DE PRINS.
BIJZONDER
RV.S.
RVS:
Een paarl van groote waarde.
Feuilleton.
ALARM.
397e STAATSLOTERIJ.
3"" Tijflpesipolissen a f 11.15-, betaalbaar iet f L- per laanfl.
Ook verkrijgbaar: Tijöpestbriefjas geldig voor één loterij.
Hier ziet U hoe aan Noorsche stranden
Men vangt de Dorsch met veel beleid
Waaruit door tal van rappe handen
CATZ LEVERTRAAN men steeds bereidt.
LCet 1 Juli 1911 is begonnen de 11e Jaargang van
De mooiste illustratie iu Nederland.
Pehalve een groot nar.tal zeer fraaie platen en portretten, die de voornaamste gebeur-
tenissen in Nedeiland en in het buitenland in beeld brengen, tul van belangryke geïilu-
streeido atikelen op elk gebied en boeiende novelllen van bekende a iteurs, begon 1 Juli
1911 in dit weekblad e-n nieuwe .«erie romans:
Herinneringen van Arsène Lupin
door MAURICE LEI<LANC.
(Fraai geiilusiretrd.)
DE VUIST VAN DEN KEUS.
Rerlijnscbe roman van RUDOLPH STRATZ.
IN HET SPOOK DAL.
Roman van ANNY WOLTHE.
De boeiende roman van de bekende schrijfsters ALICE en CLAUDE ASKEW
(Het reeds verschenen gedeelte ontvangen nieuwe abonné's op aanvrage gratis.)
en daarna;
HET MASKER VAN DEN NACHT.
Roman van HAROLD AVERY.
(Dit werk werd bekroond met een prijs van f2400,—)
Men abOnneert zich door het geheele land I y eiken soiieden Boekhandelaar of bij de
agenten tegen f3.perjiar voor de gewone, en tegen f5.per jaar voor de luxe-editie.
Abonnementen kunnen met elk nummer aanvangen, doelt zijn steeds verbindend tot No. 52.
Op plautsen waar geen Boekhandelaar gevestigd is, kan men zich direct per post
abonneeren tegen een post wissel van f3.75 voor de gewone en f 5.75 voor de luxe-editie, aan den
Uitgever N. J IIOON, Anilteldijk 13 te Amsterdam.
Mou ontvangt daarvoor een prachtige illustratie vau 20 groote bladzijdeu op mooi
papier met 40 a 45 platen per week.
26.)
Maar de moeder, die haar kind doorzag, bracht
daar tegen in: „Wel neen, we zullen dadelijk
een boodschap naar Tromberg zenden; d»n weten
wy, waar we ons aan te houden hebben, en
kunnen desnoods nog een ander uitnoodigen".
Na een klein half uurtje kwam de oppasser
terug met een briefje van Tromberg, waarin
stond, dat hy weliswaar al een nitnoodiging
voor morgen had, maar dat hij, indien het maar
eenigszins ging, zich daarvan vrij zou maken en
dan met het grootste genoegen aan de sledevaart
zou deelnemen".
„Tromberg maakt alles mogelijk wat hij wil.
11c wed om wat je wilt, dat hij zal komen".
„Ik hoop, datjegelyk krijgt," zeide de kapitein.
„Wat denk jij, Emmy. Zal hij al of niet komen?,,
„Wie kan dat bij hem weten?" zeide zij ont
wakend.
Ook zonder dat hij het schreef, wist zy, dat
hij bij den consul genoodigd was. Bedankte bij
thans vrywillig voor die uituoodiging, zag hy
vrijwillig van het genoegen af, met juflrouw
Wugner samen te zyn; ging hij niet naar de
Berlijnsche, maar kwam hij bij haar, dan zou
dat een bewys voor haar zyn, dut hy toch niet
van juffrouw Wagner hield, dut hij or werkelijk
niet aan dacht, die te trouwen. En wanneer bij
voor de uitnoodiging bij den consul bedankte,
dan zou haar dat ook een bewijs zijn, dat zij
toch nog niet alle hoop op hem behoefde op te
Ïoven; dan wilde zij ook op hem blijven hopen;
an zou het haar misschien toch noggolukkon,
zijn liefde te winnen. De dag van morgen zou
beslissend zyn.
En zóo lag zij den ganschen nacht wakker, en
altyd weer legde zij zichzelve de vraag voor:
zal by komen, of zal bij onder voorwendsel, van
zich niet te hebben kunnen vrijmaken, tóch
wegblyven?
Het was eenige uren later. De eerste ochtend
uren van den rustdag waren aaogebroken. Offi
cieren en manschappen sliepen vast; zelfs de
hoornblazer die do reveille moest blozen hij
had streng bevel om dit pas om acht uur te
doen sliep. Ook de andere manschappen van
do wacht sliepen, en mot hen sliep, zij het ook
staande en met éen oog open, de schildwacht
voor liet geweer.
