ADLER
zijn overal bekend door hun
lichten gang en
soliditeit
WERKGEVERS
Bern. BROM, Amersfoort,
AHERSFOORTSGHË BANK
Stoomwasscherij W. G. BURGER,
SINGER naaimachines
Methorst Van Lutterveld
Solied. Sierlijk.
„Eysink" rijwielen
Snel.
Sterk.
LIJNZAADKOEKEN
FLEHITE
Feuilleton.
Gouden ketenen.
Gemakkelijk voor uw gaslicht.
Yoordeelig voor uw beurs.
Goed voor uw gezondheid.
Verstikking door gasuitstrooming
in de slaapkamers onmoge
lijk gemaakt.
Geen lucifers meer.
Geen onnoodig gasverbruik meer.
Groot voordeel voor elk
huishouden.
Dit alles bereikt men door het gebruik vau den
zelfaansteker
Deze werkt niet met een aluminium draadje, maar
met een geprepareerd meerschuimen balletje, dat
minstens TX3CN jaar
goed functioneert.
Groot model 1 0.90. Klein model f 0.55.
Alleen verkrijgbaar bij
LANGESTRAAT 27.
Kortegracht 20 (naast het Postkantoor) Telefoon 80.
Effecten - coupons - wissels - vreemd geld - prolon-
gatiën - beleening - assurantiën - credietbrie'-jn
verhuurt safe-loketten - voert administratiën
beheert vermogens - opent oheque en deposito
rekening - verleent handelscredieten tegen nader
te bepalen voorwaarden.
-~=3» ZEIST.
AMERIKAANSCH SYSTEEM.
Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen
GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE PR1JZFN
De goederen worden te Amersfoort 's Woensdags franco gehaald en gebracht.
PROSPECTUS wordt op aanvrage franco toegezonden.
voor eiken tak van nijverheid, als ook voor alle
huishoudeijk naaiwerk.
Onderricht gratis ook in het moderne borduren en
stoppen.
Wie eeue Singer Naaimachine wenscht tekoopen-
koope uitsluitend in een winkel van de S1NGER-MAAT.
SCHAPPIJ want er worden vaak ook namaaksels van weinig
waarde onder misbruik van den naam „S1NUER"aangeboden
Te AMERSFOORT heeft de S1NGER-MAATSCHAPPIJ
slechts éen winkel, en wel
WESTSINGEL 49, hoek Varkenmarkt.
Van der ZOO de JONG Van OPHOVEN
Amersfoort. Wesislngel 43. Telefoon 93.
Zetten gelden uit op prolongatie met
bewaring van het onderpand bij de Twent-
sche Trust-Maatschappij te Amsterdam.
Kassiers en Commissionairs in Effeeten,
(Commanditaire Venncoten H, OYENS ZONEN, te Amsterdam)
AMERSFi 1RT BAARN
Mnnrhnizen 15, (naast de Nederl. Bank). Mollerusstraat,
Telephoon 49. Telephoon 14.
Voeren effectenorders uit aan Binnen- en Buiten-
landsche Beurzen.
Deposito Prolongatie
ingbord zijn de SINGER
naaimachines verkrijgbaar.
WESSANEN LAAN,
WORMERVEER.
Opgericht 1765.
Koninklijke Fabrieken.
Voedert uw vee met de zuivere mnrwo
merk de „Ster'' en W. L,
uitmuntende door hoog eiwit- en velgehalte
en voedingswaarde
EEKE-DIPLOMA Parijs 1900.
NEGEN GOUDEN MEDAILLES
die BETROUWBARE werkkrachten
behoeven, worden beleefd verzocht zich
te wenden tot den Secretaris der aidee
ling Amersfoort en omstreken van de
NATIONALE VEREENIGING TOT
STEUN VAN MILICIENS,
S ch i m m e 1 p e nn i n c k s t r a a t 41.
Oii<lliMikiili<11 iff Museum Is
ilatfelijlis Ie bczlchllgcii
«oor iitet-le<l<'ii it IO ceul.
Kosteloos des Dinsdags van 10 tot 12
en van U/a tot uur-
Amersfortia.
