Dinsdag 27 September 1910. No, 8772. 59e Jaargang. BLOOKER'S DAALDERS CACAO FIRMA A. H VAN CLEEFF AMERSFOORT. Verschijnt Dinsdag Donderdag- en ZaterdagmicU'ag. Abonnement per 3 maanden f\. franco per post f 1.15. Advertentiën 16 regels GO cent; elke regel meer 10 cent. Bij regel- abonnement reductie, waarvan tarief op aanvraag kosteloos. Legale, oflicieële- en onteigenings- advertentiën per regel 15 cent. Reolames 15 regels f 1.25, elke regel meer f 0.25. Groote lettere naar plaatsruimte. Bewijsnummers naar buiten worden in rekening gebracht en k evenals afzonderlijke nummers 10 cent. Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht. KORTEGRACHT 9 Postbus 9. "ielefoon 19. KENNISGEVINGEN. Inkwartieringslyst. De BURGEMEESTER en WETHOUDERS van AMERSFOORT, Gelet op art. 18 der Wet v.;n den 14 Sep tember 1866 (Staatsblad no. 138) houdende bepalingen betrekkelijk de Inkwartiering, enz. Doen te weten, dat de bij art, 17 dior wet bedoelde lijst door hen is herzien, in afschrift aan de bergplaats bij het Raadhuis aangeplakt is en gedurende veertien dagen, te rekenen van heden, op de Secretarie der Gemeente, Kamer no. 3 voor een ieder ter inzage ligt, alle werk dagen van 10 tot 1 uur. Amersfoort, 26 September 1910. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Burgemeester, WUIJT1ERS. De Secretaris, J G. STENFERT KROESE. Nationale Militie. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van AMERSFOORT Gelet op de artt. 73 en 74 der Militiewet 1901 en art. 46 van het Koninklijk besluit van den 2 December 1901, St. 230; Gezien de kennisgeving van den heer Kolonel, Militie-commissaris in do provincie Utrecht van den 15den September 1910; Doen te weten, dat de zitting van den Mi litie-raad voor deze Gemeente op Maandag den 10 October 1910, des voormiddag te 10 uren, in het openbaar wordt gehouden in de zaal genaamd „Groot Kunstliefde" van het Gebouw voor Kunsten en Wetenschappen, aan de Mariaplants te Utrecht, in te gaan tegenover de Botermarkt, en bestemd is tot het doen van uitspraakomtrent de lotelingen die redenen van vrijstelling hebben ingediend, de lotelingen die van den dienst uitgesloten of daarbij voor- loopig niet toegelaten worden, en alle overige lotelingen, behoorende tot de lichting van het jaar 1911. En brengen tevens ter kennis van de belang hebbenden, dat de tijd en plaats der zitting aan eiken loteling zal worden bekend gemaakt door middel van een aan zijne woning of aan die van zijnen vader of voogd te bezorgen biljet alhoewel het niot-ontvangen van zoodanig biljet, niet ontheft van de verplichting tot het ver schijnen voor den Militieraad, of tot het indienen van de tot staving der redenen van vrijstelling gevorderde bewijsstukken; zullende de loteling, die vrijstelling verlangt wegens ziekelijke ge steldheid, gebreken of gemis van de gevorderde lengte voor den Militieraad moeten verschijnen, op het hierboven vermelde tijdstip. Amersfoort, 26 September 1910. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Burgemeester, WUIJTIERS. De Secretaris, J. G. STENFERT KROESE. De Kamer van Koophandel en Fa brieken alhier ontving van den Minister ven Landbouw, Nyverheid en Handel de volgende missive. 