Dinsdag 21 Maart 1911. No. 7947. 60e Jaargang. KOSTELOOS. Stadsnieuws. iMERSFOORTSGQE COURANT. FIRMA A. H VAN CLEEFF AMERSFOORT. Verschijnt Dinsdag Donderdag- en Zaterdagmiddag. Abonnement per 3 maanden f\. franco per post f 1.15. Advertentiën. 16 regels 60 cent; elke regel meer 10cent. Bij regel- abonnement reductie, waarvan tarief op aanvraag kosteloos. Legale, ofFicieëie- en onteigenings- advertentiën per regel 15 cent. Reclames 15 regels f 1.25, elke regel meer f 0.25. Groote letters naar plaatsruimte. Bewijsnummers naar buiten worden in rekening gebracht en kosten evenals afzonderlijke nummers 10 cent. Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht. KORTEGRACHT 9 Tie zich met ingang van 1 April doet inschrij ven als abonne', ont vangt de tot dien datum verschijnende nummers KENNISGEVING. Dn BURGEMEESTER van AMERSFOORT brengt, ter voldoening aan de aanschrijving van den Commissaris der Koningin in de Pro vincie Utrecht dd. 16 Maart 1911, 4e afilee- ling no. 1159/795, ter kennis van belanghebben den, dat zich in de Gemeente Zeist een ge val van VLEKZIEKTE bij varkens heeft voor- Amersfoort, 20 Maart 1911. De Burgemeester voornoemd, WUIJTIERS. Geduld. Eeu van de moeilijkste dingen, die men in en door het leven leeren moet, is geduld. Geduld moet geleerd worden. Men brengt bet bij zijn geboorte niet mee in 't leven. Sommige lakse, slappe naturen hebben wel iets, dat er op lijkt, zekere lijdelijkheid, een gebrek aan drang tot handelen, een geneigdheid om de dingen maar te laten gaan, zooals zij gaan zonder er warm of koud onder te worden, maar dit is toch nog heel wat anders dan geduld. Geduld moet geleerd worden, meestal in een zeer strenge school, en 't zijn vaak bijzonder harde lessen, die noodig zijn om den weerbarstigen leerling te vormen, 't Kost groote moeite en ern- stigen strijd en dikwijls ook zwaar leergeld om geduld te leeren. Maar men beeft het noodig, en dus wie wjjs is, ziet tegen inspanning bjj 't leeren niet op, wantwie niet leeren wil, moet voelen, vaak pijnlijke slagen, die schrijnende wonden veroorzaken. Het kind, dat geen geduld leert oefenen tot zijn ouders hem geven wat het noodig heeft of wenscht, wordt dwingerig en lastig en krijgt een plooi in zijn karakter, die er later heel moeilijk uitgaat. De schoolknaap, die vluchtig zijn lessen leert, omdat hij geen geduld heeft, zich er zóo lang mee bezig te houden tot hij ze goed kent, vergeet ze spoedig weer, krygt geen degel ij ken grondslag voor ziju kennis en loopt groot gevaar een oppervlakkig man te worden, wien het aan diepte van geest en karakter ontbreekt. Het jongeraeisje, dat wel uren lang voor de piano kan zitten, maar geen ge duld heeft om kousen te mazen of ver stelwerk te doen, heeft alle kans om, als zij later een man trouwt met een beperkt inkomen, een slordige of ver kwistende huisvrouw te worden. De koopman, die der vaderen spreuk „een klein winstje een zoet winstje" minacht en, omdat hij ongeduldig naar spoedigen rijkdom haakt, aan 't specu- leeren gaat, heeft het zich zeiven te wij ten, als hg te eeniger tijd alles verliest en anderen meesleept in zijn ongeluk. De zieke, die niet geduldig zijn ljjden weet te dragen, maar altijd klaagt en zijn naasten laat lijdeD door zijn nukken, wordt langzamerhand eeu lastpost voor zjjn omgeving en is zelf de oorzaak er van indien de sympathie vermindert, de verpleging aan hartelijkheid verliest en zijn döod een verlossing wordt niet voor hem alleen. Zoo zouden wij kunnen voortgaan. Wij zouden kunnen wijzen op vaders, die geen geduld hadden met de fouten hunner kinderen en hun harten van zich vervreemdden, en op kinderen, die in hun ongeduld wijzer wilden zijn dan ver standige ouders en hun eigeu leven be dierven op mannen, die geen geduld konden oefenen en van den hak op den tak sprongen en in alles brekebeenen bleven en op vrouwen, die door gebrek aan geduld humeurig werden en daar door den vrede banden uit hun gezin en op zoovele