BIJZONDER
K.V.S.
DE PRINS.
Stoomwasscherij W. G. BÜRGER
JU
THEE ViCTORlAW ATER,
Feuilleton.
alarmT
Een paarl van groote waarde.
FLEHITE
Solied.
„Eysiuk" rijwielen
zijn overal bekend door ban
lichten gang- ea
soliditeit
Sierlijk.
Snel.
Sterk.
Z EJJ T.
AMERIKAANSUH SYSTEEM.
Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen
GOSDF. fiEHANDFLINO. Hll.l.IJKK l'RIJZFN.
Goederen worden te Amerstoort 's Woendags franco gehaald en gebracht.
PROSPECTUS wordt op aanvrage franco tnege/tonden.
gunstig© voorwaarden voor
de Folishoudors der R. V. S.
De R. V. S. geeft ongevraagd bij iedere polis de
Reserve-waarde op.
Bij overlijden worden geen on vervallen premie-
termijnen van de uitkeering afgehouden.
Xa 3 jaar recht op premievrye pois, waarvan
do verzekerde zef het bedrag ge makkelijk kan
berekenen.
Xa 3 jaar recht op afkoop, waarvan de verze
kerde zelf het bedrag gemakkelijk kan berekenen.
De afkoopwaarde stijgt tot 90 pCt. der Reserve-
waarde.
5. Voor elke premiebetaling 30 respijtdagen.
6. Xa driejarig bestaan wordt bij staking der premiebetaling deze uit de
afkoopwaarde voldaan, liet is hierdoor mogelijk, dat een verzekering
nog jaren zonder premiebetaling in volle kracht blijft voortbestaan
7' Valt het te eeniger tijd moeilijk, de volle premie te betalen, dan kan
men de verzekering in stand houden, door tijdelijk slechts een uedeelte
der premie te voldoen. Het te weinig betaalde kan dan later op
gemakkelijke wijze worden aangezuiverd.
8. ZEER 111 LEUKE TARIEVEN.
Op aanvrage worden gaarne tarieven en uitgebreide inlichtingen omtrent
bovenstaande voorwaarden verstrekt door het
HOOFDKAM T 0 0 R DER
Westerstraat 3, ROTTERDAM
van
M. Ravenswaay Zonen
Gorinchem.
verkrijgbaar by
Lanofstraat 18,
AMKRFOORT.
natuurlijk mineraalwater
uit de bron te Oberlahnstein,
J wordt als zeer voordeelig voor huishoudelijk
I gebruik aanbevolen, in heele fl-'fschen met
I schroefsluiting (een Liter inhoud), waardoor
een glas natuurlijk TIC'TORI A WATER slechts
5 cent kost.
j Verkrijgbaar te Amersfoort bij F. W. van
D'-k WILDE. Stowstrnnt 1
87.)
De kolonel scheen een stil hoekje, dat voor
een vertrouwelijk ge-prek geschikt was, maar
niet to kur.nen vindenhij stapte aldoor verder
on verder, en Trointierg sloop achter hein aan.
„De man kijkt heeletnual niet ombier zou
het bij voorbeeld uitstekend gaan hier in deze
rds ziet of hoort geen sterveling ons. Zal ik er
zijn aandacht op vestigen?"
Maar plotseling bleef Tromberg staande
schrik sloeg heiu in de leden, want de com
mandant mankte z;chg ree l, de trap die achterin
de gang naar boven leidde, op te klimmen.
Tromberg kende den weg en wist. d.it die niet
naar zalige gewesten, tuaar naar hel regiments-
bureau leidde.
„Goede gena le", stent.do Troml-erg.
De kolonel had inis-chieti do stille verzuchting
gehoord, die onwillekeurig aan de borst van
den luitenant was ontsnapt. Hij keerde zich
om, en toen hij t-g, 'lat Tiomberg w«* blijven
staan en blykbnar niet de minste neiging ge
veelde, he-u verder te volgen, keek hij lu-m r.an
op er 11 wijze alsof hij wilde zeggen „Kom maar
Tromberg; het helpt je toch allemaal niets";
zoo ongeveer, alsof de scherprechter een boef,
die tesensj artelde, allervriendelijkst vroeg, hem
naar het schavot te volgen.
Tromberg wist, dut du kolonel gelyk had;
het hielp h- m toch allemaal niets, en de kolo
nel kon hem toch ook niit opeten. Hij zou de
trap wel w- er levend afkomenop dat oogen-
blifc verheugde hy zich nu al. Groote hemel,
wat moe t het heerlijk zijn, het téte i'l lét-, dut
hun wucblte, al oclip-r d>-n rug te hebben! De
gedachte a.n die heerlijke toekomst deed hem
plotseling <l< vnrwhiikkug van bet tegenwoor
dige ong-nl.lik g- hft'1 vergoten, en hy volgde
zijn meerdere met een vroolijk, gelukkig gezicht,
en dut behield hij ook, toen hij eindelijk in het
regimentebureau was aangekomen.
