September 1907.
Donderdag
56e Jaargang.
No. 7403
KOSTELOOS.
Feuilleton.
ANGELINA.
COURANT.
UITGAVE
FIRMA A. H- VAN CLEEFF
te AMERSFOORT.
Verschijnt Dinsdag Donderdag- en ZaterdagmiddagAbonnement per 3 maanden ƒ1.
franco per post 1.15. Advertentiën 16 regels 60 cent; elke regel meer 10 cent. Legale,
otïicieële- en onteigeningsadvertentiën per regel 15 cent. Reclames 15 regels ƒ1.25; elke regel
meer ƒ0.25. Groote letters naar plaatsruimte. Bewijsnummers naar buiten worden in rekening
gebracht en kosten evenals afzonderlijke nummers 10 cent.
Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht.
Wie zich met 1 OCTOBER
weiischt te doen in
schrijven als abound,
ontvangt de tot dien datum
verschijnende nummers
kennisgevingen.
Kostelooze-Inenti ng.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
AMERSFOORT,
Gelei op artikel 18 der Wet van 4 December 1872
(Stuatsblad No. 134);
brengen ter kennis van belanghebbenden, dat
voor oen ieder de gelegenheid tot kostelooze inentiug
wordt gegeven op den eersten en tweeden
Maandag van de maanden JANUARI, APRIL,
JULI en OCTOBER, telkens des namiddags te drie
ure, in de daartoe bestemde lokaliloit van het voor
malig schoolgebouw, wjjk A, Koestraat no. 9.
Amersfoort, 17 September 1907.
Burgemeester en Wethouders van Amersfoort,
De Burgemeester.
WUIJTIERS.
De Secretaris,
J. G. STENFERT KROESE.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS der Ge
meente AMERSFOORT,
Gelet op artt. 6 on 7 der HINDERWET,
Brengen ter kennis van het publiek, dat een door
M. JACOBS ingediend verzoek, met bijlagen, om
vergunning tot het oprichten van eene zeepzlsderï
in het perceel alhier gelegen aan de Aruhemscbe-
vreg No. 701, bij het Kadaster bekend onder Sectie
B. No. 2523, op de Secretarie der Gemeente ter visie
ligt, en dat op Donderdag, den 3. October aanstaande,
des voormiddags te half elf uren, gelegenheid ten
Raadhuize wordt gegeveo om, ten overstaan van het
Gemeentebestuur of vau een of meer zijner leden,
bezwaren tegen het oprichten van do iurichtiug in
te brengen.
Amersfoort, 19 September 1907.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Bnrgemeester,
WUIJTIERS.
De Secretaris,
•T. G. STENFERT KROESE.
Binnen- en Bnitenlandsche
Verzekeringsmaatschappijen.
Wees goed, gun ieder mensch de volle
vrijheid, maar laat je niet de kaas yan het
brood eten. Dien stelregel mogen wij, Neder
landers, wel eens bedenken, waar het geldt
de houding, welke tegenover buitenlandsche
ondernemingen dient te worden aangenomen.
Daar neb je bijvoorbeeld de verxekerings-
28.)
„Niet waar, mijn vriend, gij zult mjj bjjstaan met
uw raad en mij zeggen, «eiken weg ik moet inslaan
om ten spoedigste tot mijn doel te geraken," ver
zocht Angelina ten laatste oen prins. „Behalve u
heb ik niemand ter wereld wien ik hulp zou kun
nen vragen, want ook Gemma wil niets van Fedor
weten. Ach, als zij eens wist welk onrecht zij hem
aandoet, door hem een zelfzuchtig man zonder hart
te noemen
„Arme kleine dacht Medina. „De liefde ia blind.
Voor haar bljjtt verborgeu, wat alle auder n zien."
„Hebt ge mij niets te antwoorden f" fluisterde
Angelina. „Wilt ge mij dus uiet raden en helpen 7"
Smeekend stak zij hem de handen toe. Hij nam
die in do zijne en drukte ze zacht.
