FONGERS rijwielen toonden zich overal
betrouwbaar, ook op de zwaarste
bergtochten.
n
VETTER Sc Co.,
Veiling
Aannemersmaterialen.
Teg-en de TARIEF WET
Kiezers I
Brengt DINSDAG
uw stem uit op
den VRIJHAAUELAAR.
Ingezonden.
Feuilleton.
De sphinx.
PENSION
LIJNZAADKOEKEN
Soyaboonen-koeken
Vertegenwoordiger A. DEN BEIJER, Langestraat 94, Telef. 68.
WESTSINGEL 87.
Handelscredieten tegen
hypotheekstelling, borg
tocht of andere zeker
heid.
Distill. Wijnen. Likeuren.
Lieve Yrouwe-herkhof, AMERSFOORT.
Het Gerechtshof te Amsterdam heeft Don
derdag in hooger beroep bevestigd het von
nis der Arrondissements-rechtbank te Utrecht
van 2i April, waarbij de boerenarbeider G.
S. en de gebroeders A. en J. van den B.,
allen te Soest, ieder werden veroordeeld tot
g maanden gevangenisstraf wegens het op
25 December j.l. te Baarn deelnemen aan
een vechtpartij, met het gevolg, dat de slager
J. Cozijnse, die toen door messteken aan den
hals werd getroffen, het leven verloor.
Doet gij iets goeds, dat u moeite kost,
dan gaat de moeite voorbij, maar het goede
blijft.
Door plaatsgebrek moet weer velerlei, ook
advertentien, uitgesteld.
Buiten verantwoordelijkheid van de Redactie.
Kopy van Ingezonden stukken, al dan
niet geplaatst, wordt nimmer teruggegeven
De verkiezingeu.
Toen ik dezer dagen de woorden van prof.
Drummond las: «Christus gelijkvormig te wor
den, is het eenige ter wereld, dat waard is,
nagejaagd te worden daarbij is elke men-
schelijke eerzucht dwaasheid en elk lager
streven ijdel. Alleen zij, die dit streven tot
een hoogste verlangen, den vurigsten harts
tocht van hun leven maken, kunnen begin
nen te hopen, dat zij het eens zullen berei
ken", dacht ik onwillekeurig aan de kerkleer
en bracht die in zeker opzicht op éen lijn
met de officieele wetenschap.
Evenals in de geneeskunde menigeen het
slachtoffer wordt van die wetenschap zoo
wordt bij den Godsdienst menigeen het
slachtoffer van de kerkleer. Hij, die niet in
gewijde aarde ligt, is, volgens haar, eeuwig
verdoemd. Doch strookt dit wel met dc liefde
Gods, o.a. zoo mooi neergelegd in de Ge
lijkenis van den verloren zoon.
Degeen die niet volgens de officieele
wetenschap wordt behandeld, maar een andere
behandeling met succes toepast, doet, naar
men meent, aan kwakzalverij. Komt men er
nu niet toe, te twijfelen aan die kerkleer en
aan die wetenschap En wordt niet het
individu opgeofferd aan die organisatie, aan
dit dogma
Voor elke goede organisatie heb ik groot
respect. Aan tuchteloosheid, den mensch aan
geboren, moet paal en perk gesteld worden
de maatschappij is geen ordelooze kinder
kamer, waarin ieder zijn zin doet. Maar
wanneer die organisatie indruischt tegen de
belangen van het individu in 't algemeen,
heeft ze dan wel recht van bestaan en blijkt
het dan niet, dat er fouten aan kleven, die,
als 't eenigszins kan, moeten worden weg
genomen.
Mijns inzieqs is 't onze groote plicht, voort
komende uit naastenliefde, om te trachten
elkaar te helpen. Jezus, de grootste geest,
die ooit geleefd heeft, de Bijbel, het mooiste
boek, dat ooit geschreven werd, deze beide
dienen ons te leiden tot hooger leven. Doen
zij dit niet, dan is dat onze schuld. Wee den
mensch, die geen gehoor geeft aan de stem
van zijn binnenste.
W. F. WAGTHO,
arts.
Amersfoort, 12 Juni 1913.
42.)
„Ik mag u niet in dien waan laten, mevrouw
maar als u wilt, kunt u er zelf over oordeelen",
zeide Emm.a
Op deze schijnbaar opgewekte wijze werd het
gesprek nog eeDigen tijd voortgezet. V6or zij
afscheid nam, zette juffrouw D'Esnol zich nog
even voor de piano en speelde zij haar lieve
lingsmuziek, nagenoeg de eenige, die zij goed
speelde.
Mevrouw De Prévénan luisterde zonder zich
te verroeren.
