Meursing machinale fabrieken van gebak, Amersfoort.
i
Geen tocht meer door ramen en deuren.
Fortman» «1 Hclieiikamp,
kte en
Methorst Van Lutterveld.
Stoomwasscherij W. G. BURGER,
N. V. Bioscope Maatschappij „De Arend".
Het Eucharistisch Congres
Feuilleton.
Gedetacheerd.
wit, groeu, bordeaux eu goudkleur, f 2.25 per Meter.
tiutla perehft
van duffel in bovenstaande kleuren, geheel klaar gemaakt
op lat en op elke maat te leveren, 25 cent per Meter.
ill]Uil(1 S°garaUf'eercl prima kwaliteit 50 cent
Alleen deze kwaliteit is afdoende en sluit
alle tocht en stof geheel af.
prima prima wollen toclitbanil, prachtige kleuren (bordeaux,
brons, goud, terra) zeer fijne en dichte wol, 40 cent per Meter,
fïlnnliftrnnlit bordeaux, brons, goudkleur; het fijnste, dat op dit gebied
lUuMVuCIlI kaU 6e'everd worden; maakt een prachtvol ettecrt. 11.00per
zeer mooie strepen, en efïen met bauden fl.25 per deken.
prachtvolle moderne dessins, f5.75 per stuk (Geheel wol).
htrinlrnnn sluIlP00,l< zeer geschikt voor breede ramen en deurenge-
ilTDRKRIlS 'iee' w0' en ,u0('erne dessins, verschillende kleuren, fl.90
luuuiiuiiUj per Meter.
sierljjk en ijzersterk, gemakkelijk te bevestigen, laat niet
los bij openen en sluiten van ramen, deuren, enz. Vol-
Ll> komen toehtafsluiting, 25 on 40 cent per Meter.
Voorhanden bjj
Magazijnen van Tapijten enz. Langestraat 63, over de Krommestraat. Telefoon S8.
Behangerij. StofTeerderij. Matrassen- en Beddenfahrtek.
m wo 6ii
Kassiers en Commissionairs in Effecten.
(Commanditaire Yennooten H. OYENS
AMERSFOORT
Huurhuizen 15 (naastdeNederl.Bank).
Telefoon 49.
te
BAARN
Benkenlaau.
Telefoon 15.
0*
9
Ondergeteekende bericht de ontvangst der Nieuwste
ENUELSCHE STOFFEN
voor het NAJAAR 1912.
H. SCHOK Sc Co. Dames- en Heerenkleeding,
Kort© Bergstraat 16 Amersfoort.
Openen CHEQUE- en OIRO-REKENINO, zoowel voor
handelaren als particulieren. s
I Z E 1 S T. Hl II I
AMEItlKAANSCHSYSTEEM.
Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen.
GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE PRIJZEN.
Goederen worden te Amersfoort 's Woensdags franco gehaald en gebracht.
99°* PROSPECTUS wordt op aanvrage gratis toegezonden.
Van af lieden 5 October, 's avonds half acht
als extra-nn in mor een reeks afbeeldingen van
tg W BB! ITS IV.
Een grootschc Weroldbetoosfing, waaraan circa
100 000 personen deelnamen.
HET GLANSPUNT VAN DEN EINDELOOZEN STOET WAS
DE STATIE-WAGEN, GETROKKEN DOOR 8 PAARDEN, MET
Zijne Eminentie kardinaal Van Rossum.
Verder gala-rijtuigen met Z. M. den Keizer van Oostenrijk en den Aarts
hertog-troonopvolger, en afgevaardigden in hunne fraaie klee.derdrachten uit alle
deelen van de Oostenrijksch-Hongaarsche monarchie.
Niemand verzuimc deze zeldzame
processie in de Biosoop „De Arend" te gaan zien.
De afdeeling „Broodfabriek" levert prima brood, beschuit en koek tegen zeer billijke prijzen, en geeft bovendien 10 pCt. dividend. Bedragen tot ongeveer f50 per gezin
werden als dividend uitgekeerd.
0.)
„(deen Hauw idee" zeide Each born tot zichzelf
„geeti Maar plotseling tikte hij tegen
zijn voorhoofd. „01 dus die? O ja, natuurlijk;
neen maar, nu ben ik e-."
Een klein voorval, dat een paar dagen terug
zich had afgespeeld, schoot hein opeens te
binnen.
