Stadsnieuws.
dat de aankoop uit verschillend oogpunt wordt
bekeken; doch naar spr. meening was de daad
een zeer nuttige en even Doodige nu er
gelegenheid ontstond, deze gronden voor
werkelijk billijken prys aan te koopen.
Zooeven heeft eeu der Bestuursleden het
nog betreurd, dat de Gemeente niet trachtte
het huis met den prachtigen tuin van rar.
F. D. graaf Schimraelpenniuck aan te koopen,
waar men vrywel zonder kosten een prachtig
park had kunnen hebben,aangelegd als het werd
door J. 7jfl|cher, die ook het park van Soest-
dijk aanlegde. Thans is do gelegenheid om
het buitengoed Birkhoven te koopen met beide
handen aangegrepen. Wel is het in de laatste
jaren verwaarloosd omdat er geen behoorlijk
toezicht werd gehouden en is er te veel hout
werd gekapt, doch met geringe kosten zal
alles wel spoedig in orde zijn en zal er toe-
en opzicht worden gehouden.
De vraag of Amersfoort zóo ruim in zijn
geld zit dut het zich deze uitgaaf mag ver
oorloven, durft spr.. gerustelijk te beantwoor
den met ja; te meer omdat het buitengoed
zich zeil zal bedruipen en dus financieel de
Gemeente niet zal drukken. Spr. meent, dat
de heeren, die wel ingenomen blijken met
den aankoop, maar toch geen adhaesie willen
betuigen, dit niet weten.
Spr. betreurt het, dat de sterkste opposaut
verklaarde, slechts eeu maal of vijf op Birk-
boven geweest te zyn; ware hij er meer
geweekt en een vriend van natuurschoon
dan zou hij den aankoop van het boseh alleen
reeds een zeer groute aanwinst vinden.
Beid. Besiuui'sledeu, die teVüus Raadslid
zijn, komen uit het Noorden des lands, uu
A*sen en uit Groningen, twee plaatsen die
beiden een bosch rijk zijn, dat algemeen
gezocht is bij de inwoners. Spr. viudt het
een vreemde redeneering, te zeggen«uit
koopraansoogpuDt is er iets te zeggen voor
den aankoop; maar wat heeft de Gemeente
daaraan"?
Spr. herinnert, dat nog niet zoo heel lang
geleden een combinatie Birkhoven wilde
koopen, uie voor een gedeelte van hetbosch
een veel hooger bod deed. Gelukkig is die
koop afgesprongen doordien mevrouw Cock
Biomhoif haar bezit niet by leven wilde
vervreemden. Doch het bewijs is er, dat
Amersfoort, dat zeer veel meer verkreeg dan
het bosch alleen, niet alleen waar voor zijn
geld kreeg, maar het vele zelfs voor weinig
geld. Had de Gemeente het onderbands
gekocht en tevens duurder, dan ware het iets
anders; thans echter deed de Raad een der
uitstekendste daden, die hij in lange heeft
gedaan.
Opposant sprak over den toegangsweg;
welnu, deze zal worden verander I en als de
gehetde bevolkiug zal beseffen, dat Birkhoven
het eigendom is van alleü, dan twijfelt spr.
er niet aan of het zal ook worden de uit
spanningsplaats bij uitnemendheid voor allen,
te meer omdat het is het laatste bosch in de
nabijheid en niet zoo ver van de stad, niet
verder dan de Berg.
Het eerste deel van den Soesterstraatweg
is niet zou aangenaam, doch als om eens
een onderstelling te wagen de Punten-
burgej-laan eens geheel zal zyn bestraat, als
naast de nieuwe kerk en haar bijgebouwen
andere woningen zullen zijn gebauwd en de
laan wordt doorgetrokken naar den spoorweg
en van de achterzijde van Birkhoven weer
naar de spoorbaan dan zal dit terrein veel
worden bewandeld.
Spr. beeft nooit eenig molest ondervonden
op dezen weg, die voorbij de begraafplaatsen
door het zware bout en de fraaie uitzichten
zelfs heel mooi is.
