BLOOKERS
CACAO;
Stoomwasscherij W. G. BURGER,
KOOP,
BUSSEN
DAALDERS
FLEHITE
Algemeene Maatschappij van
Levensverzekering en Lijfrente
Feuilleton.
Gouden ketenen.
ZEIST.
AMEKJKAANSCH SYSTEEM.
Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen
GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE PRIJZFN
De goederen lorden te Amersfoort 's Woensdags franco gehaald en gebracht.
PROSPECTUS wordt op aanvrage franco toegezonden.
in plaats van losse cacao of poederchocolade,
gij betaalt minder
en krijgt betere kwaliteit.
vierkante bussen van 1 ons. 18 ets.
'It pond. 42'It
I pond. 80
2 pond. 150
LAMA1S0N BOUWER Co.
Monrbniien 39
Belasten zich met
aan- en verkoop van
Effecten, Wieeels en
C o u p o n 8.
Sluiten prolongation.
Safe-inrichting.
Oudheidkundig Museum Is
dagelijks le bezichtigen
voor nlet-ledeii «k IO cent.
Kosteloos des Dinsdags van 10 tot 12
en van 1V9 tot 3 uur.
CRED I ETV F. P. LENIGING
te Amsterdam.
CoiTespondentschap te Amersfoort
mr. H. J. M. van den BERGH,
WILHELMINASTRAAT 5.
Zij stelt zich ten doel:
het vt-rleenen van Credieten onder per
soonlijke of zakelijke zekerheid of in-blanco
het incasseeren van handelspapier;
het ontvangen van gelden a déposito en
rekening-courant.
te AMSTERDAM
Damrak 74.
«•«gok. bij kwM^klul. ml Nov. 1880, No. 28.
P. A.
i Wr
iHPMtni
JAARPREMIE por
000.-
kap
llL
Beta
Ouder-
oerlijdon mol premin-
betaling gedurende:
no overlijden
don leeftijd
1 op
i dom.
leven.
joren.
|tren.
joron.
lor
n.
joron.
25
17;03
24 65
29
59
19
6S
21
75
25'46
30
19 56
2726
32
61
23
13
26
46
32 16
85
22195
30 67
36
47
2N
.14
39
45
4237
40
2742
3505
41
33
35
64
41
14
59 50
45
32|99
4020
4b
93
16
66
61
53
94 42
ZOMERDIENST 1909.
SPOORTREINEN.
TRAMDIENSTEN.
Aank. uit de richting Station Kampstraat Station
Otr. Amst. Kijk. Apeld. Kest. vertrek Remiss aenk. vsrtrek Remise
5.25
6.51
8.01
8.16d
8.86
9.10
9.54
10.49
10.56
11.31.1
11.40'
6.50
7.16
7.55
8.13d
9.10
10.48
10.06
11.36
11.46
5.57
6.06 6.05+
I 6.18
6.i
7.22
7.29 7.5
7.48 7.51
10.13 10.17
11.06 11.11
12.14 112.37
10.03
10. "20
4.17
4.22§
10.02
10.08
10.39
11.43
9.13d, 9.33
10.08
6.56*
8.06
8.19z
8.40z
9.14z
9.28
9.58z
10.11
10.30
10.53 z
11.10
11.28
11.51 z
12.36 z
2.46 z
3.19
8.42*
3.56
4.10z
4.26
4.50 z
5.09
6.24z
5.46
6.0 lz
6.14
6.27z
6.58z
7.25 z
7.r
7.55z
7.07'
8.—:
.8,16
8.30:
8.51:
9.21 z
9.39
10.08
10.22
10.41
11.04 e
11.21
11.39
12.02 z
12.46:
1.16s
1.42z
2.151
2.56
3.16
3.30
3.53 z
4.06
4.21 z
4.37
5.01 z
5.20
5.35 i
5.56
6.11 z
6.24
6.38z
7.06/
7.35:
7.48
S.06:
8.44:
9.25z
9.47
10.317
7.48
8.—j
8.16
8.55 z
9.02
9.25 z
9.39
I0.08z
10.27 z
10.50
ll.06z
11.25 z
11.40
I2.20z
12.46z
1.46 z
2.28 z
3.z
3.16
3.30z
3.53z
4.06
4.23 z
4.47
5.06z
5.21
5.43z
5.56
O.llz
6.24
7.06z
7.14
7.35z
7.48
8.17z
8.48z
b.50*
7.59
8.11 z
8.26
9.06z
9.13
9.35 z
9.50
10.18 z
10.38 z
11.01
11.17 z
U.36s
12.31 z
1.57 z
2.39z
3.11z
3.27
3.40z
4.03z
4.17
4.34 z
4.58
5.17 z
5.32
5.54 z
Ü.0G
6.22z
6.35
7.16z
7.25
7.45z
8.2Sz
8.59 z
9.35 z
10.03
SPOORTREINEN.
