t
t
Up-to-Date.
KWEEKSCHOOL VOOR DE ZEEVAART
'DE AREND".
LiNOLEÜI-WAS.
STERK INF,
DE HUISHOUDGIDS
Stoomwasscherij W. G. BURGER,
399e STAATSLOTERIJ.
0
Eiken avond
Nationale Vereeniging
tot steun aan miliciens,
Feuilleton.
De broeders.
De Tariefwet beteekent
De Tariefwct beteekent
Belemmering van den doorvoer door formaliteiten.
Minder schepen in onze havens.
Vaderlandsch Fonds ter aanmoediging van 's Lands Zeedienst,
opgericht in 1781.
te AMSTERDAM.
Beschermvrouwe H. M. de Koningin.
COMMISSARISSEN over genoemd Fonds maken bekend, dat op Maandag 15 April
a.s., des voormiddags te 10 uur, in het gebouw der Kweekschool, Prins Hendrikkade 189
te Amsterdam, zal gehouden worden een inschrijving van Adspiranten ter opleiding voor
Stuurman ter Koopvaardij.
Voor plaatsing kunnen in aanmerking komen leerlingen der 3e of hoogere klassen
eener openbare Hoogere Burger School.
Wanneer het aantal Adspiranten bovenbedoeld onvoldoende mocht blijken, dan zullen
ook Jongelieden met diploma B der Vereeniging voor M. U. L. O. zonder examen
worden toegelaten. Deze Adspiranten moeten zich eveneens op bovengenoemden datum
laten inschrijven.
Bij deze inschrijving moet, behalve de bij art. 6 van het prospectus genoemde stukken,
ook het laatste schoolrapport worden overgelegd.
Dit jaar bestaat er geen gelegenheid tot plaatsing van Jongelieden ter verkrijging
van een ko*stelooze opleiding.
Elders gevestigde Adspiranten worden drie dagen vroeger ingeschreven bij H. H.
Commissarissen-Correspondent.
Het Prospectus is kosteloos verkrijgbaar bij H. H. Commissarissen-Correspondent en
bij den Commandant der Kweekschool.
Commissarissen voornoemd
L. ROOSENBURG, Voorzitter
J. F. Th. van VALKENBURG, Secretaris.
Commissaris-Correspondent te Amersfoort is jhr. J. W. A. BARCHMAN WUYTIERS,
Burgemeester van Amersfoort.
Gouden Medaille, Gent 1908.
Onder redactie van mejuffrouw N. CARIOT, Leerares in Koken en Voedingsleer
te ZWOLLE.
Dit tijdschrift verschijnt eiken Zaterdag.
Proefnummers gratis en franco verkrijgbaar bij iederen Boekhandelaar en
aan het bureau van de >DE HUISHOUDGIDS.
Burgstraat 65, UTRECHT.
=1» ZEIS T.
AMERIKAANSCH SYSTEEM.
Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen
GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE PRIJZEN.
Goederen worden te Amersfoort 's Woensdags franco gehaald en gebracht.
PROSPECTUS wordt op aanvrage gratis toegezonden.
3°l0 Tijdgeestpolissen il f 11.15, betaalbaar met f t.- per ™®an('
Geldig voor 3 achtereenvolgende Loterijen. Kans gelijk 120 btaatsio.
Gratis Herverzekering.
•Ook verkrijgbaarTIJDGEESTBRIEFJES
geven de zolfdo rockten en pnpen als Staatsloten.
14, 15 en 1,(0 Tijdgeestbriefjes kannen vóór de 5e Klasse gesplitst worden.
Verkrijgbaar te Rotterdam a/h Hoofdkantoor. Wijnstraat 1Gte Am
bij G. BOEKENOOGEN, Langestraat 4. J- G- PRINS, ivortegracht 5, A. S J,
weg 80.
uitgezonderd Maandagen Dinsdag
BIOSCOPE-VOORSTELLINGEN.
Doorloopend Programma.
Wanneer uien dus ook komt, altijd
ziet men liet g e li e e 1 c programma.
Woensdag- en Zaterdagmiddag
Matinee - voorstelling
tegen de bekende lage prijzen.
ELKEN WOENSDAG
NIEUW PROGRAMMA.
Deze week o.a. als
ATT 11 ACTIE-NUMMER
BIT S'ÖTOITÏÏK,
drama, comedie uitgevoerd door
acteurs en actrices van de
Comédis fraapaico.
Het waden, der paarden van
het 20ste Reg. Jagers,
Het costunm van den kleinen
W MORITZ, -«2
door den Italiaanschen Komiek
B O S E T TI.
enz. enz. enz. enz. enz.