„Zoo lang ik leef," verzekerde hij innig.
Zij stond op, loosde een zucht en toen de hand
op zijn schouder leggende, fluisterde zij met bijna
verstikto stem„Ik dank u."
Do oogen brandden bem in hot hoofdhij ver
bleekte en perste de lippen opeen. Eerst na een
geruime poos was hij weer zoover op dreef, dat hij
scbertsouu kon zeggen:
„Hol schijnt u werkelijk niet onaangenaam, dat
go ti door mij kunt laten raden en beschermen."
„Ik weet niemand ter wereld, in wien ik meer
vertrouwen stel dan in u," antwoordde Angeliua,
„en daarom kan uiemands hulp mjj zoo aangenaam
«jjn all de uwe. Ik weet niet, hoe dat zoo komt,"
maatschappijen
Talloos rijn de buitenlandsche maatschap
pijen van levens-, brandverzekering, enz.,
welke in ons land werken met hoofdagenten,
inspecteurs en agenten. Niemand, die ze een
stroobreed in den weg legtgeen enkelen
waarborg van deugdelijkheid behoeven ze te
geven. Maar in tal van andere Staten is het
verzekeringswezen gebonden aan strenge wet
ten, welke vooral den buitenlander drukken.
Het aantal Nederlandsche Maatschappijen,dat
in bet buitenland werkt, is dan ook zeer
gering in verhouding met het aantal buiten
landsche ijat in Nedetland grasduint. Men
maakt het de Nederlansche in het buitenland
te moeilijk vooral in Duitscbland.
Dat men bet hen daar inderdaad moeilijk
maakt, daar weet de AIgeraeene Maatschappij
van Levensverzekering eD Lijfrente"', geves
tigd te Amsterdam, van mee te praten. Die
heeft het bij onze Oostelijke naburen gepro
beerd, al sedert 1881. Toen bestond nog
geen Rijkswet op het verzekeringswezen, zoo
dat ze alleen met de wetgeving der verschil
lende Staatjes te maken had. Die brachten
mee, dat soms, bijvoorbeeld in Wurtemberg
en Beieren, een groote som gelds moest
worden gestort als waarborg, dat de maat
schappij haar verplichtingen zou nakomen.
De »Algemeeue" stortte waar ditnoodigwas
eD werkte in die landen, werkte er met succes,
jarenlang.
Doch daar kwam in 1902 een Rijkswet en
er werd een bureau ingesteld, belast met de
uitvoering der bepalingen van die wet. Met
dit „Kaiserlicb Aufsichtsambt fur Privatver-
sicherung" kreeg de „Nationale" het te kwaad.
Er werd van do Maatschappij geëischt, dat
zij controle van D u i t s c h e ambtenaren op
haar kantoren te Leipzig zou toestaanzij
stemde er in toe. Er werd geëischt, dat de
Maatschappij te Berlijn een bedrag zou storten
gelijk aan de volle premie-reserve der in
Duitscbland afgesloten verzekeringen. Zij
stortte maar verlangde nu, dat de in ver
schillende Staten gestorte cauties zouden
worden teruggegeven. Maar daar wilde het
»Amt" niet van hooren. Die sommen moesten
worden gevoegd bij bet te Berlijn gedepo
neerde. Dubbele reserve dus! Waarom? Ja,
dat was men zoo gewend.
Toch zou aan al deze eiscben wellicht
voldaan zijnmaar de grievendste lieten we
nog onvermeld.
De Maatschappij moest in haar geheele
bedrijf de vooi schriften van het Duitsche
Ami" opvolgen en ook in haar hoofdkantoren
te Amsterdam Duitsche beambten ter
controle toelaten.
vervolgde zij peinzend, „maar aaa u kan ik alles
openbaren wat er in mij omgaat, en dat doe ik
gaarne, terwjjl ik tegenover audere menscheu, ja
zelfs tegenover Fedor, zeer weinig mededeelzaam
ben."
