1813-181&
Rotterdam. J, M. BREDÉE's Bottnë en Uitpers#.
Waarop men vooral letten moet
men lette vooral op het fabrieksmerk!
BIM'i 1813-1815
DE HUISHOUDGIDS
400e Staatsloterij
Alléén
SINGER
SINGER-MAATSCHAPPIJ,
BRAAM-MEUER'S
Nationale Vereeniging
tot steun aan miliciens.
Feuilleton.
Besluiteloos.
Ter herdenking aan den grooten tijd vóór honderd jaren
Geïllustreerde Geschiedenis van den Vrijheidsoorlog
door J. van PFLUGK HARTTUNG.
Nederlandsclie Uitgave door JOH. H. BEEN.
Dit prachtwerk in 4° formaat is versierd met 300
Kunstplaten en bovendien met 40 extra Kunstplaten,
wordt uitgegeven in 25 afl. ad 45 ct.
Men teekent in bij alle boekverkoopers.
Prospectus en proef-aflevering van
zijn verkrijgbaar in KRAMER's BOEKHANDEL, Lange-
straat 65, Amersfoort.
Gouden Medaille, Gent 1908.
Onder redactie van mejuffrouw N. CARIOT, Leerares in Koken en Voedingsleer
te ZWOLLE.
Dit tijdschrift verschijnt eiken Zaterdag.
Proefnummers gratis en franco verkrijgbaar bij iederen Boekhandelaar en
aan het bureau van de »DE HUISHOUDGIDS»
Burgstraat 65, UTRECHT.
3 PCt. TIJDGEESTBRIEFJES
geven de zelfde rechten en prijzen als Staatsloten.
114, 115 en 1110 Tljdgeestbriefles kunnen voor de 5e Klasse gesplitst «orden.
Verkrijgbaar te Rotterdam aan het Hoofdkantoor, Wijnhaven 15, en te Amersfoort
bij G. BOEKENOOGEN, Langestraat 4, J. G. PRINS, Kortegracht 5, en A. SPREY,
Soesterweg 80.
Onze machines behoeven
geen aanprijzing
in winkels met DIT uit
hangbord zijn de
wLIay?8 j verzoeken slechts
L rf'vTlPer °P te letten, dat ze
Naaimachines
verkrijgbaar.
aan hel juiste adres
gekocht worden.
Amersfoort, Westsingoi 49 hoek Varkensmarkt.
Uitbreiding van 7ILZAZ.BU in geheel Nederland.
BOTTERDAM Tuinderstraat 93.
Behandelt o. a. de Militaire bovenkleeding uit alle garnizoenen in Nederland.
Bekroond met GOUDEN MEDAILLE, Den Haag 1911.
Aanvragen voor Filiaalhouder worden schriftelijk ingewacht.
DE DIRECTIE.
1ST. V. DELLIH MIJ.
Huurllnnen voor Restaurants, Hotels, enz. Adres als boven.
O—1^—
Bij aankoop van een rijwiel lette met vooral op het fabrieksmerk
Kr worden toch den laatsten tyd hoe langer zoo meer rijwielen in den
handel gebracht ouder zoogeuaarade fantasie-merken.
De eerste de beste rijwielhandelaar veroorlooft zich tegenwoordig veelal
de weelde, er een eigen fantasie-merk op na te houden en voor deze
machines een fantasie-pry3 te vragen, die door hem zelf wordt vastgesteld.
De kooper van zulk een rywiel weet niet
door welke fabriek, welk fabriekje of welken beunhaas zijn rjjwiel
vervaardigd is,
tot wien zich te wenden, indien zjjn leverancier de garantie- en verdere
verplichtingen niet behoorlyk nakomt,
of hij voor zjjn goede geld ook goede waar ontvaugt, totdat hjj
door schade wjjs is geworden.
Een priraa-rywielfabriek, die een reputatie te verliezen heeft, gebruikt
haar eigen naam als fabrieksmerk,
bepaalt den prijs barer machines zoo laag luogeljjk,
draagt haar vertegenwoordigers op, de garantie zoo ruim mogelijk
toe te passen,
kortom levert alle waarborgen, dat men goede machines ont
vangt en in alle opzichten goed bediend wordt.
