BLOOKER'S
CACAO.
Meursing machinale fabrieken van gebak, Amersfoort.
Prima NATIRHONING van
CENTRAAL ACCOUNTANTSKANTOOR.
Methorst <fc Van Lutterveld.
DAALDERS
A mersfoortsclae Bioscoop,
LAN GES TRA AT.
Progra m m. a.
Bijciivriend
Stoomwasscherij W. G. BURGER,
Van der Zoo de Jong Van Ophoven.
Feuilleton.
Gedetacheerd.
Kassiers en Commissionairs in Effeeten.
(Commanditaire Vennooten B. OYENS 4 ZONEN te Amsterdam).
MI URHI IZKN 15 (na»sl de Nederl. Hank). «l/EEOON 49.
Voeren effectenorders uit aan Binnen- of Buitenland-
sohe Beurzen.
Deposito. Prolongatie.
Met welke andere CACAO de verbruikers
een proef nemen, de ervaring leert dat zij
allen s.eeds terugkomen op
van Vrijdag 31 Jan. t. en m. Donderdag (i Febr.
amebskoortsch bioscoop-journaal.
Amerikaansehe cavalerie. Naumroi>».™«.
DE AVONTUREN VAN EEN DEUGNIET. Komisch.
DE SCHOONE SPAANSCHE. Drama.
CUNEGONDE HOUDT ZICH ZIEK. Koddig. - Vermakelijk.
GEWETENSWROEGING. Drama.
FRITSJE ALS RECHTER. Uiterst komisch.
o o Prachtvolle Kunstfilm, longto 1000 Meter.
J30 ot.
Prljaien der plaatsen ÏO, S20 oir
Kinderon, en Milttairoii lieneden den rang rail omterofllcler. 10, 15 en 35 et.
behalve Zou- en Feestdagen van 7 tot 11 uur.
-- Doorloopend toegang.
Orediet- vereealging
Correspondentschap te Amersfoort.
nr. H. J. M. ran den BERGH
WILHELMIKA8TRAAT 5.
te Amsterdam.
Zij stelt zich ten doel
het verleenen van Credieten j.iderper-
soonlijko of zakelijke zekerheid of iu-blanco
het incasseeren van handelspapier
het ontvangen van geldon ük déposito
reken i ng-cour an t.
verkrygbaav ARNHEMSCHEWEQ 42.
12 flacons van 1 pond ik f 0.60.
-0.65.
-«.70.
amrrtkaansch* systeem.
Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen.
GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE TRIJZEN.
Goederen worden te Amersfoort 's Woensdags franco gehaald en gebracht.
Ten gerieve der vaste bezoekers van den lsten en don 2don rang Familieboekjes verkrijgbaar.
WnoiiHilugntiddiigH twee uur KINDERVOORSTELLING
met speciaal gekozen Kinderprogramma.
Verandering voorbehouden.
Hoofdkantoor Utrecht.
Llohtagaard 8.
I
Directeuren
Mr. P. G. H. DOP.
J. G. de JONGH.
Bijkantoor Amersfoort.
Wllhelraiaastraat 5.
Directeur
Mr. H.J. M. van den BERGH.
Belast zich met INRICHTEN, CONTROLEEREN, BIJWERKEN en
BIJHOUDEN van ADMINISTRATION, OPMAKEN vau BALANSEN,
UITBRENGEN van RAPPORTEN, en verder alle voorkomende
accountantswerkzaamheden.
J
PROSPECTUS wordt op aanvrage gratis toegezonden.
Westsingel 37. AMERSFOORT. Telefoon «3.
Nemen gelden a deposito tegen onderpand van Effecten, in bewaring te geven
bij de Tweutsche Trust-maatschappij te Amsterdam.
De afdeeling „Broodfabriek" levert prima brood, beschuit en koek tegen zeer billijke prijzen, en geeft bovendien 10 pCt. dividend. Bedragen tot ongeveer f50 per gezin
werden als dividend uitgekeerd.
53.)
