ELK WAT WILS
W. F. A. GROENHUIZEN,
Langestraat 12
Horloges en Horlogekettingen,
Prachtvolle regulateurs, Klok
ken, Pendules, gewone en fan
tasie-wekkers.
Stoomwasscherij W. G. BURGER,
MAGGI's
SOEPTABLETTEN
DE HUISHOUDGIDS
(a«2F:bJ».,SS»tud-) spoortreinen.
Feuilleton.
"rTcTD o
bericht de ontvangst eener geheel nieuwe zending
gouden, zilveren en nikkelen dames- en hoeren-
Grootste keuze. Goedkoopste prijzen.
Ie klas artikelen.
Reparation beslist goed en billijk.
ZEIST. 4E
AMERDLAANSCH SYSTEEM.
Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen
BILLIJKE PRIJZFN.
en gebracht.
GOEDE BEHANDELING.
De goederen worden te Amersfoort 's Woensdags
PROSPECTUS wordt op aanvrage franco toegezonden.
biedt de groote verscheidenheid in
Heer dan 20 soorten o. a. Oxtail, Tapioca-Julienne,
Londonderry, Korrelverinicellisoep, RJz-
Crécy, Brnine Soep, Mock-Tnrtle,
KORTE KOOKTIJD. GOED-
KOOPE PRIJS, slechts
5 en 8 cent per
k tablet Toor 2^
porties.
Gouden Medaille, Gent 1908.
Onde,- redactie »a mejuffrouw N. CARIOT, Leerures in Koken on Yoed.ugsleer,
te ZWOLLE.
Dit tijdschrift verschijnt eiken Zaterdag.
Proefnummers gratis en franco verkrijgbaar bij iederen Boekhandelaar en
aan het Bureau van de »DE HUISHOUDGIDS
Burgstraat 65, UTRECHT.
spoortreinen.
ZOMERDIENSTREGELING 1910.
TKAMÜIENSTEN.
Aank. uit de richting
Teal.
Station
Bomiee
Station
Ver
Otr.
trek
n de n
NIJU.
r!iting
Apeld.
Bn
k#i
ütr.
Amü.
Nflk.
Apeld.
5.40
6\42
7.15
6.30
5.25
6.51
8.03
6.46*
6.50*
7.17
7.38f
6.57
7.03
7.-
6.50
6.58
7.09
8.05
7.49
8.01
6.56*
8.04
7.51z
7.07*
7.58-/
8.15
7.-1"
7.58z
7.56
8.09 z
7.55
8.19
7.67
8.08
8.22
8.10
8.24
8.25
8.16
8.35
9.07
9.17
8.07
8.17
9.10
8.11
8.14
8.20 z
8.40
8.31 z
8.51
8.16
8.55 z
8.26
9.06/
8.30
9.19
9.21
9.22
9.17
9.12
9.l4z
9.24z
9.02
9.13
9.17
9.23
9.39
9.25 z
9.35/
9.40
9.40
10.—
9.54
9.52
9.84
9.58z
10.08/
9.55
10.06
10.33
10.16
10.03
10.29
10.11
10.22
lO.OSz
10.18/
10.43
10.53
10.09
10.37
10.48
10.25 z
10.36
10.45
11.16
10.49
10.41
10.53 z
11.04z
10.50
11.01
11.30
10.56
11.05
11.12
11.23
ll.09z
11.20/.