„Ik moet u over dienst aangelegenheden spre
ken", zoo nam de kolonel nu het woord; maar
ook deze opmerking vermocht da onbezorgde
vroolijkheid niet van Tromberg's gelaat te ver
drijven.
Dat ergerde den kolonel, maar aan den anderen
kant verheugde het hem, dat Tromberg niet
bevreesd en bang vcor hem stond, zooal9 mis
schien menig ander in zijn plaats zou gedaan
hebben; menig officier had in deze kamer zijn
knieën voelen knikken, en nl had de kolonel
dat ook altijd met zekere voldoening opgemerkt,
het had hem to/h ook geen hoogen dunk van
zijn oudergeschikte gegeven. Tromberg was
blijkbaar van ander hout gesneden; dat be
viel zyn chef, en daarom klonk zijn stem vol
strekt niet dreigend, maar bijna vaderlijk wel
willend, toen hij z> ide
„U weet, waarom ik u wensch te spreken?"
„Naar het beloop van de theorie kan ik het
mij ongeveer voorstellen." dacht Tromberg, maar
met dut al zette liij het meest verbaasde ge
zicht vun de wereld: „Als tl bet mij eerlijk
vraagt, kolonel, neen; ik heb er geen besef van."
„Do beeft mij uw theorie-les daareven vol
doende bewezen en ik moet u dringend ver-
zo-ken. u voortaan* beter dp dat onderwys voor
te bereiden".
De kolonel was blijde, dat hy gelegenheid luid,
een grapje u- verknopen, en daarom klonk zijn
stem nog vriendelijker, toen hij vervolgde:
„Muur dal is de zaak nu niet; het is iets van
veel ernstiger aard. Mij is ter oore gekomen,
dat u besloten is, u te verloven en verder, dut
u ontslag denkt te nomen omdat u geen rijk
meisje '.vilt trouwen, ten minste niei. zoo lang
vi officier is. Of u zich verloven wilt, al dan
niet, is ten slotte uw zaak; maar éen ding heeft
o,ij toch verbaasd, namelijk, dat u er in dezen
lijd over denkt, ontslag te vragen. Het spreekt
van zeil, dal Int u tiic'. verleend zal worden;
maar toch, dat u nn, lei wijl wij een oorlog
verwachten, aan z»o i--tn kunt denken, had ik
van u bet albrminst verwacht, want uit zulk
eeu besluit zou men zeer lichtgt zolgtrekkingen
Mot 1 Juli 1911 is begonnen de He Jaargang tran
De mooiste iustratie in Neder and.
Behalve een groot aantal zepr fraaie platen en portretten, die de voornaamste gebeur
tenissen in Neder land en in het buitenland in be. ld brengen, tal van belangrijke geïllu
streerde artikelen op elk gebied en boeiende novelllen van bekende auteurs, begon 1 Juli
1911 in dit weekblad een nieuwe serie romans:
Herinneringen van Arsène Lupin
door MAURICE LEULANC.
(Fraai geïllustreerd.)
DE VUIST VAM DEN REUS
Rerlynscbe roman van RUDOLPH STRATZ.
IN HET SPOOK DAL
Roman van ANNY WOLTHE.
De boeiende roman van de bekende schtijMers ALICE en CLAUDE ASKEW
(Het reeds verschenen gedeelte ontvangen nieuwe abonné's op aanvrage gratis,
en daarna;
HET MASKER VAN DEN NACHT
Roman van HAROLD AVERY.
(Dit werk werd bekroond met een prijs van f2400.—)
Men abonneert zich door het geheele land I ij eiken solieden Boekhandelaar of hij de
saente tegen f3.per jaar voor de gewone, en tegen f5.— per jaar voor deluxe-editie.
Abonnement! n kunnen m«*l elk nummer aanvangen, doelt zijn steeds verbindend tot No. 52.
Op plaatsen waar geen Boekhandelaar gevestigd is, kan men zich direct per post
abontieeren tegen een postwissel van f3.75 voor de gewone en f5.75 voor de luxe-editie, aan den
Uitgever N. J. BOON, Amstedijk 13 to Amsterdam.
Men ontvangt daarvoor een prachtige illustratie van 20 groote bladzijden op moo
papier met 40 a 4") platen per week.
Z M E BVPR0 E T E N
verdwijnen bij bel gebruik van
één pi lij"
„SPLENDID".
Verkrijgbaar te Amersfooit bij A. van
de WEG, Langeslraat 23, Telefoon 207.
Oudheidkundig Museum, is
dagelijks te bezichtigen voor
niet-leden a 10 cent.