Men late zich dus niet verleiden door lage prijzen, extra-kortingen
of buitengewoon hooge prijzen voor oude machines bij inruiling, doch
Bioscoop „DE AREND".
Vanaf Woensdag 10 Juli,
aanvang uur precies,
zal worden vertoond de prachtige kunst
film in 2 afdeelingen, getiteld
magnifiek gekleurd beeld.
Duur ongeveer éen nurfilm Eclair.
Natuurlijke voorstelling van
hel zinken en cpstijgen eener onderzeeboot.
Voor beschrijving, zie strooibiljetten.
Afdeeling Amersfoort en omstreken.
Werkgevers, die betrouwbare
werkkrachten noodig hebben, en Miliciens,
die naar werkzaamheden uitzien, worden
verzocht zich te wenden tot het Secreta
riaat der afdeeling, Schimmelpenninck-
straat 41, te Amersfoort.
N.B. Alléén die miliciens, waarvan de
dienstrapporten, opgevraagd bij
hunne laatst commandeerend
officieren gunstig luiden, komen
in aanmerking voor steun dooi
de vereeniging.
26.)
Marie Lorenzen Blond beneden in de deur en
seidc:
„Willen de heeren nog uitgaan? Vader denkt,
dat er onweer komt, zwaar onweer. Het heeft
ook al een paar malen gelicht."
Ze lieten zich echter niet terughouden, maar
liepen, zonder te «preken, naast elkaar voort.
„Ik heb vergeten, je mee te deelen, dat ik
morgen vertrek, beste Pfaldner," begon Max
eindelijk.
Zonaer op te zien, antwoordde de ingenieur:
„Ik vermoedde het".
Nadat ze weer een tijdlang zwijgend hadden
doorgeloopen, vroeg hij, met eenigszins vreemden
klank in zijn Btem
„Brodenberg, je moet mijn vraag niet voor
onbescheiden houden. Heb je met juffrouw Von
Biirger gesproken
„Ook zonder dat je het vroeg, zou ik het je
gezegd hebben, Pfaldner; wij hebben afscheid
van elkaar genomen."
Ze liepen nu wel een kwartier verder zonder
te spreken. Toen bleef Max plotseling staan.
„Pfaldnerbegon hij. „Niet waar, wij zyn
goede vrienden, die het altyd best met elkaar
hebben kunnen vinden en tuescben wie in de
toekomst ook niets treden zal?"
„Dat verhoede God I" zei de ander ernstig.
„Nu, dan zal je mij ook een openhartige vraag
niet kwalyk nemen."
„Vraag maar, Max."
EeD oogenblik aarzelde deze. Zonder omwegen
vroeg hij toen:
„Heb je mijn nicht lief
Het antwoord volgde niet zoo anel als Max
verwacht had. De ingenieur trok met zyn stok
een paar lijnen in het zand en zei na eenig
nadenken
„Het spreekt vanzelf, Brodenberg, dat ik deze
vraag uit den mond van ieder ander mensch
zou afwijzen, want het hart van een mensch is
zijn eigendom. Maar jjj... jij hebt wel recht,
die vraag te doen. En ik zou je er ook eerlijk
en vrij antwoord op geven als ik het maar
kon."
„Pfaldner!" riep Brodenberg, „Pfaldner
hoe moet ik dat opvatten
„Ik denk, Max, dat je mij genoeg kent om
te weten, dat ik niet tot de oppervlakkige men-
scfcen behoor, die zich van een ernstige vraag
gemakkelijk afmaken. Dikwijls heb ik gewenscht,
dat ik wat luchtiger was in mijn levensopvatting.
Zie, Brodenberg, ik ben in mijn eerste huwelijk
heel gelukkig geweest... 0 zoo gelukkig 1 Toen
wij elkaar te Rome leerden kennen, was het een
half jaar geleden, dat ik mijn Else had begra
ven maar het verlies drukte mij nog mot alle
zwaarte, alsof ik haar den vorigen dag verloren
had. Ook jy, Max, leedt toen veel de over
eenkomst in onze gemoedstemming bracht ons
zeker zoo Bpoedig tot elkaar. Wie mij toen ge
zegd had, dat ik nog eens een vrouw zou lief
hebben, dien zou ik den rug hebben toegekeerd.