Concludeerend, wi! spr. zeggeD, dat deze
vereeniging, teuzij ze in principe besluit geen
daden van den Raad te beoordeelen, gerust
adhaesie kan betuigen, te meer waar de Raad
unaniem besloot tot den aankoop en ook
H. N. steeds al het mogelijke doet om
Amersfoort naar buiten meer bekend te
maken, waartoe ook het Raadsbesluit om
Birkhoven aan te koopen zeker meewerkt.
li e t lid, dat het eerst opponeerde, meent
nog altijd, dat zijn vraag of de financieele
toestand van Amersfoort van dien aard is,
dat het CO mille mocht neerzetten in dezen
koop, niet is beantwoord. Birkhoven ligt aan
den ongelukkigst denkbaren weg, ook voorbij
de Begraafplaats en spr. blijft er bij, dat
Birkhoven te ver weg ligt omdat de weg
onbegaanbaar is. Men zal eens zien, hoe, als
Birkhoven wordt opengesteld, de bewoners
van den So< sterstraatweg overlast zullen aau-
doen.
EeD Bestuurslid wil den vorigenspr.
pertinent afvragen of hij zich verautwoord
zou achten indien hij aN Raadslid had tegen-
festeind waar het gold het in eigen '.om
rygen eii behouden van dit laatste bosch.
Immers Randenbroek, Lookhorst on Zand
bergen zjjn om zoo te zeggen gesloten, men
vraagt niet zoo licht een wandelkaart aan.
Had nu de Gemeente alleen om den weg,
die trouwens niet zoo 6lecht een gevaarlijk
is als de vorige spr. wel deed uitkomen, dit
zeer mooie en rendabele bosch, dat het under
dt waarde kon krijgen, moeten laten loopen?
De vorige spr. gelooft het zelf niet.
De vorige spr. heeft zoo ongeveer gezegd,
dat Jan Rap en zijn maat zich zal meester
maken van htt bosch en de wandelplaats.
Spr. bezocht dezer dagen nog liet park Sons-
beek te Arnhem en hij zag daar Je kinderen
der allerarmsten, doch niet éen politie-man.
Zou dan Amersfoort zooveel slechter zijn de
Arnhem. De vorige spr., die geboren Amers-
foorter is, gelooft dit evenmin.
Ook Dresden heeft kolossaal veel goederen
en bosschen gekocht; ook daar ziet men
wandelaars uit alle standen, doch geen poli-
tie-agent. En ook hier zal men familiën in
het prachtige bosch vinden, die er met hun
kinderen heen gaan.
Spr. meent, dat de Raad een zedelijken
plicht vervulde door dit landgoed niet zich
te later ontgaan, een daad waarvoor den
Raad lof toekomt.
Een ander lid herinnert, geen bezwa
ren le hebben gehad tegen aankoop, waar
spr. zelfs vóór zou hebben gesterad indien
hij Raadslid ware, want spr. vindt het een
gelukkige gedachte van den Raad, dat bij
dit bosch bewaarde. Spr. gaat echter niet
mee met hen, die zich utopieën scheppen,
want de groote afstand blijft oen onover
komelijk bezwaar.
Er is gezegd, dat Assen en Groningen een
prachtig bosch hebbendoch die bosschen
liggen vlak bij de stadDresden is óok ge
noemd, doch de Briiblsch Torrasse is ook
daar vlak bij de Stad.
Een ander bezwaar, dat óok is aangevoerd,
betreft de ligging aan die zijde der Gemeente.
Dat de stad hot buiten kocht uit voor
zichtigheid en zij naar best zal doen om er
zooveel mogelijk van te maken, wil spr
gaarne gelonven doch «lat er nieuwe straat
wegen zullen komen, geflankeerd door villa's,
wil er bij spr. niet zoo grif in eu als men
een half uur builen de stad moet wandelen,
dan wil men toch gaan langs een fraaien
wandelweg-
Er is ook gezegd, dat het jammer is, dat
de stad indertijd niet kocht het terrein waar
nu de Schimmelpenninck straat en - kade
zijn. Voor dat terrein zou spr. alles hebben
gevoeld.
Thans wordt aan de leden der vereeniging
gevraagd 01 zij de aankoop voordeelig achten
en dit nu kunnen zy niet beoordeelen. Daar
om meent spr. dat het zeer voorbarig is.
adhaesie te betuigen.
Een der Bestuursleden merkt op,
dat zij die geen tuin hebben en eens met
hun kinderen buiten willen zijn op'toogen-
blik niets hebben dan het Stort, waarheen
de weg al zeer ellendig is.
Een bestuurslid herinnert, dat toen
Groningen het Sterrebosch kocht, dit nog een
aardig eind van de stad lag. Zou het voor
zichtig zijn geweest, opgrond van dien afstand
destijds de koop niet te sluiten Een 15 jaar
geleden, bereikte men Sonsbeek langs bouw
land nu is de weg aaneengebouwd.
Spr. acht het een duad van wijs beleid,
dat de Raad niet lette op den afstand, doch
het oog bad op de toekomst en in verband
hiermee vroeg het Bestuur adhaesie.