Het programma werd met zorg door Jacques
in elkaar gezet, die daarbij zooveel mogelijk de
zenuwen der oude dame ontzag. Hij werd daar
bij geholpen door Emma zelf, die zich door een
zeer verklaarbare beschroomdheid niet zóo liet
meesleepen door haar spel als anderB. Nadat zij
enkele nummers, gekozen uit de kortste en
meest melodieuss van Chopin, ten gehoore had
gebracht, vroeg de markiezin „iets van Mozart",
zooals zij om wat kamillen gevraagd zou heb
ben na een te sterk gekruid maai. Geholpen
door Jacques keek de pianiste een stapel mu
ziek door en spoedig vond zij „Noces".
„Heerlijk 1" riep de markiezin Dit. „Dub nu
krijgen we „Mon coeur soupire".
De voorzichtige voogd, bang, dat het jonge-
meisje de muziek al te zeer zou radbraken,
kwam echter als een waar diplomaat tusBchen-
beide
„In mijn qualiteit van kapelmeester, sta ik er
op, eerst te repeteeren".
Kort daarna nam hij afscheid en vertrok hij
in gezelschap van Mozart's muziek en van zijn
A. L. WILLEMSEN, deurwaarder te
Harderwijk, zal Donderdag 19 Juni 1913,
's morgens 11 uur, op het kazerneterrein,
bij het station, te HARDERWIJK, ten
verzoeke van den WelEd. Gestr. heer
mr. J. C. van dhr LIP, te Leiden, als
curator in het faillissement van J. W.
VREESWIJK en J. van dk RIET, aan
nemers aldaar, a contant, publiek ver
koop e n
Een groote partjj in goeden staat
zjjnde aannemersmaterialen, waaronder
een werkkeet, een directiekeet, een zeer
ruime loods, een groot aantal beslagen
steigerdeelen, steigerpalen, planken en
andere houtwareneen groote partij
steigertouwen, Weston takelmachine,
zware ijzeren wals, zuigpomp met slang,
3 kelderwinden, chalons met waterpas
instrument en baken, écair met driepoot,
kalkmachine, kalkbakken, een zeer
groote partij nieuwe le soort Greabuizen,
verblendsteen, kalk, lood en zink, en wat
verder zal worden aangeboden.
Te bezichtigen een uur vóór den ver
koop.
pianiste, aan wie op dringenden toon was ver-
zoch', overmorgen terug te komen.
„Wel, u zult moeten toegeven, dat u nogal
aardig ontvangen is", voegde hij Emma toe,
zoodra zij naast elkaar voortwandelden.
„Zeker", antwoordde zij, „de markiezin heeft
mij behandeld, zooals ik het onder gelijke omstan
digheden haar óok zou doenraaar met Chopin
heeft ze niet veel op, en om u de waarheid te
zeggen, dat maakt me nogal ongerust".
„Ik verzeker u, dat zij genoten heeft", riep
Le Tonturier stralend uit. „Moed en vertrouwen 1
Kom maar bij mij, dan zullen we samen „Les
Noces" eens doorspelen".
Na haar in den omnibus naar Vaugirard te
hebben afgeleverd, keerde Jacques huiswaarts,
tevreden over zijn dag en zich reeds bij voor
baat verheugend op de repetitie.
Toen het tweede bezoek van Emma aan me
vrouw De Prévénan achter den rug was, haastte
Jacques zich om eens te gaan hooren hoe zij
had voldaan. Ditmaal verdween de verstandige
gezelschapjuffrouw reeds, zoodra zij hem hoorde
aandienen.
De markiezin wachtte niet tot bij haar de
vraag, die op zijn lippen brandde, had gedaan.
„Mijn vriend", zeide zij. Je zult ontevreden
over me zijn ik vind die kleine d'Esnol weinig
sympathiek. Wat echter meer waard is want
men is niet verplicht, sympathiek te zijn
is, dat zij iets zeer gedistingeerds over zich heeft
en dat geen enkele booze gedachte bij iemand
opkomt, indien men haar slechts even aankijkt".
„Ik ben niet ontevreden" antwoordde Jacques
„want het tweede deel van het oordeel, vooral
van iemand als u, is van meer beteekenis dan
het eerste; maar toch zou ik wel willen weten,
wat u op haar tegen hebt".
„Ik heb niet gezegd, dat ik iets op haar tegen
heb, maar wij vrouwen zijn nu eenmaal nieuws
gierig van aard en houden er niet van, dat
deuren voor ons gesloten blijven. Nu kan men
nooit vermoeden, wat er zich achter het kalme
gevraagd van 31 Juli tot 13 Augustus voor
4 of 5 personen. Vereischt 3 slaapkamers en
1 zitkamer met varanda.
Brieven met nauwkeurige opgave van con
ditiën onder letters A. P. aan het Centraal
Advertie-bureau Max R. N U N E S, te
Amsterdam.
Credlet- vereeniging
Correspondentschap te Amersfoort.
mr. H. J. M. van den BERGH
WILHELMINASTRAAT 5.
te Amsterdam.