's-Gravenhage, 23 September 1910. Ik heb de eer U mede te deelen, dat in Ja- Duari j.l. tosschen de Nederlandsche en de Ita- liaansche Regeering eene regeling werd getroffen (de daartoe uitgewisselde nota's zijn opgenomen in de Nederlandsche Staatscourant ran 12 Fe bruari j.l., No. 36) waarbij is bepaald, dat me dicinale producten en pharmaceutiscne spécia lités onder zekere voorwaarden vrij van het eene land in het andere kunnen worden inge voerd. Door de Italiaansche douane nu, wordt in verband hiermede geëischt, dat dergelijke arti kelen bij invoer uit Nederland in Italië verge zeld gaan van een certificaat van oorsprong. Naar aanleiding hiervan, zou door Uwe Ka mer bij voorkomende gelegenheid een zoodanig certificaat, overeenkomstig het bier nevensgaand model kunnen worden afgegeven. Ik teeken hierbij nog aan, dat het aanduiden in het certificaat van de kwaliteit en de kwan titeit van do koopwaar kan achterwege blijven, indien aan het certificaat zelf, m^l een zegel van het betrokken kantoor, de factuur van de waar is gehecht. Do fuctuur moet dan voorzien yn van net zegel van de Kamer van Koophan del, die het certificaat van oorsprong heeft af gegeven. De Minister van Landbouw, Nijverheid en Handel, A. TALMA. Belangstellenden kunnen bij voorkomen zich vervoegen bij den Secretaris Muurhuizen 11. De Kamer van Koophandel, J. G. KLEBER, Voorzitter, ÏI. P. VAN ÏIASELEN, Secrtaris. Amersfoort, 27 September 1910. Voor Wielrijders. Met ingaDg van 1 Januari zal eeu uniform tarief voor alle afstanden voor het vervoer van rijwielen als bagage worden toegepast, bijv zóodat voor het vervoer van een rijwiel van Groningen naar Maastricht of Vlissingen evenveel zal worden betaald as voor dat van een rijwiel yan Amersfoort naar Baarn. De reiziger ontvangt bij het aanbieden van zijn fiets een geperforeerde strook, voor zien van het statiousslempel, wauvaD, nadat de plaats van bestemming door hem is in gevuld, éen gedeelte aan de fiets wordt be vestigd, het andere gedeelte door hem aan den conducteur wordt afgegeven, terwijl het overige gedeelte door hem als re?u wordt gehouden. Reizigers hebben zelf te zorgen voor het brengen hunner fietsen naar den trein, respec tievelijk het in- en uitladen. De kaarten zijn te allen tijde beschikbaar, zoowel enkele als bij hoeveelheden. Aldus in het jongste nummer van »De Kampioen". Een goede 'wintig jaar zjin wij,Nederlan ders, verwend wat het vervoeren der rijwie len betreft. Wie met zijne karretje aan gene zijde der grenzeu heeft gereisd en na het beruchte „schnell umsteigen" de ellende heeft meegemaakt van het hollen naar den bagage-wagen vóór aan den trein om, daar aangekomen, te bemerken dat het rijwiel juist in den bagage-wagen aan het einde van den trein een plaatsje had gevonden wie het onmisbaar karretje dan nog juist op 't laatste nippertje wist over te laden, weet wat er vast zii aan den maatregel, die als nieuwjaars- verrassing ook hier te lande zal worden ingevoerd. De oorzaak Het publiek zelf. Telkens en telkens weer kwamen er niet op deD bepaalden tijd, d.i. een kwartier vóór het vertrek van den trein op 't laatste P'ppertje wielrijders met hun karretje, die mot een „'k zal wel betalen aan het station van aankomst" door de controle spurtteo. Een controleur is óok een mensch en liet ze begaan, wel overwegend, dat wachten op den volgenden trein toch óok niet van 't aangenaamste is. Gevolg daarvan veel gewrijf en geschrijf. Een spoorweg-maatschappij is nu eenmaal een groot huishouden en opdat io alle dee len van dat groote lichaam alles zonder ha peren marcheert, moeten alle handelingen wel worden voorgeschreven bij reglement. En aan die voorschriften moet stipt de band gehouden. En niet toegelaten mag worden, dat het personeel met welke goede bedoeling ook de hand licht met die voorschrilten. Kwam iemand minder dan een kwartier vóór het