Donderdag 25 Januari 1912. No. 8060. 61e Jaargang. Stadsnieuws. ilIEESFOORTSClE Uitgave van de Naamlooze Vennootschap „De Amersfoortsche Courant, voorheen Firma A. H. van Cleeiï". HOOFDREDACTEUR J. FEEDEHZKS. AMERSFOORT. Verschijnt Dinsdag Donderdag- en Zaterdagmiddag. Abonnement per 3 maanden f\. franco per post f 1.15. Advertentiën 16 regels 60 cent; elke regel meer 10cent. Bij regel- abonnement reductie, warvan tarief op aanvraag kosteloos. Legale, officieële- en onteigen'.ngs- advertentiën per regel 15 cent. Reclames 15 regels f 1.25. Bewijsnummers naar buiten worden in rekening gebracht en kosten evenals afzonderlijke nummers 10 cent. Bij adveitentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht. KORTEGEACHT 9. De Kampei-binnenpoort. (INGEZONDEN.) Naar aanleiding van het geschrevene onder bovenstaanden titel door deu heer J. Kalf in uw no. van 18 Januari jl., ver zoek ik U het volgende te willen opne men. In de Raadsvergadering vau 2 Januari j.l. heb ik gevraagd of de heer J. Kalf ons Amersfoorters wilde rehabili- teeren tegenover Nederland, omdat wij door het gesprokeue van ZEd. in de conferentie voor de bescherming der schoonheid in Nederland, zouden worden aangezien voor Vandalen. De heer Kalf komt ons in zijn schrijven inededeelen, dat het verslag, waaruit ik mijue ge gevens trok, onjuist was en hij 't niet zoo had gezegd. Dit als juist aannemende, vervalt daar mede het door mij gesprokeue over deze zaak. Maar dan had ik het meer ratio neel gevondeu, indien de heer Kalf zich tot de Redactie van het „Handelsblad" het blad waaruit ik mijne gegevens putte had gewend, ten einde rectifi catie van het door hem gesprokene te verzoeken, dan het mij euvel te duiden, dat ik. gebruik heb gemaakt van dat verslag. De heer Kalf had zich dan tot meerdere bladen moeten wenden, wier verslaggevers de zelfde onjuistheid heb ben begaan als die van het Handelsblad, bijv. de Telegraafhet Nieuws vau den Dag, en mogeljjk meer. Volgens den heer Kalf is dat „niet verstaan of verkeerd begrijpen" van die verslaggevers niet ergmaar heel erg is het, dat ik in de zitting van 2 Janu ari gezegd heb, dat by de torentjes vau de Kamperbinnenpoort van kunst geen sprake kan zijn en de historie verre is te zoeken. Zoo iets mag ik niet zeggen, omdat ik daartoe niet bevoegd beu, „want ik sta niet uls kunstkenner, noch als histo ricus te boek". Het is toch niet noodig, teneinde een eenvoudig rekensommetje uit te werken, eerst het pnedicaat van doctor in de Wis en Natuurkunde behaald te heb ben. Nu zou echter ieder deuken, dat door den lieer Kalf eens werd aangetoond, dat de torentjes wèl kunstwaarde be zitten en het ter wille der historie on gemotiveerd zoude zijn, ze te verwijde ren. Maar in de plaats daarvan wordt aan gehaald wat een veertiental jaren ge leden, de ons allen bekende, dichterlijk en gevoelig aangelegde heer Van Root- selaar, ons, bij wijze van causerie, iu zijne „Sprokkelingen(*) meedeelt. Wijl de heer Kalf groote waarde blijkt te hechten aan het geschrevene dooi den heer Van Rootselaar, verzoek ik hem Sprokkeling LXX te willen naslaan. Daarin is neergelegd eene beoordeeling van den heer Van Rootselaar over werk, destijds door mjj vervaardigd, belangloos en vrywillig op mij genomen. 't Wil mij echter voorkomen, dat het geen de heer Van Rootselaar zegt over de torentjes niet bestrijdt wat ik heb be weerd. Hij geeft in sterke bewoordingen aanhet schilderachtige van liet aspect der beide toren- Deie sprokkelingen verschenen geregeld 't eerst in het N. en Adv.l>lnd voor Amersfoort en omstreken. t j e s op de omgeving. Maar wie is daartegen opgekomen'? Ik zeker aller minst Torens en torentjes zijn altijd en overal aangenaam voor 't oog, in verband met de omgeving. Zoowel de oude, dikke, lompe, kerktorens van de Friesclie dorpen, als de fijne uaaldtorentjes op de nieuwe Roomsche kapellen geven altijd iets schil derachtigs aan de omgeving. Maar toch blijft de mogelijkheid bestaan, dat bij weg ruiming van éen torentje het algemeen aspect niet zal worden geschaad. Zoo ge loof ik, dat, bjj wegruiming van het Zuidelijk torentje van de Kamper- binnenpoort, het gezicht op den Lieve Vrouwetoren aanmerkelijk zul winnen, gezien uit de Kampstraat