De HoHandsche Lelie
BIJZONDER
R.V.S.
..erij W. G. BURGER,
Jonkvr. Anna de Savernin Lohman.
ZEDELIJKHEIDSAPOSTELEN.
Feuilleton.
ALARM.
VICTORIAWATER,
_-=§• ZEIS T.
AMERIKA ANSCH SYSTEEM.
assehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen
GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE PBIJZFN.
Goederen worden te Amersfoort 's Woendags franco gehaald en gebracht.
PROSPECTUS wordt op aanvrage franco toegezonden.
Hier ziet U hoe aan Noorsche stranden
Men vangt de Dorsch met veel beleid
Waaruit door tal van rappe haDden
CATZ LEVERTRAAN men steeds bereidt.
WEEKBLAD ONDER REDACTIE VAN
Met 1 October a.s. neemt de nieuwe roman van Anna de
Savornin Lohman een aanvang, getiteld
Daar bij velen nog de meening heerscht, dat ,DE HOL-
LANDSCHE LELIE" een backfisch-blad is, zooals onder de vorige
Redactie, vestig ik er door deze de aandacht op, dat bet uitsluitend
een dóór volwassenen gelezen en vóór hen geschreven week
blad is, waarin de actueelste vraagstukken worden behandeld.
Abonnementen worden ook vanaf 1 OCTOBER aangenomen.
Prjjs per jaargang f 4.50 door tu3schenkomst van den boekhandel,
franco per post f5.25.
L. J. VEEN - UITGEVER - AMSTERDAM.
49.)
Sturm had zich reeda volkomen met de ge
dachte verzoend, dat Ellen niet van Tromberg
hield, zonder dat dit inzicht hem merkwaardi
gerwijs ook maar eenigszins treurig gestemd
bad, maar ook zonUer dat hij op de gedachte
gekomen wbb om nu zelf naar haar hand te
dingen.
En nu zat Tromberg tegenover hem en bewees
hem, dat Ellen's houding geen blijk van geringe
genegenheid maar het onbedrieglijkste teeken
van de hartelijkste liefde wasDat wilde er by
bera niet id. Hij staarde dus nog altijd voor
zich a t en bemerkte den zachten, overmoedigen
glimlach niet, die om Tromberg'* mond speelde.
„Ik b*n benieuwd, wat hij mij hierop ant
woordt,'* dacht Tromberg; maar de dikzak scheen
heelemaal met stomheid geslagen te zijn. Met
de banden over zijn knieën gevouwen, geheel
voorover gebogen, do onvermijdelijke sigaar in
den mond, zat bij daar als op de puinhoopen
van zijn eigen geluk.
Eindelijk duurde het stommetje spelen den
ander toch te lang en hij zeide daarom
„Je hebt mij daar straks verteld, dal je mij
iets zeer gewichtigs badt mede te deelen. Was,
wat je lotnutoe bericht hebt, alles wat je op
het hart hadt?"
De dikzak schrok uit zijn gepeins op. Een
oogenblik moest hij zich werkelijk bedenken,
waar hij eigenlijk was; daarna zei hij;
„Ik heb het voornaamste nog niet verteld
juffrouw Wagner zal morgen vertrekken."
De verrassing en de schrik, die Tromberg bij
deze woorden duidelijk verried, waren waarlijk
echt. Ging zij heen, eer Sturm haar zyn liefde ver
klaard had, dan was het voor altijd te laat:
vermoedelijk zou zich nooit meer de gelegenheid
tot zoo'n lang samenzijn in een en de zelfde stad
voordoen, en wanneer Sturm die bier op zijn
kalme manier had laten voorbijgaan, zonder tiet
met zichzelf eens te worden en zonder hot be
slissende woord te spreken, dan was er ook geen
kans, dat hij er later, bij een vluchtige ontmoe
ting, beter party van zou trekken. En wat kon
er vóór dien tijd al niet gebeuren Was het
niet meer dan onwaarschijnlijk, dat een zoo
zeldzaam mooi jong meisje ook dan nog vrij zou
zyn Indien Sturm zich met haar zou verloven,
dan moest het vandaag nog gebeuren.