vertrek van den trein met koffers, dan moest hij dikwyls wachten tot den vol genden trein en wees dan in den regel op den fietser, die wèl kon vertrekken. Dus veel gepraats en geklaags. Daarom en om een eind te maken aan het reeds vrij diep ingekankerde eigenmach tig afwyken van het voorschrift, hebben de epoorweg-maatschappijen dezen maatregel getroffen. Een goede maatregel is het, dat de rijwiel- kaarten van te voren zelfs hij kleine hoe veelheden genomen kunnen worden, zoodat het invullen van de plaats van bestemming niet in het station van vertrek bohoeft te KOFFIE is duurder geworden, doch kost nog steeds f 1,50 per bus van 1 Kilo (a pond). Kleinere bussen r.aar verhouding. geschieden en reeds thuis kan worden ge zorgd voor een practische en vooral secure aanhechting, op een label, of hoe dan ook. Voor ons land, waar dank vooral den A. N. VV. B. het rijwiel een zóo algemeen verkeersmiddel is geworden, is de nieuwe maatregel geen verbetering. Wel zijn rijwielen voor de spoorweg-maat schappijen lastige meubelsduch daar staat tegenover, dat juist door het rijwiel het verkeer op groote en vooral op kleine af standen per spoor geweldig is toegenomen, dat zeer vele reizen achterwege zouden blijven, als de reiziger geen wielrijder ware. Het tietsen lokt tot reizen, tot het gauw be reiken van een of ander mooi punt, van waaruit de omgeving kan worden »afge- trapt». üok wordt voor het rijwiel vracht betaald; op de Staats Spoorwegen zelfs nog al aanmerkelijk. Het een met het ander bezorgt den maatschappijen een goede ont vangst. Daarop mag wel gelet worden, voor dat men bemoeilijkende maatregelen neemt tecen het rijwiel. Tegenover de lusten mogen ook de lasten staan. De »Arnh. Crt." heeft andere bezwaren en schrijft Wat nu voortaan van de reizigers met rijwiel in ons land gevraagd zal worden, is een, in goed Nedeilaudsch uitgedrukt, »echt vervelende geschiedenis". Men denke zich op een nauw, in de lengte uitgemeten en van ondergrondsche perron-verbindingen voo! zien stathui, als bijv. dit te Utrecht, het geploeter van den reiziger met rijwiel, van de dame, die een fiets bij zich heeft, vóór dat het karretje abesorgt und aufgehoben" is. Wat zullen de fooien, die aan stations toch al zoo rijkelijk vloeien, weer vermeerderd worden en wat zal de fooikruiperigheid weer toenemen. Wie geen fooi geeft, en niemand is er toe gedwongen, moet zich zelf helpen en dat moge niet al te bezwarend zijn, wan neer by of zij alleen is, maar stel eeDS wat toch gebeurt dat een familie met kinderen op reis gaatde ouders hebben een paar fietsen. Men ziet het bezwaar dei- rij wieJ-torsende ouders, die tevens voor de kleinen hebben te zorgen. Of de kinderen hebben óok fietsen, de kleinen en de grooten. Ea allen, ouders en kinderen, zeulen trapaf trap op het woelige station door. We zouden willen vragen of er bij de ont worpen nieuwe bepalingen wel voldoende gedacht is aan het niet te ontkennen feit, dat de rywiei-sport een bestanddeel is ge worden van bijna elk gezio in Nederland. Dat men maatregelen neemt om het vervoer der rijwielen per spoor goed te regelen, is natuurlijk opperbest, doch dat men een deel dier regeling afneemt van de besturende ver- keersorganen en die legt op de schouders van het publiek, lykt ons niet goed gezien. D.it er een uniform-tiriif voor het ver voer der rijwielen per spoor wordt geheven, heeft zijn voor- maar óok zijn nadeeleD. Alles hangt voor (Ie beoordeeling daarvan af van de grootte van het tarief. Stellen de spoorwegmaatschappijen daarby een