BLOOKER
DE MARIA-FEESTEN
ALGEMEENE
FROU-FROU
DE HUISHOUDGIDS
Stoomwasscherij W. G. BURGER,
Mocca Tric-Trac
99
99
Alléén
SINGER
SINGER-MAATSCHAPPIJ,
Bioscope „DE AREND".
Nationale Vereeniging
tot steun aan miliciens.
Feuilleton.
Gedetacheerd.
LAMA1S0H BOUWER Co.
Kortegracbt 22
naast het Postkantoor.
Belasten zich met
aan- en verkoop van
Effecten, Wissels en
Coupons.
Sluiten prolongatien
Safe-inrichting.
Kassa tan 0 tot 4 uur.
J: D. IjAMMF.RTS ran HITEREN,
I.angestraat 108.
Vendumeester. Taxateur.
VERHUIZINGEN.
Goederen, voor publieken verkoop bestemd, wor
den op verlangen dagelijks aan huis afgehaald.
Maatschappij van
Levensverzekering
en Lijfrente
TE AMSTERDAM, DAMRAK 74.
Directeuren
E, W. SCOTT, J. F. L. BLANKENBERG en Mr. J. VAN 8CHEV IC HAVEN.
Venekerd Bed,eg: ruim 200 MllllOen Gulden
waaronder Veftekerd Kapitaal 169 11
en vonekerde Rente3'/4 n
Waarborgen60
Aan verzekerden betaald60 m
Ontvangsten in 191110 ,i ii
Hoofdinspecteur voor Nederland i
P. A. ADAMA VAN SCHELTEMA. NIc. Maeeetraat 51, AM9TERDAM.
Inepecteur voor^Utrech^. W0era8,na;e, 0t^t 65b|8, UTRECHT.
met tie LINDEBOOM''
is de ECHTE.
Wacht u voor NAMAAK.
Firma Wed. B. tan
Gouden Medaille, Gent 190S.
Onder redactie van mejuffrouw N. CARIOT, I.eernres in Koken en Voedingsleer
te ZWOLLE.
Dit tijdschrift verschijnt eiken Zaterdag.
Proefnummers gratis en franco verkrijgbaar bij iederen Boekhandelaar en
aan het bureau van de »DE HUISHOUDGIDS*
Burgstraat 65, UTRECHT.
AMEKIKAANSCH SYSTEEM.
Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen.
GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE PRIJZEN.
Goederen morden te Amersfoort 's Woensdags franco gehaald en gebracht.
PROSPECTUS wordt op aanvrage gratis toegezonden.
met een overheerlijk
M oooa-ar om a.
Biscuitfabriek „do Lindeboom".
Firma Wed. B. van
WAT DE KEUR IS OP GOUD EN ZILVER,
IS DE NAAM
OP EEN BUS CACAO.
s
Onze machines behoeven
geen aanprijzing
in winkels met DIT uit
hangbord zijn de
Naaimachines
verkrijgbaar.
Amersfoort, Westsingel 49 hoek Varkensmarkt.
Wij verzoeken slechts
er op te letten, dat ze
aan het juiste adres
gekocht worden.
g; Bij den ondergeteckende verschijnt
aft iederen Woensdag «5
j| Ito Hollandsche Lolie
Weekblad voor jongedames
Si onder Hoofdredactie pfé
§j VAN
5 Jonkrr. ANSA «Ie SAYORN'IN LOHMAN. jg
a l)e Hollandsche Lelie" is hel eeniije ig
Weekblad in Nederland voor dames
Sp uit de hooi/ste en beschaafdste krin-
35 (jen. Lel hierop voor uwe advertentie.
Prijs per jaarg. f 4, fr. 4 p. f 4.20 |j|
proefnummer gratis.
Wi
I.. J. VEEN. f§
Heden tot en mot Vrijdag:
tijdens liet Maria congres IS/18 Augustus.
Woensdagmiddag 2 uur
KINHER-VOORSTELLING.
l'rjjzen kinderen f0.20, f0.10, f0.05.
Cr e diet- vereeniging
Correspondontschap te Amersfoórt.
nir. II. J. M. van deu B F,RU II
WILHELMINASTRAAT 5.
te Amsterdam.