en dat door wegruimen van dat bouwvallige Zuider torentje liet stadschoon eer zou worden gebaat dan geschaad. Want de Lieve Vrouwe-toren is in waarheid een kunstwerk Maar, 't is waar ook, als onbe voegde mag ik dit. niet zeggen. Nu ik mij verstout, vau opinie te zijn, dat bij verruiming van de nauwe Binnenpoort „het stads-beeld, vooral uit de Kamp ge zien", niet minder fraai zal worden, maai er bij zal winnen eene opinie waar mee ik lijurecht sta tegeuover deu heer Kalf— „mis ik" volgens geuoemdeu heer „alle schoonheidsgevoel". Welaau, t zjj zooIk geef mijne opvatting uiet voor de zijne. Eu nu bet historische gedeelte van de Karappoort. 'k Heb gezegd, dat dit. vér is te zoeken. Zeker sinds liet bouwen van de drie buiten poorten aan de Kamp straat, in de 16e eeuw, had de Kamppoort afgedaan met zijne bestemming als poort. We moeten ons dus minstens eeu goede 300 jareu terugdenkeu. En wat weteu wij wij dan nog bitter weinig uitdien t ij d van de torentjes. In de vergadering van den Raad op 31 October j.l. heb ik gewezen op het gevaar voor het publiek, 't welk de nauwe doorgang te weeg brengt, en heb ik de vraag gesteldof d e vei ligheid van 't algemeen mag worden opgeofferd aan het a e s t li e- tisch gevoelen vau enkelen. Ik plaats mij op dit standpunt: waar liet Rijk door wetten ieder industrieel verplicht, zeer beleuirae- merende en soms kostbare veiligheids maatregelen te nemen, ter wille van zijn personeel, daar acht ik autoritei ten niet minder geroepen om te wa ken tegen gevaar, en daar, waar dit bestaat, te trachten de oorzaken daar van intijds weg te nemen. Alleen deze redone n noopten mij te spreken voor het verbreedeti der nauwe passage. Nu geeft de heer Kalf oen zeer kostbare oplossing aan de hand, die zoo zij al, door de groote kosten daaraan verbonden, voor ons uitvoerbaar mocht blijken toch een lapmiddel blijft, waardoor hot gewenschte niet zal worden verkregen. Is de lieer Kalf nu werkelijk van meeuing, dat, wanneer al de huizen, die hij voorstelt te amoveereu, gesloopt wor den en alles in deu toestand wordt ge bracht als hij aangeeft, dat dau het beeld van bet stadsschoon behouden zal bljjven? Juist door de omgeving doen die torentjes aardigmaar wordt de omge ving voor een deel geraseerd, dan is 't ook uit met het fraaie aspect van de torentjes. Of de gemoedelijke toon, waarmede de Raadsleden door den heer Kalf aan 't einde vau ziju stuk worden toegesproken, op hun gemoed zal inwerken Ik kan den heer Kalf de verzekering geven, dat geen der Raadsleden „zich door oppervlakkige praatjes (van mij) zal laten om den tuin leiden". De Raadsleden hier zijn gewend, door eigen oogen te zien en zich een zelfstandig oordeel te vormen vandaar waarschijnlijk, dat het verant woordelijkheidsgevoel bij hen sterk ont wikkeld is. De eischeu voor het verkeer ziju ver anderd, en daarmede heeft een Gemeente raad rekening te houden. Breede ver keerswegen ziju een eiseh des tijds", zeide de Minister van Waterstaat in de ver gadering der Tweede Kamer (Verslag Hdbld. 12 December jl., cchteudblad). Of is dit óok onjuist weergegeveu Deze eisch zal zich steeds sterker doen gevoelen. En nu vind ik het een rariteit om niet een harder woord te gebruiken dat op den grooteu verkeersweg, waar langs alles moet passeeren dat van het gelieele land benoorden Apeldoorn komt en zich per as begeeft naar Noord- en Ziiid-Hollaud, eu in omgekeerde riehtiug, plus een levendige passage van vracht en voertuigeu vau 't stedelijk verkeer, dut uien op dien verkeersweg door een engte moet kruipen, die uiet 3.50 M. meet op 't nauwste gedeelte, zooals de heer Kalf aangeeft, doch slechts 2.90 M. breed iseene engte waarin meermalen een voer stroo blijft steken, met het ge volg, dat de doortocht gedurende een pair ureu totaal gestremd is. Bovendien bestaat bij de Kamperbin nenpoort een gevaar, dat bij de genoemde poorteu te Haarlem eu in Den Haag niet aanwezig is, u.l.het kruisen van vegen v I a k voor de goort, en wel aan de Oostzijde de Singel, aan de Westzijde de Muurhuizen. Vau niet éeno zijde is dreigend gevaar vooruit te zien eu juist hierin schuilt liet verraderlijke, bij snelle verplaatsiug. En dit gevaarlijke punt wordt menig- malen in auto's