Alles sliep, en toen de hoornblazer eindelijk
's ochtends om acht uur zijn instrument aan de
lippen zette en het signaal tot opstaan blies,
moest hij wel zeer bard toeteren om gehoord te
worden. De munschappen, die het hoorden, deden
alsof zij hem niet gehoord hadden zij woelden
zich nog eens diep in hun stroozak en trokken
nog eens de deken tot aan hun ooren op. Nog
twee minuten, dachten zij, nog maar twee
minuten.
Uit hun kindsheid wisieri zy, hoe heerlijk
juist die twee minuten in bed zijn.
Maar aan alle heerlijkheid maakte het verschij
nen van den sergeant der week een einde. Met
ruwe hand trok hij de dekens van de bedden,
en met een krachtterm bracht hij zelfs de luiBten
buitengewoon snel overeind. Daar by zelf bad
moeten opstaan, mochten ook „de kerels" het niet
beter hebben dan hij bij holde dus vandeeene
kamer naar de andere om de slapers te wekken,
en toen hij hen allen wakker haa, holde bij nog
harder, zoo hard als hy maar kon, van de esne
kamer naar de andere om te kijken, of er mis-
tchieu toch niet de eene of andere luilak weer
een paar minuten in bed was gekropen.
En nog aliijd blies de hoornblazer de reveille.
En de wind droeg de tonen verder, naar de stad
en ook naar de huizen van de officieren.
Eerst bereikten zij den dikken Sturm. Ook die
wi rd wakker, toen hij het signaal hoorde. Op
dit oogenblik bad hy zich reeds gisterenavond
verheugd, toen hij naar bed ging. „Wanneer
de reveille blazen, dan ga je vijf minuten wak
ker liggen en verheug je je koninklijk, dat je dan
in do zes eerste uren nog niet op behoeft", zoo
had hij zich vast voorgenomen. „Om vier uur
pas moet je klaar zyn; als je dan om twee uur
in je badkuip zit, heb je rykelijk tyd over om
je aan te kleeden".
En nu lag hij te bed en verheugde zich wer
kelijk koninklijk. Hij trappelde van de pret met
zijn beenen, wierp zich overmoedig heen en weer
en lachte smakelijk in zichzelf. Het waa toch
heerlijk, officier te zyn, wanneer je geen dienst
Geldig voor 3 achtereenvolgende loterijen. Kans gelijk 'I» Staatslot
GRATIS HERVERZEKERING.
Tydgeestbriefjes geren deze'fde rechten en prijzen als de loten der 397e Staatsloterij.
Vs'krügbaar Ie Rolteidam ten b»l Hnofdk.nlonr, Wd"s,r*"' ItJ I?'H'
Te A mersfoorlbjjJ.G. HUNS, Kortegrecht 5; O. HOEKENOOGEN, LingntruiM,
en A. SPREY, Soesterweg 80.
llylnsvlrz.hu
ROTTERDAM - AMSTERDAM.
.V gunstig© voorwaarden voor
de Polishouders der R. V. S.
De R. V. S. geeft ongevraagd bij iedere polis de
Reserve-waarde op.
Bij overlijden worden geen onvervallen premie
termijnen van de uitkeering afgehouden.
Na 3 jaar recht op promievrye polis, waarvan
de verzekerde zelf het bedrag gemakkelijk kan
berekenen.
Na 3 jaar recht op afkoop, waarvan de verze
kerde zelf het bedrag gemakkelijk kan berekenen.
De afkoopwaarde stijgt tot 90 pCt. der Reserve-
waarde.
Voor elke premiebetaling 30 respijtdagen.
Na driejarig bestaan wordt bij staking der premiebetaling deze uit de
afkoopwaarde voldaan. Het is hierdoor mogelijk, dat een verzekering
nog jaren zonder premiebetaling in volle kracht blijft voortbestaan.
Valt het te eeniger tijd moeilijk, de volle premie te betalen, dan kan
men de verzekering ln stand houden, door tijdelijk slechts een gedeelte
der premie te voldoen. Het te weinig betaalde kan dan later op
gemakkelijke wijze worden aangezuiverd.
ZEER BILLIJKE TARIEVEN.
Op aanvrage worden gaarne tarieven en uitgebreide inlichtingen omtrent
bovenstaande voorwaarden verstrekt door het
HOOFDKANTOOR DER
Westcrstroat 3, ROTTERDAM.
had, kon uitslapen en het vooruitzicht op
goedeD maaltijd en een allerliefste tafeldame I
Hij verwonderde er zich eigenlijk zelf over, dat
hij zyn tafeldame nog mooier vond dan den
maaltijd, ofschoon hij precies wist, wat er van
daag te bikken vielwant Burg had het hem
gisterenavond verraden. Door de gedachte aan
de genietingen, dio hem wachtten, smakte hij
nu al met de tong, maar ondanks dat alles was
zijn tafeldame nog mooier I Zij was eigenlijk voor
een windbuil als Tromberg veel te mooi, maar
hij bad haar nu eenmaal voor hem bestemd,
dus moest hij haar ook aan hem verschaffen.