Zjj schelde en liet bet dienstmeisje licht aan
steken vervolgens liet zjj haar vader verzoeken bij
haar te komen.
„Ik wil vadei op staanden voet en in uw bijzijn
met mjjn voornemen bekend maken," zeide zij ter
verklaring tot Medina.
Ferrari versobeenmaar wanneer Angelina ge
meend bad, dat bij dadelijk vol geestdrift met baar
met baar plan zou instemmen, dan had zjj zich dit
maal erg vergist.
„Wat moet dat beteekenen bromde hjj. „Wat
is dat nu voor dwaasheid Ik wil een prinses van
je maken en jij deukt er nu aan, zangeres in een
tingeltangel te wotden?"
Toeu Angelina echter aauhield en de prins zich
onverschillig toonde, bromde hij tcu slotte woedend:
„Nu, ga voor mijn part je gang."
Zijn stem begou eerst anders te klinken, toen hjj
vernomen had, dat de prins Angelina met raad en
daad zou helpen.
„Als het oogenblik nadert dat zij voor bet publiek
zal optreden, zal ongetwijfeld de jaloezie bjj bem
wakker worden, en bet eind van de zaak is dan,
dat Angeliua löcb prinses van Medina wordt," dacht
hjj en wreef zich daarbij vergenoegd in de banden.
Plotseling wendde bjj zich tol den prins. „Ik ben
nog altijd uw schuldenaar," zeide hij en nam uit
y,\jn portefeuille ecu pakje bankbiljetten, dat bij aan
Medina overhandigde. „Hartu'ijk dank."
Angelina koek aangenaam verrast baar vader san,
en reikte toen de prins de hand.
„Ook ik dank u recht hartelijk," zeide zij met
wariute. „Niet waar," voegde zjj er bjj, „morgeu
mag ik beginnen voor u te improviseeren Ik weet
In haar geheele bedrijf; dus overal,
in Nederland, in onze Koloniën, in de Trans
vaal en dan Duitsibo voorschriften, die
tol in de kleinste bijzonderheden worden
gegeven, zoodat de geheele organisatie uit
de handen der Directie zou worden geooraen
Dat was te bar.
Er werd nog éen poging gedaan om een
andere schikking te vinden. De „Nationale'
wilde in Duitscbland een afzonderlijke Bank
oprichten, die echter in haar handen zou
blijven. Maar toen het op de organisatie
daarvoor aankwam er was te Berlijn reeds
iy2 millioen Mark gedeponeerd bleek het
ïAmt'" zóo veel voorschriften te hebben, dat
de Directie al haar gezag er bij verloor. Het
voorschrift was onuitvoerbaar.
En nu heeft de sAlgemeene" besloten in
Duitscbland geen nieuwe verzekeringen meer
af te sluiteD. Zij ruimt het veld, uitgedre
ven door het Duitsche Staatsbureau.
De Duitsche Maatschappijen werken intus-
schen rustig voort in Nederland.
Men is er niet gerust op, dat dit zoo blijven
zal, na het gebeurdealthans de „Annalen
des Gesaramten Verordnungswesens" schrij
ven
Wij achten het optreden van het
»Amt" en zijn opvatting in deze vraag een
gevaar, niet voor het Duitsche verzekerings
wezen, maar voor het geheele maatschappe
lijke leven, daar het, zooal wellicht nooit tot
«oorlog" toch tot een maatschappelijken krijg
zou kunnen voereD, waarbij Duitschland zeker
niets te winnen zou hebben. Dat Holland
wegens deze gebeurstenis aan Duitschland den
oorlog verklaren zal, gelooven wij niet, maar
dat de houding van ons Aufsichtsamt*' tegen
over de „Algemeeue" bevorderlijk zal zijn
aan onze Duitsche verzekeringsbelangen in
Nederland en die zijn, naar men weet,
niet gering! gelooven wij evenmin. Het
zou ons volstrekt niet verwonderen wanneer
onder den indruk van deze gebeurtenis, bet
uitvaardigen van een scherpe verzekeringswet
in Nederland zeer bespoedigd werd", enz.
