SAFE DEPOSIT. CENTRAAL ACCOUNTANTSKANTOOR. LAMAISON BOUWER Sc Co. Kortegracht No. 22, naast Let Postkantoor Stoomwasscherij W. G. BURGER, Van der Zoo de Jongde Van Ophoven. Effecten Wissels Coupons Prolongatien Deposito. Feuilleton. De broeders. De Tariefwct beteekent: De kleine lnyden betalen 't gelag. De Tariefwct beteekent: Minder waar voor meer geld. Xoffie koitmeer dan het dubbele van Xatfireiner bovendien iiJCathreiner evenxoogoed smakend doch enschactelyk. JCathre/ncr is slechts echt in gestoten pakken met naam JCathrcincr. Hoofdkantoor Utrecht. Xiiohtegaard 8. I Directeuren Mr. P. G. H. DOP. J. G. de JONGH. Bijkantoor Amersfoort. Wilhelminastraat S. Directeur Mr. H. J. M. van den BERGH. Belast zich met INRICHTEN, CONTROLEEREN, BIJWERKEN en BIJHOUDEN van ADMINISTRATION, OPMAKEN van BALANSEN, UITBRENGEN van RAPPORTEN, en verder alle voorkomende accountants werkzaamheden. J verhuren in hunne volgens de nieuwste constructie (systeem-Lips) ingerichte BRAND- en INBRAAKVUIJE KLUIS in hun kantoor Safe-loketten in verschillende maten en ruimte tot berging van koffers met waar- de-inhoud en andere voorwerpen. e-inhoud en andere voorwerpeD. AMKKIKAANSCH SYSTEEM. Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen ROEDE BEHANDELING. BILLIJKE PRIJZEN. Goederen worden Ie Amersfoort 's Woensdags franco gehaald en gebracht PROSPECTUS wordt op aanvrage franco toegezonden. WESTSINGEL 37 AMERSFOORT TELEFOON 93. Hoe de gevolgen der dnre tijden te verhelpen. Er is veel geschreven over de zoo zeer verhoogde prijzen van bijna alle onzer voe dingsmiddelen, maar wij wenschen hierdoor eenige practisch uitvoerbare wenken te geven hoe men zich voor het zelfde bedrag meer en betere voedingswaarde kan verschaffen. Hoewel men, door zijne geringe percentages aan eiwit en vet, bezwaarlijk alleen van brood kan leven, en zulks bovendien te eentonig zou zijn. is 't door zijn hoog ge halte aan koolhydraten geschikt om, in 't bijzonder, aardappels en vele soorten van groenten, boonen, enz. te vervangen, daar brood, in verhouding tot zijn voedingswaarde en zuiverheid, veel goedkooper is. Het tekort aan eiwit en vet, waarvan men per etmaal slechts een gering gewicht, behoeft, kan door een doelmatige keus voor zijn middag eten en de gewoonlijk bij brood genuttigde eetwaren, gemakkelijk worden aangevuld. Bovendien is goed brood een zuiver voed sel, zonder eenige schadelijke bijwerking, zooals, vooral voor kinderen, door veel aard appelen enz. kan worden veroorzaakt. Door onze vorige feuilleton-advertentie »Omtrent ons dagclijksch brood" is het genoegzaam bekend gemaakt hoe wij de granen volkomen zuiveren en er alle scha delijke (vooral zaden als bolderik) en niet voedzame bestanddeclen (als kaf) uit halen door een groot aantal automatisch werkende machines, elk voor 'een andere noodige bewerking. Wij vestigen speciaal de aandacht op: Melkbrood (bereid met volle koemelk) 9, 13 en 18 cent. Moutbrood (geen gewoon meel met een ex tract, doch van gemoute tarwe in haar geheel) 10 cent. Gezondheidsbrood (luchtig), 7, 11 en 17 ct. Munitiebrood (vast militair-brood). 9 ct. Verpakt zoet roggebrood (met rietsuiker), 10 cent. Roggebrood (alleen ongebuilb. roggemeel), verpakt 10, en onverpakt 30 cent. Verpakte luxe-tafelbeschuit, 7 voor 5 cent. fijne ,8 S desseribeschuit. 12» 5 luxe-theebeschuit, 14 5 luxe-ontbijtkoek, 30 c.M., 20 cent. délicieux 28 10 Thomasvaer's» 30 10 Beschuit en koek zonder ons etiket, is niet van ons fabrikaat en gelieve men te weigeren. De eerste kruideniers en comesti bles-handelaars in geheel Nederland (alhier: Oosterveen, Waterschot, Duchattel, Stuurman. Van der Wcrff.J. v. Doorn, enz.) leveren onze beschuit, biscuits, gevulde fantasie-wafel» (princesseboonen, sigaren, tarwe-aren, enz., gevuld met zuivere frambozenjam, melkcho colade, enz.) en andere artikelen. In minder waardige winkels mogen on ze artikelen niet worden verkocht. Hoewel tarwe en rogge