Maar de oorlog, de onmiddellijk op handen
zijnde moblisatie! Mocht Sturin nu nog om
haar hand vragen Hij zelf had het vroeger
6ok voor onbegrijpelijk gehouden, dat men zich
vlak vóór een dreigenden veldtocht verloofde,
en had het nu tóch gedaan. Maar gaf hem dat
het recht, tegen den ander te zeggenga heen
en doe het zelfde Hij kon geen antwoord op
de vraag vinden, en evenals daarvoor Sturm,
staarde nu Tromberg voor zich uit.
De dikzak zag bet niet zonder zekere vol
doening. Eer. paar dagen geleden had Tromberg
nog op de zelfde plaats fier beweerd, dat hij
zich met Ellen zou verloven, tn nu vertrok zij
toch, zonder dat bij zijn gesnoef waar had
kunnen maken. Ja, ja, juffrouw Wagner was
niet zoo licht in te palmen als menige andere.
„Nu, wat zeg je van dat nieuw»?" vraagde
Sturm eindelijk.
„Zeg mij eerst eens, hoe het met Assberg
staat
„Die is nog altyd van Lotje getikt. Eigenlyk
wilde ik het heelemaal niet tegen je zeggen,
maar nu je er mij naar vraagt, waarom ook
niet Nu dan, Assberg is kort geleden bij mij
geweest, ik meen eergisteren, en de reden van
zijn bezoek was zeer zonderling. Hij wilde raad
inwinnen; voor de eerste maal van zijn leven
schoot zijn eigen wijsheid tekort. Hy vertelde
my een geschiedenis, waarvan hy natuurlijk
gunstigs voorwaarden voor
de Pollshouders der H. V. 3.
De R. V. S. geeft ongevraagd bij iedere polis de
Reserve-waarde op.
Bij overlijden worden geen onvervallen premie
termijnen van de uitkeering afgehouden.
Na 3 jaar recht op proniiovrye polis, waarvan
de verzekerde zolf het bedrag gomakkelyk kan
berekenen.
Na 3 jaar recht op afkoop, waarvan de verze
kerde zolf het bedrag gomiik kol ijk kan berekenen.
De afkoopwaarde stijgt tot 90 pCt. der Reserve-
waarde.
Voor elke premiebetaling 30 respijtdagen.
Na driejarig bestaan wordt bij staking der premiebetaling deze uit de
afkoopwaarde voldaan. Het is hierdoor mogelijk, dat eer. erzekering
nog jaren zonder premiebetaling in voile kracht blijft voortbestaan.
Valt het te eeniger tijd moeilijk, de volle premie te betalen, dan kan
men de verzekering in stand houden, door tijdelijk slechts een gedeelte
der premie te voldoen. Het te weinig betaalde kan dan later op
gemakkelijke wijze worden aangezuiverd.
ZEER BILLIJKE TARIEVEN.
Op aanvrage worden gaarne tarieven en uitgebreide inlichtingen omtrent
bovenstaande voorwaarden verstrekt door het
HOOFDKANTOOR DER
Westerstraat 3, ROTTERDAM.
Crediet-vereeaiging
te Amsterdam.
Correspondentschap te Amersfoort
nir. II. J. M. van den BK KG II,
WILHELMINASTRAAT 5.
Zij stelt zich ten doel
het vi rleenen van Credieten onder per
soonlijke of zakelijke zekerheid of in-blanco
hat. iucasseeren van handelspapier
het ontvangen van gelden a deposit reke
ning-courant.
zelf de held was. Een kennis had hem gevraagd,
of men zonder eenige bedenking een jong
meisje kan trouwen, wier neef door den raad van
eer gedwongen geworden was, als ofli. !er ont
slag te nemen en nu als ten tamelijk obscuur
sinjeur te Herlijn woonde; want men trouwde
toch immers niet alleen de bruid, maar ook
haar heelen aanhang. En daarom was toch
altijd voorzichtigheid vereischt. Dat deze neef
een neef van juffrouw Wagner is, was my na
tuurlijk dadelijk helder."
„En wat heb je hem geantwoord
„Heelemaal niets. Ik heb, zonder dat hij erom
gevraagd had, een glas koud water voor hem
neergezet en dat nam hij natuurlijk kwalijk.