11.45
U.42t|
11.49
11.46
11.52
1-SltJ
11.40
11.13
11.25
11.28
11.39
ll.26i
11.47
11.36/
11.38
11.43
ll.46z
11.57z
11.40
12.29
11.50
I2.10z
12.21/
12.25
12.30z
12.41/
1.05
1.04
12.46z
12.57 z
l.lOfS
1.06
1.01
12.55
1.05z
1.16/
1.40
1.08f§
1.19s
1.30 z
1.34
1.23[
l.Sls
1.42/
2 16
2.19
i.46z
1.57 z
2.05
1.57
2.03
1.328
2.06 z
2.17 z
2.47
2.27 z
2.38z
2.47
2.11
2.11
2.36
2.39
2.43 z
2.54/
3.15
3.07
3.14
3.z
3.11z
3.10
3.11
3.17z
3.27 i
3.14
3.25
3.30
3.24
3.30
3.41
3.27z
3.38/
3.44
4.10
3.40
3.56
4.06
3.53z
4.03z
4.20
4.20
4.22
4.04
4.06
4.09
4.20/
4.06
4.17
4.25
4.48
4.19
4.12
4.17
4.23
4.34
4.20
4.31
4.16
4.46
4.51
5.02/
4.48
4.59
5.09
5.20
5.05z
5.16
5.24
5.25
5.42
5.19
5.24z
5.35/
5.21
5.32
5.40
5.46
5.56
5.43z
5.54
6
6.10
5.57
6.56
6.01z
6.11/
5.56
6.06
6.10
6.30
6.20
6.06
6.05f
6.18
6.53
6.21
6.14
6.27z
6.56z
6.24
6.38/
7.06/
e.iiz
6.24
7.06z
6.22z
C.35
7.16z
6.30
7.22
7.22
7.18
7.22
7.25
7.35/
7.11
7.22
7.34
7.26
7.34
7.55
7.29
7.29
7.20
7.38
7.4S
7.35z
7.45/
7.40
7.47
7.50
8.29
8.29
7.55z
8.33
8.06/
8.44/
7.48
8.1Gs
8.48z
7.55
8.27z
8.59 z
8.38
9.17
8.33
9.07
9.21
9.03
9.05
9.—
9.03
9.07/
9.18/.
9.26z
9.37/
9.27
9.26
9.44
9 44
9.34
9.39
9.13
9.40
9.43z
9.53/
10.02
9.56z
10.06 z
10.12
10.13
10.23
10.26
10.22
10.13
10.17
10.08
10.11
10.20z
10.31/
10.24
10.41
11.23
11.25
10.34
10.31z
10.38z
11.32
12.14
1.03
t Deze treinen loopen niet op Zon- en Feestdagen. Deze treinen loopcn slechts van 15 Juli t»t
15 September. Deze tl tin loopt elechts van 1 Mei tot ld Juli en na 15 September. Deze trauidienst
vertrekt des Vrijdags (markt te Amersfoort) te 6.40 van de Remise en te 6.56 van liet Station, op andere
dagen te 7.38 van de Remke naar de Kampstraat Op Zon- en Feestdng>n is de dienst beperkt en
rijden slechts de tramdiensten met zaangeduid; des morgens nog te 10.17, en 11.16, en des avonds nog
te 3.43, 10.23en 11.28van het Station; des avonds nog te 6.40 van de Kampstraat naar het Station. J ij
vertraging in de aankomst der treinen zullen de betreflende trams aan liet Station wat nten, zoolang als de
verdere dienst dit toelaat. De trams zijn bij de voormalige Utrechtsehepoort ongeveer 4 minuten
vóór aankomst aan. of ni vertrek van het Station.
15.)
Aan tafel liep het gesprek over den succes
vollen verkenningstocht van mama.
De villa was een juweel. Zij lag in de Werther-
straat als op een stil eiland midden in het
gewoel der wereldstad, rustig en voornaam, had
veel ruimte, een vrij grooten tuin en alle moge
lijke gemakken. Friedel, die óok was komen
eten, prees bijzonder de voortreflijke ligging
mama was vol geestdrift over de huishoudelijke
voordeelen en over de inrichting van het huis;
immers, er ontbraken geen stofzuiger, geen koel
kelders, geen inbraakvrije brandkast, zeis geen
eigen badkamer voor de bedienden.
Signe nam bijna niet deel aan bet steeds leven
diger debat. Zij zat in haar nieuwe japon in de
modekleur rouw had zij, als huichelarij,
ronduit geweigerd als een steenen beeld aan
tafel. Dit plannen-maken scheen haar te verve
len. Ja zij geeuwde een paar keer heimelijk.
