II NAAR MAAT
Oneerlijke concurrentie.
BIJZONDER
R.V.S.
PIANO'S. ORGELS. PHONOLA's.
8. m den BlIRG,
G. H. VAN DER SANDT Co.,
MODERNSTE STOFFEN
Costumes, Pantalons, Demi Saisons en Paletots,
Feuilleton.
MARY.
i e Magazijn en Kantoor Arnhemschestaat 8.
f 2e Magazijn en werkplaatsen Koestraat 6.
OPGERICHT 1887.
"D-ia-n/Vc van bechstein, steinweg nachf. f. adam.c.mand,zeit-
jrinilfj ter winkelman, c. elke, uebel lechleiter, enz.
OrgelSv,„ HÖRÜGEL, WORCESTER, REED ORGAN Cj„WILMINGTON, cm.
Verder levering van elk gewenscht fabrikaat in iedere houtsoort.
YERHUKEN. RUILEN. REPAREEREN. STEMMEN.
N. V, MANUFACTURENHANDEL
OUDE GRACHT 32-34. UTRECHT. TFLEPHOON r>5~>.
berichten de ontvangst der
voor
Yoor onberispelijke coupe en soliede afwerking,
bij billijke prijzen, wordt ingestaan.
Er zijn lieden, die ledige (Mol-flacons weder vullen. Met allen nadruk
waarschuwen wjj het publiek tegen deze praktijken, want de inhoud dier flacons
is van twijfelachtig gehalte en mist alle goede
eigenschappen van de echte Odol.
liet echte Odol-mondwater wordt uit
sluitend door ons geleverd, in de bekende
witte patent-flacons, waarbij wij steeds nieuwe
flacons gebruiken.
Geen enkel ander preparaat heeft de
goede uitwerking van het echte Odol. Alleen
Odol toch maakt, dat niet alleen tjjdens het
poetsen der tanden en het spoelen van den
moud, doch ook nog uren daarna, mond en
tanden schoon, frisch en antiseptisch zijn.
Onder den naam „Odol" worden ook
tandpoeders en tandpasta's in den handel ge
bracht. Deze hebben met het echte Odol slechts den naam gemeen, maar bezitten
verder al evenmin de goede eigenschappen van het echte Odol-mondwater.
Drcsilencr Chemisch Laboratorium Lingner.
11.)
Natuurlijk moeit Mary vertellen wie er zooal
op het tennisveld waren geweest en met wie zij
had gespeeld. Ook van den baron vertelde zij eu
de kolonel nam de gelegenheid te baat, allerlei
verhalen, die van hem in de 6tad in omloop
waren, ten beste te geven.
Mary luisterde er opgewekt naar.
„Ik zou hem wel eeni nader willen leeren
kennen" zeide zij. Die wensch zou spoediger ver
vuld worden dan zij verwachtte, want juist was
men op het punt op te staan, toen de baron
zich liet aandienen.
„Laat mijnbeer binnenkomen," zeide de kolo
nel; maar toen de oppasser de kamer verlaten
had, zag bij de beide dames heel verbaasd aan:
„Wat wil da baron? Dat is de eerste maal,
dat hij hier komt zonder uitgenoodigd te zijn."
En toen meteen dreigenden vinger legen Mary
„Meisje, meisje, geldt jou misschien dit bezoek
Heb jij misschien een verovering gemaakt Kom
aan, zeg de waarheid."
Zij werd wat verlegen en in plaats van een
antwoord te geven, schudde zij het hoofd maar
in stille was ook zij nieuwsgierig naar d -reden
van de kornet van den baron.
„Kom, laten we naar de huiskamer gaan",
zeide de kolonel, en nauwelijks waren zij daar,
of ook de baron verscheen. Hij had een ander
pak aan en was nu, in plaats van in sportcostuum,
in een wandelpak.
Ridderlijk kuste bij de hand van de vrouw
des huizes, begroette Mary met een vriendichnp-
pelijken handdruk en nam vervolgens plaats op
een gemakkelijken stoel, stak de hem aangebo
den sigaar op en leunde behaaglijk achterover.
„Tabak is vergift," begon hij te philosopheeren,
„een gif, dat langzamerhand veremoodt. Ik
bemerk iederen dag den doodelijken invloed,
dien het op mijn lichaam en mijn organisme
heeft."
„Maar waarom rookt u dan als het u geen
goed doet?" vroeg Mary.
De baron zuchtte als was hij veroordeeld de
schuld van de geheele wereld op zijn schouders
te drauen.
„Waarom ik tóch rook Omdat ik een mensch
I ben I"
Zijn groote oogen leken nóg wijder open te
gaan; hij streek met de hand herhaaldelijk over
zijn baard.
„Omdat ik een mensch ben, met al zijn feilen
en gebreken, die niet de kracht heeft, zich veel
te un'zeggeri en te ontberen. Ook wij zijn maar
armelijke schepsels, de wereld die ons omgeeft,
niet waard. Hoe komen wij kleine, onbeteeke-
nende menscheu er toch toe, met zoo opgeheven
hoofd over de wereld te loopen, waarop we
eigelijk moesten kruipen, jawel, op handen en
voeten. Zó en vóór iemand begrepen had
wat hij deed, liep hij op bunden en voeten door
I de kamer. Daarna ging hij weer, als ware er
I niets gebeurd in zyn stoel zitten en philosopheerde
verder
„Jawel, zóo moesten we rondloopen. Waar
halen we den moed vandaan, met opgeheven
hoofd rond le loopen en met minachting of on-
i verschilligheid neer te kijken op de natuur die
i ons omgeeft en die we volstrekt niet in haar
geheel, misschien ook wel niet in haar onder
deden en bijzoij-Jerhedec vermogen te liegiijpen'"
j Het was de eerste maal, dut hij alleen :en
huize van den kolonel was en er zoo zonder
gunstig© voorwaarden voor
d© Folishcuders dar R. V. S.