Eigenlijk had ik vandaag zijn uitdaging tot ten
tweegevecht verwacht, maar tweegevechten mo
gen dadelijk vóór en in een oorlog niei geleverd
wordeD. Nu, en eer de vrede gesloten is, zal
zijn gemoed wel weer tot kalmte zijn gekomen."
Tromberg zweeg een poosje; daarna reide bij,
zonder verder op Assberg terug te komen
„Zeg eeiiB, Sturm, wij hebben er vroeger al
eens over gesproken hoe denk jij eigenlijk over
een verloving vlak vóór een mobilisatie?"
Dat was een moeilijke vraag. Indien hij zijn
eerlijke overtuiging wilde uitspreken, dun moest
hij zeggen, dat hij volstrekt niet inzag, waarom
men zich niet verloven zou. Sneuvelde men in
den oorlog, dan was dit wel zeer droevig voor
beide partijen, maar in het algemeen rekende
men toch stellig op den terugkeer en daarom
was het slechts wenschelijk an begrijpelijk, dat
men zich de geliefde verzekerde v6or er mis
schien in de afwezigheid een ander haar weg
kaapte.
Dat mocht hij echter natuurlijk niet toegeven,
want anders was Tromberg werkelijk in staat,
nog vanavond een bestorming opjuffrouw Wag
ner te ondernemen. Dat die een blauwije zcu
loopen, was hem toch gaandeweg duidelijk ge
worden maar juist dit pijnlyke parket wilde
hij zoowel juffrouw Wagner als zijn kameraad
besparen. Dat was hij aan beiden verschuldigd.
natuurlijk mineraalwater
uit de bron te Oberlahnstain,
wordt als zeer voordeelig voor huishoudelijk
yebruik aanbevolen, in beele fl-sschen met
schroefsluiiing (een Liter inhoud), wuardiiot'
een glas natuurlijk VICTORIAWATER slechts
5 cent kost.
Verkrijgbaar te Amersfoort bij F. W. van
der WILDE, Stovestraat 12.
„Je weet" zeide hij daarom, „hoe ik er vroe
ger over dacht. Toen vond ik zulk een verlo
ving volkomen in den haak; maar na rijp over
leg heb ik toch mijn meenig op dit punt geheel
gewijzigd."
„Dal verheugt mij hartelijk en oprecht".
De dikzak zette een innig gelukkig gezicht.
Dat Tromberg er even zoo over dacht als hij
zelf, stemde hem vroolijkjnu was het dreigende
gevaar van de baan.
Tromberg merkte duidelijk den indruk, dien
zijn woorden wekten, en hij vermaakte zich in
.-tilte over Sturm's verhelderde gelaatstrekken.
Een oogenblik gunde bij den ander nog, opdat
deze zich steeds meer met de zekerheid, dat hy
zijn mededinger kwijl wa», vertrouwd zou maken;
daarna zeide hy
„Weet je, het verheugt mij werkelyk, dat jij
je meening op dit stuk gewijzigd hebt; ik heb
dut namelijk 6ok gedaan".
„Maar, Tromberg, hoe is dat mogelyk"?
Stijf ,van ontzetting zag Sturm ziju kamoruad
aan.
„Hoe is het mogelijk" vroeg hij nog eens,
„Een eenmuul vaststaande overtuiging verandert
men toch niet".
Tromberg merkte maar al te goed, hoe onaan
genaam bet don dikken Sturm was, dat hij over
een verloving korl vóór een oorlog anders dacht
dan vroeger, en het deed hem een groot genoe
gen, de verlegenheid van den ander te aanschou
wen.
„Maar, Sturm, je bent toch zelf 6ok van mee»
ming veranderd".
„Het is echter heel iets anders, wanneer ik
het doe", stoof Sturm op, en daar bij inzag,
dat deze uitvlucht er eigenlijk heelemaal geen
was, voegde hij eraan toe: Ik bedoel natuurlijk,
dal, wanneer ik van meening veranderd ben, dit
alleen gebeurd is, omdat ik inzag, dat miju
eerste opvatting verkeerd wa», terwijl de jouwe
van den beginne af aan juist was".
Tromberg zette een verbaasd gezicht.
(Wordt vervolgd).