Toen Dodo, die altijd dadelijk opgewonden was,
haar vroeg: „Maar interesseert je dat dan niet
antwoordde zij wel „Zeker, zeker I", maar zij keek
te nauwer nood naar don plattegrond, dien
mama bij het dessert ontrolde. Alleen zeide zij,
met een vluchtigen blik op de teekeDing: „Ik
zou graag een kamer op het Zuiden hebben".
„Dat spreekt van zelf, Signe" antwoordde papa
terstond en hij zocht onmiddellijk op de boven-
vedieping. „Hier, dunkt mijdat zal net iets
voor jou zijn. Dodo krijgt dan die tweede kleine
kamer daar en jullie meisjes krijgt dan
voor je beiden een gemeenschappelijk salon er
tusschen". Hij voelde zich zeer opgewekt en
sinds langen tijd weer geheel huisvader. Hier
was nu toch iets waarin zij zijn meening moesten
vragen, waar bij een beslissing moest geven. Hij
schrok wel weer van den prijs, maar hij zei er
niets van het was reeds lang zijn gewoonte
geworden om over geldzaken zich stil te houden.
Doch hij zei alleen„Nu, wij zullen zien. Ik
zal er dadelijk eens been gaan, natuurlijk met
jou, mamaatje, en als alles overeenkomt met
de beschrijving die je er van geeft, dan nemen
we dat huis maar. Ik zal bljj zijn, hIb het met
dat voorloopig wonen hier gedaan is".
Buiten lag de rijp op de boomen. Tot dicht
aan het venster reikte een paar witberijpte tak
ken der groote kastanje. Door de spleet tusschen
j de gordijnen kon Signe juist kijken op de fijn-
I glanzende takken-warreling en op een stuk
I blauwe winterlucht daartusscheD. Het was scherp
koud geweest op de ijsbaan. Lang had zij bet
niet uitgehouden op het spiegelgladde ijs van
den Tiergar'.en-vijver, hoe prettig het rijden ook
geweest was. Maar in de kamer was het behaag
lijk. Zij had de kruk der centrale verwarming
geheel opengedraaid, en de kamenier moest nog
de gaskachel aansteken, eer zij weg mocht. Tus
schen de groote, glad-gepolijste koperen platen
vlogen de vlammen-tongetjes heen en weer, en
de warme schyn lichtte over het blauwe, zachte
tapijt tot aan het voeteneind der chaise-longue.
Languit lag Signe in haar lichtblauwe och
tendjapon, waaronder de over elkaar geslagen
voetjes uitstaken. De armen had zij onder haar
hals gekruist, de oogen half gesloten. Behaag
lijk rekte zij haar leden uit en droomde van
haar jonge leven.
Eigenlijk voelde zij zich eerst nu, nadat de
verhuizing en de inrichting achter den rug wa
ren, blij en gelukkig over den grooten omme
keer in haar leven. Vóór dien tijd had zij
nog allerlei moeten overwinnen, uiterlijk en in
nerlijk. Het was haar niet zoo makkelijk geval
len als zij het wel wilde laten voorkomen, zich
weer in te loven in den kring harer familie.
Soms had zij bijna terugverlangd naar bet bij
alle gebonden zijn toch zoo vrye altijd reizen
met de Vorstin; soms had zij er bijna berouw
over gehad, dat zij niet gebleven was bij haar
plan, concert-zangeres te worden; soms had zij
onder de oogen van vader en moeder het ge
voel gehad alaol' zij een weergevangen vogel was.
En dan waren do herinneringen aan Victor
weer opgekomen en tegelijk zelfverwijt en ver
langen zóo sterk verlangen, dat zij den slaap
niet kon vatten.
Het was immers allee dwaasheid en zwakheid,
malle meisjes-gevoeligheid, die ze moest en kon
bedwingen. Niet zwak worden. Alleen het oog
op de toekomst houden. En genieten van hit
heden.