gematigd middelcijler vast, dan zal de wiel rijder zich voor de kleine afstanden een iets hooger vervoerstarief getroosten, overtuigd, dat hij voor de groote afstanden dan ook niet meer een naar evenredigheid van de zwaarte zjjner fiets zeer hooge vracht heeft te betaleD. Maar hij moet tevens weten, dat er goede zorg voor zijn rijwielen wordt gedragen, dat zij maar niet, als waardeloos oud yzer, io een hoop tegen elkaar worden geplakt, zoodal by het schokken en draaien der treinen d< fietsen, ten koste van spakeD, als een kluwei in elkaar worden gewrongen. Het rywiel is een te fijn en te kostbaar instrument om er mee om te gaan als met koffers en kisteD, die aan onze stations dik wijls krachtproeven moeten doorstaan. Wanneer de spoorwegmaatschappijen m van 1 Januari a.s. af niets meer voor de rywielen te doen hebben, dan de vracht er van te innen en hun een plaats te geven in de bagagewagens, mag de bevrachter, d.w.s. de wielrijder, van zyn kant eischen, dat hut vervoer netjes en zonder schade voor zjn rijwiel geschiede. De groote moeite zal voorloopig nog bij ken te zijn de stuurstang, die het overigens smalle rijwiel op éen plaats breed maakt. Ware die stuurstang er niet, dan zou bet rijwiel in de bagage-wagons gemakkelijk in daartoe ingerichte stands geschoven kunnan wordeD. Juist het ontbreken van hetgeen desArnh. Crt." stands noemt, juist hel aanwezig jyn in eiken bagage-wagen van een óok voor het vooi jaars- en het zomervervoer v c 1- doend aantal practische ry wiel-rekken, ach ten wij een groot bezwaar. We hopen intusscheD, dat in deruimc.rie maanden welke ons nog scheiden van den 1 Januari, bet Bestuur vau den A. N. W.B. wegen en middelen zal hebben gevonden cm het evenwel te beperken tot de kleinste af meting. Tenzij de rijwiel-iudustrie een stuurstang bedenkt, welke kan worden omgeknipt Z'>o- dra het karretje in een bagage-wagen moet worden gestuwd naast alle heterogene zalen die luk-raak er in worden geworpen in de korte spanne tusschen aankomst en wedïr- vertrekken van een trein. Tegen het steenkolen-syndicaat. Te 's- Hertogenbosch is een vergaderbg gehouden van Kamers van Koophandel in Noord-Brabant en Limburg, waarin de hesr Merkelbaob, Voorzitter van de Kamer te Breda, een krachtig betoog richtte tegen het Rij nsch- W estfaalscbe bteenkolen-sy odicai t, dat meer en meer streelt naar het monopulie in den steenkolenhandel. Den afnemers wor it eenvoudig verbodeD, steenkolen van Neder landsche mijnen te betrekken of zelfs n hun prijscouranten te vermeldeD. Het syndicaat durft aldus optreden, ooi dat het weet, dat aan de Nederlandse! e mijnen, die uitstekende kolen voor huisbrand voortbrengen, de voor vele industrieën non- dige vetkoleoalsnog ontbraken. De Lint- burgsche mijnen brengen deze tot dusverie niet voort. Dit geeft aan het machtsmisbruik van het syndicaat eenigr overwicht, waardot r Nederlandsche handelaren, die de vetkolen nint missen kunneD, genoodzaakt wordeD, met voorbijgang van Limburgsche kolen, zich van de producten van het Duitsche syndicaat te voorzien. Doch terwijl de in werking zijnde Staats mijn «WilhelmiDa» en vyf particuliere my nee geen vetkolen opleveren, zal de Staatsmij i «Emma», die in Januari 1908 in aanleg is genomen en waarvan de werkzaamheden tot ontginning naar wensch vorderen, binnen een niet al te lang tijdsverloop in exploitatin kunnen komen, en iD deze myn zyn dn verlangde vetkolen aanwezig. Dit zal er toe bijdragen, de overweg!-ado

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1910 | | pagina 1