Thee
G. H. van der SANDT Co.,
E.Brdndsmd
WERKGEVERS
Modernste Stoffen
FLEHITE
DE HUISHOUDGIDS
Stoomwasscherij W. G. BURGER,
OPRUIMING
MAILDIENSTEN
Feuilleton.
SAROLTA.
N. V. Mamifacturenhandel
OUDE GRACHT 3234. UTRECHT. TELEPHOON 555.
berichten de ontvangst der
voor COSTUMES, PANTALONS. PEMI-SAISONS
en PALETOTS.
Voor onberispelijke conpe en so 1 iede
afwerking, bij b i 11 ij k e prijzen, wordt inge
staan.
Oudheidkundig Museum is
dagelijks te bezichtigen voor
niet-lcden it 10 cent.
Kosteloos des Dinsdags van 10 tot 12 en
van IV2 lot 3 uur-
van
••*0E N*t(
inlichtingen omtrent den verkoop worden
verstrekt door den lieer H. BOERWINKEL,
Utrechtschestraat, Agent voor Amersfoort.
die 13 E T R O U W B A R E werkkrachten
behoeven, worden beleefd verzocht zich
te wenden tot den Secretaris der afdee-
ling Amersfoort en omstreken van de
NATIONALE VEUEENIGING TOT
STEUN VAN MILICIENS,
Schi m m e1penninckstra at 41
Gouden Medaille, Gent 1008.
Onder redactie van mejuffrouw N. CARIOT, Leerares in Koken en Voedingsleer,
te ZWOLLE.
Dit tijdschrift verscbiint eiken Zaterdag.
Proefnummers gratis en franco verkrijgbaar bij iederen Boekhandelaar en
aan het Bureau van de »DE HUISHOUDGIDS":
Burgstraat 65, UTRECHT
=fr ZEIST.
AMERIKAANSCH SYSTEEM.
Wassehan geheel opgemaakt of droog toegeslagen
GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE PRIJZEN.
De goederen worden te Amersfoort 's Woensdags franco gehaald en gebracht.
PROSPECTUS wordt op aanvrage franco toegezonden.
van alle
Gonden en zilveren Horloges, Pen
dules on Garnituren, Regulateurs,
Horlogekettingen, Staande en Fan
tasie klokken,
met 20 pCt. korting a contant.
Ziet de prijzen in de étalage bij
W. F. A. Groenhuizen,
Langestraat 42, Amersfoort.
.VIJZE van VERZENDING.
Laatste
Buslichting
OCT.
NOV.
0 0 S T -1 N 0 1
Uit Amsterdam met de ss
ier Maatschappij Nederland
10.— 's av.
1, 15, 29
12, 26
Uit Botterdam, met de as.
•ter Rotlerdamsche Lloyd.
10.— 'sav.
8, 22
5, 19
Over Qenwi, met de ss.
ter Maatschappii Nederl')
6.30 'sm.
13, 27
10, 24
Over Marseille, met de 39.
Ier Kotterdamsche Lloyd.1)
3.30 'sav.
5, 19
2, 16. 30
ld. met de Fransche. pak-
hotboot.1)
10.— 's av.
8, 22
5, 19
Over Brindisi, met de Un
ieke pakketboot
10.45 'em.
1, 15, 29
12, 26
Over Napels met de Duit'
pakketboot.1)
3.30 's av.
6, 20
3, 17
SURINAME.
aio Amsterdam.
10.— 'sav.
14, 28
11, 25
over Saint Nozair*.
10.— 'sav.
7
7
over Southampton.
10.'sav.
11, 25
8, 22
CURAQA0.
over Amsterdam.
10.'sav.
14. 28
11, 25
over Hamburg
10.'sav.
30
29
over New-York
5.35 'sav.
Dinsdag
Dinsdag
en Vrijdag
en Vrijdag
eiken 1
insdag en Vrijdag, laatste
N00RD-AMERIKA buslichting 5.35 'savonds; Zoo-
en FeeBt-
dagen 10.'s avonds.
Vóorverzeuding vorigen dag 's avonds 9.40.
Suppletoire mail voor brieven, brielaaarteii en pangetee
kende stukken van allerlei aard 10.b avonds.
