D. J. SMITS
STAAL-INDUSTRIE
Fro u
Fr ou
l3
I
c
De namaking is vleiend,
De namaking is gevaarlijk.
FERWERDA TIEMAN ~j
.ODSTERÏEEI
HEISFIim
Arnhemschestraat 20, Amersfoort
Feuilleton.
THEA.
CREOIETVEREENIGINC
te Amsterdam.
-Imp fe Amersfoort
mr. H. J. M. van deu BfiBGH,
wilheuiinastraat 5.
Zy stelt zich ten doel
het verleenen van Credieten onder per
soonlijke of zakelijke zekerheid ofin-blauco;
het iucasseeren van handelspapier;
het ontvangen van gelden a dépos
rekening-courant. ito en
,v, idj: .V/-M'
t
hl:ovingjh
rotxtebdam. x
GROOTE VOORRAAD
vnn
Sta^fijzer
Plat, en O-
L- en T-Ijzer.
I en [-ijzer.
Plaatijzer.
Rwadrantijzer.
Uotonijzor en
KAILM-KIPW AGENS.
VLEIEND: omdat men slechts de goede producten namaakt.
GEVAARLIJK: omdat de door den namaker aangewende bestanddeelen
niets waard zijn.
Indien het product van den namaker eenige waarde had, zou hetzelve onder
zijn eigen naam verkocht worden en men zou zich niet bedienen om het te doen
koopen onder den goeden naam van een goed bekend merk.
Vertrouw U niet aan de middelen die aanbevolen worden, teneinde dezelfde
ziekten te genezen als de Pink Pillen, want deze laatsten alleen hebben hunne
bewijzen geleverd.
men hootst nmmmer na wat slecht ms
KOOPEItS DER PINKPILLEN
eischt op het etiket het hierbovenstaand merkblauwe afdruk op rosekleurig
papier. Bovendien bevindt er zich op iedere doos een smal bandje papier, dat
dwars over het rosekleurig omhulsel geplakt is en voorzien is van de vermelding
Prijs f 1.75 per doos, f9 per donzen. Eenig depothouder voor Nederland:
SNAB1L1É, Steiger 27, Rotterdam. Voor de gebruiksaanwijzing raadplege men
de ingeslotene Hollandsche circulaire".
Verder geve men acht dat de echte Pink Pillen bij geen andere personen te
verkrijgen zijn dan die onder de artikels als depothouder zijn aangegeven.
Zoo gij twijfelt bestelt ze alsdan rechtstreeks aan den heer SNAB1L1E
Hoofddi pothouder voor Nederland, 27 Steiger, Rotterdam.
De namaaksels hebben nooit iemand genezen. De echte Pink Pillen genezen:
bloedarnioi.de, bleekzucht, neurasthenie, algemeene zwakte, maagziekten, rheumatiek.
Oo ech- verkrijgbaar bij A. van de WEG, drogist, Langestraat 23 en J. van den
HOOFF, drogistLingesiraat 107 te Amersfoort en verder bij verschillende
apothekers en alie goede drogisten.
Mevrouw s*ee<?s de ^°bte
Wed BvD
van dit M merk'"voorzien
BiscuitfabriekN^„de Lindeboom"
Firma Wed. B.van Doesburg
Vraagt ook onze fijngekruide BOTERSPECULAAS
en overheerlijk ZANDGEBAK, merk „Boterroulettes".
Ook verkrijgbaar in luxe-verpakking.
St. E-tcphe Medoc
La Rose Ludon
Chateau Malleret
Petit Bourgogne
Graves Blanc
Haut Sauternes
Witte Bergerac
Niprstejner
Rüdesheimer
Flesch.
f 0.60
0.72
0.8
0.99
0.72
1.35
0/ 9
0.72
1.03
Pryzen Netto A Contant.
per Flesch.