Mevrouw Von Eschborn kon zich nauwelijks
goedhouden. In don grond van haar hart was
7.j niet zoo boos als zij zich had gehouden.
Stellig zij was heel boos geweest over Harald's
draaierij en al hetgeen daaruit was voortge
vloeid, maar ten slotte had zij toch gelachen
om zijn ondoordachte en lichtzinnige streek.
Eigenlijk was zij er blij om geweoBt, dat Harald
zich toegang had verschaft tot liet pensionaat.,
want ten gevolge daarvan had Alice het moe
ten verlaten en weer ten gevolge hiervan kreeg
zy nu een schoondochter en werd dus een
wensch vervuld dien zij al zoo lang had ge
koesterd. Maar om de ontknooping wat te be
spoedigen, had zij zich zoo boos gehouden en
dat moeBl ze we wel, want anders had Harald
er een grapje van gemaakt en stellig gezegd
„Och kom, neem 't nu toch niet zoo ernstig
op; nu ja, ik had die oude ziel niet big moe
ten maken met het vooruiteioht, dat Else in
haar instituut zou komen, maar de sop ie toch
de kool niet waard". En dan had hij zich niet
verloofd met Alice.
„Zoo" ging ze voort „dus je trouwt Alioe.
Altijd dan toch als ze je hebben wil, niet waar
Harald Maar in ieder geval bemerk ik uit je
antwoord, datje toch nog niet alle verantwoorde
lijkheidsgevoel hebt verloren. Ik moet je ook
eerlijk zeggen, Harald, dat, als je anders hadt
gehandeld, ik je niet langer als mijn zoon zou
nebben erkend".
„Maar, mama", verdedigde Harald zich nu
toch eindelijk „nu doet U mij toch onrecht.
Ik heb mogelijk wel eens onverstandige dingen
uitgehaald, maar toch nooit iets gemeens ge
daan".
„Dal is zoomaar wie zOo ondoordacht is
als jij, komt, eer hij 't zelf weet, tot veel erger
en daarom te meer is hot de allerhoogste tijd
voor je, dat je een vrouw neemt, die van je
houdt en met liefde en goedheid doch, als 't
noodig is, ook met strengheid je op 't goede
pad weet te houden en ik geloof, dat je daar
voor geen betere vrouw kunt vinden dan Alice".
„Dat heb ik óok ai gedacht" zeide h\j „ik
weet niet hoe 't in 't huwelijk ie, maar ik ge
loof toch wel, dat D gelijk hebt en dat Alice
en ik goed bij elkaar passen".
„Ik ben er echt blij om, dat jij dat óok in
ziet, al heeft het lang geduurd eer je zoo ver
was. Ik zal haar even roepen".
Harald schrok er van en vroeg onthutst;
„Wie wilt U roepen
„Wel, Alice, natuurlijk."
„Is die dan hier
„Waar anders? Vanochtend vroeg is ze bij ons
gekomen om ons alles te vorteilen cn ons om
raad te vragen. Ze wist niet, het arme kind,
waar ze heen moest. Wij hebben haar getroost
en moed ingesproken, zoo goed en zoo kwaad
dat ging, en we hebben haar bij ons gehouden".
„En en hebt U er iets van gezegd, dat wij
ik meen, dat Alice en ik, of liever ik en
Alice U begrijpt me ik meen weet zij,
dat ik haar zal trouwen stotterde hij.
„Maar, Harald, wat denk je dan toch wel van
ons? Zie je ons nu voor zóo onhandig aan?
Geen woord, natuurlijk. Else noch ik hebben
ook maar een toespeling gemaakt. En we wis
ten immers ook heelemaal niet hoe jijzelf daar
over dacht. Alioe heeft er dus niet het flauwste
vermoeden van".
„Gelukkig" zeide hij,
Zijn moeder wilde de kamer verlaten, doch hij
hield haar terug en vroeg
„Moet het nu dadelijk, mama? Morgen ia er
toch weer een dag. Misschien is Alice nog wat
opgewonden en een zóo ernstige zaak dient toch
stellig wel in alle kalmte te worden overdacht
en besproken".