Vertrek in derichting
*- Amst. Nyk. «-
6A7
ö.4Óf
7.17
7.54d
11.45
12.39
9.19
9.40
10.24
10.45
11.1
12.46
1.2
1.39f
2-05
2.50
3.44
4.20 4.16d
4.27§ 4.25
8.38
9.17d
10.12
10.24
11.32
9.07
9.20(1
9.38
10.14
10.39
9.40d
10.26
7.17
8.20
Deze treinen loopen niet op Zon- en Feestdagen. Deze tramdienst vertrekt des Vrijdags (markt
te Amersfoort) te 6.46 van de Remise en te 6.56 van het Station, op andere dagen te 7.41 van de Remise
naar de Kampstraat Op Zon- en Feestdagen is de dienst beperkt en rijden slechts de tramdiensten met
z aangeduid; des morgens nog te 10.18 en 11.16, en des avonds nog te 9.08, 11.14 en
12.27 van liet Station; des morgens nog te 8.30 en des avonds nog te 6.38 van de Kampstraat naar het
Station. Bij vertraging in de aankomst der treinen zullen de betreffende trams aan het Stution win nten,
zoolang als de verdere dienst dit toelaat. De trams zijn bij de voormalige Utreohtschepoort te on
geveer 4 minuten vóór aankomst aan, of ni vertrek van het Station.
*0-)
Tegen i0 uur kwam de trein te Berlijn aan.
Thuis wachtten prol. Bergmann en twee van
diens bekwaamste assistenten reeds. Het onder
zoek duurde zeer lang. Toen de professor en de
doktoren eindelijk in de kamer kwamen, waar
KUinor en Hans wachtten in de pynl.jke onze
kerheid van hen, die zweven tusschen angst en
hoop, zagen zij er zeer ernstig nit. Ellinor greep
de hand van den grooten chirug„De waarheid,
als 't u belieft, professor".
Hij keek even vragend Hagelitz aaD, die toe
stemmend knikte.
,,De koorts zullen we wel baas worden, Vor
stin, maar de wond aan het Bcheenbecn is lee-
lijk. Ik vrees er 6ok voor, dat zij door een ver
giftigde pijl is toegebracht. Bovendien is zij zeer
veronachtzaamd, en bij de zwakte van den
pal.tnt ben ik bang voor operatief ingrijpen".
Hij zag wel, hoe het mooie gelaat van Elli
nor meer en meer verbleekte en daarom zeide hij
met groeiend medelijden nog
„Mevrouw, we mogen de hoop niet opgeven.
Voor 't oogenblik, iu de eerste dagen, is er geen
oogenblikkelijk gevaar. U wilt zelf de verpleging
op U nemen, naar ik hoor".
„Ja," zeide zij beslist.
„Laten we dan kalm bepraten wat er gedaan
moet worden, mevrouw".
Een uur later stond Hans op straat. De in
drukken van de laatste uren waren nog sterk,
maar hij ademde toch vrijer dan vroeger. Hij
wistj nuhoe korten tijd zijn zwager ook nog
gegeven mocht zijn, deze werd hem door liefde
vergoed. En Ellinor zou, wanneer zij hem de
oogen toedrukte, weten, dat alles vergeven was.
Het had gesneeuwd hij riep een o'roschke
aan. De weg, dien hij af had te leggen, was ver,
bijna heelemaal buiten Wilmersdorf, want hij
wilde naar Gallweg, of, zooals bij zelf meende,
naar grootmoeder. Die was kort vóór zijn over
haast vertrek naar Heidelberg naar de Gall-
weg's gegaan om haar plicht als peet bij het
eerste dochtertje waar te nemen. Van een weg.
blijven, had Tine niets willen hoorenen het lo
geerkamertje al was zoolang leeg.
Hans wist, dat grootmoeder met verlangen
uitzag naar bericht over Peter er meer nog over
Ellinor, want tusschen die beia°n was in het
laatste jaar een nieuwe vriendschapsband ont
staan. en juist de oude vrouw had in moeilijke
dagen de gravin tot zelfkennis en inkeer gebracht
met vaak scherpe woorden, maar steeds een
liefdevol hart.
Het was de eerste maal, dat hij naardeGall-
weg's ging. Wel had de Musch hem reeds her
haalde malen gevraagd le komen die schreef al
tijd vroolijk en opgewekt. Maar Hans was het
laatste jaar maar eenmaal voor zaken te Berlijn
geweest. En dan hij zag een beetje tegen dit
bezoek op.
