IS HET10°|o DIVIDEND VAN ONSBROOD, Ed. WEILL, DANS-INSTITUUT J. DE LANGE. I. F. 1 UURWERKEN. OPENING VAN T HOTEL-RESTAURANT „Het wapen van Zeist" Billijke prijzen, vlugge bediening. Electrisch Installatiebureau L. G. PONNE, Huis-telefonen en Electriscbe schellen. Methorst Van Lutterveld houdt op 15 en 16 September Hotel BELLEVUE 0 ©©♦©♦©♦O CURSUS 1910-1911. HET VOORDEELIGST VOOR HET HUISHOUDEN IN GELD UITGEKEERD f 10 a f25 PER GEZIN. Feuilleton. tegenover het Centraal Station te Zeist. Ondergeteekende maakt aan zijn geachte cliënteele bekend, dat de OPENING zijner zaak zal plaats hebben op Zaterdag 10 September a.s. Zij. is voorzien van een eerste klasse Wilhelmina-biljart, verschillende gezelschapsspelen, prima Amstelbieren, port wijnen, enz. enz. Onder minzame aanbeveling, G. GRAMSMA. Tevens Restaurateur Centraal Station, Zeist. Krommestraat 59, AMERSFOORT, Telefoon 169. Specialiteit in het AANLEGGEN, ONDERHOUDEN en IN8PECTEEREN van Kassiers en Commissionairs in Effeeten, (Commanditaire Vennooten H, OÏENS ZONEN, te Amsterdam) AMERSFOORT BAARN Muurhuizen 15, (naast de Nederl. Bank). Telephoon 49. Verzilveren Mollerusstraat, Telephoon 15. Varinas en Maryland tabak Is niet te overtreffen. ALOM VERKRIJGBAAR. Zie de prijscourant in elk pakje. Let op den naam <)l den kott. coupons tegen voordeeligen koers en verhuren loketten in hunne Safe-inrichting. AMSTERDAM, Kalverstraat 129, IN tegenover liet STATION te AMERSFOORT ©ene expositie van de LAATST uitgekomen NOUVEAUTE'S in MANTELCOSTUMES, ge- kleede TOILETTEN, BLOUSES, COSTUME- ROKKEN, MORGENJAPONNEN, PELUCHEN en andere MANTELS, enz. Uitsluitend WEENER, FRANSCHE en ENGELSCHE modellen Eene bezichtiging zal voor de dames zeer interessant zijn. f 0 0 Eerste klasse inrichtiDg voor Onderwijs in Moderne en Klassieke Danskunst. De lessen zullen primo October weder aanvangen. Onder meer zullen als nieuwe dansen worden onder- wezeu: Brema (Valse-Boston), Krönprinz Walzer, Two-step (American), Hohenzolern Walzer, Hop-Scottish. ZITTING tot AANGIFTE en BESPREKING van LESSEN op VRIJDAGEN 16, 23 en 30 SEPTEMBER a.s. van 12 tot 5 uur nam. in de Concertzaal DE AREND. Beschuit en Koek, daar zij worden vervaardigd van PRIMA en ZUIVERE grondstoffen. Ons brood is niet kleverig, maar flink doorbakken door onze speciale ovens, waardoor het veel LICHTER VERTEERBAAR en VOEDZAMER is. Reeds in Januari 1Ö10 is over 1909 Men lette op den echten, nootzoeten tarwesmaak van ons „Melkbrood" en ons „Gezondheidsbrood'', welke smaak alléén door de BESTE soorten tarwo kan worden gegevenalsmede, dat ons brood niet is beschadigd door spoorwegvervoer, enz waardoor zijn korsten niet taai, doch croqnant zijn. Vraag een dividendboekje aan de afdeeling „Broodfabriek" van MEURSING's Machinale fabrieken van Gebak, te Amersfoort. De bekende distillaten, wijnen en likeuren, van de firma VETTER Co., distill. Ie klasse, zijn alhier ver krijgbaar in de oude Slijterij op het Lieve Vrouwe-plein, naast het Kapelhuis, Tele foon 131. Horloger, I Langestraat 42. Telefoon 83. Grootste sorteering Ie klas artikelen. Reparatie-Inrichting bi 11 ij k, vlug en goed. M DODO. 62.) Moeder schrikte en riep„Maar Dodo ben je dwaas? Wat belet-kent dat nu?" Een oogenblik stond Dodo verlegen. Zy keek naar haar vader. Die bad bet boofd laten zakken. Ma moest hij ook bet laatste kind laten gaan. Steeds eenzamer zou het om hem worden. Aan niets anders dacht hij. Niet, hoe jong Dodo nog was. Niet, of Frits Neumann hem een aangeaamen schoonzoon leek. Alleen, dat zij de een na den ander waren neggegaao. Maar toen klonk plotseling in hem Dodo's juichtoon „Ik ben zoo gelukkig I" En bij stond op, nam Dodo's hoofdje tusscben zijn beide handen en keek haar peinzend in de oogen. Van het stationnetje ging majoor Gudareza te voet door de hoofdstraat, deheele stad door, langzaam en zwnar op zijn stok leunend. Van tijd tot tijd bleef hij staan, las hier bet bordje boven een winkel, keek daar een openstaande deur binnen of bekeek de eene of andere onbeteeke- nende uitstalling. Alles interesseerde hem. Soms bat. hij een gevoel of hy niet was weg geweest nit Körlin. Wat veranderde zoo'n I'ommertch gat toch weinig I Daar ging buiten in de wereld het leven voort, grootsch en geweldig, en hier bleef alles bij bet onde. In de Elisenstrasse stond hij een poosje voor het huis waarin