EEN WELDAAD
IJACOL
©©©♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦©O©
FLEHITE
THEE
hAWBSl
MAGGI's
Feuilleton.
Wij zijn overtuigd, dat uitsluitend rijwielen
van NÉDERLANDSCH fabrikaat zouden gekocht
worden, indien slechts kwaliteit en prijs werden
vergeleken met hetgeen door het buitenland
wordt aangeboden. Wilt ge een goed rijwiel,
koopt dan bij een onderstaande fabrieken
AMKRSFOORTSCHK RIJWIEL-, AUTOMOBIELEN on MACHINE-
FIBRIEK, voorheen D. H. EYSINK. ^k
RIJWIELFABRIEK »DE VIERKLEUR", 's-Gravenhage.
JUJWIELENFABRIEK »GRUNO", VVinschoteD. ^k
EERSTE NEDERLANDSCHE RIJWIEL- en MACHINEFABRIEK,
voorheen H. BURGERS, Deventer. fj|
SIMPLEX RIJWIELFABRIEK, Amsterdam.
GAZELLE RIJWIELFABRIEK, fïrrna ARENTSEN ROLLING, Dieren,
Oudheidkundig Museum, is
dagelijks te bezichtigen voor
niet-leden ii 10 cent.
Kosteloos des Dinsdags van 10 tot 12 er
van l'/2 tot 3 uur.
(Haarkraoht)
is hot geheim van deD gezonden hanrgreei.
To Amersfoort hij den heer r. J. van
EIMEREN, Coitfeur.
SPOORTREINEN.
Aank. uit de richtingen
ZOMERDIENSTREGELING 1910.
SPOORTREINEN.
(AMSTERDAMSCHE TIJD.)
TRAMDIENSTEN.
van
H. Raienswaaj Zonen
GORINCHfM.
verkrijgbaar by
Lanokstraat 18,
A aMERSFOORT.
iSfkEL'NGEN
Fabm-.VAN haselen «.boom
AMERSFOORT
voor gezonden en zieken is een kop
bouillon bereid uit
BOUILLON-BLOKJES.
wekt den eetlust op e
avordert de spy's vertering
wordt daarom door
H. H. dootoren
aanbevolen.
Dtr.
Amst.
Nyb.
Kest.
5.25
6.51
6.50
6.58
7.09
8.03
•8.05
7.49
8.01
8.16
8.07
8.11
8.14
8.35
8.17
9.07
9.10
9.17
9.17
9.54
9.52
9.34
10.03
10.29
10.09
10.49
10.41
10.56
11.05
11.31fi
11.13
11.25
11.43
11.40
11.38
11.50
12.25
1.01
12.55
1.08f§
1.23[
1.57
2.03
1.32§
2.11
2.11
2.36
2.39
3.10
3.11
3.24
3.40
4.04
4.06
4.19
4.12
4.17
4.46
4.46
5.19
5.40
5.57
5.56
6.06
6.05f
6.18
6.21
6.53
7.22
7.18
7.22
7.29
7.29
7.20
7.47
7.50
8.29
8.29
9.05
9.—
9.03
9.34
9.39
9.13: 9.40
10.02
10.13
10.17
10.08
10.11
11.23
11.25
10.34
12.14
1.03
8.04
8.20 i
8.40
9.1 lz
9.2.3
9.58z
10.11
10.37
10.53 z
11.12
11.28
11.46 z
12.30z
2.43 z
8.1'
3.30
3.56
4.09 z
4.23
4.51 z
5.09
5.24z
5.46
0.01 z
6.14
6.27z
6.56z
7.25 z
7.3f
7.55z
Kampstraat
station
Vertrek i
asnb-
vertrek
Remise.
aank.
Dtr.
5.40
Amst.
6.42
7.15
6.46*
6.50*
7.17
7.3sf
7.07*
7.55
7.57
7.5Sz
7.45
7.56
8,08
8.15
7.5Sz
8.09 z
8.19
8.22
8.317
8.16
S.26
8.30
8.51
S..V,/.
9.06/
9.19
9.21
9.24z
9.02
9.13
9.39
9.25 z
9.35 z
9.40
9.40
10.08 z
9.55
10.06
10.33
10.16
10.22
10.08 a
10.18 z
10.43
10.48
1.1.25/.
10.36/
10.45
11.04 s
10.50
11.01
11.30
11.23
11.09 z
1 1.20/.
