Nieuw Parjjs
HEROPENING-
IfflZiin in GOÜD ZILVER- en HORLOGES.
C. m Ommeren,
I Brillen en Pince-Nez in Goud, Zilveren Nikkel.
Uitnoodiglng\
Hedenavond
G. van DUIN.
Stoomwasscherij W. G. BURGER,
Groote keuze:
Algemeene Maatschappij van
Levensverzekering en Lijfrente
THEE
1 Prima kwaliteit Scharen en Messen
W. F. A.. GROENHUIZEN,
Feuilleton.
►0
VAN HET
Aanbevelend,
LANGESTRAAT 143.
ZEIST. *=5—
AMERIKAANSCH SYSTEEM.
Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen
GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE PRIJZEN.
De goederen worden te Amersfoort 's Woensdags franco gehaald en gebracht.
PROSPECTUS wordt op aanvrage franco toegezonden.
LAMA1S0N BOUWER Co.
Mnnrimzen 89
Belasten zich met
aan- en verkoop van
Elfecten, Wissels en
Coupons.
Sluiten prolongation
Safe-inrichting.
Langestraat 37.
Tasschen,
Hand- on Reiskoffers,
Lederwaren, enz.
Credie t-v ereeniging
te Amsterdam.
Correspondentschap te Amersfoort
mr. 11. J .51. van den BERGJ1,
wilhelminastraat 5.
Zij stelt zich ten doel
het vcrleenen van Credieten onder per
soonlijke of zakelijke zekerheid of in-blauco
het incasseeren van handelspapier
het ontvangen van gelden a deposito en
rekening-courant.
te AMSTERDAM
s- Damrak 74.
<o*4tf«k. Dij Koninklijk B.il.No». 1880, No. 28.
DIM0T8DB8N!
E. W. SCOTT. J. F. L. BUNKtNBMC
CO Mr. J. VAN 8CHEVICHAVCN.
h.rpremiE oor HOOP.- Mfumrt "'P""L
Betislbnr dl
rx'ia'r wXr
h«!jcheele
20
jiren.
is
Jiren.
1?!03
24
65
29
59
1956
27
26
32
>1
22:95
311
u
36
42
27 42
3»
115
41
33
3299
40
20
46
93
LUNtEN
FABRIVAN HASELEfUBOOM
AMERSFOORT
van
M, Ravensiaay <s Zonen
Gorinchem.
verkrijgbaar by
Langestraat 18,
AMERSFOORT.
0
Sj Loupen, Leesglnzen, Compassen, Curvinieters, Windkussens, IJszakken,
ji alle soorten Spuiten, Ondersteeken, Hospitaaldoek, Buik- en Breuk-
*E banden en meer Optische-, Geneeskundige-, Verband- en
W Ziekenverplegings-artikelen.
p en bjjbehoorende zaken.
le klas Artikelen. Billjjke prjjzen.
Eigen reparatie- en slijpinrichting bij
i INSTRUMENTMAKER LANGESTRAAT 42.
De Directie der Koffie Handels Aktien Gesellschaft heeft de eer nit te
tot het bijwonen eener KOOKPROEF DER KOFFIE „HAG" CAFFEINVRIJ,
larbij in de gelegenheid gesteld wordt, de schadelijke bestanddeelen te zien, welke nit de koffie
verwijderd worden, en de KOFFIE „HAG" Caffeinvrij te proera.
Deze kookproeren worden gebonden op Woensdag 11, Donderdag 12 en Vrijdag 13
Hei, van 's morgens 10 tot 's middags 5 nur, bij ill. R. N. OOSTERVEEN, Lange
straat 46 te Amersfoort.
DODO
10.1
„Eberhard, ik hoop, dat je overste je eens
arrest geeft."
Eberhard lachte over zijn heele, knappe gelaat.
„Dat gaat hier zoo vlug niet, papa," zei hij, ter
wijl hij aan de schrijftafel ging zitten, en zijn
vader onrustig op en neer liep. „U leeft nog
altijd in die ideeën van vroeger."