Een lid viudt, dat reeds daarom adhssie
mag gebracht, waar de Raad zulk een
gelukkige gedachte had. Dit komt niet zoo
dikwijls voor.
Een Bestuurslid constateert, dat de Ge
meente bet landgoed met al wat daarbij be
hoort niet zoo heel duur wilde hebben en
zelfs benedeu taxatie-waarde in eigendom
verkreeg, voor een prys waarbij de Gemeente
nooit schade zal lijden, indien zy er al eens
over zou denken, het weer te quitteeren.
Er is nog geeoszins bepaald wat er mee
zal worden gedaan, doch spr. denkt zich zoo
in het heerenhuis een uitspanningsplaats en
meent, dat dit een heerlijkheid zal wezen
voor een gezin, dit er met de kinderen henen
gaat.
Toen het buiten te koop kwam, waren
alle anderen bosschen gesloten en er was
dus geen keus meer. Te beter is het, dat
het voor werkelijk billijken prys is gekocht.
Spr. herinnert, dut een poging is aange
wend om er een groot krankzinnigengesticht
te vestigen met paviljoens. De eigenares
wilde het destijds echter niet afstaan.
Spr. acht het een gelukkig denkbeeld, dat
de Gemeente nu eigenares is.
Spr. ziet reeds een tram Amersfoort—Soest
met een stopplaats bij Birkhoven.
Do Voorzitter zegt, dat het niet mo
gelijk is, het ulleu naar de zin te maken.
Steeds zijn er monschen tot oordeelen en
liefst tot veroordeelen gereed, vooral dezulken
die absoluut niet op de hoogte zyn van den
toestand.
Eeu der leden noemde het denkbeeld van
den aankoop een gelukkige gedachte en wil
toch geen adh&sie verleunen. Spr. begrijpt
dit niet.
Een 1 i d wil handhaven het standpunt
waarop hij zich in het begin plaatste, te
meer nu door de Bestuursleden, die tevens
Raadslid zijD, is verzekerd dat het landgoed
is gekocht voor lagen prys. Spr. blyft den
aankoop een gelukkige gedachte vinden, doch
vindt het nog te vroeg, adhaesie uit te spreken
over een daad waarvan we de uitwerking niet
kennen.
Een Bestuurslid heeft nog geen
antwoord gehad opzijn vraag aan den vorigeu
spr. 't Geldt hier slechts de daad van den
aankoop, afgescheiden van verdere plannen,
die ook spr. niet kent en waartegen hy zich
wellicht later vierkant verzet. Maar is de
daad zelf geen adhaesie waard?
Een ander Bestuurslid herinnert,
dat de vorige spr. de daad van het Gemeen
tebestuur prees en er zyn leedwezen over
uitsprak, dat het vroeger niet meer doortas
tend was. Thans is de Gemeente den goeden
weg ingeslagen nu is er kentering gekomen.
Ligt het tiu óok niet op den weg van »H.
N.", adhaesie te betuigen?
De Voorzitter zegt, op den voorgrond
te hebben gesteld, adhaesie te hechten aan
het principe. Er is zelfs gesproken van een
gelukkige gedachte en toch keurtdiespr.de
daad niet goud.
Het lid: U maakt goen verschil tusscben
een gedachte en de uitvoering van een ge
dachte. De niut-Raadsleden kunnen geen
oordeel vellen.
De Voorzitter herinnert, dat een der
Raadsleden aan B. en W. vroeg om, alvorens
dezen voorstellen deden, eeu bezoek van den
Raad en bloc aan do nieuwe bezitting moge
lijk te maken.
Spr. herhaalt, dat door aanneming van het
Bestuursvoorstel, de vereeniging niet meer
doet dan de gelukkige gedachte te prijzen,
dat is adhaesie te betuigen.
Een 1 i d meent, dat als iemand een han
delszaak opent, waarvan inen het resultaat
toch óok niet vooraf kent, men hem toch öok
wel feliciteert, dat is adhaesie betuigt.
Een ander lid: Feliciieoren en adhaesie
betuigen, is laug niet het zelfde.
Eeu Bestuurslid vindt het jammer, dat
het. Bestuursvoorstel niet unaniem wonlt
aangenomen en verbaast er zich over. dat
de vorige spr., die anders steeds een zoo
helder hoofd toont te hebben, zóo op den
verkeerden weg is.
Het lid: Op den Soesterweg.
De Voorzitter trek' nu,'klokke tien, na
mens het voltallige Bestuur het voorstel in.