11.45
11.39
11.25/
11.36/
11.57 z
11.40
11.47
12.29
12.10/.
12.21 z
12.41/
12.46z
12.57 z
1.10f§
1.0G
1.16z
1.25[
1.198
1.30 z
1.34
1.40
1.42/
1.46/,
1.57 z
2.05
2.17/
2.27 z
2.38z
2.47
2.47
2.54/
3.14
3.z
3.11z
3.27/
3.14
8.25
3.30
3.41
3.27z
3.3Sz
3.44
4.06
3.53z
4.03z
4.20
4.20
4.20/
4.06
4.17
4.25
4.34
4.20
4.31
5.02/
4.48
4.59
5.20
ö.Oüz
5.16
5.24
5.25
5.35/
5.21
5.32
5.56
5.43z
5.54
6.—
6.11/
5.56
6.06
6.10
6.24
6.38/
e.iiz
6.24
6.22z
6.35
6.30
6.30
7.06/
7.06z
7.16 z
7.22
7.35/
7.11
7.22
7.34
7.26
7.4S
7.35z
7.45z
8.06/
7.48
7.55
8.16z
8.27z
8.38
8.33
8.44/
9.07
8.48z
8.59/
9.17
9.21
9.18/
9.27
9.26
9.26z
9.37
9.44
9.53/
9.56z
10.06/
10.12
10.13
10.31/
10.24
10.41
10.31/
10.38
11.32
11.42ti
11.49
f Deze treinen loopen niet op Zon- en Feestdagen. I Deze treinon loopen slechts van 15 Juli tot
15 September. Deze tiein loopt slechts van 1 Mei tot 14 Juli en na 15 September. Deze traindienst
vertrekt des Vrijdags (markt te Amersfoort) te 6.40 van de Remise en te 6.56 van bet Station, op andere
dagen te 7.38 van de Remise naar de Kampstraat Op Zon- en Feestdagen is de dienst beperkt en
rijden slechts de tramdiensten met zaangeduid; des morgens nog te 10.17, cn 11.16, en des avonds nog
te 3.43, 10.23en 11.28van lut Station; des avonds nog te 6.40 van de Knmpstraat naar het Station. Tij
vertraging in de aankomst der treinen zullen de betreffende trams aan het Station wa< nten, zoolang als de
verdere dienst dit toelnat. De trams zijn bij de voormalige Utrechtschepoort ongeveer 4 minuten
vóór aankomst aan, of nd vertrek van het Station.
DODO
13.)
Eindelijk was Gudareza zoover, dat hij met
zyn verzoek voor den dag kon komen. De ander
zette dadelijk een officieel gezicht, streek zich
langB zijn grijzen baard en deed gewichtig. Ten
slotte echter was hij van oordeeldat kouit wel
in orde; hier heb je mijn hand; ik zal doen
wat ik kan, al was het maar alleen om onze
oude vriendschap. En, onder ons gezegd, de jon
gen heelt gelijk. De vooruitzichten zijn goed,
want er is juist geen al te groole overvloed aan
jongelui uit goede, oude fatniliën, die zich de on
kosten kunnen veroorlooven welke de diploma
tie nu eenmaal meebrengt. Je zult wel op de
hoogte zyn. Als je zoon in het buitenland komt
natuurlijk, er is verschil in standplaatB
maar toch moet je op een 15 000 A 20 000 mark
kunnen rekenen".
Gudareza was van lieverlede al gewend ge
raakt aan groote getallen, maar van het bedrag,
dat Hollstein noemde, schrok hij toch een beetje.
Hij moest altijd weer denken aan zyn schamel
inkomentje van vroeger. Intusschen verborg hij
dit onder een glimlachje, en bedacht ook, dat
Friedel op zyn manier een goed rekenaar was.
En toen zeide Hollstein dadelijk: „Ja, voor jou
is dat maar een kleinigheid. Duivéls, wat doet
je dat een pleizier, als or by uitzondering in
onze kringen ook eens zoo'n goudregen neer
daalt".
Een paar dagen liep de majoor er mee rond
en verdroeg het pruilen zijner vrouw zonder
brommen. Toen kwam ook Eberhard tot zijn
recht; wat de een kreeg, mocht ten slotte den
ander niet onthouden worden en welbeschouwd
was het eenvoudig een geldquaestie. Zoo gaf hij
dan ook zijn toestemming tot de overplaatsing
van Eberhard. Wel ging dat niet zonder eenige
Eynlijke Bteken in het hart, want het trof, dat
ij dien zelfden dag weer voor de eerste maal
bij zyn oud regiment te gaBl was.