Afdeeliug Amersfoort eu omstroken.
Werkgevers, die betrou wbare
werkkrachten noodig hebben, en Miliciens,
die naar werkzaamheden uitzien, worden
verzocht zich to wendon tot het Secreta
riaat dei afdeeling, Schimmelpenninck-
straat 41, te Amersfoort.
N.B. Alléén die miliciens, waarvan de
dienstrapporten, opgevraagd bij
hunne laatst commandeerond
officieren gunstig luiden, kommi
in aanmerking voor steun door
de vereeniging.
Distill. Wijnen. Likeuren.
Lieve Vrouwo-korkhof, AMERSFOORT.
Maakt het linoleum niet donker.
Geeft mooien glans, doch maakt den
vloer niet glad.
Voor AMERSFOORT alleen verkrijg
baar en gros bij de N. V. DE EERSTE
AMERSFOORTSCHE HANDEL Mu.
NIEUWEND1JK CO.
is een prima en zuinige schuurzeep, waarmede verrassende resultaten worden
bereikt. Voor huishoudelijk gebruik onovertrefbaar.
Doch Lore bedwong al spoedig haar tranen en
zeide
„Hoe vermoeiend en geestdoodend is zoo iets
toch! Heb je nog een oogertblik tijd voor me,
Herman Bruno weet natuurlijk weer niet wan
uitscheiden en zit nog met een paar vrienden in
zijn kamer te spelen."
Zij beval een der bedienden koffie te brengen
en ging Horman voor naar haar boudoir daar
liet zij zich, ais gebroken, op haar stoel neer
vallen.
„Niemand weet hoe ik er naar snak, weg te
zijn van hier", begon zij, terwijl zij Herman een
kop koffie aanbood. „Was ik maar weg uit deze
omgeving en van deze onverschillige menschen,
met hun niets beduidende, gemaakte vriendelijk
heid. Kon ik maar eens voor een paar weken
de stad onvluchten om ergens buiten tot rust
te komen en geheel voor mijn kind te leven 1"
Herman voelde oprecht medelijden met haar.
Als hij er aan dacht, hoe zij vroeger was
kalm, tevreden, altijd vroolijk en opgewekt
en nu?
„Maar wat belet je te gaan? Ga met den jon
gen een paar maanden naar Wesznitz," ant
woordde bij harteljjk.
„Naar Wesznitz?" herhaalde zij langzaam,en
in haar geest zag zij haar oud tehuis, waar zij
zulke gelukkige jaren had doorgebracht.
„En «ou ik Brano dan alleen hier laten?"
„Ja, waarom niet".
„Neen, neen, dat kan nietzonder mij zou hij
nog veel meer het leven van een jonggezel lei
den dan hij nu reeds doet".
"%rman 2weegwat zij zeide, was maar al te
rme Lore!
Skwam hem voor als een opgejaagd stuk
dat nergens rust, nergens een veilige schuil
plaats vindt.
Haar oogen bleven op hem gericht.
Als Herman bij haar was, voelde Lore zich
rustiger. Juist dat ware en eenvoudige in zijn
wezen maakten hem tot een man tot wien zij
kon vluchten voor zich zelf. Een onbeschiijf-
lijk heimwee naar een geluk, dat, zonder dat
zij het vermoedde, het hare had kunnen zijn,
kwam bij haar op. Maar was Herman nog wel
de zelfde als vroeger, de zelfde van een paar
weken geleden Wat kon zij nog voor hem
zijn, als hij liefde opvatte voor het meisje, dat
hem kon begrypen, dat hem wist te waardee-
ren?
„Hoe vindt je Edda Helm?" Met deze woor
den verbrak zij plotseling het zwijgen. Hij ver
wonderde zich niet over haar vraag, daar hij
juist aan Edda dacht; hij zag deze weer voor
zich, als toen zij bewusteloos in haar stoel lag,
met die zachte uitdrukking op de anders zoo
harde trekken. „Ik dacht juist aan haar".
„Vindt je haar niet mooi
„Mooi, neen. Maar zij heeft een gelaat, dat
men niet vergeten kan, want men ziet, dat er
in haar iets is, dat niet licnt is te doorgronden."
Lore zag hem onderzoekend aan.
„Zou zulk oen meisje je belang kunnen in
boezemen
„Ja, want zij is als een moeilijk op te lossen
raadsel."
„Kom, ontwijk mijn vraag niet. Zou je haar
kunnen liefhebben?"
Hij schrikte op.
Nu wist zij genoeg; zij glimlachte treurig.
