Dinsdag 27
September 1910.
No, 8772.
59e Jaargang.
BLOOKER'S
DAALDERS
CACAO
FIRMA A. H VAN CLEEFF
AMERSFOORT.
Verschijnt Dinsdag Donderdag- en ZaterdagmicU'ag. Abonnement per 3 maanden f\.
franco per post f 1.15. Advertentiën 16 regels GO cent; elke regel meer 10 cent. Bij regel-
abonnement reductie, waarvan tarief op aanvraag kosteloos. Legale, oflicieële- en onteigenings-
advertentiën per regel 15 cent. Reolames 15 regels f 1.25, elke regel meer f 0.25. Groote
lettere naar plaatsruimte. Bewijsnummers naar buiten worden in rekening gebracht en k
evenals afzonderlijke nummers 10 cent.
Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht.
KORTEGRACHT 9
Postbus 9.
"ielefoon 19.
KENNISGEVINGEN.
Inkwartieringslyst.
De BURGEMEESTER en WETHOUDERS
van AMERSFOORT,
Gelet op art. 18 der Wet v.;n den 14 Sep
tember 1866 (Staatsblad no. 138) houdende
bepalingen betrekkelijk de Inkwartiering, enz.
Doen te weten, dat de bij art, 17 dior wet
bedoelde lijst door hen is herzien, in afschrift
aan de bergplaats bij het Raadhuis aangeplakt
is en gedurende veertien dagen, te rekenen van
heden, op de Secretarie der Gemeente, Kamer
no. 3 voor een ieder ter inzage ligt, alle werk
dagen van 10 tot 1 uur.
Amersfoort, 26 September 1910.
Burgemeester en Wethouders
voornoemd,
De Burgemeester,
WUIJT1ERS.
De Secretaris,
J G. STENFERT KROESE.
Nationale Militie.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
AMERSFOORT
Gelet op de artt. 73 en 74 der Militiewet 1901
en art. 46 van het Koninklijk besluit van den
2 December 1901, St. 230;
Gezien de kennisgeving van den heer Kolonel,
Militie-commissaris in do provincie Utrecht van
den 15den September 1910;
Doen te weten, dat de zitting van den Mi
litie-raad voor deze Gemeente op Maandag
den 10 October 1910, des voormiddag te 10
uren, in het openbaar wordt gehouden in de
zaal genaamd „Groot Kunstliefde" van het
Gebouw voor Kunsten en Wetenschappen, aan
de Mariaplants te Utrecht, in te gaan tegenover
de Botermarkt, en bestemd is tot het doen van
uitspraakomtrent de lotelingen die redenen
van vrijstelling hebben ingediend, de lotelingen
die van den dienst uitgesloten of daarbij voor-
loopig niet toegelaten worden, en alle overige
lotelingen, behoorende tot de lichting van het
jaar 1911.
En brengen tevens ter kennis van de belang
hebbenden, dat de tijd en plaats der zitting aan
eiken loteling zal worden bekend gemaakt door
middel van een aan zijne woning of aan die
van zijnen vader of voogd te bezorgen biljet
alhoewel het niot-ontvangen van zoodanig biljet,
niet ontheft van de verplichting tot het ver
schijnen voor den Militieraad, of tot het indienen
van de tot staving der redenen van vrijstelling
gevorderde bewijsstukken; zullende de loteling,
die vrijstelling verlangt wegens ziekelijke ge
steldheid, gebreken of gemis van de gevorderde
lengte voor den Militieraad moeten verschijnen,
op het hierboven vermelde tijdstip.
Amersfoort, 26 September 1910.
Burgemeester en Wethouders
voornoemd,
De Burgemeester,
WUIJTIERS.
De Secretaris,
J. G. STENFERT KROESE.
De Kamer van Koophandel en Fa
brieken alhier ontving van den Minister ven
Landbouw, Nyverheid en Handel de volgende
missive.
's-Gravenhage, 23 September 1910.
Ik heb de eer U mede te deelen, dat in Ja-
Duari j.l. tosschen de Nederlandsche en de Ita-
liaansche Regeering eene regeling werd getroffen
(de daartoe uitgewisselde nota's zijn opgenomen
in de Nederlandsche Staatscourant ran 12 Fe
bruari j.l., No. 36) waarbij is bepaald, dat me
dicinale producten en pharmaceutiscne spécia
lités onder zekere voorwaarden vrij van het
eene land in het andere kunnen worden inge
voerd.