Dat bad hem dadelijk een klein feest gesche
nen en hij had zijn vrouw verzocht, de uniform
uit dea nog niet ontpakten koffer te nemen.
Het dacht hem noodig 'sKoniogs rok, dien
Zijn Majesteit hem genadiglijk had toegestaan
te blijven dragen, bij deze gelegenheid eens
weer aan te trekken, aU wilde hy daarmee het
regiment eer bewijzen. Maar toen hij zich in
in die uniform vertoonde, sloeg Signe do han
den in elkaar: „Papa, dat gaat werke ijk niet.
U moet niet boos worden, maar u ziet er bui
tengewoon anlidiluviaansch uit". Dodo, die tel
kens een geest van oppositie in zich voelde,
verklaarde wel terstond zeer beslist„Papa ziet
er heel goed uit", maar zijn geuoegen was al
bedorven. Hij ging naar zijn kleedkamer terug
om zijn uniform met de kleedij van den vreed-
zamen burger te verwisselen en terwijl bij voor
den spiegel zijn das in een modernen knoop
bond, wat hem altijd moeite kostte, preekte hij
zich voor: „Signe zal wel gelijk hebben, zooals
altijd. Oud ijzer blijft oud ijzer; maar jammer
is het toch". Eu tegelijk had hij een onaange
naam gevoel van teleurstelling in de keel.
En dit keerde den heelen avond terug, hoe
hij er ook tegen streed.
Alles was zoo anders geworden, vond bijde
zalen van het nieuwe casino zoo pronkerig, eu
bij zelf voelde er zich zóo vreemd, dat hij, bij
al de vriendelijkheid waarmee men hem tege
moetkwam, zich eenzaam voelde. Hij bad ge
dacht, gehoopt, zich hier thuis te voelen en werd
pijnlijk teleurgesteld. Hij had gehoopt, dien
grooten feestdag vele oude kennissen te treffen,
en hij vond er éen enkden in den menschendrom,
en die éene, een oud gepensionneerd generaal, die
uit een hoekje in Silezië weer eens naar Berlyu
was overgekomen, had het zelfde gevoel uls hij.
Toen zij beiden, na de koffie, zich nog bij een
flesch moezel en een goede sigaar in een hoekje
zetten, zei by „Nu, Gudereza, wat z"g je er
van Er is hier heel wat veranderd. Kom, wy
moeten er onB maar niet over verbazen. Zoo gaat
het nu eenmaal in de wereld."
„En zou het zooveel b ter geworden zyn,
generaal
„.Ja, weet ik dat Beter of slechter, dat zijn
per slot van rekening relatieve begrippen. Het
komt er maar op aan uit welken gezichtshoek
je het bekijkten wij kijken uit den ouden. Laten
wy er maar niet meer over praten. Ue hoofd
zaak blijftde jongens hier, zullen als het noo-
dige is, hun plicht, even goed doen als wij.
Daar ben ik zeker van. Wij wij zijn maar oud
ijzer. ProBit, cud ijzer 1"
De verstandige oude, die lang onder Moltke
had gediend, had ongetwijfeld gelijk; maar dut
onaangename gevoel in de keel wilde bij Guda
reza daarom nog niet wijken.
Pin dan was er nog Óen dinghij stond er
eenvoudig versteld van, dat nu iedereen al wist
van Eberhard's plan om overplaatsing te vragen,
en dat men het plan niet afkeurde. De com
mandant zei wel„Jammer, meneer Von
Gudareza. Het spijt mij, dat ik uw zoon moet
verliezen; een flink officier, maar, lieve hemel,
in deze omstandigheden kan ik bet hem niet
kwalijk nemen." En -ie jonge kapitein Von
Hollstein kwam naar hem toe„Papa heeft het
mij vandaag verteld. Ik feliciteer u, meneer Von
Gudareza. Uw tweede zoon komt vast en zeker
aan Buitenlaadsche Zaken, en onzen goeden
Eberhard, nu, dien zie ik ui in de dragonder-
uniform. Jammer; wij mochten hem allen
graag, maar als ik de duiten had gehad
pardon ik zou óok liever niet te voet
marcheeren."
De duiten de duiten.
„Ja. ja zei de oude generaal. „Je hebt
een slordigen duit geërfd, hoor ik, Gudareza.