FABRIEKEN van MELKPRODUCTEN,
AmersfoortHarderwijk
Controle den hoer W. A. van don Bovenkamp
Uitsluitend prima Melkproducten.
Ziektekiemvrye Melk
uitsluitend in flesschen.
Koffie en Slagroom. Karnemelk.
Boter onder Rijks-controle fl.40.
88.)
Het was in 't laatst van Maart toen zij over
de Alpen naar buis gingen.
Rath zat, in plaids gewikkeld, rillend in den
hoek van een conpee, bladerde wat in een ro
mannetje, gaapte, zei een paar woorden over
Parijs en over Pa, rekte zich lekkerijes uit,
lachte, gaapte weer, nam een praline en zeide
toen „Och wat is het koud bier waarom
konden we daar niet blijven. Ik heb zoo'n angst
voor Vielberg."
En Hagelitz zag naar de velden en weiden,
waarop de eerste voorjaarslooi kwam, een zacht,
schuchter groen. Het scheen hem, ongeacht alles,
als een schemer van hoop en hij groette in ge
dachten iederen landman, dien hij voorhij vloog.
Te Luzern en te München moeu hij, Ruth
ter wille een paar daagjes blijven; dat was in
compromis begrepen, doch met iedere mijl naar
het Noorden groeide het verlangen naar huis
in hem.
Tot zij dan eindelijk van het station naar
Vielberg reden. Het was nog tamelijk koud en
de natuur nog zeor wintersch. Ruth kon gelijk
hebbendoor haer oogen gezien, was het alles
dor. Maar hij vond uet hier beerlek.
Op de veranda stonden zijn moeder en Mal-
wine. En ook grootma waB daar.
„Myn lieve goede jongen Ruth, wat zie je
er mooi uit, mijn lieve dochter. Welkom
hier, allebei."
Hij leidde zijn vrouw door de voorste ver
trekken naar de kamers, die vroeger zijn moeder
bewoond had, doch dis nu voor haar iDgericht
waren. Hans was het ernstig te moede, bijna
plechtig.
Toen hij de deur achter zich gesloten had,
vatte hij Ruth's beide handen en zag haar diep
in de oogen. ,.Ruth, zeide hij, we beginnen een
nieuw blad van ons boek. Laten we goeden
moed houden. We zullen van ganscher harte
probeeren, gelukkig te zijn."
Zij krek hem aan met haar mooie, groote
oogen. Verwonderd, bijna verschrikt zeide zij
„Maar Hans we zijn toch gelukkig."
En toen liep zij plotseling naar de toilettafel,
keek in den spiegel en zei: „Och, dear, ik zie
er zoo uit van de reis. Toe, laat Marion dadelijk
hier komen."
Plenshagen stond in de vestibule van het
„Savoy-hotel" te Genua, mopperde tegen den
directeur over ziju slechte kamer eu ergerde zich,
dat hij zijn paar Italiaansche woorden niet luchten
kon. Overal Zwitsersche directeuren en Duitsch-
sche kellners. Nauwelijks trof je soms een koet
sier. die tenminste niet beproefde Duitsch te rad
braken. Inderdaad die heele Italiaansche Ri
viera precies Berlijn, met uitloopers van
Hamburg en Dresden. En daarom reisde men
hierheen
Het was in de vestibule een gedurig komen
en gaan. De stoomboot was ook net aangekomen.
De eerste passagiers kwamen al, en kleine
bergen van koffers werden vóór het hotel op
gestapeld. Eenige officieren van de Oost-Azia
tische bezettingsstroepen belegerden de lifteen
blonde, dikke mevrouw, in een sneeuwittejapon,
met een kaas gelenboy achter zich, had zich
vlak naast Plenshagen gedrongen en snakte naar
lucht; twee missionarissen, met groote hoeden
op en elk een handtasch vóór zich, stonden
voor het bureau een kleine beweeglijke Japan
ner had zich op een grooten kofter gezet en
zwaaide met de beenen. En nog altijd reden
rijtuigen aan, ging de deuren open en dicht.
Plotseling vloog Plenshagen op. Hij had een
bekenden naam gehoord en een stem, die hem
ook merkwaardig bekend voorkwam.
