MAG B Is
Piano's.
Orgels.
Brillen en Pince-Nez in Goud, Zilveren Nikkel.
Sf G. m Ommeren,
Prijsnoteering w 5 ons.
M. R. N. Oosterveen,
Stoomwasscherij W. G. BURGER,
Soep-tabletten
Wij zijn overtuigd,
Algemeene Maatschappij van
Levensverzekering en Lijfrente
R. van den BURG,
Piano's te huur van af f3.- per maand;
Orgels van af f 1.50.
Prima kwaliteit Scharen en Messen
W. F. A. GROENHUIZEN,
THEE
FLEHITE
Langestraat 46, Arnhemsehestraat II,
Telefoon 77.
Feuilleton.
AMERIKAANSCH SYSTEEM.
Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen
GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE PRIJZFN.
De goederen worden te Amersfoort 's Woensdags franco gehaald en gebracht.
PROSPECTUS wordt op aanvrage franco toegezonden.
Veel TIJD EN MOEITE SPAART de huisvrouw met
k 5 cents voor 2 porties. In korten tyd en slechts met
water te bereiden. Verkrijgbaar bij
B. van 't EIND, Stationsstraat en Soesterweg, Amersfoort.
t dat uitsluitend rijwielen van NEDERLANDSCH i
fabrikaat zouden gekocht worden, indien slechts
kwaliteit en prijs werden vergeleken met hetgeen
door het buitenland wordt aangeboden. Wilt
ge een goed rijwiel, koopt dan bij een onder-
staande fabrieken:
AMERSFOORTSCHE RIJWIEL-, AUTOMOBIELEN- en MACHINE-
FABRIEK, voorheen D. H. EYSINK.
RIJWIELFABRIEK .DE VIERKLEUR", 's-Qravenhage.
RIJWIELENFABRIEK .GIIUNO", Winschoten.
EERSTE NEDERLANDSCHE RIJWIEL- en MACHINEFABRIEK, X
voorheen H. BURGERS, Deventer. 48%
SIMPLEX RIJWIELFABRIEK, Amsterdam. W
GAZELLE RIJWIELFABRIEK, firma ARENTSEN ft KÖLL1NG,Dieren. A
te AMSTERDAM,
Duinrak 74. -ï
«0(dk(k. Dij Koninklijk Bell.1 No*. 1880, No.28.
D1BKCTBÜBBN!
E. W. SCOTT, J. F. L. blankenberg
en Kir. J. van Schevichaven.
WetMringichan» No.
lnopocUur voo- Utrecht:
h. thierens,
Weerdeing.l O.Z. SSbie, VtncXt.
iaarpremiE oer f 1000.- unekerd Kapitaal.
Betaalbaar na hl
overlijden met prei
bolallng jedurent
1703
ui
33115
27:42
33 n
Betaalbaar dlroct
ii overlijden of op
den leellljd van:
Arnhemsehestraat 8, AMERSFOORT.
Loupen, Leesglazen, Compassen, Curvimeters, Windkussens, IJszakken,
aile soorten Spuiten, Ondersteeken, Hospitaaldoek, Buik- en Breuk
banden en meer Optische-, Geneeskundige-, Verband- en
Ziekenverplegings-artikelen
en bijbehoorende zaken.
Ie klas Artikelen. Billijke prjjzen.
Eigen reparatie- en slijpinrichting bij
INSTRUMENTMAKER I.ANGESTRAAT 42.
van
u M. Ravensvaa; Zonen
Gorinchem.
LJu verkrijgbaar by
Langestraat 18,
AMERSFOORT.
Oudheidkundig Museum, is
dagelijks te bezichtigen voor
niet-leden ii 10 cent.
Kosteloos des Dinsdags van 10 tot 12 en
van lt/2 tot 3 nnr.
Zeer goede gruistbee 55 en 60 cent
Zeer goede grove thee vanaf 65
Ontbijt-thee 70
Namiddag-thee. 80
Eitra fine Ch. Congothee .100
in patjes van i, 2'|2 en 5 ons.
Hiermede maken wij bekend, dat wij den alleen
verkoop onzer VERPAKTE Thee hebben opgedragen
aan den heer
DODO
22.)
