L A. HOUBAEB, Waarom Heeren en Kinderkleeding. Op Beis. M PAREU i LIJNZAADKOEKEN Soyaboonerf-koeken Aan de melkleveranciers van de „Boterfabrieken Nijkerk en Putten." AMERSFOORT. Wielrijder-capes, Gutta Percha regenjassen. Waterproof regenjassen, Kleeding op Maat Feuilleton. ALARM. Goedkoope trein ARNHEM AANWEZIG WESSANEN LAAN, WORMERVEE R. Opgericht 1765. Koninklijke Fabrieken. Voedert uw vee met de zuivere murwe merk de „Ster" en W. L., en merk W. L. uitmuntende door hoog eiwit- en vetgehalte en voedingwaarde F.ERE-DIPLOXA Parijs W00. NEGEN GOUDEN MEDAILLES M. H Tengevolge van het steeds nader komend mond- en klauwzeer onder de koeien verzoekt de Directie dringend, vooral niet zonder kennisgeving melk te everen van koeien, die ook maar eenigszins verdacht zijn van die ziekte. Behoudens goe - keuring van Autoriteiten kan besmette melk steeds worden geleverd, en zal hiervoor de zelfde prijs worden betaald, als die van gezonde koeien. Desverlangd zullen afzonderlijke bussen disponibel zijn. Bjj kennisgeving wordt de melk afzonderlu verwerkt en is voor besmetting door afgeroomde- ot karnemelk geen gevaar e duchten. Veehouders werkt dus mede om langs dezen weg zooveel mogelyk voor zorgsmaatregelen te nemen. „m, De Directeur VAN DER MEIJ. Combinatie PEEK CLOPPENBURG, Langestraat 70-72, TELEFOON 120, Speciale aanbieding in: beslist waterdicht, f«, f7, f8, f9, f10 en f 11; in blauw en grijs. in prima qualiteiton, leel dan voor den Zomer, ondoordringbaar voor regen en tocb poreas. In alle prijzen. BEKENDE LAGE PRIJZEN. Steeds de laatste Nouveauté's. Gegarandeerde coupe. Uitstekende pasvorm. 14). Alvorens het feuilleton te kunnen vervolgen, mag wel even zeer in 'tkort worden herinnerd, hetgeen in do vorige nummers werd geschreven. In het officiers-casiuo vaneen Duitse!) infanterie- regimeni vinden we de luitenants bijeen. Al heel spoedig komt het gesprek op de verloving van ecu hunner, luitenant Burg. Luitenant Assberg, die zich steeds poseert als opvoeder doch zelf geen énkele opmerking kan 'verdragen, spreekt er zijn opinie over uit en wordt daarover duchtig in 't ootje genomen door luitenant Tromberg, die spreekl over een op handen zijnden oorlog. Tevens maken we kennis met luitenant Sturm, een ge moedelijk Mecklenburger, een patertje goedleven, die van zich zelf verklaart heelemaal geen talent te hebben voor echtgenoot. Op hot schitterend verlovingsfeest, ten huize van consul Zeiler,-den aanstaanden schoonvader van luitenant Burg, krijgt Sturm nis tafoldume een beeldschoone Borlijnsche, een juffrouw Wag ner. Hy gi-raukt z6o onder haar bekoring dat hy Tromberg tracht te oewegen baar het hof te maken. Thans vinden we hem op zyn kamer, geweldig uit zyn humeur; wat daarvan de oorzaak is, wil by zicbzelven niet bekennen. Wanneer hij dan daar zuo lag te mymeren, ftbcurde het meestal, dat hij twee groote, don- ere meisjesoogen op zich gericht zag, twee donkere oogen, die hij voor de eerste maal op de party bij consul Zeiler gezien en die hy daarna nog dikwyls teruggezien had. Want juffrouw Wsgner, die aanvankelijk maar een paar dagen had willen blijven, was er nog altijd, oen haar vriendin by het doen van inkoopen en het in orde maken van den uitzet behulpzaam te zfjn. En wanneer hy die oogen meende te zien, dan meende hy ook de reden van zijn slechte humeur te weten; Tromberg maakte nog altijd geen aanstalten om ernstig werk van de jongedame te maken. En zij verdiende het eerder dan iemand anders, dat