Het malle idee van een oorlogsverklaring,
dat heusch geen ontkenning meer noodig
had, daar gelaten, gelooven wij, dat ook de
tweede vrees van het Duitsche vakblad, dat
Nederland een scherpe verzekeringswet zal
uitvaardigen, ongegrond is.
Eon verzekeringswet zal er wel eens komen;
deze materie is in ons land in het geheel
nog niet geregeld en de soliede, de groote
Maatschappijen dringen zelve op regeling aan.
Maar die wet zal zich niet tegen het buiten
land, allerminst tegen Duitschland keeren.
Onze positie gedoogt geen economischen strijd
heel goed, dat mij nog veel ontbreekt om werkelijk
iets goeds te leveren. Alleen door oefening kan men
tot het meesterschap geraken."
Ferrari deed den gast uitgeleide.
„Die betaling was niets anders dan comediespel
ik was daartoe gedwoogen ter wille van Angelina,"
fluisterde hij den prins vertrouwolijk toe. „Wees too
goed mij de bankbiljetten terug te geven. Mijn
schoonzoon te Petersburg heeft zijn beurs wei voor
mij opengedaan, maar,hjj zweeg, fronste het
voorhoofd en zeide nu„Och, waarom zou ik daar
over spreken Ik weet wel, dat u met plnitier nog
eonige maanden op de terugbetaling v.u datkleice
bedrag zult willen wachten".
Zwijgend reikte Medina den Italiaan het pakje
bankbiljetten weer over, groette en trad naar buiten.
Benedetto, dien de beide heeren niet opgemerkt
hadden, stond in den gang en keek den prins somber
na.
Angelina improviseerde nu dag aan dag voor den
prins. Herhaalde malen waarschuwde bij haar tegen
overspanning. Haar smal, bleek gezichtje en haar
koortsachtig schitterende oogen bevielen hem niet.
Maar Augelina verklaarde vólkernen gezond te zijn
eu bestormde Medina met verzoeken om baar toch
spoedig bet optreden mogeljjk te maken.
liet gelukte hem uog een tijdlang baar terug te
houden; maar eindelijk moest hij aan haar verlangen
voldoen. Met bezwaard hart deed hjj de noodige
stappen.
lu dc laatste dagen van November deelde hjj aan
Augelina mede, dat alles voorbereid was.
„Ge hebt nu nog alleen in»>.r te bepalen, wanneer
g n voor bit publiek wilt optreden", voegde hjj er bij.
„Namurljjk zoo spoedig mogelijk", verklaarde zij
baastig.
En nu gaf zjj uitvoering aau haar plau om Fedor
kennis te geven van haar optredenwerkeljjk schreef
BUREAU
KORTEGRACHT 9
Postbus 9. Telephoon 19.
met onze naburen.
Een aDdere zaak is het echter, of niet het
publiek zich geneigd zal gaan gevoelen, de
buitenlandsche Maatschappijen zooal niet te
boycotten, dan toch wat minder voorkeur te
bewijzen dan tot nog toe geschiedde. Als
daar wat propaganda voor gemaakt werd,
zou het wol eens kunnen lukken, en de
Nederlandsche Maatschappijen zullen voor
zulke propaganda wel wat over hebben.
Een nieuwe proef.
Een fabrikant te Nijmegen heeft volgens
de «Nieuwe Zeister Crt." aan het Gemeente
bestuur van Zeist'aangeboden een bewijs van
de deugdelijkheid van zijn fabrikaat te leveren
om de wegen stofvrij te maken.
Het Gemeentebestuur heeft hem dit toe
gestaan. Deze week is de proef begonnen.