anderen meer, wier onge duld hen ongelukkig maakte. Geduld overwint alles; door ongeduld wordt veel bedorven, dat goed beloofde te worden. Demosthenes zou zeker nooit zulk een beroemd redenaar geworden zijn, indien hij het spraakgebrek, dat hem hinderde, niet met taai geduld bestreden had door al loopend en bergbestijgend te spreken met kiezelsteentjes in den mond. En 't is te betwijfelen, of John Wesly wel zoovele duizenden zielen ten zegen zou zijn geworden, indien hij niet een moeder had gehad, die in geduld hem voorgiug en hem zóo geduld leerde. Zij toonde baar hooge roeping als opvoedster to begrijpen, toen zij eens haar kind twintigmaal iets uitlegde eer hij 't be greep, en op de vraag van haar man, waarom zij zoo vaak het zelfde vertelde, ten antwoord gafomdat onze jongen het den negentienden keer nög niet ver stond. Wie geen geduld heeft met den zwakke, ontmoedigt hem en breekt ook het weinigje kracht, dat nog in hem is. Wie geen geduld heeft met den weifelende, stoot hem in een richting, die ten val leidt. Wie geen geduld heeft met den onontwikkelde, sluit de bron van wijsheid voor hem af en berooft hem van ver- kwikking. En wie geen geduld heeft met den zondaar staat diens redding in den weg en werkt zijn verharding in de hand. Een der mooiste en roerendste verhalen uit den Bijbel is de gelijkenis van den Verloren zoon (Luk. 15). En het aller mooiste uit deze gelijkenis is het geduld van den vader. Uit dat geduld is de redding van den zoon te verklaren. Dat geduld i3 liefde, het is ontferming, het is vergeving, het is al hetgeen den vader tot een vader maakt. De zoon moet dat geduld gekend hebben, er ten diepste van doordrongen zijn geweest. Hij moet geweten hebben, dat zijn vader met teer geduld op hem wachtte, met liefdevol geduld naar hem uitzag. Hij moet het in het diepst zijuer verdorven ziel gevoeld hebben mijn vader blijft altijd vader, en wat er ook gebeurd is en wat ik ook misdreven heb, hij blijft m ij n vader en dat zal hij toonen. Had de zoon dbt niet geloofd, was hij dharvan niet even zeker geweest als van zijü eigeu zonde, dan zou hij niet hebben kunnen zeggen„lk zal opstaan en tot mijn vader gaan". En al zou hij 't ook hebben gezegd, bij zou het zeker niet hebben durven doen. Maar hij vergiste zich niet in den hoogen dunk vau zijns vaders geduldige liefde. Want de vader was aan de verloren zoon blijven denken met eindeloos geduld en was voor hem bljjven voelen, óok toen de zoon aan hem met meer dacht en voor hem niets meer scheen te voelen. Hij wachtte, hij bleef wachten en uitzien, wachten en verlangen en hopen en gelooven, dat de verlorene zou terugkomen. En... de zoon kwam terug „en als hij nog ver van hem was, zag hem de vader" (de liefde ziet scherp eu ziet ver) „en werd met innerlijke ontferming be wogen" ('t was immers toch zijn zoon, zijn ongelukkige zoon) „en toeloopende, viel hem om den hals en kuste hem". 't Geduld had overwonnen, had ver geven, had een zondaar gered. Geduld leert wachten, op hoop en te gen hoop. Er zijn dingen, die langzaam tot stand komen komen om goed te kunnen zijn. Wie ongeduldigd ingrijpt, bederft ze. Wie nietwachten kan tot den zomer, moge in de lente zich tooien met de afgeplukte bloesems hij zal zich niet vergasten aan de vruchten. En wie vruchten oogsten wil, als het de tijd der vruchten nog niet is, zal tot ziju schade ervaren, dat de natuur zich niet dwingen laat door een mensch, die zijn ongeduld niet be- heerscheu kan. Geduld leert wachten. Zeker, maar niet lijdelijk, niet in traagheid en on verschilligheid. 