bij eens gewoond had. Venster voor veneter ging hij met zijn oogen na en dacht aan den dag waaarop hij daar in zyn kamer achter dat breedere venster oom Reinhard stervend op d6n grond had gevonden. Langzamer nog dan bij gekomen was, ging hij terug. Op den hoek van de markt bleef hy staan en keek naar de klok. Eigenlijk bad hij alles gezien wat hij zien wilde. Het was trouwens maar een gril van hem geweest, een dwaze bevlieging. Ida zou hem zeker hebben uitgelachen„Dat nest". Ja, ja, dat lieve oude Deal I Het waren daar toch gelukkige jaren geweest, trots hun be krompen omstandigheden, trots alle zorgen. De zorg was eerst gekomen toen de zorgen ver dwenen. Eén uur. Dus bijna twee uren eer de trein vertrok. Met een plotseling besluit sloeg de majoor de smalle zijstraat in. Precies. Ph. K. Emke Zoon bestond nog. Hoe zou bel ook nietl Weer stond Gudan-za een poosje voor het kleine uitBtalvenster. Precies als vroegereen half dozijn worstjes, een ham, een kaas onder een stol,-, een bosje rudijsjes en eon paar blikjes sardines; rechts en links rijen flesachen. En de winkelbel had nog altyd dien ouden, 8chrillen klank. Achter de toonbank stond de heer Emke Senior, met zijn zwart kapje op zijn vierkanten, rooden kop en staarde den eleganten ouden heer ver baasd aan. „Mag ik een half fleschje „Milon" hebben Eensklaps vloog het kapje van het hoofd. „De majoor I Waafachtig, de majoor 1 Neen maar En de goede Emke kwam van achter de toonbank, innig verheugd en strekte de hand uit: „Kijk, d&t is nu nog eens een verrassin,; 1 De majoor I" Toen zat Gudareza in het halfverlichte achter- vertrekj'e op de leeren sofa met de duizend scheurtjes. Ze- was niet opnieuw overtrokken ook de groote stoel niet, waarin de Landraad altijd zijn dutje had gedaan. Alles was by het oude gebleven. Merkwaardigi Merkwaardig! Sinds onheug lijke tyden had Gudareza de Bordeaux zóo ocd niet gesmaakt. En Excellentie Fürdinger ad nog wel altijd volgehouden, dat Emke een fmenger was. Ja, Fürdinger, die was nu 6ok al lang begraven. De oude heer zette zich gemakkelijk in een hoekje van de sofa, in een gemakkelijk kuiltje, dat de eene generatie gasten aan de andere scheen over te doen. Het was nu bijna acht jaren geleden sinds hij hier voor het laatst had gezeten. Wat zag hij alles weer duidelijk vóór zich; dfiar Excellentie Fürdinver, d&ar de Landraad, d&ar oom Reinhard. Ea wat was die vrooiijk geweest 1 Zoo opgewekt en levendig. Hy had wat uit zyn leven verteld en van zijn huizenen zijn land. Drie uur daarna was bij dood. De oude Emke kwam van tijd tot tijd in de kamer, deed alsof hij er iets moest halen en wilde toch maar een vondig zijn nieuwsgierigheid bevredigen. „Ik mag zeker wel vragen, waar u vandaan komt?" „Van Kolberg, Emke. Ik ben daar met myn Snelpersdruk, Firma A. H. van CLEEFF, te Amersfoort. kinderen. Met mijn jongste dochter namelijk." „Zoo zoo 1 En mevrouw maakt het 6ok goed Is mevrouw ook te Kolberg?" „Neen, Emke. Mijn vrouw is te Heringadorf, met de familie van mijn zoon; maar het gaat haar best. Dankje. Mag ik nog een halfje?" Acht jaren Hoe gelukkig en hoe tevreden waren wij in dien tijd, al zuchtten wij ook onder den druk der bekrompen omstandigheden. Moeder, dat zij zich geen nieuwe gordijnen kon aanschaffen ik, dat myn zwarte jas zoo begon te glimmen aan de ellebogen. Al moesten wij ook uitrekene nen en nog eens uitrekenen, dikwyls in duizend angsten. Toch was het een heerlijke tijd I Eigenlyk heeft de rykdom ons pas geleerd wat zorg is. Zorg, die het hart raakt. Daardaar had Hardi óok een paar malen gezeten. Als cadetzoo'n knappe jongen en zoo trotsch, dat hij met mij meemocht. Ea toen als nieuwbakken luitenant. Arme Hardiik kon je niet helpen Was Signe gelukkig? Was ze ongelukkig? Wat zeiden wij ook vroeger? Wie kan uit Signe wijs worden. Ik heb haar nooit met een enkel woord zich hooren beklagen. Hoe zou zij ook klager. Maar is zo gelukkig? Werkelijk gelukkig? Wat is dat toch voor een leeg leven, dat zij leidt? Op jjHoburg" voelt zy zich nooit thuis. Altijd op reis, en als zy ergens wat langer blij ven, altyd uitgaan en nog eens uitgaanEn Bill eigenlyk zoo'n onbeteekenend man. Als Signe nog kinderen had. Zy houdt zoo veel van kinderen I Maar ook d&t is haar ont zegd. (Slot volgt.)

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1910 | | pagina 4