De R. V. S. geeft ongevraagd bij iedere polis de
Reserva-waarde op.
Bij overlijden worden geen on vervallen premie
termijnen van de uitkeering afgehouden.
Na 3 jaar recht op premievrye polis, waarvan
de verzekerde zelf het bedrag gemakkelijk kan
berekenen.
Na 3 jaar recht op afkoop, waarvan de verze
kerde zelf'het bedrag gemakkelijk kan berekenen.
De afkoopwaarde stijgt tot 90 pCt. der Reserve-
waarde.
5. Voor elke premiebetaling 30 respijtdagen.
6. Na driejarig bestaan wordt bij staking der premiebetaling deze uit de
afkoopwaarde voldaan. Het is hierdoor mogeijk, dat een terzekering
nog jaren zonder premiebetaling in volle kracht blijft voortbestaan.
7. Valt het te eeniger tijd moeilijk, de volle premie te betalen, dan kan
men de verzekering in stand houden, door tijdelijk slechts een gedeelte
der premie te voldoen. Het te weinig betaalde kan dan later op
gemakkelijke wijze worden aangezuiverd.
8. ZEER BILLIJKE TARIEVEN.
Op aanvrage worden gaarne tarieven en uitgebreide inlichtingen omtrent
bovenstaande voorwaarden verstrekt door het
HOOFDKANTOOR DER
Westerstraat 3, ROTTERDAM.
góne op los babbelde. Als baron en als onaf
hankelijk mensch kwam hij natuurlijk in de
ollicieele gezelschappen, hier in huis zoowel als
elders in de stad, maar dat hij zonder meer
een uurtj8 kwam babbelen, was iets nieuws en
dus vroegen allen zich af wat hij met dit be
zoek bedoeldemaar hij zelf scheen van het
vreemde van zijn bezoek niet overtuigd te wezen
en praatte lustig verder.
Du knecht kwam bier brengen. Ook den baron
werd een glas aangeboden, maar hij bedankte
met de woorden „Bier maakt dom".
„Met uw verlof," zeide de kolonelmaar de
baron liet hem niet aan het woord komen om
zijn tneening te verdedigen.
„Het maakt dom", herhaalde hij, op een toon,
die geen tegenspraak duldde„op uw leeftijd
niet meer, kolonel, maar op den mijnen schaadt
het nog en vermoordt het onzen geest. Ook ik
heb dat een tijdlang niet willen gelooven en
bier gedronken. En wat waren tie gevolgen
Ik werd dik en dom, moe en slaperig en ik
moest 'savouds om twaalf uur naar bed glan."
„En wanneer gaat u dan weer slapen vroeg
Mary, wie de baron juist om zijn eigenaardig
heden al beter beviel.
„Wanneer andere mensclien opstaan, wanneer
de troepen uitrukken om te exercceren, dan ga
ik nnar bed."
„Dus lüch," zeide de vrouw des huizei, „ik
heb vroeger al eens gehoord, dat u van den
nacht een dag maaktmaar ik heb het niet
willen gelooven."
„Waarom niet vroeg hij kalm-„Staat or
ergens geschreven, dat men 's ochtends om acht
uur moet opstaan? Idioten noemen mij om
mijn levensgedrag een zonderling. Wanneer de
menschen wis en hoe mooi de zomernachten zijn,
dan zouden zij, nis ik, uren lang in den mane-
si hijr. gun wandi-leu 111 plaats van zich's mid
dags een gut in hun domme hoofden te laten
branden".
„En de winternachten vroeg Mary.
„Ook die hebben hun groote bekoring. Stel
u eens voor een wandeling bij muanlicht of
onder een sterrenhemel, door het met sneeuw
bedekte landschap, of een nacht thuis. Wanneer
alles slaapt, alles om je heen doodstil is en je
zit dan met een mooi, goed boek bij het bran-
i dende haardvuur. Alleen 's nachts, wanneer geen
I gerucht je afleidt, wanneer men niet behoeft te
I vreezen dat een vervelende bezoeker je komt
i sioren, wanneer niet voortdurend de telefoon
klinkt, wanneer or niet ieder oogenblik aau de
j huisdeur wordt gebeld, eerst dun, in de stilte
van den nacht, kunnen wij onzen geest laten
arbeiden, die op den dag door zóo veel onge-
wichtige dingen wordt beziggehouden, dat hij
voor de groote dingen van het leven geen tijd
heeft."
„Wanneer m'-n u zoo hoort spreken, schijnt
het bijna alsof u werkelijk gelyk hebt," zeide
Mary.
„Ik heb ook gelijk", zeide baron uit volle
overtuiging. „Probeer eens te doen als ik doe,
dan zult 11 mij volkomen gelijk geven."
„Ik zal het eens probeeren, zeide Mai
ernstig.
„Maar niet bij ons." zeiden de kolonel en zijn
vrouw le gelijker tijd. „De orde van het huis
wordt bier uiet veranderd. Hier geldt als regel:
vroeg op en vroeg nnar bed."
„Dat is met andere woorden: het wai ons
heel aangenaam, maar ga uu naar huis en uw
avondeten gebruikenwij gaan naar bed", zeide
de baron kalm.
Allen lachten en verdedigden ziobj zóo waren
die woorden niet bedoeld geweest.
nZ-ker", zeide baron, „dat weet ik 1
1 Mary heel
.s. wel. Maar
het wordt werkelijk mijn tijdom tien uur ge
bruik ik mijn avondeten, anders is vrouw Wagner
bous, die nu al zeven jaar mijn huishouding
doet-" (Wordt vervolgd.)