thans kostbaarder zijn dan in enkele vroe gere jaren, zijn, door ons 10 pCt. divideifQ, onze broodprijzen toch ongeveer even laag, waartoe wij in staat zijn door onzen veel vermeerderden omzet. Door groote voorra den en voorkoopen kunnen wij aan onze geregelde afnemers garandeeren, dat gedu rende dezen winter onze broodprijzen niet zullen worden verhoogd, hoe duur de graan prijzen dan ook mochten zijn. Bedragen tot ongeveer f 50 worden als dividend per ge zin uitgekeerd, hetgeenper kalenderjaar in Februari geschiedt. Meursii.g's Machinale Fabriek van Gebak, Amersfoort. (Adv.) maar Ben jy 18.) „Pardon" zei Herman werktuiglijk dadelijk liet hy er op volgen „Wat? het, Bruno?" „Wel kijk eens aan I Is daar onze heilige óok! En zeker niet alleen". „Neen, maar niet op de wyze, zooals jij be doelt, Bruno! Wat doe jij hier, Bruno? Ik ben vanavond bij je vrouw geweest; zij wachtte jo te vergeefs". „Zou I" Kr vloog even een schaduw over de vroolijke, lichtzinnige trekken van Bruno's gelaat. „Ja, ik weet zelf niet boe het komt, dat ik zoo lang ben blyven hangen het diner duurde zoo lang, en toen wilde men mij niet loslatenhet waren allen kennissen van vroeger. Maar ben jij hier alleen?" „Neen, ik ben hier met je zoogenaamden prins Siffiden anderen naam kan ik niet uit spreken". „Wat zegje? Is Siffi hier? Ha, ha! lire's schaduw 1 Wat voer je met hem uit?" „Wij bfebben juist onze tweede lleBch aange broken". Bruno rukte de deur open. „Prins Siffi, zoo waar ik leef. Uw Parijsch gelaat ontbrak my juist! ChfUeau la Rose?Een zwaar merk voor u, prins! Maar kom tnee, hier naast hebben we een vroolijk gezelschap. De anderen hebben een paar dames meegebracht. Voorwaarts, oude nihilist I Wereld verachter Schoon ia het leven De Rus lachte met zjjn geheel gelaat; er viel niet aan te twyfelen of hij bewonderde dezen Wesznitz met zijn onverstoorbare vroolijkheid. „Ik heb er niets tegen, ofschoon deze dames." „Och kom, stel u toch niet zoo aan; waar ik als getrouwd man er bij kan zijn, behoeft u toch wel geen bezwaren te maken". „Ik ga naar huis", zeide Herman plotseling. „Wees toch niet zoo mal, Henne" zeide Bruno, den ouden naam nit hun kinderjaren gebruikend. „Kom, ga mee; wij kunnen het niet jonger doen." Maar Herman wilde er niet van hooren. Hij zeide, dat hij moe was, en dus gingen de prins en Bruno alleen naar het andere cabinet, en Herman verliet het lokaal om zich huiswaarts te begeven. Peinzend vervolgde hij zijn weg; bij dacht aan Edda, die h(j bij zijn schoon zuster ontmoet had zjj had hem niet mishaagd, Deze eigenaardige, ernstige oogen in het fijnbeene den, verstandige gelaat! En naar gehcele wezen Dat ruwe, afstootende en daarbij dat rondbor stig uitkomen voer haar meening. En wat voor een karakter had Bruno toch? Was er eigenlijk wel sprake van karakter bij hem Neen hij was een ideaal van manne lijke schoonheid, die zich daarbij verheugen inocht in allerlei betninnelyke eigenschappen I en gewoonten. Kon men eigenlijk zuiko naturen gelukkig noemen, die onbedacht, bijna onbe wust al hun neigingen en lusten bot vierden en zich daardoor tot aan den rand van ilea afgrond lieten meesleepen En hoe was het mei hem, die in den volsten zin des woords mensch wilde zijn? Was niet bij gelukkig, die een rustig geweten had, en zich bewust was, steeds naar hooger te streven? Hij, met wien Herman zich op deze wijze in gedachten had beziggehouden, sloeg, eenige uren later, langzaam den weg naar den Thiergarten in met genot ademde hij de koude, reine lucht in, en hjj besloot nog wat rond te wandelen, opdat zijn hoofd minder zwaar zou worden, na den genoten wijn, en tevens om de lucht der sigaretten wat uit zijn kleeren te laten trekken. Langzaam liep bij voor zijn huis heen en weer uit een hoekvenster drong een Hauw licht naar buiten; hij stelde zich voor hoe in die kamer Lore nu reeds lang sliep, als naar gewoonte met den rechterarm onacr het hoofd met de roodblonde