BLOCKER'S
CACAO.
ALGEMEENE
"iifiaftr""
DE HUISHOUDGIDS
Alléén
SINGER
SINGER-MAATSCHAPPIJ,
sToomwassdterfl'W. G. BORGER,
amerikaansch systeem.
DAALDERS
BRILLEN en PINCE-NEZ
ff. F. A.
IZEN, Instrnienti
Feuilleton.
MARY.
ÉsSSss
'"ïiöTfi'asÈsSSS*"
T r rr °*ke"-
Maatschappij van
Levensverzekering
en Lijlrente
TE AMSTERDAM. DAMRAK 74.
Directeuren scHEVICHAVEN.
S. w. SCOTT, a. F. t ,v65.ooo.ooo.
crzckerd Kapitaal 3.150.000,
Verzekerde Rente 57!200.000,
Rescrven
Tot 31 December toto aan verzekerden
of rechthebbenden betaald - 5~rtrii-baar.
Billijke premifn. - Vrjjgttige voorvairden. - I rospeetos #p aaorrage
H0""S!rïSJ»«"ï»"sc!'sEfsi««, Sic- AMSTERDAM.
We.rdBlnB.I 0.2. SSbl.. UTRECHT,
rredlsl"7®r06°
Correspondentschap te A"™F°0KT-
te Amsterdam.
(A\ TolLcnen^"udoeredieten onder per-
HikRofzakeliihesekerhotdofinddanoo
het ontvangen van gciacn i
rekening-coui'ant.
Gouden Medaille, Gent 1908
Onder redactie van mejuffrouw N. CARIOT, Leerares in Koken en Voedingsleer
te ZWOLLE.
Dit tijdschrift verschijnt eiken Zaterdag.
Proefnntumors gratis en franco verkrijgbaar bij iederen Boekhandelaar en
aan het Bureau van de »DE HUISHOUDGIDS":
burgstraat 65, UTRECHT.
in winkels met DIT uit
hangbord zyn de
Naaimachines
verkrijgbaar.
Onze machines behoeven
geen aanprijzing
Wij verzoeken slechts
er op te letten, dat ze
aan het juiste adres
gekocht worden.
Amersfoort, Westsingel 49 liork Varkensmarkt.
ZEIST.
Wassehen geheel opgemaakt of
"'mmZZl. ImW
PROS PECTUS wordt op aanvrage franco toegezonden.
Met welke andere CACAO de verbruikers
een proef nemen, de ervaring leert dat zij
allen steeds terugkomen op
Magazijn van alle bestaande soorten
in alle metalen,
Alle optische-, verband- en ziekcii-vorplcging-sartikeleii.
Prima kwaliteit Scharen, Messen en bijheliooremlozakpii.
Reparation aan Drillen worden direct uitgevoerd. - - -
Brillen worden geleverd op voorschrift van Il.H. Doctoren.
Telofoon ïnterc. 83,
Langostraat 42.
OJ riT 1 1 1 T r -jyr 1 1 is eeu prima eu zuinige schuurzeep, waarmede verrassende resultaten worden
ij J- -I A IV IV 1 lv I J bereikt. Voor huishoudelijk gebruik onovertrefbaar.
46.)
„Hallo, neef!'' riep Mary hem na „waar jaag
je zoo opeens naar toe?"
Fritz reed dadelijk langzamer en toon ze weer
naast hem was, zeide hij
„Ik daclit, dat je voorloopig liever alleen
wilde zijn".
Zij bemerkte, dat bij haar bad doorzien, doch
vroeg zoo kalm mogelijk
„Hoe kom je daarbij
Hij keek haar scherp aan.
„Ocb, dat dacht ik mnar zoomaar als je de
waarheid wilt weten, ik dacht, dat je toch wol
een heel klein beetje een slecht gewet-sn had,
omdat je me laatst zoo slecht behandeld hebt
op dat feestje bij mij."
„Begin je"weer, neef?"
„Integendeel, ik denk er niet aan".
„Des te beter je zoudt me daardoor het
pleixier van den geheelen tocht bederven."
.Als dat maar waar was" ducht hij. En hjj
zeide
„Geheel mijn meening. Ik vind hot vervelend,
altijd weer over net zelfde thema te spreken,
vooral wanneer men het daarover töch niet eens
wordt. Bovendien verbiedt my mijn trots, altijd
weer een nederlaag te lijdenspreken we dus
over wat anders."
„Als 'tje blief'," zeide zij, maar zij kon niet
nalaten zich, over haar neef te verwonderen.
Was het hem ernst of kortswijl met zijn woorden
Hij sprak zóo kalm en onverschillig, dat zij
niets van hem begreep en nu eerst bedacht zij
zich, dat hii haar nog geen compliment over
haar uiterlijk had gemaakt en toch droeg zij
vandaag een nieuw fietscostuum, waarin zij er
allerbekoorlijkst uitzag.
Was Fritz werkelijk boos; was zij onlangs
's avonds toch to ver gegaanhad zij hem bons
gemankt; had hij iedere gedachte aan haar
opgegeven
Zij voelde hoe haar hart van angst klopte;
zij lette niet op den weg, en was heelemaal in
gedachten verzonken. Zij kwam eerst weer tot
bezinning toen zij over een Ktecn reed en een
klein ongeluk aan haar band kreeg.