't Geduld moet dienen door wachten te leeren, maar niet h e e r- s c h e n door den mensrh werkeloos en dus krachteloos te maken. Een ernstige waarheid wordt uitge sproken in het eenvoudige Duitsche versje: Komt Geduld als Magd ins Haus, Sie hilft dir ein, sie hilft dir aus; Doch hut' dich, vrenn sie herrschen will, Sonst steht die ganze Wirtschait still. Geduld is altijd actief. Zelfs als het passief schijnt te zijn, wanneer het. smaad en lijden leert dulden en dragen zonder klagen en vragen, want dtin ook gaat er kracht van uit, den lijder sterkend, allen die hem zien ten voorbeeld. Geduldige menschen zijn als engelen Gods, uitgezonden ten dienste van dege nen, die leiding en steun en troost be- hoeveu. Sterk door hun geduld, in staat tot volharden in de helpende en redden de liefdeen, innerlijk met ontferming bewogen, verblijden zij zich over den zondaar, die, mede door hun geduld, met hen zich bekeert van de dwaling ziju wegs. Een „Jobsgeduld" onder eigen lijden wekt bewondering. Maar een „engelengeduld" met de zwakheden en zonden van anderen, is meer nog. De Buitengewone algemeene vergadering van den Middenstandsbond. De Utrechtsche Handels-Vereeniging heeft succes met haar verzoek om een Buitenge wone algemeene vergadering van den Mid denstandsbond te doen houden. Daartoe is noodig de steun van een vijfde van het aantal bij den Bond aangesloten vereenigingen, dat 148 bedraagt, dus van 30. Fieeds zonden er 25 een adhajsie-beluiging, docfïSgisterochtend ODtving de U. H. V. de volgsAde circulaire: Alom in den lande is het wetsbstwerp van den Minister van Financiën omtrent een debietrecht op den handel in sigaren en tabak met weinig ingenomenheid'ontvangen. Heeft dit wetsontwerp natuurlijk in den kring der belinghebbenden zelf den winke liers in sigaren en tibak groote ontstel tenis en ontevredenheid gewekt, het Bestuur van de Handsvereeniging «Rotterdam" meent daarin tevens een ernstige waarschuwing te zien voor gansch den Middenstand. C'est le premier pas qui coüte. Indien dit wetsontwerp, dat zóo diep in het zakenleven ingrijpt, zou worden aange nomen, wat staat dan den Middenstander in de toekomst nog te wachten? Daarom achten wij het een dringenden eisch, dat niet alleen de sigaren- en tabaks winkeliers zich vereenigen om tegen dit wets ontwerp te protesteeren, doch dat de gebeele georganiseerde Middenstand in actie kome. Om daartoe te geraken, zou 't noodig zijn ten spoedigste een algemeene vergadering te doen beleggen door den Ned. Bond van Vereenigingen voor den handeldi ij venden en industrieelen middenstaui, welke dan gecombineerd zou kuunen worden met die, door Utrecht aangevraagd. „Mlen als éen man front maken". Door deze samenloop van omstandigheden merkt de ,,Utr. Crt." op is de drang naar eeu Buitengewone algemeene vergade ring van den Middenstandsbond aanzienlijk grooter geworden. Inmiddels hebben gisterochtend eenige bssluurdereo der U. H. V. le Amsterdam een onderhoud gehad met den Voorzitter van den Middenstandsbond, den heer J. S. Meuwsen, om het adbaesie-verzoek der ver- eeriigiog en de groote wenscbelijkheid eener Buitengewone algemeene Bondsvergadering nader toe te lichten. Het resultaat zou wezen, dat de confe rentie heelt geMd tot een plin, waarbij aau de verlangens der U. H. V. en de daarmee samenhangende Middenstandsbelangen op bevredigende wijze zal worden tegemoet gekomen. Mogen we er nog eens aan herinneren, dat dr. Toxopeus bezig is, voorde Luthersche ge meente een dames-zangkoor op te richten, waartoe iedere zanglustige dame toegang heeft. Op den voorgrond staat het zingen, op kerkelijke feestdagen in het kerkgebouw, van godsdienstige of stichtelijke liederen in vrij zinnigen geest. De heer N. Hazendonk heeft zich bereid verklaard, ook van dit koor de leiding op zich te nemen. Dames, die willen meewerken in dit koor kunnen zich aanmelden hetzij bij dr. Toxo- peus, Arnhemseheweg 541, hetzij bij den heer Hazendonk, Schimmelpenninckstraat 52. De Kamer van Koophandel en Fabrieken zal Donderdagavond weder een openbare ver gadering houden ten Raadhuize. Tot leeraar in smeden en vakteekenen aan de Ambachtschool is met ingang van 1 April benoemd de hser D. Rus, te Oud- Beierland. Zulks ten gevolge van het groot aantal leerlingen voor de smids-klassen.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1911 | | pagina 1