Vanmiddag wilde hij een spoedige verloving
voorbereidenhij wist nog wel niet, hoe hij dat
zou aanvangen, maar dat zou hem wel invullen,
wanneer hij maar eerst een paar glazen cham
pagne op had. In elk geval was het zoo ver nog
niet; voorloopig lag hij nog te bed en moest hij
de zichzelf gedane belofte vervullen om er zich
vijf minuten in te verkneuteren, dat hij nog
niet behoefde op to staan. Daarom bleef hij zich
nu verheugen, tol do daarvoor gestelde tijd om
was, strekte zich vervolgens lang-uit in bed, en
dadelijk daarop kroop hij weer als een balletje
in elkaar. Hij was onder de dekens verdwenen;
alleen de uiterste punten van zijn kortgeknipte
hoofdharen staken er uit. Nog eens klonk uit de
dekens een gelukkige, vroolijke lach, doch daar
na werd het stil. De dikke Sturm was weer inge
slapen.
Ook Assberg was door het signaal gewekt.
Hij hnd al gisterenavond voor dit oogenblik
gegruwd, en om al het mogelijke te doen, opdat
hij door dat ellendige getoeter niet gestoord zou
worden, had hij als slaapmiddel veronal genomen.
Maar ook dat had niets geholpen. Hij was
tóch wakker geworden en lag nu grommende
te bed. Eenvoudig ellendig, dacht hij; al gruwe
lijk genoeg, dal de kerels uit bed getoeterd moe
ien worden, maar dat ook iemand als wij onder
die tonen te lijden heeft, is eenvoudig afgryselijk.
En wat bluust die kerel weer zonder eenig
muzikaal gevool 1
Als ordelievend manstreek hij zijn beddelaken
glad en bracht hij ook zyn hoofdkussen in orde;
daarna pas schimpte hy verder: V»'aartoe staat
men ons nu een rustdag toe, wanneer men tóch
niet kan uitrusten? Maar heel weinig menschen
zijn zoo gelukkig, dat zij weer kunnen inslapen,
wanneer zij eenmaal wakker zijn; ik kan het in
elk geval niet, en of de anderen het kunnen, is
mij op dit oogenblik volmaakt onverschilig.
Reeds daarom vind ik dat signaalgeblaas een
schandaal. Ook met het oog op de burgerij, die
toch in zeker opzicht ook uit menschen bestaat,
moest men dit uit den ruwsten tijd van de Ro
meinen overgebleven misbruik afechffen I
Een fatsoenlijk man moept naar zijn meening
te allen tijde, onverschillig of het dag of nacht
wus, zóo gekleed zijn, dat hij menschen op be
zoek kon ontvangen. Daarom kapte hij zich ook
eiken avond eer hij ging slapen, en hij vergat
nooit, zelfs al kwam hij r.ög zoo laat thuis, zijn
knevelopbin ler om te doen. Nu wierp hij een
vluchtigen blik in den handspiegel, die op de
tafel naast zijn bed lag en toen hij zag.datzjn
knevel uit zijn fatsoen was geraakt, bracht hij
hem met een paar forsche borstelstreken weer
in orde.
Vervolgens dacht hij na, en het duurde niet
zoo lang, of zijn gedachten waren ook by het
diner, waarvoor hij was uilgenoodigd. Het ge
zelschap in zijn geheel trok hem wel niet byster
aan, maar wel het weerzien van juffrouw Wag
ner. Met dat al moest hy erkennen, dat er
tus8ohen hen heiden een zeer eigenaardige om
gang was ontstaan. Zoodra by haar zag, kreeg
hij aanvechting om haar de eene of andere on-
hebbelijkheid te zeggen, en zij antwoordde dan
I dadelijk met een zoo mogelijk nóg scherper en
boosaardiger opmerking. Ten diepste beleedigd,
wendde hij zich dan telken male af, bijna nog
meer verontwaardigd over haar lach, die spot
tend en honend achter hem aan klonk, dan over
haar woorden. Maar na enkele minuten stond
hij toch weer naast haar. „Indien ik niet zeker
was, dat ik haar ten slotte toch nog overwin,
en vooral, indien ik niet wiBt, dat mijn opvoe
ding op haar toch niet zonder invlojd zal blij
ven, zou het eigenlyk mijns onwaardig zyn, mij
zóo door haar te laten behandelen. Dat zy zich
met banden en voeten verzet otn rich door my
te laten opvoeden, spreekt eigenlijk vanzelf, eu
dat moet mij een reden zyn om al hetgeen zij
doet en zegt, zoo zacht mogelijk te beoordeelen."
(Wordt vervolgd.)