Zij maakte haar armen van achter haar hals
los en rekte ze, zoodat de wijde mouwen terug
vielen. Zy streek teer met haar rechterhand over
de fiine ronding van haar arm en zij glimlachte,
zDoalB zij graag mocht glimlachen, als zij alleen
was, in stille blijdschap en toch een beetje spot
tend over de mannen, die deien blanken arm zoo
mooi hadden gevonden, die hem zoo mooi zóu-
den vinden. En zij bracht de lange, smalle
vingers dichter bij haar oogen en bekeek ze.
vanwaar zij uit de hand rezen en tot aan de
zacht-rose nagels. En zij ducht eraan hoe die
zouden toegrijpen en vasthouden. Slechts éen
enkelen ring droeg zij, den kleinen ring met
den grooten, in briljanten gezetten smaragd,
dien vader haar onlangs op haar drie-en-twin-
tigsten verjaardag had gegeven. Hij was zóo
kostbaar, dat moedor, die overigens tegenwoor
dig volstrekt niet zuinig meer was, lachend ver
wijtend gezegd had „Maar oudje, zóo'n ring voor
een jong meisje".
Wat zou zij een jaar geleden boos zijn gewor
den, als iemand haar had voorspeld, dat zij van
haar vader zoo'n kostbaren ring zou krijgen
Toen zij dikwijls niet eens wist hoe zij de hotel
rekeningen voor het wassehen zou betalen, als de
zuinige kleine Vorstin haar die met haar spitse
vingers toeschoof: „Nu lieve, je gebruikt nog
meer geld voor het wassehen van je goed dan ik".
Signe moest plotseling luid lachen, toen zij
Snelpersdruk, Ftrma A. H. van CLEEFF, te Amersfoort.
daaraan dacht; en vroolijk. Gelukkig was al
die ellende nu voorbij I
Zij drukte haar hoofdje vast in het blauw
zijden donzen kussen, rekte zich uit, kruiste de
armen over haar borst, keek naar de witzijden,
H jour gewerkte kousen, waarover de vuurgloed
uit den haard speelde, en naar de kleine, kokette
schoentjes van rood marokkijn.
Geprezen zij oom Reinhard het is toch heerlijk,
rijk te zijn.
Rijk te zijn, als je arm ben geweest Juist de
tegenstelling maakt zoo gelukkig.
Zij leek zichzelf een Danae, op wier ledematen
de goudregen zoo verrukkelijk neerdaalt; die
heerlijke goudregen.
Eergister had de behanger hier de laatste
spijkers ingeslagen, daar aan den muur, waar
het roodzijden tapijt met de wonderlijk dooreen
gevlochten Indische ornamenten scherp en toch
harmonisch afstak bij de blauwe stof waarmee
de wanden bespannen waren.
Blauw was de toon van het geheele vertrek.
Zoo had zij het gewild met haar fijn gevoel
voor kleuren, in het zekere bewustzijn, dat dit
matte blauw prachtig paste bij haar bleek teint,
bij hanr roodgouden haar. De decorateur had
herhaaldelijk zijn hoofd geschud; blauw de
wanden, blauw het tipijt, blauw de stoelzittingen,
blauw zelfs het zijden kleed over den kleinen
Ibach-vleugel. Wel met kleine schakeeringen,
met een zilveren randje hier, met vele, heel
smalle, dicht op elkaar volgende bordeaux-roods
streepjes^ op de gordynen, maar toch altijd
blauw. Zij had dat beslist gewild, en gisteren,
toen het modieuse heertje nog eens was komen
kijken om een laatsten blik op het geheel te
werpen, maakte hü een eerbiedige buiging:
„Gnadiges Früulein had toch wel gelijk gehad".
Het was bepaald komiek; het had haar bijna
als een symbool ln de ooren geklonken. Altijd
maar vasthouden aan eigen will Op zich zelf
vertrouwen, niet zich door anderen laton influen-
ceeren I Nu, en later, on altijd
(Wordt, vervolgd.)