Door de Italiaansche douane nu, wordt in
verband hiermede geëischt, dat dergelijke arti
kelen bij invoer uit Nederland in Italië verge
zeld gaan van een certificaat van oorsprong.
Naar aanleiding hiervan, zou door Uwe Ka
mer bij voorkomende gelegenheid een zoodanig
certificaat, overeenkomstig het bier nevensgaand
model kunnen worden afgegeven.
Ik teeken hierbij nog aan, dat het aanduiden
in het certificaat van de kwaliteit en de kwan
titeit van do koopwaar kan achterwege blijven,
indien aan het certificaat zelf, m^l een zegel
van het betrokken kantoor, de factuur van de
waar is gehecht. Do fuctuur moet dan voorzien
yn van net zegel van de Kamer van Koophan
del, die het certificaat van oorsprong heeft af
gegeven.
De Minister van Landbouw,
Nijverheid en Handel,
A. TALMA.
Belangstellenden kunnen bij voorkomen zich
vervoegen bij den Secretaris Muurhuizen 11.
De Kamer van Koophandel,
J. G. KLEBER, Voorzitter,
ÏI. P. VAN ÏIASELEN, Secrtaris.
Amersfoort, 27 September 1910.
Voor Wielrijders.
Met ingaDg van 1 Januari zal eeu uniform
tarief voor alle afstanden voor het vervoer
van rijwielen als bagage worden toegepast,
bijv zóodat voor het vervoer van een rijwiel
van Groningen naar Maastricht of Vlissingen
evenveel zal worden betaald as voor dat
van een rijwiel yan Amersfoort naar Baarn.
De reiziger ontvangt bij het aanbieden
van zijn fiets een geperforeerde strook, voor
zien van het statiousslempel, wauvaD, nadat
de plaats van bestemming door hem is in
gevuld, éen gedeelte aan de fiets wordt be
vestigd, het andere gedeelte door hem aan
den conducteur wordt afgegeven, terwijl het
overige gedeelte door hem als re?u wordt
gehouden.
Reizigers hebben zelf te zorgen voor het
brengen hunner fietsen naar den trein, respec
tievelijk het in- en uitladen.
De kaarten zijn te allen tijde beschikbaar,
zoowel enkele als bij hoeveelheden.
Aldus in het jongste nummer van »De
Kampioen".
Een goede 'wintig jaar zjin wij,Nederlan
ders, verwend wat het vervoeren der rijwie
len betreft. Wie met zijne karretje aan gene
zijde der grenzeu heeft gereisd en na het
beruchte „schnell umsteigen" de ellende
heeft meegemaakt van het hollen naar den
bagage-wagen vóór aan den trein om, daar
aangekomen, te bemerken dat het rijwiel
juist in den bagage-wagen aan het einde
van den trein een plaatsje had gevonden
wie het onmisbaar karretje dan nog juist
op 't laatste nippertje wist over te laden,
weet wat er vast zii aan den maatregel, die
als nieuwjaars- verrassing ook hier te lande
zal worden ingevoerd.
De oorzaak
Het publiek zelf.
Telkens en telkens weer kwamen er
niet op deD bepaalden tijd, d.i. een kwartier
vóór het vertrek van den trein op 't
laatste P'ppertje wielrijders met hun karretje,
die mot een „'k zal wel betalen aan het
station van aankomst" door de controle
spurtteo. Een controleur is óok een mensch
en liet ze begaan, wel overwegend, dat
wachten op den volgenden trein toch óok
niet van 't aangenaamste is.
Gevolg daarvan veel gewrijf en geschrijf.
Een spoorweg-maatschappij is nu eenmaal
een groot huishouden en opdat io alle dee
len van dat groote lichaam alles zonder ha
peren marcheert, moeten alle handelingen
wel worden voorgeschreven bij reglement.
En aan die voorschriften moet stipt de
band gehouden.
En niet toegelaten mag worden, dat het
personeel met welke goede bedoeling ook
de hand licht met die voorschrilten.