Oude Roode Portwijn. f 1.03
Extra oude Roode Portwijn 1.44
Oude Witte Portwijn 1.08
Extra oude Witte Portwijn 1.80
Fine Old Pale Sherry. 0.99
Goede Madeira 0.90
Madeira Superior 1.44
Vermouth di Torino Dom
Bei.mrui (per Liter) i.17
Prijzen Netto Contant.
Kunst-aardewerk.
Batiks.
Gobelins
Tea eoseys.
Danieswerktafels.
Billijke prijzen.
Speciaal adres voor eenvoudige
en meer kostbare GESCHENKEN
£11 11 KTAÏ: A&B
Theetafels.
Fantasiestoeltjes.
Voetzakken 8
Reis- en Tochtdekens
Warmwaterstoven.
34.)
Natuurlijk liet mevrouw Von Rokhausen nooit
bemerken, dat zij alleen uil egoï me Elsbeth
getrouwd wenschte te ziendat zou er veel
van gehad hebben, of zij wenschte, dat haar
kind ter wille van haar een offer bracht. Dat
mocht Diet. Elsbeth moest uit vrije verkiezing
handelen; maar om tenminste eenigen invloed
in de goede richting uit te oefenen, schilderde
zij, wanneer het geBprek daarop kwam, het
huwelijksgeluk met de levendigste kleuren.
Eerst had Elsbeth de woorden van haar moe
der als bittere ironie beschouwdmaar spoedig
zag zij in, dat het haar volkomen ernst was.
Zij begreep haar moeder niet, maar sprak
haar óok niet tegen.
Zoo hoorde zij ook nu, inwendig verheugd,
dat het gesprek een andere wending nam, op
merkzaam naar de raadgevingen van haar
moeder.
Je moet werkelijk trouwen, Elsbeth,
bet wordt hoog tijd voor je en op 't oogenblik
is de gelegenheid zoo gunstig als nooit te voren,
ik liet met opzet tot nu toe nog niet over
Bernburg gesproken ik dacht, dat je zelf
wel zoo verstandig zoudt zijn, aan hem te den
ken, want een beter man kun je moeilijk vin-
deu; hij is knap, verstandig, vroolyk, eeo goed
officier, heeft geld en een goed karakter.
„Is 't opzet of toeval, dat u de laatste eigen
schap het laatst noemt, mama vroeg Elsbeth,
„het karakter is toch de hoofdzaak".
„Ja en neen," zei haar moeder, na even te
hebben nagedacht. „Bernburg is nog te jong
om nu reeds te kunnen zeggen, hoe zijn karak
ter zich ontwikkelen zal. Hij kan blijven zoo
als hij is; bij kan veel beter, maar ook veel
slechter worden".
„Hoe kunt u zoo iets van hem zeggen, mama I
U kent Bernburg toch evenals ik beter dan de
andere officieren. Wat u nu zegt, klinkt weinig
vriendelijk. Ik vind bet niet mooi, indien men
von iemand zegt, dut hij een zwak karakter
heeft".
Warmer dan haar bedoeling was, nam Elsbeth
zijn partij op. Zij bemerkte het niet, dat haar
stem ongewoon hartelijk klonk.
De oogen van haar moeder begonnen te schit
teren. Zij hnd niet durven hopen, dat Elsbeth
zóo beslist partij voor hem zou kiezen. Uit haar
woorden klonk haar duidelijk tegen, dat Bern
burg haar dochter lang niet onverschillig was.
Zou in het hart van haar kind, zij 't ook on
bewust, nog een ander gevoel zetelen dan enkel
vriendschap voor den jongen officier Hoe nieuws
gierig zij ook was, daarnaar kon zij nu niet
vragen zelfs mocht zij niet loonen, dat Elabeth's
antwoord haar verrast had. Zij zeide dus alleen
„Je begrijpt rnij totaal verkeerd. Ik bedoelde
met mijn woorden in 't minst geen kwaad
trouwens ik heb niet de minste reden, iets op
Bernburg aan te merken. Ik sprak slechts in
't algemeen, want het is mijn vaste overtuiging,
dat wij in den loop der jaren niet alleen ons
uiterlijk, niet alleen ons oordeel, onze meening
over een zaak veranderen, doch in verband daar
mee ook ons karakter. Óok dat maakt in ons
evenals wijzelf een veranderingsproces I
door.