Zij stolt zich ton doel
het verleenen van Credieten ondor per
soonlijke of zakelijke zekerheid of in-blanco
het incasseeron van handelspapier
het ontvangen van gelden il déposito
rekening-courant.
Chocolade Mocca Stangen
Chocolade Walnoten
Chocolade Vlinders
ware DELICATESSEN.
Biscuit fabriek „de Lindeboom".
Firma Wed. B. van
Distill. Wijnen. Likeuren.
Lieve Vrotiwe-kerkliof, AMERSFOORT.
Afdcolittg Amersfoort en omstreken.
Werkgevers, die b 0 t r o u w hare
werkkrachten noodig hebben, 011 Miliciens,
die naar werkzaamheden uitzien, worden
verzocht zich to wenden tot hot Secreta
riaat dor afdeoling, Schimmelponninck-
straat 41, te Amersfoort.
N.B. Alléén die miliciens, waarvan de
dienstrapporten, opgevraagd l>ij
hunne laatst commandeerend
officieren gunstig luiden, komen
in aanmerking voor steun door
de vereeniging.
4.)
Kschborn had op allen een zoor goeden indruk
gemaakt en men verheugde zich dan ook over
het wederzien 's avondsdan kon men eens
rustig blijven zitten. Allen hadden voortdurend
lijntjes met hem getrokken, maar daarbij was
iets merkwaardigs gebeurdde infanteristen
waren allen min of meer onder den indruk ge
komen en Harald was daarentegen volkomen
nuchter gebleven.
„Kerel, hoe lever je hem dat vroeg Kramer,
zijn oud Krijgsschoolmakker, toen hij dezen naar
zijn hotel begeleidde. „Hoe leg je 't aan, zóo
nuchter te blijven? Je loopt zoo recht als een
kaarB en zelfs je voeten toonen niet het minste
spoor" en vol verbazing voegde hij er aan toe
„neem jij eiken dag een voetbad van alkohol
„Ben je dwaas" antwoordde Kschborn ernstig.
„Zie eens, beste jongen, jij drinkt er iederen
dag maar op los, terwijl ik soms in weken geen
droppel over mijn lippen krijg. Maar als ik er
aan moet, dan blaas ik mijn partij ook duchtig
mee en kan dan een massa verdragen. Maar me
bedrinken, foeispinnen."
„Jawel, spin maar raak" antwoordde Kramer,
dié door zijn kater maar weinig had kunnen
verdragen en dan ook verre van helder was.
„Spin maar raak. Jij komt hier maar een week
of wat, hoogstens acht weken. Vier daarvan beu
je op manoeuvre en van de andere vier ga je
zeker veertien dagen met verlof en verslaapt de
andere helft. Volgens Hartjes ben je dus alles
met elkaar éen week hier". Hij zuchtte diep.
„Jij hebt goed praten; ir.aar wij arme stakkers,
die hier in dit nest zitten".
Weer zuchtte hij en vervolgde
„Eu als je nu nog maar een kansje hadt om
er uit te komen. Zie je, beste kerel, hoop is
alles; als die weg is, dan is het nog ellendiger
dan het al is, want, dat weel je óok wel, de
hoop is niet alleen wat men in 't algemeen
onder hoop verstapt, maar de hoop is nog heel
wat anders, heel wat meer dan een hol woord
de hoop is
„Jawel" viel Harald hem in de rede. Hij
kende Kramer maar al te goed van Je Krijgs
school en wist dus, dat, als deze wat te veel
gedronken had en aan 't filosofeerer. sloeg, daar
aan geen eind kwam en hij dus moest zorgen,
dat Kramer niet al te veel doorsloeg. „Jawel.
Maar zeg eens, hoe lang ben je hier? Ik vond
je naam niet in 't ofliciersboekje. Jloe ben je
hier zoo opeens verzeild? Zoo maar?"
Kramer begreep hem nog net.
„Natuurlijk. Overgeplaatst voor straf. De
kaartjes".
„En doe je er nog aan
„Gelukkig niet, maar de oorzaak van mijn
beterschap is gebrek aan geld èn crediet".
„Maar dun heb je 't toch zeker ook wel wat
Al te bont gemaakt" informeerde Kschborn. „Op
de Krijgsschool kon je al niet wachten tot er
ge-jeud werd. Ik feliciteer je intusschen, dat ju
daar af bent".