Kwam iemand minder dan een kwartier
vóór het vertrek van den trein met koffers,
dan moest hij dikwyls wachten tot den vol
genden trein en wees dan in den regel op
den fietser, die wèl kon vertrekken. Dus
veel gepraats en geklaags.
Daarom en om een eind te maken aan
het reeds vrij diep ingekankerde eigenmach
tig afwyken van het voorschrift, hebben
de epoorweg-maatschappijen dezen maatregel
getroffen.
Een goede maatregel is het, dat de rijwiel-
kaarten van te voren zelfs hij kleine hoe
veelheden genomen kunnen worden, zoodat
het invullen van de plaats van bestemming
niet in het station van vertrek bohoeft te
KOFFIE is duurder geworden, doch
kost nog steeds f 1,50 per bus
van 1 Kilo (a pond).
Kleinere bussen r.aar verhouding.
geschieden en reeds thuis kan worden ge
zorgd voor een practische en vooral secure
aanhechting, op een label, of hoe dan ook.
Voor ons land, waar dank vooral den
A. N. VV. B. het rijwiel een zóo algemeen
verkeersmiddel is geworden, is de nieuwe
maatregel geen verbetering.
Wel zijn rijwielen voor de spoorweg-maat
schappijen lastige meubelsduch daar staat
tegenover, dat juist door het rijwiel het
verkeer op groote en vooral op kleine af
standen per spoor geweldig is toegenomen,
dat zeer vele reizen achterwege zouden
blijven, als de reiziger geen wielrijder ware.
Het tietsen lokt tot reizen, tot het gauw be
reiken van een of ander mooi punt, van
waaruit de omgeving kan worden »afge-
trapt». üok wordt voor het rijwiel vracht
betaald; op de Staats Spoorwegen zelfs nog
al aanmerkelijk. Het een met het ander
bezorgt den maatschappijen een goede ont
vangst. Daarop mag wel gelet worden, voor
dat men bemoeilijkende maatregelen neemt
tecen het rijwiel. Tegenover de lusten mogen
ook de lasten staan.
De »Arnh. Crt." heeft andere bezwaren
en schrijft
Wat nu voortaan van de reizigers met
rijwiel in ons land gevraagd zal worden, is
een, in goed Nedeilaudsch uitgedrukt, »echt
vervelende geschiedenis". Men denke zich
op een nauw, in de lengte uitgemeten en
van ondergrondsche perron-verbindingen
voo! zien stathui, als bijv. dit te Utrecht, het
geploeter van den reiziger met rijwiel, van
de dame, die een fiets bij zich heeft, vóór
dat het karretje abesorgt und aufgehoben" is.
Wat zullen de fooien, die aan stations toch
al zoo rijkelijk vloeien, weer vermeerderd
worden en wat zal de fooikruiperigheid weer
toenemen. Wie geen fooi geeft, en niemand
is er toe gedwongen, moet zich zelf helpen
en dat moge niet al te bezwarend zijn, wan
neer by of zij alleen is, maar stel eeDS
wat toch gebeurt dat een familie met
kinderen op reis gaatde ouders hebben
een paar fietsen. Men ziet het bezwaar dei-
rij wieJ-torsende ouders, die tevens voor de
kleinen hebben te zorgen. Of de kinderen
hebben óok fietsen, de kleinen en de grooten.
Ea allen, ouders en kinderen, zeulen trapaf
trap op het woelige station door.
We zouden willen vragen of er bij de ont
worpen nieuwe bepalingen wel voldoende
gedacht is aan het niet te ontkennen feit,
dat de rywiei-sport een bestanddeel is ge
worden van bijna elk gezio in Nederland.
Dat men maatregelen neemt om het vervoer
der rijwielen per spoor goed te regelen, is
natuurlijk opperbest, doch dat men een deel
dier regeling afneemt van de besturende ver-
keersorganen en die legt op de schouders
van het publiek, lykt ons niet goed gezien.
D.it er een uniform-tiriif voor het ver
voer der rijwielen per spoor wordt geheven,
heeft zijn voor- maar óok zijn nadeeleD.