Hij was wat bang voor het geluk van die
beiden. Hij waB wel niet ongelukkig; hij had
zich gedwongen, in ruateloozen arbeid bevredi
ging le vinden en had ze gevoDden, sinds hij
een zoon had gekregen. En ook Ruth was sinds
dien tijd veranderd zij leefden in vrede met
elkaar. En toch, toch vreesde hij vergelijkingen
te zullen maken.
Eindelijk hield de koetsier stil voor een toren
hoog huis. De Gallweg8 woonden in het zooge
naamde tuinhuis. Hij moest naar den tuin, drie
trappen op en iedere trede viel hem zwaarder.
Het kostte hem heel wat, niet om te keeren.
Toen stond hij vrij onverwacht voor de deur
met het eenvoudige naamplaatje „Von Gallweg".
Toen hij ten slotte de bel had overgehaald,
maakte een aardig dienstmeisje open en riep
zeer verschrikt uit„Goeie help mijnheer de
baron". Hij had net meisje niet herkend,
het kind uit Vielberg, dat lal wine naar haar
vriendin in de stad gezonden had.
Daar ging reeds een deur op de smalle corri
dor open grootmoeder kwam voor den dag en
riep tegen het meisje: „Schreeuw toch niet zoo,
malle meid. Je weet toch, dat het kind slaapt"
en dadelijk daarop„Hans, lieve jongen, wat
voor berichten breng je mee
Hij stond nog steeds op de mat, terwijl hij
haar antwoordde. Vlug vertelde hij alles, en
grootmoeder zei: „Ik ben blij voor Ellinor.
Zelfs dagen en weken zijn voor haar al een
groot geluk. Maar kom binnen, Hans; Gallweg
is er wel niet, maar Tina wel."
Het bloed vloog hem naar het gelaat. Hij
deed een schrede terug:
„Grootmoedor ik wil.niet storen.''
Toen greep zij hem by een arm, zooals zij
het den kleinen Hans zoo dikwijls gedaanrhad,
dicht bij den schouder en lachte, dat haar
valscho zwarte krullen heen en weer bengelden.
„Domme Hans, kom toch I" Eu toen hij nog
altijd besluiteloos stond, zeide zij. „Hans, ik
dacht dat je een man geworden was. Wees toch
niet zoo klein."
Tina zat aan haar teekentafel. Toen zij de
deur hoorde openen en vluchtig opkeek, zigzij
eerst alleen grootmoeder. „Hier, Tina Hans
is er".
Toen ging het haar als hem. Ook haar wan
gen kleurden zich en een oogenblik drukte zij
beide handen op haar teekenplank, maar het
"a8 slechts een onderdeel van een seconde.
Toen 8to:.d zij op en ging hem tegemoet, nam
zijn hand, zag hem met haar groote oogen rus
tig aan en zeide warm en hartelijk„Kom je
eindelijk, Hans Y En nu is Herbert er juist uit.
Ik ben blij, je weer te zien."
Hij voelde den krachtigen druk van haar
hand en óok, dat zij, de waarheid sprak. Hij
had haar zoo gaarne iets geantwoord, haar een
vriendelijk welkomstwoord gezegd, maar de keel
was hem als toegesnoerd en als 't ware door
een nevel zag hy hoe mooi ze geworden was to
midden van haar geluk mooier nog dan
vroeger.
Een zacht lachje speelde om haar lippen, zooals
gelukkige vrouwen lachen wanneer zij weten, dat
men zo mooi vindt en tevens kwam de wensch
in haar boven, den vriend van vroeger dagen
over deze moeilijke oogenblikken heen te
helpen.
„Kom Hans, ga hier bij me zitten, hier aan
mijn werktafel. Maar kyk er maar niet te veel
naar dit is pas een eerste ontwerp. Ik zal
je Btraks liever wat anders laten zien, een tee-
kening, die de Keizerin gekocht heeft. Onge
manierd trotsch waren wo toen, Herbert en ik.
En laat mij je nu eens aanzien, Hans. Je
bent gebruind,zooals 'teen agrariër past, en maar
je snor ia lang zoo goed niet meer verzorgd als
vroeger. Als ik je vrouw was, zou dat anders
moeten zyn. Ja, met mijn man is niets aan
te vangen; sinds we getrouwd zijn, is helaas
ook het laatste spoor van ijdelheid verdwenen.
Men heeft wat te stellen mtjt de man
nen".
Zij sprak zeer snel, ook een beetje uit verle
genheid. Zij had haar potlood genomen en maakte
allerlei krabbels, die heel niet in het ontwerp
pasten.
(Slot volgt.)
Snelpersdruk, Firma A. K.
van CLEEFF, Amersfoort.
