestuk, voorstellend
den overtocht van Koning Willem 111 bnde
overstrooming van Dreumel op 8 Maart 1855,
geschilderd door P. A. van den Bosch, Rijks-
bakenmeester te Tiel.
Terwijl het carillon in het middaguur
vaderlundsche liederen en wijzen deed hoo-
ren, hield bet garnizoen.
parade
welk schouwspel heel wat toeschouwers
lokte en onder meer werd bijgewoond door
den Burgemeester, de Wethouders en den
Secretaris der Gemeente.
Inmiddels deed de
«erewacht
reeds een ritje duor de stad. De twaalf rui
ters in gekleede jas, witte pantalon en wit
vest, hebben zich maar wat goed gekweten
van hun taak eu het
b loeineu-corso
kranig geëscorteerd.
Ook dit is uitstekend geslaagd, vooral den
korten tijd van voorbereiding in aanmerking
genomen. Daar waren heel aardig versierde
voertuigjes bij de zegewagen en die van
de Chr. jongelingsbond en van het Drank-
weer-comité deden 't wat mooi. Nagenoeg
zonder rusten schreed de stoet van even na
tweeën tot klokke half vijf door bgna de
geheele stadook door den Haag, waar hij
met groot enthusiasme werd ontvangen
De beide muziekkorpsen, dat van de R. K.
Volksbond en dat van den Chr, Nationalen
Werkmans Bond, moeten wel heel moe zijn
geweest toen de Voorzitter der «Üranje-ver-
eeniging" met een woord van dank aan de
medewerkenden en een hoezeevoor de
Koningin op den Hof den stoet ontbond.
En toch namen beiden ook 's avonds weer
deel aan de feestelijkheden, luatstgenoemde
aan de
gondelvaart
en eerstgenoemde aan de
prgsnitdeeling.
Wel is Amersfoort niet zeer gunstig voor
zoo'n tocht met verlichte gondels, omdat men
hom verzoek eenige oogenblik keu hier te komeu.
Ik heb hem iets mede te deelen."
Benedetto's gelaat betrok. Hij ging heen, dooh
het duurde een geruime poos eer hy Medina onbe
merkt naderen en hem de boodschap overbrengen
kon.
Verbaasd hoorde de prins den bediende aan. Wat
moest ds, beduiden Vóór hij het huis van den
Italiaan betrad, had hy reeds vreemde dingen genoeg
geboord omtrent zyn gaalheer on diens dochter.
Sommigen vertelden dit, anderen weer dat van Fer
rari's verleden. Allen vraren echter eenstemmig in
hun oordeel, dat de voormalige „beroemdn b iryton"
in het hazardspel merkwaardig gelukkig was en dat
zyn 8choone dochter, die de rol van deugdzame
maagd speelde, als lokaas moest dienen om een
rijken schoonzoon te krygen. Dit was genoeg om
den prins voorzichtig en wantrouwend te maken.
Zwijgend hoorde hy Benedetto aan en trok zich
toen peinzend in oen vensternis terug. Hy was nog
aan het overleggen of hy aan Angelina's whnsch zou
voldoen, toen Benedetto weder kwam en hem nog
dringender verzooht by zyn meesteres te komen.
Medina werd nieuwsgierig; bij wilde weten, wat
„die kleine geraffineerde coquette" te zeggen bad.
H\j volgde daarom den bediende, maar by zou goed
de oogen openhouden om niet in den voor hem
opengesteldeu val te loopen. Hij geloofde stellig,
dat Augelina van plan was, op de eene of andere
manier een aanslag op zyn beurs te doec of zijn
hulp in te roepen om bij anderen zoo'n aanslag te
kunnen ondernemen doch hy zou goed op zijn
hoede zyn.
Hij vond de jongedame in de voorkamer. Zy
leunde tegen de tafel, waarop zij met een haud
steunde. Met angstigen blik liet zy hem nader komen.
„Wat is er gebeurd""' vroeg de prins ontsteld.Hy
zag wel, dat Angelina, althans op dit oogenblik,
niet huichelde. Snel trad hij op haar toe en greep
haar rechterhand, die slap neorhing.
„Hartelijk dank, dat u komt," fluisterde Angelina
op matten toon.
„Waarmee kan ik u van dienst zijn?" vroeg de
prins toen zy verlegen ophield te spreken.
„U was boos op mij," zeide Angelina. „Geloof
my, ik wilde u niet beleedigen. Met hel tweede
lied wou ik u slechts te verstaan geven, dat ik vol
strekt uiet wensoh te streven naar hoogheid van
staal. Het kwam my zoo voor alsof u, evenals mijn
vader, na uijju eerste lied scheen te denken, dat ik
dwaas genoeg was om daarnaar te traebten. Ja, ik
meende zelfs te bemerken, dat u in de meening was,
dat ik op u bel oog had en dat u u daarom vroo-
lyk maakte over mij," duisterde zy nauwely ka hoor
baar, terwyl zij hevig bloosde.
„En hebt u my alleen hier outboden om my
dat te zeggen?" vroeg de prins, by wieu het wan
trouwen weder ontwaakte.
„Om u verscliooning te vragen. Het lag waarlijk
niet in mijn bedoeling, u bloot te stellen aan den
spot der andere heeren. Ik heb alleen ten tweede
male gezongen om elke verkeerde, onjuiste gedachte
omtrent my by u weg te nemen."
Hij keek haar onderzoekend aan.
„Ik wil u gelooven," zeide hij langzaam „doch
voor ik heenga, wilt u my zeker wel zeggeu, welk
belang u er bij hebt, te weten, dat ik verzoend
ben
„Ik.ik". Angelina keek rond alsof zij een uitweg
zocht. „Een gast van myn vader beleedigd te heb'
beu, al was het dau ook zonder opzet, zie, dat was
een gedachte die ik niet kon verdragen", zeide zy
eindelijk halfluid.
(Wordt vervolgd.)