Alles hangt voor (Ie beoordeeling daarvan
af van de grootte van het tarief. Stellen de
spoorwegmaatschappijen daarby een
gematigd middelcijler vast, dan zal de wiel
rijder zich voor de kleine afstanden een iets
hooger vervoerstarief getroosten, overtuigd,
dat hij voor de groote afstanden dan ook
niet meer een naar evenredigheid van de
zwaarte zjjner fiets zeer hooge vracht heeft
te betaleD.
Maar hij moet tevens weten, dat er goede
zorg voor zijn rijwielen wordt gedragen, dat
zij maar niet, als waardeloos oud yzer, io
een hoop tegen elkaar worden geplakt, zoodal
by het schokken en draaien der treinen d<
fietsen, ten koste van spakeD, als een kluwei
in elkaar worden gewrongen.
Het rywiel is een te fijn en te kostbaar
instrument om er mee om te gaan als met
koffers en kisteD, die aan onze stations dik
wijls krachtproeven moeten doorstaan.
Wanneer de spoorwegmaatschappijen m
van 1 Januari a.s. af niets meer voor de
rywielen te doen hebben, dan de vracht er
van te innen en hun een plaats te geven in
de bagagewagens, mag de bevrachter, d.w.s.
de wielrijder, van zyn kant eischen, dat hut
vervoer netjes en zonder schade voor zjn
rijwiel geschiede.
De groote moeite zal voorloopig nog bij
ken te zijn de stuurstang, die het overigens
smalle rijwiel op éen plaats breed maakt.
Ware die stuurstang er niet, dan zou bet
rijwiel in de bagage-wagons gemakkelijk in
daartoe ingerichte stands geschoven kunnan
wordeD.
Juist het ontbreken van hetgeen desArnh.
Crt." stands noemt, juist hel aanwezig jyn
in eiken bagage-wagen van een óok voor
het vooi jaars- en het zomervervoer v c 1-
doend aantal practische ry wiel-rekken, ach
ten wij een groot bezwaar.
We hopen intusscheD, dat in deruimc.rie
maanden welke ons nog scheiden van den
1 Januari, bet Bestuur vau den A. N. W.B.
wegen en middelen zal hebben gevonden cm
het evenwel te beperken tot de kleinste af
meting.
Tenzij de rijwiel-iudustrie een stuurstang
bedenkt, welke kan worden omgeknipt Z'>o-
dra het karretje in een bagage-wagen moet
worden gestuwd naast alle heterogene zalen
die luk-raak er in worden geworpen in de
korte spanne tusschen aankomst en wedïr-
vertrekken van een trein.
Tegen het steenkolen-syndicaat.
Te 's- Hertogenbosch is een vergaderbg
gehouden van Kamers van Koophandel in
Noord-Brabant en Limburg, waarin de hesr
Merkelbaob, Voorzitter van de Kamer te
Breda, een krachtig betoog richtte tegen het
Rij nsch- W estfaalscbe bteenkolen-sy odicai t,
dat meer en meer streelt naar het monopulie
in den steenkolenhandel. Den afnemers wor it
eenvoudig verbodeD, steenkolen van Neder
landsche mijnen te betrekken of zelfs n
hun prijscouranten te vermeldeD.
Het syndicaat durft aldus optreden, ooi
dat het weet, dat aan de Nederlandse! e
mijnen, die uitstekende kolen voor huisbrand
voortbrengen, de voor vele industrieën non-
dige vetkoleoalsnog ontbraken. De Lint-
burgsche mijnen brengen deze tot dusverie
niet voort. Dit geeft aan het machtsmisbruik
van het syndicaat eenigr overwicht, waardot r
Nederlandsche handelaren, die de vetkolen nint
missen kunneD, genoodzaakt wordeD, met
voorbijgang van Limburgsche kolen, zich van
de producten van het Duitsche syndicaat te
voorzien.
Doch terwijl de in werking zijnde Staats
mijn «WilhelmiDa» en vyf particuliere my nee
geen vetkolen opleveren, zal de Staatsmij i
«Emma», die in Januari 1908 in aanleg is
genomen en waarvan de werkzaamheden
tot ontginning naar wensch vorderen, binnen
een niet al te lang tijdsverloop in exploitatin
kunnen komen, en iD deze myn zyn dn
verlangde vetkolen aanwezig.
Dit zal er toe bijdragen, de overweg!-ado