Fritz herstelde dat spoedig en zij gingen
verder.
„Zoo'n nieuwerwelsche fiets is toch óok je
ware niet. Het gaat er mee als met moderne
vrouwenze zitten vol nukken en grillen."
„Slaat dat soms op snij
„Wel neen, hoe kom je er aan. Bij jou heb
ik nog nooit iets van luimen en nukken bemerkt
en bovendien heb ik je al gezegd, dat ik er
niet van houd, altijd het zeilde thema weer to
bespreken."
Een poos reden zij zwijgend naast elkaar;
toen zeide hij
„Ja, je kunt op een fiets niet volkomen ver
trouwen en daarom ben ik dan ook besloten,
zoodra ik getrouwd ben,'mijn fiets af te schaffen
en goede paarden te koopen."
„Wil je dan inderdaad gaan trouwen be-
proefdo zij gekscherend te zoggen, oischoon zij
voelde, dat zij by zijn woorden verlegen werd,
want nu waren ze toch weer op het oude thema
gekomen.
„Zeker," antwoordde hij. Toen ik onlangs een
avond alleen thuis zat, heli ik al mijn oude
vriendinnen de revue eens laten passeeren en
altijd weer gingen mijn gedachten naar cene
terug, en die neemt mij zeker."
„En wie is dat?" vroeg zij.
Haar woorden moesten niets beteekenen dan
een vriendschappelijke belangstellingmaar toch
kon zij een lichte trilling in haar stem niet on
derdrukken.
liij zag huar opwinding mot stillo voldoening.
„Nichtje, je kunt toch niet van mij verlangen
dat ik zóo indiscreet ben, je den naam van de
dame te noemen eer ik haar jawoord heb. Het
verzoek is in zeehet antwoord wordt ver
wacht."
„Vandaag al?" vroeg zij.
Nu had hij dus een andere gevraagd. Dat
kwam er nu van, dat zij zoo trotsch en eigen
zinnig was geweest. Wad had ze eigenlijk tegen
hem, zijn trotschhoid, zijn zelfbewustheid, zijn
houding die zeide „Ik wildus je moet mij
liefhebben". Nu was het te laat, dan zag zij in
en zij vocht tegen do tranen, die zich met ge
weld naar haar oogen drongen. En plotseling
had zij Fritz nog \eel meer lief dan ooit, zelfs
meer dan op don avond toen hij haar hand
had gegrepen en gezegd had „Ik wil, dut je
mij liefhebt". Öpo'tend had zij hem afgewezen
en niemand kon zich dat op den duur laten
welgevallen. Zich door een vrouw te laten
ringclooren, was een man onwaardig en juist
omdat bij zich dat niet wilde laten doen, be
viel hij haar vandaag nog meer dan anders.
liij merkte met voldoening welken indruk
zijn woorden op haar maakten.
„Zoo i3 het goed", dacht hij, „zoo maar
verder, dan heb ik het stijfkopje spoedig waar
ik het hebben wil."
En heel bedaard zeide hij:
„Ik heb onlangs ook eens uitgerekend hoe ik
later lever. kan. In do eerste plaats schaf ik
mij, zooals gezegd, vier paarden aan, twee voor
de rijtuigen en twee rijpaarden, Engelsche half
bloeds."
Hij wist, dat dit haar lievelingspaarden waren.
„En dan neem ik een eleganto woning."
„Doe dat toch niet; je kamers zijn zoo mooi,
zoo elegant en practisch ingericht-1'
Hij keek haar onderzoekend aan.
„Maar geloof je niet, dat een vrouw die
ruimte veel te klein zal vinden."
„Dat hangt van de vrouw afik voor mij
Zij voelde lioo zij zich bijna verraden had.
Zij hoopte, dnt Fritz niets gemerkt zou hebben
en waagde het niet liern aan te kijken, maar
zeide alleen
„Ik voor mij geloof dat niet."
„Nu, dan kan alles voorloopig zoo blijven
dan moet ik alleen een andere inrichting maken."
„Hoe zoo
Hij wist wel welke kamer hanr het beste be
viel en bij de nu volgende schildering, hoe hij
de kamers venkelen wilde, wierp hij alles schots
en scheef door elkaar.
„Neen, doe dat zoo niet, mij ter wille."
„Maar, nichtje. Je weet, dat ik volgaarne bereid
"enschen in te willigen, maar ditmaal
gaat dat tc.h met. Ja, als je mijn vrouw was
geworden; maar die gedachte heb ik nu van mij
afgezet en die htb jij nooit gehad."
„Fritz, je bent meer dan grof; je bent een
voudig afschuwelijk.» 1
J±"« van ha'*r '"'«Is gesprongende tranon
teuüleunSS
haar niet in zijn armen te sluiten.
en zeide;3 Vl"g 0" haar ,i<"8 jongen
liefFt hii
h.j „„.i »luutlijk
(Wordt vervolgd.)