(Wordt vervolgd.)
Evangelische Maatschappij.
Ter inleiding van de 55ste Algemeeue ver
gadering van deze sedert 1853 bestaande
Maatschappij werd Dinsdagavond iu de Lut-
hersche kerk een openbare samenkomst ge
houden, waarin dr. W. J. M. Engelberts,
predikant te Amsterdam, voorging naar
aanleiding van den tekst: Thira. 11:8 «wij
komen tot U, de handen opheffend en zonder
toorn of twist".
Na den kerkdienst had een gezellig samen
zijn plaats in »De vergulde zwaan", wuar ds.
J. L. F. de Meijere den afgevaardigden en he
la ngstellendei» het welkomstwoord toesprak.
Gisterochtend te 10 uur opende de neer
L. J. Huber, uit Leeuwarden, de Algeraeene
vergadering, welke werd gehouden in «De
vergulde zwaan" et» bijgewoond door 8 leden
van het Hoofdbestuur, 26 afgevaardigden en
eeuige belangstellenden, zoo van hier als
elders.
Na liet welkom te hebben toegeroepen ook
aan de afgevaardigden van zustervereenigin-
gen, naar aanleiding van Mattheus V «Gij
zy t bet zout, Gij zjjt het licht", en den wensch
te hebben uitgesproken, dat de Mij. blijde
haar taak mocht blijver» vervullen, opende de
Voorzitter de vergadering met gebed, waarna
op zijn voorstel bij acclamatie werd besloten
tot het verzenden van eet» telegram van wel
gemeende hulde aan H. M. de Koningin,
waarop gisteravond, aan den maaitijd in
«Maison De Haas" een antwoord inkwam.
De uitnoodiging van het Bestuur der socië
teit »Amicitia", tot Bestuurderen en afge
vaardigden gericht om desverlangd zich als
introducé te beschouwen, werd met groote
erkentelijkheid ontvangen.
Hierna deed de Secretaris voorlezing van
zijn Javverslag, waaruit O. a. bleek, dat het
ledental is geklommen tot 864 en dat der
begunstigers tot 21)57, een nadeelig en een
voordeelig verschil van onderscheidenlijk 13
en 2. Geen enkele afdeeling werd opgeheven;
wel kouden correspondentschappen worden
verheven tot afdeelingen. Ook over de uit
gaven der Maatschappy en den arbeid barer
Evaugelisten konden gunstige mededeelingen
worden gedaan.
Het verslag werd vastgesteld onder dank
betuiging aan den Secretaris, dr. J. Herder
schee, te 's-Hertogen bosch.
Naar aanleiding van het verslag werd toe
zegging gedaan door het Hoofdbestuur, dat
het zal overwegen naast het weekblad „De
Protestunt", dat zoo licht te loor gaat, weder
een Jaarboekje uit to geren, dat beter kau
worden bewaard. Ook zal trachten, tweemaal
per jaar le vergaderen, omdat men, zonals
word betoogd, anders zoo licht vervreemdt.
Besproken werden maatregelen om het
inwendig leven der afdeelingen te bevorde
ren. In volharding en het steeds zoeken naai
de oorzaken der lauwhoid meende men een
correctief te vindendoch ook werd het ver
moeden uitgesproken, dat de poli iek van den
dag niet vreemd is aan het weinig opge
wekte lereu iu enkele atdeelingon.
Ds. J. G. Karn bracht hierop namens do
commissie, welke het financieel beheer na
zag, rapport uit over den «reusachtiger'
arbeid van den Penningmeester, ds. C. H.
Boland, te Nijmegen, wien onder dankbe
tuiging décharge werd verleend van zyn
hoogst nauwkeurig beheer.
De beide voorstellen tot Reglements
wijziging werden na vrij langdurige discus
sie verworpen met op éen na algemeeue
steramen. Het eerste betrof een voorstel tot
intrekken van het besluit om 25 cent per
jaar port te heffen van het orgaan der Mij,
dat. overigens den leden en begunstigers
kosteloos wordt toegezonden. Het andere
gold «en verzoek om een kleiner atdeelings-
quoturn aan het Hoofdbestuur. Nadat her.
Hoofdbestuur had doen uitkomen, dat beide
wijzigingen noodzakelijk moesten leiden tot
eon groot tekort in do algenieeno kas, doch
te gelijk de toezegging had gedaan om le
overwegen of op andere wijze de financiën
der afdeelingen niet te stijven zijn, werden
beide voorstellen verworpen. Alleen derving
der post porti zou een deficit van ruim i'GOO
brengen.