„Welke kamer heb ik. Ik telegrafeerde uit
Napels; Vorst Woldegg."
Bij Zeus dat wus Peter Woldegg; maar hij
zag er uit, alsof hij zoo uit het lazeret gekomen
wa9. Vel over been, diepliggende oogen, geen
bloed in het gelaat. En toen hij een paar stap-
pen deed, trok hij den rechtervoet na en leunde
zwaar op zijn stok.
„Doorluchtigheid, waarde Vorst! Neen maar,
dat. ik de eerste ben die je op Europa's grond
mag verwelkomen en gelukwenschen".
Woldegg had zich omgedraaid. Over zijn ver
moeid gezicht vloog een lachje: „Plenshagen,
jij hier? Dat is als een groet uit het vaderland."
Zy schudden elkaar de hand.
„Jongen, Vorst, je ziet er Biecht uit."
„Afrika, lieve vriend."
„Nu ja, maar moed gehouden. Onze gezonde
lucht zul je wel weer beter maken. Ik ben blij
je te zieD. Donnerwetter je zult wat te ver
tellen hebben! Nu ja, dat komt later wel eerst
een paar uur rust nemen."
Die paar uur schenen den goeden Plensha
gen wel eeuwen. Hy ronde naar de haven
mijn hemel; Hamburg was toch veel groot-
scher hij klauierde de Via di Circonvallazione
op in het zweet zijns aanschijns wat een hitte
in Februari hij verveelde zich twintig minuten
in de Gaileria Brignole alsof men zuiken ouden
rommel ook niet te Berlijn had. Hij dronk
driemaal een kop kof.ie de tyd kroop voort.
Het moest nu zoowat een jaar geleden zijn,
dat die goede Peter op het idiote idee was ge
komen, zoo'n reis te ondernemen. Natuurlijk
't Bpieen te veel duiten. Zóo'n mooie vrouw
alleen te laten. En dan naar Afrika te gaan,
waar nieir te halen is dan malaria, een leeu
wenhuid of een olifantstand. En toen was het
bericht van zijn dood gekomen, in 't achterland
van Kameroen was het niet in Septemher
geweest de expeditie uiteengespat en toen
waB hij plotseling aan de andere zijde van dat
vervloekte werelddeel, waarvoor we ieder jaar
in den Rijksdag maar weer stom veel geld moe
ten geven, gezond enwel weer voor den dag
gekomen, te Chartoem, en had getelegrafeerd
en de mooie Ellinor had haar rouwjapon weer
uitgetrokken. Kapitale vrouw. Nu, gezond en
wel Prosit hoor I Maar de arme kerel had toch
een leelijken tik beet gekregen.
Eindelijk zaten ze tegenover elkaar; Plens
hagen had een goede üesch besteld. „Maar niet
van dat lamlendige goedje, hoor, jelui Bmerigen
asti spumante; Moët, me', waar?"
„Goed".
Peter zag er nu wel wat beter uit. Merkwaar
dig wat zoo'n paar uur rust doen. Nog altijd
wel slecht, maar de oogen stonden toch beel
anders. Hij scheen weinig lust te hebben in ver
tellen. Hij vroeg maar. „Wanneer heb je mijn
vrouw het laatst gezien? Ik heb wel een brief
met goede berichten van haar, maar een mon
delinge boodschap is toch aangenamer."
„Ja, wacht eens. Ik ben hier nu veertien da
gen. Te Monte-Cnrlo was ik natuurlijk óokzoo'n
oude ezel, hè Zwijg er maar over Ja,
acht dagen geleden zag ik je vrouw. Pompeus
pardon zoo als altijd. Te Ziebingen waB
het, in het kantongerecht
„Maar hoe zag ze er uit?"
„Fameus. Toen de couranten indertijd je dood
meldden, was zij er ellendig aan toe. Ik ging
er natuurlijk heen om als goede buur mijn hulp
aan te bieden. Maar nu Kom, drinken we
eens; wieu men dood genoemd heeft, is een lang
leven beschoren. Prosit!"
(Wordt vervolgd.)
Snelpeiedmk, Fiima A. H. \an CLLEIF, Amersfooit.