Een gedeelte van den Huydecoperweg, een
grintweg, is den fabrikant aangewezen ter
proefneming. Hij heeft bet middel, asphal-
tine genaamd, over den weg gespreid en
daarna met zand overdekt. Dat moet eenige
dagen zoo blijven liggen, zonder dat echter
de weg afgesloten behoelt te worden. Over
een dag of wat wordt het zand verwijderd
en zal ieder zich kunnen gaan overtuigen
van de werking van dit middel tegen de
stofplaag.
Mocht het blijken, dat in deze asphaltine
het gewenschte middel is gevonden, dat ons
vau de stofplaag bevrijden kan, dan zou het
alle aanbeveling verdienen om reeds vóór
den volgenden zomer de wegen er van
te voorzien.
Het middel moet niet duur zijn, een f 0.20
per vierkanten Meter. De fabrikant staat er
voor in, dat het zich langen tijd goed houdt.
Een voordeel is ook, dat geen afsluiting der
wegen noodig is, als ze met dit goedje, dat
zoo op het oog veel op teer lijkt, behandeld
worden. Ook moet het niet alleen helpen
tegen het stof in den zomer, maar ook tegen
den modder in den winter. Het zou ons dus
bevrijden van stoffige en van vuile vregen.
Een probaat middel voorwaar
We hopen ten zeerste, dat uit de proef
blijken moge, dat het inderdaad de aange
prezen eigenschappen bezit, zegt bet blad.
Ongetwijfeld zal dan onze Gemeenteraad ook
wel bereid gevonden worden om dit middel
aan te wenden en ons te verlossen van de
stofplaag, ja ons daarenboven in den winter
goed begaanbare wegen te bezorgeD.
Niet alleen omdat de proef van hieruit
gemakkelijk te controleeren is we denken
ijj hem in de eerste dagen van December, zonder
er iets vaa aau Medina mede te deelen. De brief
was slecht* kort, en luidde: „Mjjn lieve Fedor, In
de volgende week treed ik voor de eerste maal in
het publiek op. Ik hoop, dat het geluk mjj gunstig
zal zjjn; dan staat weldra niete meer ons huwelijk
in den weg. In gedachten omhelst en kust je, je
trouwe Angelina."
De brief was geadresseerd naar het landgoed der
Bariatinsky's. Daar Fedor echter niet meer in het
ouderljjk buit was, maar met zjjn vrouw op een
der vele landgoederen leefde, welke aan Martha
toebeheorden, viel de brief in handen van zjj u moe
der, die hem oogenblikkelijk opende, al was bjj ook
aau haar zoon gericht.
„Ei zoo," mompelde prinaes Anna, toen zjj de
weinige regela gelezen had. „Zelfs te Berljjn heeft
hjj bewonderaarsters."
Dien middag reed zij naar haar zoon, om peraoon-
lijk den brief aan hem over te geven, die na het
dicctplakken nog duideljjk de sporen vau haar
nieuwsgierigheid vertoonde. Onderweg vertoefde sjj
nog „eeu kwartiertje" inderdaad bleef tjj twee
volle uren bjj eeu bevriende familie. Zoo Lereikte
tij het verbljjf van haar zoon eerst, toen het reeds
donker begon te worden. Daar vernam zjj, dat Fedor
en zjju vrouw juist naar huis gereden waren. On-
middelljjk liet zjj den koetsier omkeeren en in vlug
gen draf naar buis rjjdandoch al weer kwam zjj
te laat. Het jouge paar had afscheid willen nemen,
deelde Wurwara haar meesteres mede. Het had hun
wel gespeten, dat zjj de prinses niet thuis vonden,
doch zjj konden niet blijven wachten, omdat zij nog
een lange reeks afscheidsbezoeken moesten brongen.
„Afscueidsbezoekeu f" stamelde prinses Anna. „Wat
zjju zü dan vau planf"
„Het jouge paar is voornemens morgen op reis te
gaan naar Parjjs en onderweg een paar dagen
te Berljjn te vertoeven" antwoordde Warwara.
(Wordt vervolgd).