zij een aardigen man kreeg en een beleren dan Tromberg kon zij naar zijn meening in het geheel niet vinden. Ook werd het hoog tyd, dat Tromberg eindelyk trouwde; die begon zichzelf met zijn hofmakerij nog meer dan vroeger te versnipperen ja, op een van de laatste bals bad hij zelfs de jongste dochter van den majoor, de blonde Frida, op een wijze gevierd, die algemeen de aandacht had getrokken. En toen bij hem daarover onder hield, bad Tromberg luid gelachen en gezegd, dat hij er heelemaal niet aan dacht, juffrouw Frida te trouwen, haar zoo min als iemand anders, en dnorna was hij weer met zijn oorlogs gevaar aangekomen. Maar tot zijn grootste verbazing betrapte Sturm er nu zichzelf dikwyls op, dat een mogelijke ver loving van Tromberg met juffrouw Wagner hem tochtfiiet zyn inwendige rust en tevredenheid zou terug geven jn, hij vroeg zich zelfs menig maal af, wat hy er toch eigenlijk voor belang bij had, wanni er die twee gelukkig werden Daarna begon hij in te zien, dat er aan zyn eigen geluk toch nog iets kon ontbreken. Wat was dat nu? En over dat „wat" brak hy zich vergeefs zijn hersens. Wanneer hij niet geweest was, wie hy was, dan had hy tot zichzelf gezogd ,je hebt genoeg van het vrygezellenleven; je moet een vrouw hebben", en dan zou hij ook begrepen hebben, dat hij verliefd was. Maar met den aard dien hy nu eenmaal, had, kwam hij niet op die gedachte. Sturm keek op de klok. Het was precies twee uur. De compagnie was op wacht; hij zou dus onk zonder het verwachte bezoek van zijn vader 's morgens vry van dienst zijn geweest. Het oorlogsspel begon pas om acht uur; wat moest hy vóór dien tijd beginnen Hij kon toch geen zes uur in zyn luien stoel blijven liggen en naar de zoldering turen. En dat hy voor de afwisseling eens in eer. van do groote, gemakkelijke leun stoelen zou gaan zitten, bad immers 6ok geen doel. Die heele bezigheid zou ten hoogste een minuut in beslag nemen, en dan bleven er altijd nog vijf uur en negen-en-vyftig minuten over, die hij op de eene of andere manier moeBl doodslaan. „Wat begin ik van louter verveling" vroeg hij altijd weer aan zichzelf. Wel een kwartier dacht hij vergeefs over het antwoord na, toen vloog er plotseling een gelukkige glimlach over zijn gelaat. „Ik zal gaan slapen" zeide hij by zichzelf. En op dat besluit liet hij ook dadelijk de daad volgen. Sturm was een hartstochtelijk rooker, en als zoodanig had hij natuurlijk een chronische keelkntarrh. Het gevolg ervan was, bat hij afgrijselijk snurkte, dikwyls z6o luid, dat hij zichzelf ermee wakker maakte. Dat gebeurde ook nu weer. Na een uur on geveer sloeg hij zijn oogen op; hy had zich weer eens wakker gesnurkt I Hij draaide zich op den anderen kant, om door te slapen, maar hij was nog niet eens weer heelemaal inze- slnpen, toen hij al weer van zyu gesnurk wak- kar werd. „Dat is afschuwelijk," mopperde hij. „Ik moet my werkelyk éen sigaar in de maand ontzeggen, want indien ik nu ook nog aan slapeloosheid begin te lyden, is het spoe dig met mij gedaan". Hij draaide zich van zijn rechter zijde op zijn linkerkant, maar de verdrukking, waarin zijn hart nu kwam, maakte, dat hij na een kwartier weer wakker was. Boos richtte hij zich op om over een nieuwe houding na te denken, en plotseling betrapte hy er zichzelf op, dat hij zelfs in zittende houding luid snurkte. „Maar dat is toch niet mogelijk," zeide hy verbaasd, „er hapert toch ergens iets aan, want waDneer ik wakende snork, zou ik toch ook moeten