OUDERS!
i 3-pi uz- man
A. J. P's MANNA-PUDDING.
Slijterij JET UPEUHT
„Eysink" rijwielen
zijn overal bekend door hun
lichten gang en
soliditeit.
Thee
E.Brqndsmq
DE HUISHOUDGIDS
SINGER naaimachines
Stoomwassclierij W. G. BURGER,
Snel,
Sterk.
Solied.
Sierlijk.
SO EASY
Feuilleton,
THEA.
Elke smaak bereid met rruchteu cr in.
Daardoor beslist de beste der 10 cents puddingen.
6 smaken: moscoWsch, orange, citroen, chocolade, amandel, vanille
N.B. Wjj zenden eeno aardige verrassing aan ieder, die deze advertentie uit
knipt en ze ons met 5 ledige kleine cartonnotjes van Manna-puddiug als drukwerk
oedzent.
Engros: J. van VOLLENHOYENmersfoort, Afd. Koloniale waren.
Gouden Medaille, Gent 1908.
Onder Redactie van mejuffrouw N. CARIOT, Leerares in Koken en Voedingsleer,
te ZWOLLE.
Dit tijdschrift verschijnt eiken Zaterdag.
Proefnummer? gratis en franco verkrijgbaar bij iederen Boekhandelaar en
aan het Bureau van de »DE HUISHOUDGIDS":
Burgstraat 65, UTRECHT.
ur Alleen in Kinkels met de
uithangbord t\jn de SINGER
naaimachines verkrijgbaar.
voor eiken tak van nijverheid, als ook voor alle
huishoudelijk naaiwerk.
Onderricht gratis ook in liet moderne bordureu en
stoppen.
if Wie eeue Singer Naalmathine wenscht tekoopen
koope uitsluitend in een winkel van de SINGER-MAAT-
SCHAPPJJ want er worden vaak ook namaaksels van weinig
waarde onder misbruik van den naam „SINGER" aangeboden.
Te AMERSFOORT heeft de SINGER-MAATSC1IAPPIJ
slechts éen winkel, en wel
WESTSINGEL 49, hook Varkenmarkt.
AMERIKAANSCH SYSTEEM.
Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen
GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE PRIJ..FN
De goederen teerden ie Amersfoort 55 oensdags
franco gehaat! en gebracht.
PROSPECTUS wordt op aanvrage franco toegezonden
tan oude tn jongt mannen
»*r41 l* Hiim rmahenea fetkroouM
Xm*tm m
Eduard Bêndt, IriHiitailf.
PUNCH, RHUM, COGNAC.
Bijzonder kra<htlg en voordeelig voor
GROC.
Directe import.
ingang Lieve Vrouwc-kerkhof.
var
V(»DE MA«t
Inlichtingen omtrent den verkoop worden
verstrekt door den heer H. BOERWINKEL
Utrechtscho straat, Agent voor Amersfoort.
De waarde van goede melkproducten be
staat hierin, dat ze zuiver, smakelijk en
duurzaam zjjn.
Alleen Amersfortia's melkproducten,
(flesschenmelk, room en karnemelk) voldoen
aan die hooge eischen.
Boter (Rijks-controle) f 1.55 per Kilo.
fë Bij den ondergeteekende verschijnt
jg iederen Woensdag: ïjj
De Hollandsche Lelie
j| Weekblad voor Jonge Dames
g onder Hoofdredactie |s
van |-
Jonkvrouwo ANNA de SAVORNIN LOHMAN.
a De Hollandsche Lelieis het eenigst cij
Weekblad in Nederland voor dames §3
uil de hoogste en beschaafdste krin- x
1 gen. Let hierop voor uwe advertentie. 3;
Prijs per jaarg. f 4.50, Ir. p. p. f 5.25.ay
Proefnummers gratis. Q
Amsterdam. L. J. VEEN. ff
Leert uwo kinderen sparen door een in-
schrijiing bij L'ÉPAKGNE-BELGE.