Zij stelt zich ten doel
het verleenen van Credieton onder per
soonlijke of zakelijke zekerheid of in-blanco
het incasseeren van handelspapier
het ontvangen van gelden déposito
rekening-courant.
blanke voorhoofd van je pupil afspeelt. En daar
men ziet, dat sr zich wel iets afspeelt, prikkelt
me dat".
„Ik ben het op dit punt niet met u eens. Men
is maar al te spoedig geneigd, te denken, dat
er iets gebeurt in een woning, waar door den
deurwaarder beslag is gelegd op de meubels
waar het vuur is uitgedoofd door gebrek aan
brandstof en waar slechts de eenzaamheid
heerscht. In zoo'n geval is 't het instinct, dat
een mensch er toe brengt, de deur te sluiten en
in stilte te lijden, teu minste wanneer men nog
eergevoel heeft. Zoo is het ook bij juffrouw
D' Esnol".
„Ik spreek het niet tegen, maar dan beklaag
ik je, dat je je krachten inspant voor dat arme
slachtoffer, drt je waarschijnlijk nooit waar voor
jo geld zal geven".
„En al ,is dat nu zoo" vroeg bij, „éen ding
stelt me echter gerust; zij heeft mij vooruit ver
klaard, dat zij een ondankbaar schepsel is. Jam
mer genoeg kon zij echter niet verklaren, dat
zij ook geen behoefte aan voedsel had. En juist
daarom heb ik haar bij u gebracht".
„Daar heb je goed aan gedaan, mijn vriend.
Ik ben wel niet zoo bijzonder rijk, maar als ze
mij eens per week op haar muziek wil onthalen,
zal ik baar daarvoor tien franc betalen. Dat is
toch altijd beter dan niets. We zouden boven
dien kunnen probeeren, haar een beter betalend
auditorium te bezorgen".
„Ik dank u uit haar naam, mevrouw. Een
aanbeveling van iemand als u is in zoo'n geval
heel wat meer waard dan tien franc".
Den volgenden dag moest Emma de markie
zin voorspelen. De beurt was aan „Mon coeur
soupire". Ondanks de repetities zou Mozart
echter alles behalve ingenomen zijn geweest
met de wjjze, waarrop zjjn muziek ten gehoore
werd gebracht.
Mevrouw De Prévénan sloot de oogen, als
iemand, die lijdt; daarna opende zij ze weer
WESSANEN LAAN.
WORMERVEE R.
Opgericht 1765.
Koninklijke Fabrieken.
Voedert uw vee met de znivere murwe
merk de „Ster" en W. L., en
merk W. L.
uitmuntende door hoog eiwit- en vetgehalte
en voedingswaarde.
KERE-DIPLOMA Parijs 1900.
NEGEN GODDEN MEDAILLES
om Jacques aan te kijken; deze zuchtte. Geluk
kig kon hot jongemeisje niet hei gelaat van
haar twee toehoorders zien toen Jacques ter
sluiks de hand ophield om het eerste honorarium
voor zijn pupil te ontvangen, en nog gelukki
ger was het, dat zij niet zag, dat dit een stuk
van tien franc was, want toen Jacques het even
later het jongemeisje, dat hij naar den omnibus
bracht, in de hand liet glijden, was het aange
groeid tot een 'ouis.
Het arme kind sloot de oogen van verbazing
en tevens van blijdschap.
„Houd moed" voegde Jacques haar toe, „en
u zult zieD, dal u nog rijk wordt. De markiezin
verwacht u eens per week".
„Zij betaalt mij veel te veel" zei Emma.
Zonder een woord te zeggen, liepen zij een
eind naast elkaar voort; toen bleef Emma plot
seling staan en haar metgezel scherp aankijkend,
vroeg zij
„Mijnheer Le Tonturier, het is toch wel de
oude dame, die mij dat betaalt 7"
Jacques begon hardop te lachen, al klonk
die lach niet heel natuurlijk.
„Dacht u soms, dat ik net deed Kom
Herinnert ge u nog ons gesprek in den bazaar
te Kaïro Toen waren onze kapitalen ongeveer
even groot. Maar nu wat anders nu het goud
u toestroomt, wordt het tijd, dat u gaai ver
huizen".
„Werkelijk?" riep zij met kinderlijke blijd
schap uit. „Zoudt u denken, dat dat kan
„Morgen aan den dag hoop ik. dat we een
ander pension gevonden hebben, Jat even res
pectabel is als uw tegenwoordige, maar dat het
iets minder ver heeft gebracht in het afschudden
van alle aardeche geneugten. Daar kunt u van
op aan".
Zij greep de hand van Jacques en drukte die
met onverwachte kracht.
„Tot morgen, model-egoïst".
„Tot morgen, monster van ondankbaarheid".
(Wordt vervolgd.)