En nu kom ik hier in dit eenzame hoekje van
de wereld en er treden mij twee meisjes tege
moet, die mij reeds bij den eersten blik aan
trekken met geheimzinnige kracht. Het mo6t
belacblijk klinken, wat ik zeg. Misschien heb
jij een gevoel van medelijden voor my. Hoor
verder. Het eene meisje ia een zacht, ernstig
kind met een rein hart en een diepe, schoone
ziel. Geestelijk en lichamelijk gelijkt ze op myn
Else."
„Antje Bergholm?" riep Brodenberg verrast.
„Zoo is hetstemde Pfaldner toe„Waarom
het te ontkennen? Morgen ga je weg; waar
schijnlijk zie je haar nooit terug en al gebeurde
dat wel, ik weet, dat mijn geheim even veilig is
bij jou als bij mijzelf. Ja zij is het. Maar, Bro
denberg, ik heb van het eerste uur, waarin ik
Antje Bergholm leerde kennen, de in mij ko
mende neigiDg beBtreden geen woord, geen
gebaar heeft haar ooit verraden, wat ik voelde.
Je zult vragenwaarom en ik zou je kunnen
antwoordenomdat haar vader mij een zeer,
zeer onsympathieke persoonlijkheid is en omdat
mijn betrekking mij de grootste terughouding
tegenover hem tot plicht maakt. En toch zou
ik daarmee niet de volle waarheid zeggen. De
waarheid is, dat ik Lilli von Biirger zag. Sedert
dien tijd is er tweespalt in mijn hart en ik
strijd te vergeefs voor klaarheid. Nu ben jij
gekomen, Max, en ik heb van je gehoord wat
je naar hier voerde. In dat uur heeft mij reeds
de bekentenis van mijn liefde op de lippeD gele
gen. 't Is mij geweest, of ik je de volle waarheid
schuldig was. Maar toen steeg het beeld van
Antje plotseling weer voor mijn gee6t op. En ik
zei, dat ik geen recht had tusschen Lilli, tus-
schen juffrouw Von Biirger, en jou te treden.
Daarom zweeg ik".
„En nu?" vroeg Brodenberg zacht.
„En nu herhaalde de ingenieur smartelijk
zuchtend. „Ja, weet ik het zelf? Zie Maxvan
middag heb ik als in een droom geleefd. Je
kent de betoovering, die zij, die haar nabijheid
kan uitoefenen, In haar oogen te zien, haar
stem te hooren.... 0 Max, vriend, vergeef 't me;
ik doe je leed".
Brodenberg schudde ernstig het hoofd.
„Het doet geen leed meer, Pfaldner."
De ander vervolgde: „Het was mij of ik
alles om mij heen moest vergeten alles,
allesIk leefde voor het oogenblik in het ge
voel van een onverwacht geluk. Want, Broden
berg, nu je zelf zegt en God geve, dat het
de waarheid is het doet geen leed maer, nu
raag ik je ook bekennen, dat het mij scheen of
mijn gevoelens weerklank vonden in haar hart.
O, ik was zoo gelukkig; het was mij zulk een
schoone droom."
„En waarom een droom?" vroeg Mux zacht,
toen zijn vriend zweeg.
„Het is een droom geweeBtl Je weet, dat ik
weggeroepen werd. En terwijl ik in mijn bureau
zat eü een bericht uitwerkte, zóo werktuiglijk
als ik misschien nog nooit in mijn leven eenig
dienstwerk heb gedaan, toen kwamen beden
kingen Hij brak plotseling af en zei op een
toon, die alle verdere opheldering uitsloot„We
zullen naar huis gaan, Max I"
Bij Brodenberg kwam de gedachte op, Pfiildner
mededeeling te doen van hetgeen Lilli had ge
zegd maar hij verwierp deze gedachte even snel
als ze wsb opgekomen. Hij had geen recht, het
geheim van de trotse he meisjesziel te verraden
vooral niet na de laatste woorden vau zijn
vriend.
De donkere wolk, die zoo lang aan den
horizon had gedreigd, was al hooger en hooger
gestegen. Nu en dan viel een enkele regen
droppel en dof rolde da eerste donderslag. Nog
eenige minuten en het water viel in stroomen
neer.
(Wordt vervolgd.)
