Be Patent-ROSS BRONWATEREN FROTJ FROU Gloeikous Vl^ BERN. BROM, Langestraat 27, Amersfoort BOSCH Co, Amterdam Methorst Van Lutterveld AJ1ERSPOORTSCHE BANK LIJNZAADKOEKEN Feuilleton Gouden ketenen. aQtbrulkt ataads En bevoordeelt uzelven. Z(j is beslist de BESTE en STERKSTE der wereld. Let op bovenstaand fabrieksmerk. Hoofddepothouder voor AMERSFOORT en omstreken Van der ZOO de JONG Van OI'HOVEN Amersfoort. Westslngel 43. Telefoon 93. Zetten gelden uit op prolongatie met bewaring van het onderpand bij de Twent- sche Trust-Maatschappij te Amsterdam. VICTORIA. APOLLINARIS ÉftWATER. Verkrijgbaar Amersfoort. Chem. bereide 11 cent. B1TTERWATER18 ct 12 VICHY WATER25 15 FACHINGER12 enz., alles per heele flesch of kruik, |j: Apotheker W. A. fan den BOVENKA .TIP, Mollerusstraat, Telephoon 14. en Buiten- Kassiers en Commissionairs in Effeeten, (Commanditaire Yennooten H. OYENS ZONEN, te Amsterdam) AMERSFOORT BAARN Munrhnizen 15, (naast de Nederl. Bank). Telephoon 49. Voeren effectenorders nit aan Binnen- landsche Beurzen. Deposito Prolongatie Laat U geen namaak opdringen, doch eischt alléén de echte merk: „DE LINDEBOOM". Dit is je DELICATESSE. Ook verkrijgbaar in luxe-verpakking. Biscuitfabriek „DE LINDEBOOM", Firma Wed. B. van DOESBURG, AMSTERDAM. Bureau voor Accountancy en Administratie VAN DER KLIP WINKEL Rembrandtkade 36, Tel. 1912, UTRECHT. B. Ballotstraat lObis, Tel. 1913 belast zich met: inrichten, bijwerken, bijhouden en controleeren van administratien, uitbrengen van rapporten over zaken in verband met overname e.d., opmaken van balansen en verder met alle werk zaamheden op administatief gebied. Inlichtingen worden gaarne verstrekt. Kortegracht 20 (naast het Postkantoor) Telefoon 86. Effecten - coupons - wissels - vreemd geld - prolon- gatiën - beleening - assurantiën - credietbrieven verhuurt safe-loketten - voert administratiën beheert vermogens - opent cheque en deposito rekening - verleent handelscredieten tegen nader te bepalen voorwaarden. WESSANEN LAAN, WORMERVEER. Opgericht 1765. Koninklijke Fabrieken. Voedert uw vee met de zoivere murwe merk de „Ster" en W. L, uitmuntende door hoog eiwit- en velgehalte en voedingswaarde EERE-D1PLOMA Parijs 1900. NEGEN GOLDEN MEDAILLES LAMAISON BOUWER Co. Manrbnizen 39 Belasten zich met aan- en verkoop van Efteoten, Wissels en Coupons. Sluiten prolongation. Safe-inriehting. Koninkl. Goedgek. 1/10 37o TIJDGEESTLOT f3 - Kla8sikaal f060. 1/20 30/0 TIJDGEESTLOT f 1.50 Klassikaal f 0,30. 30/0 TIJDGEESTPOLIS f 10.— Betaalbaar met f 1.per maand. De polissen geven 3 loterijen precies de zelfde kansen als 1/20 Staatslot, doch zijn veel voordeeliger. Verkrijgbaar te Rotterdam aan het Hoofdkantoor, Wijnstraat 16; te Amersfoort bij J. G. PRINS, Arnhemscheweg 601 en by G. BOEKENOOGEN, Langestraat 4. Toezending naar bniten na ontvangst bedrag plus fO.15 voor porto- en zegel- kosten. CREOI ETVEREENIGING te Amsterdam. Correspondentschap te Amersfoort mr. H. J. M. van den BEKGH, WILHELMINASTRAAT 5. Zij stelt zich ten doel; het verleenen van Credieten onder per soonlijke of zakelijke zekerheid of in-blauco het incasseeren van handelspapier het ontvangen van gelden a déposito en rekening-courant. 26.) Hana stond, den helm krampachtig geklemd toaschen de handen, bij de groeve, weer tusschen grootmoeder en moeder, maar nu elecbts twee stappen van Tina af, zóo dicht bij haar, dat hem niet bet zachte, smartelijke trekken der lip pen, niet de trilling van de' fijne neusvleugels kon ontgaan, en hu zag hoe zij aoms, voor een ondeelbaar oogenbhk, de oogen sloot. Hy meen de haar snelle ademhaling te voelen, baar pols slag te hooren. Hoed en sluier verborgen het haarslecht» op het voorhoofd was een vrije streep zichtbaar en aan de slapen kwamen eenige krulletjes te voorschijn, die in het zon licht schitterden. 