Kosteloos des Dinsdags van 10 tot 12 en
vin U/2 tot 3 nur.
kunnen maken, die zeer weinig vleiend voor u
zouden zijn eu die misschien wel een instructie
voor een Raad van eer tegen u ten gevolge
zouden kunnen hebben. Het verwondert mij,
dat u dat zelf niet ingezien hebt. In elk gevul
acht ik het mijn plicht, u zeer ernstig voor de
gevolgen van uw besluit te waarschuwen en u
te vermanen, de zaak nog eens rijpelijk met
uzelvcn te overleggen".
Tromberg stond daar en zotte een gezicht, dat
zóo dom was als men maar denken kan. Einde
lijk kwam hij weer 7,00 ongeveer tot zichzelven.
„M»g ik vragen, wie u dit alles verteld heelt,
kolonel? Ik moet dat weten om den man ter
verantwoording te kunnen roepen, want van de
heele zaak is geen woord waar. Ik denk er niet
aan, mij te verloven en nog minder ontslag te
vragendat alles is niets dan eeu boosaardig
verzinsel".
„Kuut u mij uw woord er op geven"?
„Ik doe het hierbij, kolonel".
Nu was het de beurt van de kolonel om een
beteuterd gezicht te zetten. Hij keek zijn luite
nant geheel beduusd aan.
„Nu u my uw woord erop hebt gpgeven, is
de zaak voor my afgedaan muur ik zou weieens
willen weten hoe men zoo iels kan Indenken,
als net ware uit dm duim kan zuigen"?
„Dat zou ik óuk willen weten, kolonel, en
vooral wil ik, neen, moet ik woten, wie u dit
fabeltje op do mouw heeft gespeld''.
De kolonel werd eenigszins verlegen
„Ik kan mijzelf óok niet van alle schuld vrij
pleiten, niet omdat ik het verbaal mee heb hel
pen verzinnen, maar omdat ik er te snel geloof
aan het» geslagen. Ik bad eerst elders nuuwkeu-
rig inlichtingen moeten inwinnen, of, wat men
my vertelde, wel waar was. Aan den anderen
kant kunt u zich voorstellen hoe boos ik mij
maakte, toen ik vernam, dat een van mijn offi
cieren met het oog op den aanstaanden oorlog
ontslag wilde nemen".
„Mag ik u nog eens vragen, wie my zoo be-
lattcid heeft"
„Vraag mij dat niet," zeide de kolonel na
zich even bedacht to hebben, „want ik heb be
loofd, tuiju bron niet te zullen noemen. Dit
echter geheel daargelaten hoe minder tragisch
u de zaak opvat, des te beter is dat. Indien
u den man in kwestie ter verantwoording roept,
dan komt er misschien een schandaal van ik
verzoek u daarom, de zaak in mijn handen te
laten. Wees verzekerd, dat ik hem op ondubbel
zinnige wijze zal zeggen, boe ik het vind, zulke
verhalen te verzinnen, en u kunt zekerzijn.dat
de praatjes verstommen zullen."
„Dat zal mij voldoende zijnmaar ik moet
u vragen, kolonel, om den lasteraar zeer na-
drukkelijk
j „Zeer nadrukkelijk," viel zijn chef hem inde
j rede, terwijl zijn oogen rolden en de punten
vun zijn knevel trilden. „Zoo, vrouw, wees nu
1 blij," dacht hy. „Ik heb je gisteravond dadelijk
gezegd, dat de zaak mij meer dan onwaarschijn-
lijk voorkwam, maar je bron was, naar het
heette, zó» volstrekt betrouwbaar, dat zelfs ik
je vervloekte koffiepraatjes heb geloofd. Ten
I tweeden male zal mij dit niet weer overkomen,
1 voorloopig ga je niet meer naar kofftekransjes.
Ik zul je den lust daartoe wel benemen."
I „Dan dank ik je, Tromberg; maar éen ding
wil ik nog zeggen, dat het mij oprecht spijt,
de praatjes ook maar een oogen blik geloofd te
hebben. Een beetje schuld heb je er ook zelf
aan. De wijze, waarop je onlangs bij den veld
dienst met gesloten oogen deu vijand in de
urmen geloopen bent en je instructie-les van
vandaag schenen mij liet bewys te leveren, dat
je het met den dienst niet nauw meer nam, en
dat had zijn reden hierin kunnen hebben, dat
je er aan dacht, heen te gaan."
Hij gaf Tromberg de hand tot afscheid, maar
toen deze al op den drempel stond, riep hij hem
nogtena terug: „Nog slechts een vraag, Trom
berg. praatjes erover zyn vermoedelijk even
zeer gelogen als de andere, maar toch wil ik je
nog zeggen, dat het mij ter oore gekomen is,
dat je je huisbaas geld schuldig bent. Is dat
(Wordt vervolgd.)