„Och, onzin I Voor 's Keizer rok heeft ieder
eerbied. Jullie wilt de Engelschcn nadoen. Het
duurt niet lang meer of trekt alleen naar je uni
form aan in dienst."
„Nu; wat zou dat dan nog?"
Eberhard had zijn rechterbeen over zijn lin
kerknie geslagen en bekeek oplettend de pun
ten van zijn gele schoenen. „Ik wil bet overi
gens niet verdedigen, papa".'Toen zette hij zijn
been weer op den grond, schoof zijn Btoel recbt
en speelde met de papieren op de schrijftafel.
„Mag ik een sigaret aansteken?"
„Neem liever een van die beroemde sigaren,
die je mij gerecommandeerd hebt. Ik kan die
zoete sigarettenlucbt niet uitstaan."
„Dank u, papa." Eberhard greep, over de
schrijftafel heen, naar het sigarenkistje. Daarbij
viel zijn blik op den brief van Kaltenegg. Hij
herkende het handschrift, en terwijl bij de si
gaar aanstak, zei hij luchtigjes: „Wat wil onze
smid? Hij heeft zeker de lucht gekregen?"
„Eberhard 1"
De majoor was aan tafel in het midden blij
ven staan en hief zyn beide banden omhoog.
Hij scheen ernstig vertoornd. „Je moest je scha
men, Eberhard. Je weet heel goed, dat ic Kal-
tenegg geen spoor van egoisme steekt. Hij is
alles behalve een jager op een bruidschat. Een
innig fatsoenlijke kerel was hij en is hij nog.
Lees maar. Ik vind het heel aangenaam als jo
den brief leest."
De zoon blies met gespitste lippen de lucifer
uit, legde die in het aschhakje, deed een paar
trekken, leunde achterover en las halfluid.
„Hooggeachte majoor Von Gudareza,
„Door mijn ouders hoorde ik eau de veran
dering, die er, zooals zij schrijven, dcor een on
verwachte groote erfenis voor u heeft plaat9
gehad. Vergun mij, u daarmee hartelijk geluk
te wenschen. Ik meen, dat ik dit zonder aarze
len mag doen, omdat het immers niet een uwer
bloedverwanten is, wiens vermogen u ten deel
viel. De eigenlyke reden tot dit schrijven is ech
ter een andere.
„Toen ik, nu bijna twee jaar geleden, afscheid
van u nam, gaf u mij vergunning, in uw goed
heid, waarvan ik zoo herhaaldelijk blyken mocht
ontvangen, u van tijd tot tijd bericht te geven
hoe het mij ging en over mijn vooruitkomen in
de wereld. U zeide nadrukkelijk, dat dit tegelijk
de eenige band tusschen Signe en mij mocht
blyven en n beloofde mij, dat u mij ook van
tijd tot tijd zou schryven. Ik heb dat stipt in
acht genomen, Maar wees niet boos als ik nu
ronduit spreekIk heb behalve een paar heel
korte regels op mijn eersten brief geen verder
antwoord ontvangen. Myn moeder schreef mij
eenige malen wat zij, half door toeval, over
Signe te weten kwamverder ben ik volkomen
van bericht verstoken gebleven. Ik bedoel hier
mee geen verwijt of de nitting van een gevoel
van bitterheideenvoudig wil ik het leit con-
stateeren. Toch is mijn hoop niet geschokt door
uw zwijgen, evenmin het vertrouwen op uw
welwillendheid, want ik weet, hoe dikwijls uiter
lijke omstandigheden de beste bedoelingen om
te schrijven, verijdelen.
;;De laatste mededeeling mijner ouders dwingt
my echter, mij niet langer zoo gereserveerd te
houden."
„Aha I" zei Eberhard spottend. „Dat wil ik
wel gelooven."
„Lees maar verder."
„Aan den eenen kant, omdatde twee jaar bijna
om zijn, die u zelf mij als termyn heb gesteld,
aan den anderen kant, omdat de bewuste me
dedeeling bijna precies samenviel met een ge
lukkige verandering in mijn eigen toestand.