1 De zon ja joist, daar sprak de superinten dent 6ok van de zonnestralen, die hoopverwek- kend in d» donkere groeve neervielen. En nu wnpd de kist neergelaten. Een kort, plotseling knarsen I Een zucht, uit het hart gekomen. Moest hy niet toeschieten;, viel Tina niet flauw? Maar reeds stond grootmoeder naast haar, stevig op haar kruk leunend, en hield baar vast fin reads richtte Tina zich weer op, hief het hoofd omhoog, opende de oogen, keek strak naar de groeve, naar het huis aan den overkant van deh weg, naar hèt raam van de kamer, waarvoor by zoo vaak gezeten had. De' klokken begonnen weer te luiden. Zacht klonk het orgelhet laatste gebed, dan de drie schopjes aafde op de kist angstig klonk het toen de hardbevrorsn sarde op de kist viel. Hans had wel willen heengaan, maar dat kon niet; van alle kanten kwamen de boeren en hun knechts en de dagloouer» op het graf toe om hrin laats ten groet te brengen aan c&n bra ven grysaard die hen allen had geleerd en dien ze allen zoo lief hadden gehad; en ook de vrouwen tn de meisjes met hun bundeltjes immortellen en piet hun groote bonte zakdoe ken v/m füér oogfn, Toen hij omkeek, zag hij achter de dorpelingen twee groepenwat ter zijde de grondbezitters uit den omtrek, die heel zacht met elkaar fluisterde en nog wat verder Tina tusschen zijn moeder en zijn groomoeder.) En vóór haar stond Gallweg, den helm nog in de linkerhand een oogenblik rustte Tina's hand in de zijne. Wat moest die Gallweg toch hier doen? En nu moest hij zelf naar Tina gaan, haar een hand geven en een deelnemend woord zeggen. Hij gevoelde den drang in zich, het te doen en toch was hij bang er voor; maar'tmoest haastig ging bij naar de kleine groep hij was zóo bevangen, dat het hem voor de oogen schemerde, of was het door de glans van de sneeuw en traanden zijn oogen „Juffrouw Heck8tein Tina mijn innigste deelneming". 't Was niet noodig geweest, angst te hebben. Het verdroot hem en ergerde hem, dat hij voor niets zich bezorgd bad gemaakt, dat zy hem zoo heel rustig de hand reikte en zeide, zacht en hartelijk, als was er nooit van eenige verwijde ring, tiooit van een gebroken geluk Bprake tusschen hen geweest„Dank je, Hans, aat je gekomen bent.'" Hy trad terug, zette den helm op. Nu ja zoo was het goed 1 En toen wendde hy zich tot Gallweg, terwijl de dames langzaam nog eens naar het graf gingen. „Jij hier, Musch Dat iB werkelijk op offerend van je. Wanneer ben je eigenlijk ge komen Hoorde Gallweg den nauwelijks verholen bitte ren toon niet, of wilde hij hem niet hooren? „Vanmorgen vroeg, Hans. Ik kreeg eerst gistermiddag, dank zy je grootmoeder, het doods bericht. Het was eerst naar de kazerne, daarna naar de krijgsschool gezonden." „Jammer; we hadden samen kunnen reizen. Waarom heb je dan tenminste niet om een rytuig aan het station getelegrafeerd „Ik wilde niemand lastig vallenin zulke oogenblikken ik weet het heeft ieder ge noeg aan zichzelf" Ham schoof de helm dieper in den hals. 