Tot leden van het Hoofdbestuur werden
herkozen dr. Herderschee eu ds. Roland
terwijl in do plaals van den heer Huber,
die niet herkiesbaar was, werd gekozen mr.
J. C. G. Joostiug, te Assen. Allen namen de
benoeming aan.
Van 12 tot 1 uur werd gepauzeerd, waarna
de rondvraag geschiedde.
Een afgevaardigde naar het te 's-Graven-
hage gehouden 7de internationale congres
der Üud-Katholieken deed daarover eenige
mededeelingen, waarna de afgevaardigde uit
Gheel dank bracht aan de Mij. Voor hetgeen
zij toaus reeds 20 jaar deed voor de onge
lukkige Nederlanders, die iu het krankzinni
gengesticht daar vertoeven. Spr. was een der
twee overgeblevenen van dn 118 stichters
der Mij.
lint Kernlid dr. Maroniei dankte d«n henr
Huber, die verzuimde zielizofinn to danken
bij zijn aftreden als lid van het Hoofdbestuur
en bracht den uitnemenden leider vau zoo
vele vergaderingen hulde voor zijn ijvor,
belangstelling en wanne liefde voor de Mij,
wier belangen hij den scheidende op 't Imrtn
bond.
Ten slotte deed prof. T. van Santen eenige
mededeelingen over de Oud-Katholieke kerk,
welke improvisatie op verzoek der vergade
ring op schrilt gesteld en gedrukt zal worden
in het orgaan der Mij.
Aan ds. J. G. Kam werd een zeer hartelijk
woord van dank gebracht voor alle goede
zorgen, die hij als plaatselijk correspondent
heeft genomen om de vergadering hier mo
gelijk te maken.
Omstreeks hall vier werd de vergadering
door ds. Maroniet' met gebed gesloten en
begaf zich het meerendeel der afgevaardigden
naar het Seminarium der Oud-bisschoppelyke
klerezie om dit te bezichtigen, waarna tegcu
half zes men aanzat aan een gemeenschap-
pelijken maaltijd.
By Kon. besluit is met ingang van..2l
September benoemd tot Burgemeester van
Amersfoort jhr. J. W. A. Barchman Wuytiers
van Vliet.
De Nieuwe algemeene begraafplaats wordt
vermoedelijk reeds morgen verbonden aan
het plaatselijk telefoonnet.
Het aansluitingsnummer (óok voor do
daar tijdelijk gevestigde polilie-post) is 121.
De heer M. H. Floihuis, onderwijzer aan
een openbare Lagere school le klasse te Am
sterdam, is, gedurende het vei lof verleend
aan den heer W. N. Coenen, benoemd tot
tijdelijk leeraar in de Hoogduitsche taal en
letterkunde aan het Gymnasium en de Hoo-
gere Burgerschool hief.
In geen dertig iaren is het hier voorge
komen, dat der Ned. Herv. Kerk een die
nend predikant dour den dood ontviel, üok dit
mug een der oorzaken zijn geweest, dat by
de ter aarde hostelling van het stoffelijk
hulsel van ds. II. J. ter Haar Romeny heden
middag een zou ontzaglijke menigte was
saaragestroomd op de Nieuwe algemeene
begraafplaats; maar zeker ook waren velen
opgegaan naar don doodenakker, omdat zy
behoefte gevoelden, den hun ontvallen herder
de laatste eer te bewijzen.
Op hot kerkhof waren, behalve de verte^
geowoordigera van de vele colleges en ver"
eenigingen, tot welke de ontslapene behoorde,
o.a. aanwezig ds. Graswinckel, ds. Wartena
en ds. Van Aalst, een groot uuntal riug-
predikanten, ds. De Meyere, ds. Kam, de
predikanten der Ned. Hervormde kerk hier,
leden vau hel classicaal bestuur, van den
kerkeraad, van het kies-college, ouderlingen,
en vele notabelen.
Nadat de zeer lange stoet omstreeks kwart
na tweeën het kerkhof juni bereikt en de
kist, die mat bloemen was bedekt, terwijl
bovendien op eon baar nog tal van andere
kostbare bloemstukken plaatsing moesten
vinden, boven de groeve was geplaatst, nam
ds. W. J. Meiners het woord om ongeveer
te zeggen
«Als Voorzitter van den kerkeraad is my
de ernstige taak opgedragen, als ambtgenoot
en vriend van den ontslapen leeraar gevoel
ik my gedrongen, een woord te spreken by
het graf van hem, op wien zoo ten volle van