„Hoe moeilijk het mij den eersten tijd ook"
viel, mij in mijn nieuw beroep in te leven, hoe
weinig hoop ik eerst had om sneller vooruit te
komen, des te gunstiger werd mijn lot het laat?te
jaar. Ik was op het constructiebureau gekomen
en vond hier gelegenheid, bij de afwerking van
het nieuwe terugloopend affuit, waarvan u mis
schien zult gehoort hebben, een gelukkig idee
meer was het niet in practijk te brengen.
De firma erkende dit allerbereidwilligst. Om kort
te gaan, een paar dagen geleden ontving ik zulk
een belangrijke verhooging van salaris, dat ik nu
in staat ben een eigen huishouden te beginnen.
Mijn Balarit bedraagt nu 6000 mark, en dat is
bier voldoende voor de bestrijding van een
zij het dan ook bescheiden huishouding. Bo
vendien heb ik het vooruitzicht, binnen kort
weer verhoogd te worden.
Ik was cp het punt, zelf naar Körlin te ko
men, toen ik den brief mijner ouders ontving.
„U znlt begrijpen, hooggeachte majoor, hoe
dat bericht mij verontrust. Ik was zoo blij en
zoo zeker; nu ben ik in tal van nieuwe twijfe
lingen. Ik twijfel niet aan aan Signe's liefde;
maar ik moet mij afvragen, of ik u onder zóo
veranderde omstandigheden nog als schoonzoon
aangenaam ben? En moet ik mij ook niet af
vragen of Signe tegenwoordig, in de bescheiden
omstandigheden die ik haar kan aanbieden, zich
zou kunnen schikken? Want ik b n in elk ge
val besloten, mijn betrekking niet te laten varen.
Ik verzoek u dus vóór alles vriendelijk, mij van
mijn belofte te ontslaan en my toe te staan aan
Signe te schryven, of, beter nog, zelf le mogen
komen en met hanr te mogen spreken. En ik
verzoek u verder vriendelijk, mij u eigen mee
ning te laten weten.
„Met hartelijken dank by voorbaat en mijn
beleefde groeten aan mevrouw Von Gudareza.
uw dienstvaardige en u hoogachtende
V. von Kaltenegg".
Eberhard legde den brief op de tafel, als een
onvemchillige zaak, waarover niet te praten viel.
en toen zijn vader hem vroeg: „Nu?" klonk
het: „Heeft Signe hem al.geitzen?"
Neen. De brief is pas gekomen, en zij ia uit
gereden, maar ik wou weten hoe jij
„Ik Och, dat doet er toch weinig toe. Een
heel aardige, heel handige brief. Prachtig in
elkaar gezet .om een lammetje te vangen. Alleen
Signe zal Kaltenegg er niet mee vangen. Een
lammetje is zij nu juist niet".
Knorrig smeet de majoor een paar boeken door
elkaar. Eigenlijk wilde bij heftig antwoorden,
krachtig tegenspreken, maar hij keek naar zijn
zoon en zweeg. Het ging hem tegenwoordig her
haaldelijk zoo. De kinderen hadden iets over
zich, alsof zij zijn meerderen waren, en daarte
gen kon hij niet op. En daarbij had hij een
onzeker gevoelhad Eberhard bij slot van reke-
geen gelijk? Wel niet ten opzichte van
Kaltenegg, die was een fatsoenlijk man, maar
Signemet Signeneen, een lammetje was
zy by lange na niet.
Eberhard had zijn stoel langzaam gedraaid.
Hy zat nu weer als in een stoel in een Engel-
sche club, verder voorovergeleund, de beenen
over elkaar geslagen, tusschen zijn lippen de
sigaar, en zag er peinzend uit.
Toen nam hij zijn sigaar uit den mond, bekeek
nog een paar oogenblikken het bandje, alsof
de gouden lettertjes hem een bijzonder geheim
konden openbaren, en zei eindelijk „Hoor eens,
Snelpersdruk, Firma A. H. van CLEEFF, te Amersfoort.
beste ouwe heer, beste van alle papaatjes wai
zou u er van denken, als ik overplaatsing vroeg
by de garde-dragonders?" (Wordt vervolgd).