De geheele school was hom op straat tegen
gekomen reeds in de verte had hij de meisjes,
twee aan twee, zien aankomen en opeens, bijna
op !l laatste oogenblik, waren ze de ft raat over
gestoken naar bet andere trottoir, kennelijk om
hem niet te hoeven passeeren. In't eerste oogen
blik had hij iels ondervonden als van een per
soonlijke krenking, ee-? beleediging maar hij
was zich geen schuld bewust, want hij was
altijd even coriect tegenover de meisjes en de
directrice geweest. Het bloed was hem naar de
wangen gestegen. Maar even later lachte hij
hardop en van 't trottoir werd terug gegiegeld.
Toen hy snel omkeek, bad hij in twee groote
blauwe oogen gezien. Hun eigenares, een groot,
alank meisje, was vuurrood geworden, maar 't
was hem toch voorgekomen alsof zij hem had
toegeknikt met zoo iets in haar blik van „we
kennen en begrijpen elkaar". En thans, nu hij
aan dut meisje dacht, kwam 't ook hem voor,
dat zij leek op freule Von Schönbrun, die hij
heel dikwijls bij zijn zuster had ontmoet.
11 rj haalde Else's brief nog eens voor den
d,L
Dus die Alice wilde onderwijzeres worden.
Hoe kwam ze er bij. Maar nu viel hem óok in
welk een opzien het had gewekt toendeSchün-
bran's, die er vroeger heel warmpjes in zaten,
door bet springen eener Bank totaal geruïneerd
bleken te zijn. De eenige zoon, die oflicier was,
had ontslag uit den dienst moeten nemen en
I waB naar Amerika getrokken. Alice was een
I gevierde schoonheid geweest op alle balshet
I was haar eer9te seizoen geweest toen de krach
j volgde en zij zou zeker een goede partij hebben
I gedaan, want het had gewemeld van heeren die
haar het hof maakten; hijzelf had daaraan druk
meegedaan.
Op eens viel hem alles weer in. En nu moest
zij in «lit vervelende nest zitten en werken voor
haar akte als onderwijzeres. Hij kreeg plotseling
medelijden met haar.
„Ik ga haar een visite maken, stellig en ze
ker" dacht hij hardop „zj schijnt er op to reke
nen en als ik niet zou gaan, zou zij het, juist
in haar omstandigheden, een beleediging ach
ten en misschien wel denken, dut ik liet bene
den mijn waardigheden achtte, notitie tc nemen
van een aanstaande school juffrouw. Ik ga haar
een visite maken, vandaag nog, al was 't al
leen maar om dat heele kippenhok in opstand
te brengen. Ik ben nieuwsgierig welk gezicht
de directrice zal zetten als ik me Iaat aandie
nen. Of ze me doorlaat tot Alice Enfin, ik
zal wel 't een of ander weten te bedenken om
de deuren voor me te doen openen".
Ilct denkbeeld, dat hij in het pensionaat een
formeelen opstand zou te weeg brengen, stemde
hora zóo vroolijk, dat hij zijn heele moeheid
vergat. liet visite-uur was hier vier uur en dus
wachtte hij ongeduldig tot Peter was uitge
slapen. llarald trok zijn allernieuwste uniform
aan en maakte zich zoo netjes mogelijk. Toen
stapte hij de straat over en schelde vervolgens
aan de steeds plechtig gesloten huisdeur.
Het duurde heel lang eer het dienstmeisje
verscheen; maar toen zij den oflicier ontwaarde,
trachtte zij met een geweldigen gil de deur
weer dicht te werpen maar llarald was haar
v6or. Hy had zijn sabel tusscben de deurope
ning gezet en drong nu de bewaakster van hel
heiligdom met zacht geweld achteruit.
„Schrik maar niet" poogde hij haar gerust
te stellen „ik verzeker je, dat ik niet het minste
of geringste plan heb, iemand hier in huis op
te eten of op andere wijze dood te maken.
Wees zoo goed, de directrice voor mij te spre
ken te vragen". Met zijn kaartje hield hij haar
een geldstuk voor.
Het meisje streed een zwaren strijd.
„Ik mag'geen heeren aandienen en alleen do
leeraren binnen laten en als ik U nu aandien
en mijn betrekking verlies
„Dan krijg je van mij een andere en een nog
veel betere. Hoeveel verdien je hier7"
Het meisje zag hem vol twijfel aan.
„Werkelijk?"