Vraagt daartoe inlichtingen bij den Hoofd
vertegenwoordigerO. A. RIEBER, Regen-
tesseiaan 15, Amersfoort.
CREOIETVEREENIGING
te Amsterdam.
Correspondentschap te Amersfoort
mr. H. J. M. van den BERGIL,
WILHELMINASTRAAT 5.
Zij stelt zich ten doel:
het verleenen van Credieten onder per
soonlijke of zakel"ke zekerheid of in-blanco;
het incasseeren van handelspapier
het ontvangen van gelden a deposito 3n
rekening-courant.
PINCE-NEZ
alleen de echte,
verkrijgbaar bij
Instrumentmaker, Langestraat 49.
I Reparatiën aan brillen en pince-nez.
6a.)
Het was een waar geluk, dat Bernburg zich
met Elsbeth von Iiockhausen had verloofd en
dus in den kring der bekenden vvus gebleven.
Hij had zich een bruid gekozen, dieniet. zooals
Elsbeth door de positie van hanr vader, tot den
officiersstand behoorde, dan zouden de nijd en de
afgunst der andere jonge dames geen grenzen
hebben gekend. Nu troostte ieder van hen zich
met de gedachte, dat hun beste vriendin even
goed het onderspit had moeten delven in den
strijd om Bernburg, als zijzelf. En dat deed hen
ten slotte den levensmoed terugvinden.
Z. H. was dood en het bedroefde uiterlijk,
waarmee de officieren rondliepen, was echt.
Dadelijk nadat de kolonel do treurmare had
vernomen, riep hij zijn officieren bijeen om hen
onder het oog te brengen, hoe zij allo reden
hadden, den dood van den edelen Vorst te be
treuren, maar dat zij daarbij niet in de eerste
plaats aan zichzelf mochten denken. Zij mochten
niet het hoofd laten hangen, nu zij de onder
scheiding moesten missen; zeker, deze zou groot
geweest zijn, maar toch hadden zij nog reden,
zich te verheugen, omdat zij tot een zoo gun
stig bekend staand regiment behoorden.
Wat de kolonel tot zijn officieren zei, had hij
reeds tot Josefine gezegd, maar zijn woorden
maakten op de heeren evenmin indruk als op
zijn zuster.
„De kolonel heeft goed pratendie gaat met
zijn adjudant naar de begrafenis en krijgt, bij
de vele orden, die hij al heeft, er nög een. Dat
is tenminste iets, als is 't ook weinig in ver
gelijking met hetgeen wij verliezen. Wat de
kolonel zegt, klinkt wel allemaal heel mooi en
goed, tenminste in theorie, maar in de practijk is
de zaak heel anders. Meer te worden dan men
is, is in ieder geval duizendmaal beter, dan te
blijven wat men is. Daar valt nu eenmaal niets
aan te veranderen."
Dat waren zoo ongeveer de gedachten, die de
officieren in zich omdroegen, terwijl de man
schappen in 't eerst zóo terneergeslagen waren,
dat zij nog minder konden denken dan anders.
Maar eindelijk begon het toch ook in hun dikke
schedels door te dringen, dat zij nu niet bijna
garde zouden worden. Dat woordje „bijna"
hadden zij in 't bijzijn van hun schoonen allang
weggelaten, teneinde van dezen steeds verder
reikende beloften te verkrijgen. Zij bleven nu
„doodgewone infanterie", zooals zij altijd ge
weest waren.
Dat was een gemeenheideen ander woord
daarvoor was er niet.
De soldaten waren er in éen woord kapot
van. Stil en sprakeloos liepen zij elkaar voorbij
zelfs de grappenmaker, die op iedere compagnie
is te vinden, liet zijn aardigheden achter
wege en de onderofficieren vergaten zelfs het
vloeken en schelden. Welk doel zou da* ook
nog gehad hebben Zij werden nu immers tóch
geen Vorstelijk regiment.
Z. H. was dood. Overal vormde dit het on
derwerp der gesprekken. Slechts in éen huis
scheen men voor deze ramp niet de minste
belangstelling te voelen dat was bij de Gill-
bergs.