„Signe, vervolgde mevrouw Gudareza nr een
poosje, „ik ben toch je moeder I Je hadt dat
stille verwijt in haar oogen moeten zien I En
wy waren zulke goede vriendinnen, al van de
schoolbanken. Gezegd heeft zn natuurlijk niets,
daarvoor is zij veel te fier alleen, toen de ver
gadering gesloten was, het kon nu eenmaal niet
anders, kwamen wij in een kort gesprek, en zij
vroeg 'hoe wij ons hadden ingericht. Nu ja,
Signe, toen moest ik toch óok wal vragen, al
was het maar uit beleefdheid, en trouwens, je
hebt toch ook je natuurlijke belangstelling.
Victor gaat het heel goed. Maar al sprak zij
bet niet uit, ik kon het duidelijk aan haar zien
bij is er nog niet overheen."
Signe leunde tegen den vleugel. Haar slanke
vingers speelden met het visitekaartje, dat
moeder had laten liggen en zonder op te kijken,
zeide zij „Het spijt mijmaar hij zal er wel
overheen komen."
„Ja, zeker", ging haar moeder, een beetje druk,
voort. „Dat zeg ik ook al. Ik zou de laatste
geweest zijn om het je kwalijk te nemen. Je
moet toch rekening houden met de veranderde
omstandigheden, en welbeschouwd was het toch
maar zoo'n kalverliefde."
„Neen, dat nu juist niet mama."
Er was plotseling een verandering van toon
in 8;gne's stem, die haar moeder niet ontgaan kon.
Zjj Bchudde het hoofd. „Uit jou kan toch ook
niemand wijs worden."
„In elk leven zijn er wel van die dingen, die
altijd blqjven naklinken, óok al wou je zo uit
het geheugen wegwisachen, omdat men er
bovenuit is gegroeid. Zoo was het ook bij mij.
Een kalverliefde zou ik het echter niet graag
hoorfh noemen."
„Zooals je wilt, Signe, zooals je wilt. Het was
mijn bedoeling niet, je te kwetsen. Trouwens,
ik stuurde het kind niet de kamer uit om je
van mevrouw Von Kaltenegg te vertellen.
Tu8schen haakjeezij is erg oud geworden, de
goede Klara. Én weet je, een goeden smaak
heeft zij toch eigenlijk óok niet. Zij had een
hoed op van honderd jaar geleden."
Signe stood nog altijd aan den vleugel, onbe
weeglijk bijna; maar oin haar lippen trilde een
droef glimlachje. Het deed haar pyn, haar
moeder zóo te hooren spreken.
„U wou mij nog it-te anders zeggen?"
„Juist, precies. Dat wil zeggen eigenlijk wilde
ik je vertellen wat papa mij gezegd heeft. Hij
heeft mij namelijk zoo half en half een opdracht
gegeven. Het betreft Prins Hoburg."
„Wat maakt u zich allen toch druk over dat
Prinsje I"
„Maar, Signe toch, je ouders."
Signe keek plotseling op en wierp het hoofd
in den nek. „U zegt dat haast zoo, alsof uw
mededeeling niet alleen den Prins, maar tegelijk
ook mij betreft."
Moeder was weer gaan zitten. Zij was een
beetje vertegen. Onwillekeurig streek zij, zooalB
vroeger, toen zy het haar nog glad droeg, links
en rechts over het nu sierlijk gegolfde haar.
„Nu ja, Signe", zeide zij aarzele
heel natuurlijk".
„Ik wist werkelijk nut, mama.
„Maar kind, kind I Papa heeft je met den
Prins aan het station ontmoet, toen je aankwam.
Je bent met hem samen vaD Frankfort hierheen
gereisd. En dan, papa heeft van een oud vriend
uit Silezië gehoord, dat de Prins zeer veel en
met bijzondere belangstelling over je heeft ge
sproken. Nu, en om ons kwam hij onlaDgs toch
aan ons tafeltje. Om ods heeft hg vandaag dat
bezoek niet gebrachtI Zie je; is het niet heel
natuurlijk, dat je moeder er met je over spreekt
Zy had iets in haar toon teruggevonden van
de warme hartelijkheid, die zij vroeger bezat.
Dit voelde Signe nog sterker, toen haar moeder
nu haastig opstond, den arm om haar legde, en
vroeg: „Heb je geen vertrouwen meer in je oude
moeder
„Mama", zeide zij smeekend, teeder. Maar het
was slechts de opwelling van een oogenblik een
ander onaangenuam gevoel kwam er dadeljjk
tus8chen„Wat zijn wij elkaar toch vreemd
geworden, moeder en ik 1" En zoo zeide zij af
werend „Een kennis van de reis, mama, zoo'n
beetje hofmakerij. Ik verzeker u, verder niets."