„Nu, is dat zoo verschrikkelijk Als Edda een
man liefkreeg, zou zij alles opofferen, zelfs haar
vrouwelijken trots; zij zou hem toebehooren
naar lichuam en ziel I"
„Geloof jij dan, Lore, dat zulk een meisje
zou kannen liefhebben zooals anderen?"
„Zeker; maar veel vuriger en standvastiger."
Edda Helm de zijnel Alleen de gedachte
daaraan, deed hem het bloed naar het hoofd
Btijgen.
„Dwaasheid, Lore I Jelui vrouwen schijnt nu
eens geen rust te hebben, als je geen huwelijk
kunt tot stand brengen. Kom, ga naar bed; je
ziet er zoo vermoeid uit."
Lore glimlachte weer, op de zelfde eigenaardige
wijze als zoo even.
„Goeden nacht, Herman". Toen legde zij beide
handen op zijn schouders: „Als ik iemand ter
wereld iets goeds gun, dan ben jij het. Zou je
ntï e8ns willen zien, of je ook een oindo kunt
maken aan het Bpel in de rookkamer? liet is
al over vieren".
Met deze woorden ging zij langzaam naar de
deur.
In haar slaapkamer gekomen, wierp zij zich
op de sofa. „Nu is ook hij voor mij verloren",
steunde zij. „En Bruno I Hoe onverschillig leven
wij naast elkaar I Waarom bekommert hij zich
zoo weiDig om mij en laat hij mij altijd alleen
met dien Rus, die mij vleit met zijn blinde ver
eering. Hij let niet op den prins, hij let niet op
mij, alsof ik ook geen menschelijk wezen ware,
met men9chclijke zwakheden en hartstochten.
Of vindt hij, dat ik niet mooi genoeg meer ben
om liefde op te wekken in het hart van een
man
Een schelle lach klonk door het slaapvertrek.
Niet meer schoon genoeg I Zij ging voor den
spiegel staan 1
Een trek van bevredigden trots kwam op
haar gelaat, bij het beeld, dat in den spiegel
weerkaatst werdl O, Bruno zou haar leeren ken
nen, als hij haar tot het uiterste dreef!
Eensklaps keerde zij luisterend het hoofd om.
In de aangrenzende kamer sprak een kinderstem
in den slaap een paar afgebroken woorden.
(Edgar 1" riep zij uit, en ging met wankelende
schreden naar het bedje van haar kind. Do
knaap sliep vast. Lore zag langen tijd neer op
het lieve gezichtje. „Neen, neen, jij zult je nooit
over je moeder behoeven te schamen!" duisterde
zy en bedekte haar gelaat met de handen.
In de rookkamer heerschte een benauwde
atmosfeerde damp van sigaren en sigaretten
vermengde zich met de lucht van wijn, bier en
punch. Ken paar heeren zaten om een ronde
tafel prins Siffi zat op de canapé en keek zoo
vroolijk in het rond, als een jongen die „Zwarte
Piet" speelt. Hem was het volkomen onver
schillig of de fortuin hem al dan niet gunstig
was en juist daarom zette hij, althans uit eigen
beweging, nooit hoogere Bommen op dan noodig
wa3 om het spel voor hem interessant te maken.
Hij had nu juist de bank overgenomen. Te
genover hem zat Bruno. Nooit nam deze zijn
kaarten haastig op; hij keek Diet wat er op
tafel lag, en eerst als alle anderen hun kaarten
hadden opgenomen, wierp hij een blik in zijn
eigen spel; maar toch zou een fijn waarnemer
hebben opgemerkt hoe verdiept hij was in het
spel, hoe iedere zenuw op het uiterste was ge
spannen om geen enkel voordeel voorbij to la
ten gaan.
De derde speler was een jong, pas getrouwd
assessorde overigen zetten slechts van tijd tot
tijd een kleine som op de eene of andere kaart.
Herman ging achter Bruno's stoel staan en
wilde een geschikt oogenblik afwachten om
Lore's wensch te vervullen.
Prins Siffi knikte hem vriendelijk toe.
„Juffrouw Helm zag er bekoorlijk uit", merkte
hy op, terwijl bij een kaart opnam. Tegelijk viel
zijn blik op hot ontevreden gelaat van een jong
luitenant, die den geheelen avond verloren had
Kien"0 Ver8landig was' nog bijl'jda op té
„Hoe is het, waarde baron, doet u in het
geheel niet meer mee?"
De aangesprokene tolde de .ebouder» op, en
maaóte een afwerend gebaar
,i "US d? T9d 1iet zinken>" vervolgde de
Rus, „ik zal u duizend mark leenen. Men moet
ue tortum dwingen."
(Wordt vervolgd).
waar.