De Firma A. H. van Cleeff
vei vaardigt
spoedig, net en billijk
Aanplakbilletten
Aandeelen
Bestekken
Bon boekjes
Briefhoofden
Circulaires
Coupons
Chéques
Doodsberichten
Dissertaties
Effecten
Enveloppes
Facturen
Formulieren
fieleibilletten
Huwelijksbrieven
In wikkelpapieren
Jaarverslagen
Kennisgevingen
Linieerwerk
Menu'»
Nota's
Obligatiën
Orderbriefjes
Pandbrieven
Prijscouranten
Quitantiën
Registers
Rouwbrieven
Statenwerk
Tarieven
Trouwbrieven
Uitnoodigingsbrieven
Verlovingskaarten
Visitekaartjes
Wissels
Zegels
en elk ander voorkomend
boek- of 8tBBDdrukw:rk.
11.)
Mr. Patterson hielp haar bij het uitstappen,
<1 rukte een kus ob het zachte glacé van haar
Handschoen, en leidde Sarolta naar het atelier.
Tom sloot de deur achter hen beiden. Mr.
Patterson beefde van opwinding toen hij haar
den langen bontmantel hielp uittrekken en hem
het beroemde Kustyani-parfum in den neus
kwam.
„U hebt lady Mac Leod vandaag niet mee
gebracht
Zij waH tot dusverre bij alle zittingen aanwe
zig geweest. Zij was het ook geweest, die
Sarolta er toe had gebracht, zich door den
schilder te laten portretteeren buiten weten
van haar man. liet was niet moelijk geweest,
haar daartoe te bewegen, toen tante Mac zeide,
dat een portret van haar net mooiste nieuwjaars-
cadeau voor Erwin zou zijn.
..Is u dat zoo onaangenaam vroeg Sarolta.
„O, integendeel."
Sarolta deed alsof zij deze anders nogal dui
delijke woorden nie* gehoord had. Zij keek
droomerig voor zich uit en zeide even later
„Mr. Patterson, vóór wij vandaag beginnen,
moet u mij toch eens het portret van uw tante
en uw oud tante, de mooie miss Patterson, laten
zien, die gehuwd is geweest met Koning Jerome."
„O, met het grootste genoegen."
Mr. Patterson opende de deur naar den ealon.
Zij schreden over de tapijten, die het geluid
deinden, naar de eetkamer.
Sarolta ging voor het vrouweportret staan,
dat tusschen de portretten van Napoleon en
Jerome hing.
Dit portret, dat Patterson te Parijs voor veel
geld door bemiddeling van een agent ah dat
van de mooie Elise Patterson gekocht had, was
in werkelijkheid niets anders dan een kopie van
het beroemde portret van sir Lawrence.
Het stelde een dame voor in emp.recostuum,
in een tuin op een sleenen bank zittend en met
een langen halsketting spelend. Aan haar voeten
lagen haar hazewindhonden. Ook niet al te
grooie kenners van Engeische schilderijen had;
den Sarolta kunnen zeggen, dat het orgineel
van dit portret „de dame met de hazewindhon
den", zooals het in den catalogus heette, in de
National Galery te Londen hing. Gelukkiger-
of ongelukkigerwijze was er in de Korinthische
provinciale hoofdstad niemand, die in staat ge
weest was, de illusie te verstoren.
Sarolta was verdiept in haar aanschouwing
van het portret en Patterson waagde het niet,
baar door een opmerking te storen.
„En dit mooie schepsel", zeide Sarolta na een
tijd van aandachtige beschouwing van de on
bekende lady, die hier de rol van miss Patter-
sou speelde, „dit mooie schepsel is door Jerome
verluien. Ja, zor zijn de mannen".
„Niet alle mannen zijn zoo", antwoordde Pat
terson met vuur.
Hij stond achter haar en verslond haar met
zijn blikken. Zijn schildersoog en ook dat van
den man, die geparenteerd was aan Napoleon,
genoot bij den aanblik van de mooie lijnen van
haar figuur.
„In Amerika moeten de mannen beter zijn
dan bier", zeide gravin.
„Ik dank u uit naam van mijn vaderland",
antwoordde Uatterson en drukte op nieuw een
eerbiedigen kus op den handschoen der gravin.