„Dat is geen lof of geen afkeuring, maar iets
dat vanzelf spreekt. Natuurlijk moeten wij er
naar streven, onszelf zooveel mogelijk te be-
heerschen, teneinde ons karakter tot op zekere
hoogie zelf te kunnen vormen en het niet ge
heel door invloeden van buiten te laten be-
heerschen. Wij moeten trachten, met den tijd
beter, niet slechter te worden. En vóór alles
moet een karakter niet vandaag zus zijn, mor
gen zoo, zooals bij die mevrouw Thea
„Mevrouw Thea is in haar geheele wezen
geen atoom veranderd, mamazij is beden nog
precies als op den eersten dag," verdedigde
Elsbeth haar vriendin.
Weg was de kalmte van mevrouw Von Rock-
hausennoen zou het haast niet voor mogelijk
gehouden hebben, dal dit de zelfde vrouw was,
die zooeven heel bedaard en rustig met haar
dochter over het huwelijk sprak. In haar oogen
kwam een vijandige blik en met bcesche stem
riep zij uit
„Na alles wat ik je over dat wezen verleid
heb, durf je haar nog in bescherming nemen?
Zulk een onbeschaamdheid moet ik me van
mijn eigen kind laten welgevallen Je vraagt
oogenblikkelijk om vergiffcuie !M
„Dat kan ik niet, mama."
„Dat k*n je niet? Dan zal ik het je leeren
Buiten zichzelf van woede vloog zij op en
hief de band op om te slaan.
Met wijdgeopende oogen keek Elsbeth baar
aan, als wilde zij haar hypnotiseeren.
En werkelijk liet deze de hand zakke
moeder
„Je bent niet waard, dat ik je sla; ga oogen
blikkelijk naar je kamer en kom niet beneden
voor je mij vergiffenis hebt gevraagd en mij be
loofd hebt, voor een en voor altijd iederen
omgang met dat schjpsel te zullen afbreken".
Toen Elsbeth aanstalten maakte om naar bo
ven te gaan, werd cr juist gebeld en even daar
na hoorde zij de stem van haar vader in de gang.
Zij vloog de deur uit en hem in de armen,
„Papa, m'n lieve papa."
Dat was alles wat zij in haar opwinding kon
uitbrengen. Zij snakte naaf ziju steun, zijn hulp
hij wilde aan zijn borst uithuilen. Haar eigen
moeder had haar willen slaanzij zag nóg de
opgeheven hand vóór zich en wanneer zij daar
aan dacht, da.i ging haar een siddering door
de leden.
De majoor begreep oogenblikkelijk, dat er weer
eens een scène wus afgespeeld, dat zijn kind een
toevlucht zocht bij hem. Een gevoel van diep
medelijden maar tegelijkertijd van afkeer en
weerzin steeg in hem op.
Hij kuste Elsbeth hartelijk op de lippen
„Heb je zoo naar me verlangd, kindje? Nu
hoor, hier ben ik en ik heb nog een gast mee
gebracht óok."
Hij keek om: „Ja, waar zit je eigenlijk, Bern.
burg
Deze was. toen Elsbeth hanr vader in de armen
vloog, onwillekeurig een paar pas teruggetreden
in de vestibule. Hij vermoedde, dat er een bijzon
dere aanleiding was voor deze stormachtige be
groeting en wilde door zijn tegenwoordigheid
niet storen. Nu trad hij echter door de openstaan
de tochtdeur te voorschijn
„Ik heb even mijn voeten geveegd, majoor."
„Nu, kom maar mee."
(Wordt vervolgd,)
Snelpersdruk, Firma A.H. van CLEEFF, Amersfoort.