Eergisler was Then, geheel onverwacht voor
baar man, teruggekomen stralend van vreug
de en zoo mogelijk nog mooier en jonger dan
gewoonlijk. Zij was niet moe geworden, haar
man te kussen, maar daarna was zij plotseling
ook Doermann om den hals gevallen en had
hem een hartelijken kus gegeven* Nadat zij dit
gedaan had, was zij nog meer verlegen dan hij,
maar toch verklaarde zij „Verdiend hebt u
het dubbel en dwars; of het past, daarover zul
len we een anderen keer wel eens praten. Voor-
loopig hebt u den kus en als u hem niet
behouden wilt
„Dan geef ik hem aan de afzendster terug,"
viel Doermann haar in de rede, dadelijk de
daad bij het woord voegend; maar toen had
Thea hem toch lachend verweten „Dat gaat
niet, Doermannje weet, dat op zicht gestuur
de waren acht dagen op proef gehouden kun
nen wordendan is 't altijd nog vroeg genoeg
om ze terug te zenden,"
Nadat Doermann, geholpen door Thea, den
verbaasden Gilberg had ingelicht, hoe het zat
met die onverwachte thuiskomst van zijn vrouw,
liet hij de twee jonge menschen alleen. Hij had
echter vast moeten beloven, dat hij 's middags
zou komen eten en bijgevolg zat hij thans met
hen aan tafel en verheugde hij zich in het ge
luk van zijn vrienden. Van Gillberg's geheele
wezen scheen iets uit te stralen, dat Doermann
de beste overtuiging schonk, dat de vroegere
huiselijke tooneelen zich niet zouden herhalen.
„Wanneer ik jaloersch kon zijn, mevrouwtje,"
merkte Doermann op, „dan zou ik u benijden,
omdat u zoo'n besten man hebt. Dat men een
man zijn vrouw benijdt, spreekt vanzelf, want
goede vrouwen zijn regel goede mannen blij.
ven echter uitzondering, en u hebt er een."
Zij dankte hem met een gelukkigen blik, om
dat hij haar Frits prees. Zij wist, dat hij dit
met opzet deed om in hem het trotsche gevoel
levendig te houden, Jat hij in zijn voordeel
was veranderd.
Men babbelde over duizend dingen. Mevrouw
Gillberg raakte niet uitverteld, zoodat mon den
dood van Z. II. bijna vergat. Tenslotte kwam
het gesprek echter toch op deze gebeurtenis.
Vreemd genoeg was thans Doermann's vreugde
j plotseling verdwenen.
„Trek je je 't zóo aan, dat je nu geen halve
garde wordt?" plaagde Thea hem.
„Tot mijn spijt moet ik zien, dat u mij nog
altijd niet goed kent," verdedigde hij zich, „an
ders zoudt li weten, dat ik te dom ben om, in
den nlgemeenen zin van 't woord, ijdel te zijn.
Ik leg den nadruk op dien algemeenen zin,
want ik bezit wel degelijk een andere soort ijdel-
heid. Ik heb mij verheugd over de onderschei
ding, docli ik zal over haar verlies geen tranen
storten. Er is heel wat anders, wat mij bedroeft.
Jk ben zoo ongeveer hot meest bijgeloovige
mensch, dat ooit den eed van trouw gezworen
heeft. Ja, lach mij maar uit, ik kan er niets
aan doen ik heb dat zeker met de melk van
mijn min ingezogen, want die is voor haar bij
geloof eens op een tentoonstelling bekroond ge
worden, naar ik tot mijn spijt te"laat vernomen
heb. Evenals die min dan, ben ik zelf rotsvast
overtuigd, dat alles hier op aarde een bcteeke-
nis heeft en daarom zeg ik: „Vrienden, Iet eens
op; inot den dood van Z. II. zijn wij er nog
nietwe zullen nog heel wat andera beleven."
(Wordt vervolgd.)
Snelpersdruk, Fiima A.H van CLEEFF, Amersfooil.