„U moet mij eens een en ander van Elisabeth
vertellen. Hoelang was zij getrouwd"?
„Nu, niet lang; ik geloof maar driejaren".
Sarolta keek het pertret nog eens aan en
zeide
„En na die drie jaren alles vergeten Het
is treurig,"
Patterson voelde zich als man verplicht, eenige
excuses bij te brengen voor het gedrag van den
koninklijken echtgenoot. Hij boog het hoofd
een weinig opzij, op de manier zooals een aan
nemer van begrafenissen doet wanneer hij de
erfgenamen van een gestorven familielid de
prijslijsten van een begrafenis aanbiedt. Maar
daarbij bleven zijn oogen gericht op Sarolta.
En toen zeide hij
„De Keizer heeft het hem bevolen."
„De Keizer", zeide Sarolta met onderzoekende
oogen den schilder aanziende. „Zoudt U een
vrouw, die u liefheeft, verlaten om een bevel van
uw Keizer?"
Patterson nam weer een rechte houding aan.
„Nooit van mijn leven", zeide hij met een
gebaar, dat een Sioux Indiaan bij een scalpeer-
manipulatie tot eer zou verstrekt hebben, „nooit;
ik ben Amerikaan. Voor mij bestaat er geen
Keizer."
Ofschoon die laatste woorden de kracht van
de eerste wat verzachtten, scheen Sarolta er
toch genoegen mee te nemen.
Kom," zeide zij, „laat ons nu beginnen."
Zij gingen naar het atelier terug. Sarolta ging
in oen leunstoel zitten, dien hij vóór haar
komst op een kleine verhooging had gereed
gezet. Zij keek eenigszins boos.
Patterson nam een groot palet, drukte uit
een aan'al zilveren tubes daar wat op, legde
zijn pcnseelen goed en verzette den ezel, waarop
het begonnen portret van Sarolta utond. Zij
had daarop de zelfde hoog gesloten japon die
zij ook nu droeg. Patterson zou er oen klein
vermogen voor hebben over gehad, wanneer zij,
zooals hij eerst had voorgesteld, gedecolleteerd
voor hem geposoerd zou hebbenmaar toen zij
dat geweigerd had, had hij aangedrongen op
eer. nauwsluitend, tailor made costuum.
Hij was vandaag opgewondener dan ooit van
daag moest hij een aanval wagen. Een zóo gun
stige gelegenheid, zonder die eeuwige tante Mac,
kwam niet zoo spoedig terug.
Toen hij alle praeparatieven, die noodig waren,
gemaakt had en zich weer naar Sarolta wendde,
bemerkte hij de verstoorde uitdrukking van
haar gelaat.
„Wat scheelt u, gravin Wil ik wat drinken
voor u laten brengen, vóór wij met het werk
beginnen
„Ik kan dit ruwe klimaat niet verdragen.
Voor 't eerst sinds vele jaren doorleef ik weer
een winter in het Noorden."
„Ja, een winter in het Zuiden," zeide de
schilder, „is wat anders. En dan die winter van
verleden jaar. Dat was de mooiste van mijn
leven."
„We hadden anders juist veel regendagen te
Nice."
„Ik heb niets van regen gemerkt; voor mij
scheen de zon."
„Dan hebt u wel een bijzondere zon," zeide
zij, haar handschoenen uittrekkend. Prachtige
fonkolende ringen schitterden aan haar vingers.
Daaronder was de verrukkelijke Dandolosche
diamant met zijn wonderbaarlijken glans.
Dit uittrekken van haar handschoenen bracht
den schilder geheel buiten zichzelf. Hij had
onder zijn laatste woorden zijn penseel in een
dikken klodder van rood en geel laten vallen
nu legde hij met een snelle beweging de rech
terhand en het penceel tegen zijn borst terwijl
hij haar met veelzeggende oogen aankeek.
„Ja, die had ik en die heb ik nóg."
Hij schrok even van zijn brutaliteit en zijn
onvoorzichtige beweging met het penceel, dat
zijn elegant jacquet onherstelbaar besmeerde.
(Wordt vervolgd.)
Snelpersdruk, Firma A. F. van CLEEFF, Amersfoort.