„Ik heb me in plaats daarvan een grootere
ondeugd aangewend; het drinken".
Onwillekeurig bleef Kschborn staan. Hij keek
Kramer aan, doch deze zag er zóo goed en frisch
uit, dat de ander hem in zijn gezicht uitlachte.
„Je bent dol".
„Dat ben ik ook" zei Kramer gelaten „want
anders zou ik ook wel zooveel macht over rne-
zelven hebben, dat ik mijn goede voornemens
ook uitvoerde. Je bent er zooeven nog getuige
van geweest; ik had me vast voorgenomen,
niet mee te drinken en toch heb ik 't weer
gedaan, enkel en alleen omdat de lui me
plaagden. Och, ze meenen 't goed met me en
mogen me allen, maar ze drinken zelf den
ganschen lieven dag".
„Maar waarom doe jelui dat dan waarvoor
is dat goed" vroeg Harald.
„Goed Nergens voormaar een menscli
moet toch iets te doen hebben als de dienst
is afgeloopen. Eerst heb ik gespeeldnu ben
ik aan den drank, en later het scheen
hem niet te willen invallen waarmee 1»ij laler
zijn vrijen tijd zou trachten klein te krijgen en
dus vervolgde hij „nu ja, later is later".
„Precies. Maar hier zijn we bij mijn hotel.
Loop je even mee naar binnen?"
„Als ik een kop sterke kofl'ie van je krijg,
graag en, als je die hebt, een rookbure sigaar.
Ik slaap overdag alleen als ik tot den volgen
den ochtend kan doorslapen, 't Tb al meer dan
te veel, dat ze je éen maal per dag wekken".
„Maar, Kramer, wat bezielt je toch Ik ken
je niet meer. Vroeger was jij een en al v rooi ij k-
heid en uitgelatenheid en nu
„Nu ben ik het slachlofler van een klein
garnizoen. Neen, ik spreek in vollen ernst" ver
volgde hij, toen Kschborn lachte. „Je weet uiet
wat dat is. Jij bent altijd in groote steden ge
weest en komt nu weer uit Berlijn dan be
grijp je immers niets van onze ellende".
„Ka waarom niet?" vroeg Kschborn.
„Ken jij die mop van den Serinissimus De
Vorst vraagt waarom een broodmagere, arme
slokker in de gevangenis zit en als men hem
antwoordt: „hij heeft gestolen, omdat hij hon
ger had" wendt hij zich tot zijn adjudant en
zegt „Maar Kindermann, daarvan begrijp ik nu
toch niets. Als men honger heeft? dan gaat men
tocli niet stelen, maar eet zoo T een en ander".
Zie je, Harald, dat is nog werkelijk zoo dwaas
niet. Wie te eten heeft, wordt geen dief en wie
in een groote stad leeft, komt er niet toe, dwaas
heden en stommiteiten uit te halen zooals wij
in een vervelend nest. als hier wel moeten doen.
Als ik wat te zeggen had, dan zou ik de over
plaatsingen voor straf heel anders inrichten".
„En hoe dan?" vroeg llarnld toen Kramer
niet groolo zorg de groot-stads sigaar aanstak.
„Wel, ik zou een luitenant nooit overplaatstn
van een klein garnizoen naar een nog kleiner,
maar altijd naar een grooter. Plant een bloem,
die in drogen, onvruchtbaren grond niet wil
gedijen, eens tusschen steenen en je zult eens
zien hoe gauw ze dood is; maar zet ze eens in
vetten grond en geef haar volop zonnelicht en
dan zul je tens zien hoe ze zich ontwikkelt en
knoppen zet. Maar met hoogerhand valt over
zooiets niet te praten; die weten alles beter dan
wij en velgelen, dat zij óok jong zijn geweest.
Maar dit weet ik wel, dat ik hier mijn graf vind,
zooal niet mijn lichamelijk dun toch mijn moreel
en geestelijk graf".
„En zegt dat de stormvogel?" vroeg Kschborn.
Kramer antwoordde geen syllabe 011 zat maar
tu kijken naar don rook van'zijn uigaar.
(Wordt vervolgd).