't Was toch fïjntjeB koud. „Natuurlijk iaat ik je naar het station bren gen. En ga nu met ons mee; een stukje eten en een glas wijn moet je toch nemen". „Graag Hans. Het is heel vriendelijk van je, maar ik moet met den trein van vijf uur weg. Ik ben zonder verlof hier". „De Musch op de pof?" Verder kon Hagelitz niet gaan, want graaf Ducker en Plenshagen kwamen naderbij. Zij hadden behoefte om iets te gebruiken. „De heeren doen ons toch de eer, mee te gaan Hans wierp nog een blik op de dames. Zij ston den met een paar collega's van den overledene om de inlusschen dichtgeworpen groeve en leg den de kransen recht. Zou hij nög eens naar Tina gaan. Nu En met een plotselinge beweging legde hij zijn hand op de arm van Plenshagen. „Kom heeren, mag ik U voorgaan?" De schemering was gevallen en het was nu akelig stil in huis. De laatste gusten waren een uur geleden al vertrokken, Gallweg nog vroe ger. Hans had grootmoeders grooten leunstoel bij de kachel geplaatst en soesde een beetje. Aan het venster zat zijn moeder te breien en van tijd tot tyd den tuin in te kijken. Het be- Son weer te sneeuwen. Zij bad gaarne wat met aar zoon gepraat, ze had hem zooveel te vra gen, maar zij aarzelde, hem te storen. Hij zag er niet goed uit, meende zy, net alsof hij in vele uachten niet had geslapen. Op de tafel stond het koffiegerei, de groote kan met den gehaakten koffiewarmer en de koppen er om heendaarnaast de oude zilveren suikerdoos, waarvan het sleuteltje als altyd ontbrak. In zijn half wakenden toestand zag Hans dat alles. Hij rook de luoht van de koffie en van de koekjes en de broodjes en begon met half open oogen de knoopen van den koffiiewarmer te tellen, zooalB hij dat als kind óok gedaan had. Een paar late vliegen vlogen rond. V/at i ad grootmoeder hem toch gezegd „Wie met Kerstmis een vlieg vangt, krijgt duizend thaler" dat was hem als een onmetelijke som voorgekomen, ongeveer zooals de vijf milliard na den oorlog van 70 Hoe echt huiselijk was dat alles. En maar steeds aan het verledene te denken. Een geluk nog, dat hij 't deze paar uren kon doen. Morgen ging het niet meer; dan was hij weer thuis, waar het toch lang niet zoo huiselijk was als in deze eenvoudige omgeving. De oude koekoeksklok sloeg vijf uur. Oók zulk een lief herinneringsstuk aaD verrlogen da gen. Hij moest lachen. De koekoek kwam sedert tien jaren niet meer uit zijn deurtje en het uur werk ging ook miseradel, maar niemand in huis had de klok willen missen. Zijn moeder wilde opstaan. Hij zag het, maar liet haar begaan. Nu stond zy toch op, lang zaam eh voorzichtig, ging naar de tafel, voelde met den wijsvinger aan de koffiekan of ze nog warm waB. „Slaap je, mijn jongen?" „Wel neen, moedertje, ik doezel maar wat." „Grootma zal zoo wel komen, denk ik." Zy trok een stoel naderbij, zette hem dicht naast Hans, legde de bandopsyn arm en zeide „Mijn lieve jongen je hebt zeker aan Ruth gedacht. Wat zou die nu wel doen." Hii moest lachen. Kortaf zeide hij„Niets". „Maar Hans!" Hy wilde 't haar verklaren: nMaar moedertje dat is toch heel natuurlijk. Ruth heeft zoowat gedineerd, 't zich gemakke lijk gemaakt, ligt op de sofa en doet niets net zooals ik zeide." „Zeg, Hans je moeder kan je 't wel zeg gen heb jullie al een twist gehad „Geen quaestie van mama. Ruth is veelte., verstandig om te twisten." „En jy, Hans, oude driftkop, ben jij altijd, goed voor je vrouw „En óf. Dat spreekt toch vanzelf. Een model echtgenoot. Ik zal spoedig bet grootkruis van de orde van de heilige pantoffel krijgen". „Hoe mal kan je toch wat zeggendikwyla alles behalve aardig". Zij wist niet recht of sH lachen dan wel boos worden moest. Zy stond op, een weinig verbaasd„Ik zal toch het licht maar aansteken" 1 (Wordt vervolgd.) Snelpersdruk, Firma A. H. van CLEEFF, Amersfoort.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1909 | | pagina 4