„Werkelijk niet, Signe?"
„Werkelijk nietNu laebte zij. „Ik geloof,
dat u er nog aan zult moeten wennen, dat de
heeren om ons heen fladderen."
Moeder ving maar éen woord op. Zij zag Signe
in haar slanke schoonheid voor zich staan, en
zeide: „Ons ons? Hoe kan je over jullie
samen spreken? Dodo is een kind, en Dodo is
niet knap."
„Kinderen worden groot. Dodo is toch óok al
volwassen en u moet haar niet te gering schat
ten. Ik geloof juist, dat zij zeer naar den smaak
van de mannen is. En eigenlijk zouden de man
nen bij uitzondering niet zoo dom zijn,
als zij het met mijn oordeel eens waren."
„Nu, dat weet ik beter." Zij liet haar blik
nog eenmaal gaan over de gestalte en over het
gelaat barer oudste en luisterde hoe Dodo daar
naast jubelde „Das Mülleern iat der JungfLnst"
en glimlachte.
„Dus ik kan papa geruststellen Je moet weten,
dat hij al allerlei dacht".
Signe bracht haar moeder naar de deur. Toen
ging zij terug Daar den vleugel. Eigenlijk wilde
zij nog wat etudeeren, Maar zij nam het kaartje
van den Prins van het blauwzijden pianokleed en
peinzend liet zij het telkens weer door haar vin
gers glijden. Toen sloot zij plotseling het in
strument. De rechte stemming was weg.
Voor mevrouw Von Gudareza werd het feest
in de volgende twee weken steeds weer het
middelpunt van al haar doen en laten. Het
eigenlijk seizoen was nog niet begonnende
kleine gavotte-partijtjes en dergelijke, waar Dodo
aan meedeed, boezemden haar weinig belang
stelling in, en een paar heerendiners, die papa
aan een paar oude vrienden had gegeven, vond
zij óok niet buitengemeen belangrijk. Alleen
deed het haar genoegen, dat de heeren de in
richting der villa bewonderden en met keuken
en welvoorzienen kelder zeer ingenomen bleken.
Het groote feest bij KrollJa, dat was heel
wat anders I Dat het wat gemengd zou zijn, was
wel vooruit te zien. Dat bleek reeds uit de sa
menstelling van het dagelijkach bestuur van het
comité. Maar de als kwikzilver zoo vlugge me
vrouw Von Elsterburg geen twee minuten
kon men hnar voor een ernstig gesprek bij zich
houden had misschien wel gelijk: „Wy kun-
niet exclusief zijn, lieve. De Tiergarten-wijk kan
men niet missen. U weet niet hoe weldadig die
dameB zijn, als men ze maar weet te winnen".
Mevrouw Von Elsterburg huppelde zij hup
pelde altijd, trots haar zeer aanmerkelijk ge
wicht uit de vensternis, babbelde oven een
paar woorden met „Frau Geheimrat" Braun-
stein en huppelde weer terug. „Neem u mij niet
kwalijk, ik wilde mevrouw Braunstein alleen
maar z-ggen, dat wij hopen, dat zij de zorg voor
het thee-salonnetje op zich zal nemen, natuur
lijk met alles wat er bij hoort: Bols' likeuren,
taartjes en kleine broodies. Dat brengt altijd
veel op. En bovendien heeft zij een werkelijk
allerliefst dochtertje, een magneet van den eer
sten rang. En, wacht even" weer vloog zij naar
eenandere dame, een zekere mevrouw Neumann.
Mevrouw Von Gudareza oogde hnar na door
haar lorgnon en dacht: „Nu met die dames zal
ik zeker geen aanknoopingspunten vinden", maar
het was merkwaardig, terwyl zij met Excel
lentie Von Graufegaez, die bij afwezigheid der
eigenlijke patronesse, Prinses Holm Galm,
de vergaderingen presideerde, altijd in de zelfde
grijszijden japon met de uiterst kleine briljanten-
broche terwijl met deze magere oude dame
het gesprek volstrekt niet wilde vlotten, schoot
zy later met mevrouw Neumann des te beter op.
(Wordt vervolgd.)
Snelpersdruk, Firma A. H. van CLEEFF, te Amersfoort,