Het doet me plezier, je zult hot wel kunnen
gebruiken. Op zichzelf maakt het wel niet
gelukkig, maar het is om zoo te zeggen
toch een heel aangenaam toegiftje. Vooral
tegenwoordig I Neen, neen, ik wil niet9 kwaads
zeggen van onzen tijd dat groote rad, dat ze
tijd noemen, draait rond, en de inzichten ver
anderen. Ja, ja welbeschouwd is het goud
een prachtig iets, altijd onder voorwaarde, dut
het je niet te pakken krijgt; precies als een
lekker glas wijn ook een goede gave is, zoolang je
jezelf meester blijft."
De generaal deed een stevigen teug en streek
toen met zijn hand langs zijn borsteligen snor.
zoodat de druppels wijn er af vlogen, keek nog
eens in het glas, en ging voort: „Wat ik nog
zeggen wilde, er viel mij plotseling iets in, toen
ik je zag! Onlangs heb ik een aanbidder van
een juffrouw Gudareza leeren kennen die naam
komt zoo zelden voor. Het is zeker een dochter
of een nicht vaD je geweest."
„Ik heb twee dochters, generaal, Signe en
Dorothea". Terwijl hij het zei, wiBt de majoor
beslist, dat hier slechts van Signe sprake kon zyn.
„Signe I Ja, natuurlijk Signe. Een wonderlijke
voornaam, dien je niet zoo gauw vergeel;
eigenlijk hoogst pructisch. Juist, en nu weet ik
ook wie de aanbidder was, Prins Bill Iioburg.
Wij ontmoeten elkaar heel weinig, hoewel mijn
stukje land aan zyn goederen grenst. Hij is
Snelpersdruk, Firma A. H. van CLEEFF, te Amersfoort,
meer aan de Riviera dan in ons nest van een
stadje ik kan het hem niet kwalijk nemen.
Nu dan, kort geleden waren wij bij barones
Kellhof op thee, ellendige thee, en toen sprak
bij van zijn laatste reis en, wacht even, van
zijn tante, Vorstin Dinges de drommel mag
de namen van al die kleine Vorstendommen
onthouden, die op onzen geduldigon Duitschen
grond gegroeid zijn. En zoo van die Hoogheid
kwam hij te spieken over haar hofdame
de generaal lachte die hem in elk geval
interessanter scheen dan zyne allergenadigste
tante".
Gudareza voelde wel, dat zijn vraag licht
verkeerd kon worden uitgelegd maai toch vroeg
hij: „Wat is dal voor een man, die Prins?"
„Ja, weetje..." De generaal hield oven op,
wischte nogmaals zijn vochligen snor af en keek
van onder zijn zware oogleden eun beetje uit-
vorschend den ander in het gelaat. „Ja vriend,
wat zal ik daarvan zeggen? Is er wat aan de
hand Ik mag mij niet vergaloppeeren".
„Geen idee, generaal." Gudareza lachle. Hij
meende de volle waarheid te zeggen, maar het
lachen ging toch niet van harte.
„Zoo, nu dan, en bovendien kan ik hot ver
dedigen, als ik wat zeg, nu dan die goede
Hoburg mijn man is hij niet. Ik houd niet
van die lui met zoo'n Hoftoon, die altijd fluis
teren, van die menschenkinderen, wien je al
tijd uiterlijk moet aanzien, dat zo zestien stel
voorouders hebben en die door louter manieren
geen manieren meer hebben. Het lykt mij een
leeghoofd, pf het waar is, dat het heertje speelt,
durf .ik niet zeggen. Dat zou nu niet zot» heel
erg zijn, want bij heeft een goeden rentmeester,
en zijn eigendommen kunnen 'wel een stootje
velen. Zoo, oude vriend, nu gaan wij naar
huis. De klok heeft al twaalf geslagen."
Toen Gudareza in zijn auto-droschke naar
huts reed, werd het onaangename gevoel in zijn
keel steeds erger. Nu was het niet meer Eber
hard, die daarvan de oorzaak was, nu moest hij ook
weer aan Signe denken, en hieraan hoe klein
bij zich zelf had geschenen, toen hij Victor KhI-
tenegg hud geschreven, dat zyn verwachtingen
droomen waren geweest. En hieruan, dat Signe
tegelijk met Prins Hoburg te Berlijn was aan
gekomen, dien „leeghoofd". De oude Beerhoven
was altijd een scherp beoordeelaar van menschen
geweest.
(Wordt vervolgd.)