lokken Hoe dikwijls reeds w&a hij door dezen aanblik in verrukking geraakt, als hij 's nachts thuiskwam. Z60 schoon als zij was •r toch geen tweede! Eensklaps voelde hij den wensch in zich op komen, haar juist heden eens een bijzondere oplettendheid te bewijzen. Hij wenkte een rijtuig en reed naar de Friedrichsstraat, waar, ondanks het late uur en de strenge konde, nog bioemen- verkoopsters stonden. Een paar er van kocht hij hun geheelen voorraad af, zette zich weer in de vigilante en schikte al de bloemen tot éen rousachtig bouquet. Lore hield zooveel van bloemenGeheel vervuld van deze gedachte, spoedde bij zich, toen hij thuis kwam, naar boven, wierp hoed en overjas af en sloop voor zichtig naar Lore's bed. Zij had niet kunnen slapen en zag hem met haar groote bruine oogen vriendelijk glimlachend aan. Dat was niet de blik van de vrouw, gereed haar echtgenoot met een vloed van verwijten te overstelpen. „Goeden avond, Bruno! „Goeden avond, Lore ik moest eigenlijk zeggen, goeden morgenZie eens hier!" en hij drukte haar de bloemen in de hand. Een verbaasd „Waar heb je die van dunn was het antwoord en zy begroef het lieve ge- lnat als het ware in de heerlijke bloemen. „Hoe heerlijk!" Zij zag hem aan met ooger., stralende van geluk. Hij had dus in zijn ufwezigheid tóch aan haar gedacht I Zij breidde de armen uit en trok zjjn hoofd tot zich neer, terwijl zij hem haar lippen toestak. Daar zag zij eensklaps iets fijns en lichts op zijn jas. Haar oogen bleven er strak op gevestigd; haar lippen beantwoordden den druk der zijne niet. Het was een vrouwehaar, dat op den kraag van zijn rok lageen bruin vrouwehaar. Haar armen vielen neer; om de lippen, die zooeven zou vriendelijk lachten, kwam een ijskoude trek. Het bloed klopte in haar slapen. „Dank jo. Hoe vriendelijk van je!" „Wat scheeltje, Lore?" vroeg hij verschrikt over haar plotselinge verandering. Als toevallig stootte zij tegen den ruiker, zoodat deze van het bed viel. „O, niets, maar mij dunkt, je moeit toch wat netter op je kleediug zijn", zeide zij niet dolle stem, terwijl zy naar het haar wees. Hij greep er naarhet bleef aan zijn vingers zitten. „liet was immers een heeren-diner", vroeg Lore. Bruno was op het punt, in lachen uil te bar- sten Lij de gedachte, dat zijn vrouw zoo geheel zonder grond jaloersch was. Hij bad toch niets kwaads gedaan. Was het zijn schuld, dat een der actrices, met wie hij in gezelschap was geweest, haar oor aan zijn borst had gelegd, toen hij beweerde, dat bij hartkloppingen kreeg bij het zien van de j hoeveelheid oesters, die zij verorberde? „Onzin, Lore. Je denkt voch niets slechts van me Het iB louter toeval „Neen, ik denk niet»! Maar ik ben moe." Zonder verder een woord te spreken, wendde 1 zij het hoofd om. Hij zou haar later wel alles ophelderen op li zulk een oogenblik was 't het verstandigst te zwijgen, want dan waren de vrouwen toch niet voor overtuiging vatbaar. Innerlijk verheugde hij zich over zijn kalmte en zijn kennis van het vrouwehart en hij sliep weldra in, met het voor nemen, haar morgen onder het ontbijt alles te vertellen. Lore bracht een slapeloozen nacht doorhaar hootd brandde, haar hart klopte angstigniet bange spanning zag zij den volgenden dag te genioet. Dringende bezigheden riepen Bruno den vol genden ochtend vroeger dan gewoonlijk naar het Ministerie. Lore stond dien dag eerst laat op, zoodat er van zijn voorgenomen biecht aan de ontbijttafel niets kwam. Bruno had dien geheelen dag veel te doen en toen hij 's avonds thuis kwam, vond hij zijn, vrouw even ais gewoonlijk; misschien watbieeker; dan andere, en iets, schoon nauw merkbaar, stiller en koeler. j.. dejikt er ^Aer al niet meer aan", zeide I bij bij zichzelf, toen hij haar goeden nacht] kuste; maar zijn lippen konden de hare niet vindenzij raakten maar even ha-r half afge wende wang aar. (Wordt vervolgd

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1912 | | pagina 4