„Hij is toch onverbeterlijk" dacht zijn moeder
„nu nóg, op het allerlaatste oogenblik tracht hij
nog te ontkomenmaar dat zal hem niet ge
lukken" en zij zeide
„Indien men iemand, die men, zij het ook
onwillens, veel leed heeft gedaan, dat leed zoo
spoedig mogelijk wil doen vergeten, moet men
zelfs geon oogenblik aarzelen. Natuurlijk moet
je eerst Alice om vergiifenis tragen en daarna
over het andere spreken. Hoe je dat doet, moet
je maar zelf weten",
„Ja, dat moet ik ook zelf weten" horhaulde
hij werktuiglijk. „Ik zou U nog éen ding willen
vragen, mama. ik bedoel zoo, dat het toch nog
best mogelijk is, dat Alice me niet wil hebben
misschien heeft ze een ander lief en het spreekt
toch vanzelf, dat ik haar geluk niet in den weg
wil staan. De hoofdzaak is toch maar, dat zij
gelukkig wordt. Tkzelf kom pas op de tweede
plaats".
„Maar Harald, Harald, je bont toch onver
beterlijk" zeide zyn moeder. „Al hetgeen je zegt,
dient tocb alleen maar om weer uitstel te krij
gen maar dat gaat niet, jongendaarvoor is
het werkelijk to laat, zooals je trouwens zelf
heel goed weet".
Met opzet vermeed zij, Harald's vragen te
beantwoorden. Zij had volkomen naar naarheid
meegedeeld, dat zij met Alice geen woord had
gewisseld over haar plannen, maar toch had zij
Alice met groote omzichtigheid gepulst; met
opzet had zij Harald's gedrag onnoodig scherp
afgekeurd en toen tot haar groote vreugde be
merkt hoe warm Alice hem verdedigde en in
bescherming nam. Zij twijfelde dan ook geen
oogenblik, dat Harald zou worden afgewezen.
„Maar zou ik toch liever uitt begon j
Harald weer. Maar zijn moeder had de kamer
reeds verlaten en hoorde hem dus niet meer.
'l Moet dan dus nu maar gebeuren" dacht
Harald. „Daar hebben we dus nu bet kritieke
moment. Ik weet het niet recht; het is de
eerste keer van mijn leven, dat ik me ga ver
loven ik zou wel eens willen weten hoe het
anderen le moede iswaaraan het ligt, weel
ik niet, maar ik vind het eigenlijk weinig pret
tig. Kom, misschien wordt het anders als ik
maar eenmaal verloofd ben, maar ik weet eigen
lijk niet wat ik moet zeggen en toch heb ik
al heel wat liefdes verklaringen afgestoken, zelfs
heel buitengewoon veelmaar een, die met een
waschechte verloving moet eindigen toch nog
nooit".
Daar werd de dour geopend en Alice treed
binnen. Toen ze Harald zag, schrok ze en vroeg
ten zeerste verwonderd
„I! hier
„Zooals U ziet. Wist U dat dun niet?"
„Hoe zou ik? Uw moeder verzocht me, even
haar zakdoek le halen, dien ze hier heeft laten
liggen. Ah daar is hij al".
„Zoo'n moeder toch" dacht Harald „neen
voor zóo slim had ik haar toch niet gehouden.
Wat zijn vrouwen toch uitgeslapen als ze willen.
Zoo iets zou ik nu toch nooit hebben kunnen
bedenken",
>J8 4J al lang hier vroeg Alice.
Harald wildo zijn moeder niet in een onaan
genaam parket brengen en Alice evenmin en
deed dus net alsof zijn aanwezigheid slechts
hoogst toevallig was en zeide
„Ik hen pas hier, nog geen tien secunden,
ireule; ik wilde moeder ecu bezoek brengen en
,..,'ianr 'lier le vinden; maar het is mij
eigenlijk wel zoo lief, dal ik eerst IJ alleen tref,
omdat ik U veel heb te zeggen".
(Wordt vervolgd.)