snurken, wanneer ik klaar wakker ben, dus snurk ik altijd en ik snurk toch op het oogenblik heelemaal nietMaar hij snurkte toch; zeer duidelijk hoorde hy luide, regelmatige snurkgeluiden. „Ik moet my werkelyk eens inwendig met Röntgenstralen laten onderzoeken, want het gaat toch niet aan, dat ik lawaai maak als een oude knol. Ik moet werkelijk eens ernstig met den dokter spreken. Het is alleen lam, dat menschen, die meestal zelf nooit rooken, beginnen met altijd het rooken te verbieden." Hy siak de sigaar, die hy pas naast zich op het bakje had gele. gd, opmaav nauwelijks had Hollandsche IJzeren Spoorweg Maatschappij. 2e en 3e klasse OP IVoensdag 5 Juli 1911 HAARLEM, AMSTERDAM CS. en MP, WEESP RUSSUM, HILVERSUM, BAARN en AMERSFOORT neer OOSTERBEEK en en TERUa Inlichtingen aan de Staliona en Reisburenul. Zie de aanplakbiljetten. Van Haarlem. 2e klasse fl.70, 3e klaase fl.15 Overige stilions; '2e klasse f 1.50, 3e klasse fl.00 een schotel om warm op te dienen K caraopudding Zwitsersch >ysteem, met bourbon vanillesaus nieuwe artikelen der firma A. J. POLAK, Groningen, heide in bussen van 20 ct. voor de fijne tafel en voor hotels en restaurants. Bij M. R. N. OOSTERVEEN, Amersfoort. staat eene advertentie van uwe firma niet op deze plaats Een zeer groot aantal lezers zouden er dan kennis van hebben kunnen hij de eerste trekken vol welbehagen gedaan, of hij snurkte plotseling zóo luid, dat de sigaar hem van schrik uit den mond op de hand viel. Maar hij lette niet op de pijn; hij stond voor eeD raadsel, dat hij maar niet kou begrij pen. Hoe kon zijn binnenbueltje plotseling zoo in wanorde zyn geraakt, dat hij niet alleen snurkte, maar dat hy zelfs snurkte, wanneer hij in het gheel niet snurkte? Hij wist het heel precies. Hij snurkte niet, en hij snurkte toch. Hij hield langer dan een minuut zyn adem in, om nauwkeurig naar zijn gesnurk te kunnen luisteren, en plotseling trok hij een gezicht, dat van vreugde straalde. Nu wist hij het; hij snurkte heelemaal niet zelf, maar het geluid kwam uit de zijkamer, die alleen door een groot gordijn van de zijne gescheiden was. Dnar moest nog een ander slapen, en hy wi6t ook wie het was. Hij had al eens zijn opp:iss-r erop betrapt, dat, onder het voorwend eel, afschuwelijke kiespijn te hebben,dezein plaats van iu zijn eigen bed op den tweeden ligstoel van zijn heer en meesier de wijk had genomen; zeker denkend, dat zijn gestrenge chef niet thuis waB, had hy het zich gemakkelijk ge maakt in de zijkamer. „Wacht maar, baasje; voor den angst, dien jij me hebt aangejaagd, zal je boeten. Voor den tweeden keer zal je my niet weer «en deuntje voorsnurken." Zich innig verkneuterend, stond Sturm van zyn leger op. Om den zondaar heel zacht en onhoorbaar te kunnen genaken, deed hij zyn pantoffels uit en sloop op zij sokken over het zachte kleed naar een hoek van de kamer, waar zijn rijzweepen lagen. Hy zocht er «en van de dunste uit. „Zoo, Frederik, mijn oogappel, weeB nu bljj! Nu krijg je wat op je tabberd; daar helpt geen moedertjelief voor, maar wan- je dan later een gek gezicht trekt, zeg ik gewoon weg tegen je, dat ik mijn dekens eens heb willen uitkloppen. Dat is mijn goed recht, dat niemand mij kan betwisten, en dat jjj toevallig onder de dekens lag is dan niets anders dan een tegenslag." Hij boog de dunne rijzweep en liet ze terug springen Daarna sloop hij zachtjes naar de ka- msr ernaast. Wordt Vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1911 | | pagina 4