gepasseerd door leden van de Koninklijke familie en van de Hofhouding, wanneer het Hof te Apel doorn en te Soestdijk verblijf houdt. Meu beschuldige mij niet van over drijving. Ik, die eenige keereu per dag dooi de Kamperbiunenpoort moet, geloot beter met den toestand bekend te ziju dan heeren in Deu Haag of te Amster dam. Luit iemand, die twijfelt,onderzoeken bij de omwonenden, dus bij hen, die van nabij bekend zijn met het dagelijkscli verkeer, dus ook met de bezwaren, aan dat verkeer verboudeu. Maar make nie mand vergelijkingen met plaatsen waai de toestanden geheel verschillen met die van hier! S. J. van DUINEN. Amersfoort, 21 Januari 1912. N.ö. Meerdere locale bladen hebben een beschouwing van den heer Kalf ge plaatst. Mag ik den Redacties van die bladen beleefd verzoeken, ook dit relaas op te nemeu Ds. A. D. Wenapp, Evang. Luthersch predi kant te 's- Gravenhage hoopt aanstaanden Z indagochtend voor te gaan bij Je godsdienst oefening in de Lutersche kerk, hier. Bij de behandeling der jongste Stiatsbe- grooting is til- sprake gebracht, dat onder de huidige regeling visschers op zee men denke in het district Amersfoort aan de Spakenburgers en andere categorieën van personen, hoewel kiezer zijnde, door afwezigheid uit hoofde van hun beroep, op de dagen van stemming of herstemming, veelal in de onmogelijkheid verkeeren om aan de periodieke verkiezingen deel te nemen. In verband diarmade beeft de Minister van Binnenlandsche Ziken door tusschen- komst van do Commissarissen der Koningin aan do Burgemeesters opgaaf gevraagd of iü hun Gemeente kiezers wonen, die door afwezighoid uit hoofde van bun beroep veelal in de boveubedoelde feitelijke onmogelijkheid vorkeeren, zoo ji, welke beroepen zij uitoefe nen, hoe hun verdeeling is over die beroepen, en gedurende welken tijd van liet jaar die feitelijke verhindering voor <le onderscheidene beroepen valt en tevens of er wel eens po gingen zijn aangewend, en zoo ja welke, omtrent het doen ophouden van die feitelijke verhindering. De Gemeentebesturen in de Provincie Utrecht zijn door de Commi?sari3 der Konin gin herinnerd aau do uitnoodiging van 1904, betreffende het kenuisgeven aaD den Minis ter van Biinonlandsche Zaken van voorge nomen sloopitig, verbouwing of herstelling van oude monumenten. Die verplichting tot kennisgeving strekt zich uit tot alle oude gebouwen, zonder dat aan de Gemeentebesturen is overgelaten het berichtgeven afhankelijk te stellen van hun eigen oordeel over de historische of artistieke beteekenis dier gebouwen. De jiarlyks terugkeerende herinuering. Het Pers-bureau van den Ned. Bond van Girneente-ambtenaren meent, dat het Kabinet der Koningin het ook door ons vermelde antwoord niet zou hebben gegeven aan deK solliciteerenden Burgemeester indien Uet officieel had kennis gekregen van de uil- leggiug des Ministers. Zoodra dat zil zijn geschied, zal ook het Kabinet der Koningin er zich aan houden. Iets anders ware het, indien de ongezegeide sollicitatiebrief ware teruggezonden met de mededeeling, dat hij niet voldeed aan een bepaaldelijk verlangden vorm. Maar het be- boift nutuurlyk niat gezegd, dat men in ons land vrij is, zijn sollicitatie ia te richtea zooals men wenschtmeeDt het communiqué. De Kamer van Koophandel en Fabrieken zil Zaterdag ten Raadhuize weder oen open' bare vergadering houden. De heer J. van 't Slot. sedert 1 October 1908 onderwijzer aan de school Koniogsstraat, is in gelijke betrekking benoemd bij het open baar Lager onderwijs te Haarlem. De heer A. van Weezei Er reus etalleert thans in Yalkbolï's kunsthandel zijn twee nieuwste etsen de Kamperbinnenpoort ge zien van den Weve-.sdngel, en Brugje bij Veenendaal. Ds. J. L. F. de Meijere, thans te Haarlem, die Dinsdag zijn zilveren arnbts-jubilee mocht iierdenkeu, mocht ook van ziju nieuwe ge meente ervaren hoe zeer hoog zij hem acht en waardeert. Ook uit Bodegraven, waar hij van 23 Ja nuari 1887 tot Mei 1903 zijn intree te Amersfoort stond, ontving hij tal van blyken van hartelijke belangstelling. Maar ook Amersfoort heeft hem niet ver geten. Dr. II. J. Toxopeus bood hom namens den kerkeraad een wandelstok met zilveren knop

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1912 | | pagina 1