„Kijk me aan en zeg of ik liegen kan".
Het meisje keek hem aan, maar toen ze llarald
aanzag, trok deze zou'n smachtend verliefd ge
zicht, dat het meisje begon te giegeleu en, hein
met de elleboog in «ie zijde stootend, zoide
„neen maar, IJ is er eentje". Toen kwam ze tot
bezinning en liep naar binnen.
„Zoover zijn we dan al vast" meende llarald
„nu komt eerst de directrice aan de beurt. Nu
moet ik eerst haar hart vermurwen; maar hoe?"
De jongedames zaten met de directrice juist
aan de kofiio toen het meisje binnen trad om
Harald aan te dienen met een „De luitenant
van hierover is er. Wat een mooie man. En wat
vriendelyk. En een paar oogen. En hy wil de
juü'rouw spreken'
Er ontstond geweldige onrust onder dejonge-
dames; zij lachten, giegelden en stootten elkaar
aan en wezen op Alice, die hun had verteld, dat
Harald yroegor oen van haar eerste hofmakers
was geweest. Allen wisten al dadelijk, dut zijn
bezoek haar gold en nllen benijdden haar.
„Ik moet C verzoeken, jongedames, het deco
rum te bewaren'', vermaandde de directrice, en
zich tot de dienstbode wendend, vervolgde zij
„Zeg dien mijnheer, dat ik niet begrijpen kan
met welk doel hij hier komt en verzoek hem,
mij dat schriftelijk mee te deelen en zeg hem,
dat ik principieel nooit heerenbezoek ontvang''.
„Dat heb ik hem al gezegd en ik heb hem de
deur voor zijn neus willen dichtgooien, maur hij
heetl er zijn Babel tusschen gestoken on toen..,."
..Schandelijk" viel do directrice uit. „Nu zie
je eens, meisjes, hoe ruw die soldaten zijn. Lach
niet, meisjesvervolgde zij tot de jongedames,
die hun pret over Harold's optreden en over de
boosheid van de directrice niet konden verber
gen „het is een schuude. Waar moet hel heen
als men op klaarlichten dag in zijn eigen huis
niet verzekerd is tegen zoo'n overval. Hy ver
diende, dat ik naar de hoofdwacht telefoneerde
om een pntrouille; maar jammer genoeg heb ik
geen telefoon".
Dit had een goede reden. Een half jaar gele
den had de directrice een barer jongedames
op heeterdaad betrapt toen deze met een luite
nant in de kazerne telefoneerde. Zij had haar
de hoorn uit de hand getrokken en zelf ge
luisterd. Wat ze toen te liooren had gekregen,
tot de ander de persoonsverwisseling aan het
toestel had opgemerkt; neerpmaar! Als ze er
nï>g aan dacht.
Haar eerste gedachte was geweest, het meisje
weg te jagen en de telefoon te houden maar
het meisje betaalde goed en de telefoon kostte
geld. Dus hield zij het ineisje en liet ze de te
lefoon afsnijden. Dat was meteen dubbele winst.
Op de trap boorde inen sporengerinkel en
sa'oelgeklelter. Harald was het wachten moe
geworden en maar vast op verkenning uitgegaan.
De directrice wasten onmacht meer dan nabij.
„Hij zal 't toch niet wagen, boven te komen
vroeg ze doodsbenauwd.
liet dienstmeisje opende de kamerdeur en
kninkte lliirnld, die nl bijna boven aan de trup
was, vriendelyk toe. IJanr kon niets overkomen
uls ze uit huur dienst werd gejaagd, dun ',a
luitenant haar een beleren bezorgen.
„Kom U maar hierheen" zeide ze „hier zijn
al de meisjes bij de kollie".
,,'t Zal mij verwonderen of ik word geïnvi
teerd bij die intieme zitting" dacht Harald en
reeds wilde hij de kamer binnen treden toen
plotseling de deur voor zijn neus werd dichtge-
gegooid en de sleutel tweemaal werd omgedraaid.
„Hè?" was '1 eenige, dat llarald kon uit
brengen.
Hij wist niet, wat te doen. Moest hij onver
richter zake terugkeeren en aan zijn zuster
schrijven: „Je broer, waarop je zoo trolech bei.t,
is voor een toe-deur afgescheept".
't (ieval zou natuurlijk in de heele stad be
kend worden en bij zou dan wat te verduren
hebben van zijn kameraden I
(Wordt vervolgd.)
de
