Meursing machinale fabrieken van gebak, Amersfoort.
Bioscoop „De Arend'
FONGERS-rij wielen hebben een goed passende ketting, die zuiver loopt en
3VCocLe-DVEa.g-a.zijn
„3DE V]l.IvXT'%
opRLmiiCi I
Lappen en Restanten,
LAURENS J. LU1TCX.
G. G. HM lilfBlmt 33
Schoolboeken en Schoolbehoeften
METHORST «fe VAN LÜTTERVELD.
Wereldstad-programma No. 34
De kinderhandel.
Feuilleton.
Miss Sauerkraut.
geroischloos, bijna zonder wrijving, de drijfkracht op het achterwiel overbrengt.
Yertegemroordiger A. DEN HEIJER, Langestraat 94, Telefoon i
Orodiet- verseaiging
Correspondentschap te Amersfoort.
mr. H. J. M. tbb den BERGE
WILHELMINA8TRAAT 5.
te Amsterdam.
Zij stelt zich ten doel
het verleenen van Credieten onder per
soonlijke of zakelijke zekerheid of in-blanco
het incasseeren van handelspapier
het ontvangen van gelden ét déposito
rekening-courant
CZERNY
ZALF.
CZERNY
PILLEN.
CZERNY
FLIKJES.
Hardlijvigheid, verstopping.
Huidaandoeningen, brand- en snijwonden, zwakte bloedarmoede,
schrale plekken, pnnctnren na het scheren. bleekzucht.
Zeer versterkend en heilzaam voor de huid. Het bloedvormend en versterkend middel Zekere werking en absoluut onschadelijk.
Per pot fü.60. bij uitstek. Per doos f0.60. Per doos f0.65.
Verkrijgbaar bij alle soliede drogisten, o.a. bij A. van de WEG, Langestraat 23, Telefoon 217, Am ersfoor t, en fr. na
postwissel bij Maatschappij CZERNY, te Rotterdam.
LANGESTRAAT 49, TELEFOON 190. Q
Borduursels, Kanten, Galons, Kantstof 0
en Zijden stoffen.
Voorhanden in den Boekhandel
of binnen 2 dagen leverbaar, de
ten dienste van Gymnasium, Hooge Burgerschool,
Handelsschool en Lager onderwijs.
De boeken worden gratis gekaft en van etiqnetten voorzien.
Kassiers en Commissionairs in Effecten.
(Commanditaire Yennootea H. OYENS 4 ZONEN te Amsterdam).
HUURHUIZEN 15 (naast de Nederl. Bank). TELEFOON 49.
Verzilveren coupons tegen voordeeligen koers en ver
huren loketten in hunne Safe-inrichting. s
IW
annex Café-Restaurant.
van Vrijdag 11 tot en met Donderdag 17 Juli 1913.
1. ALLIGATORS, documentair, prachtvolle natuuropname.
2. ZIZI EN HET DIPLOMATISCH INCIDENT, komisch.
3. ROBINET TROUWT MET SPOED, komisch.
4. Het gestolen medalHon, boeiende comedie.
5. HET EERSTE DUEL VAN POLIDOR, komisch.
6. EEN DAS NAAR DE MODE, hoogst komisch.
Spannend en boeiend drama in 2 afdeelingen en 12 tafereelen.
1. De twee weezen. I 5. Op h. kantoor v. Croixmort. 9. De ontvluchting van Toto.
2. Slechte plichtsvervulling. 6. Het plaatsingsbureau. 10. Langs een telegraafdraad.
3. Luitenant André. 7. De ontmaskerde schurk. 11. De arrestatie v. Croixmort.
4. De verdwijning van Toto. 8. De kinderhandel. 12. Eind goed, al goed.
De afdeeling „Broodfabriek" levert prima brood, beschuit en koek tegen zeer billijke prijzen, en geeft bovendien 10 pCt. dividend. Bedragen tot ongeveer f50 per gezin
werden als dividend uitgekeerd.
2-)
Een kleine, slanke gestalte wipte vlug de
commandobrug op, zouder vrees voor het spat
ten en de dreigende zeeën. De opstaande kraag
van de oliejas en de diep op het voorhoofd ge-
drukte zuidwester verborgen het gelaat van
den jongen matroos.
„GoeieD avoDd, papa Hansen 1"
De kapitein keek om. „Alle drommels, u,
freule Von Wersten?"
„Och laat n me als 't u blieft toch een beetje
hier boven blijven. Ja, papa Hansen 7 Ik zal n
ook werkelijk niet storen en heel stil op den
hoek staan".
Loe von Wersten schoof den znidwester met
een moedwillige beweging terug. Vruolijke on
deugende bruine oogen keken den gestrenge
smeekend aan.
„Ja, nu u hier toch eenmaal bent I" Hij be
schouwde haar lachend.
„Waar hebt u die uitrusting vandaan
„Van den derden".
„Pas maar op! U brengt al myn mannetjes
het hoofd op hol 1"
„Och onzin!" Loe wierp het mooie kopje in
den nek.
„Das mag ik hier blijven, papa Hansen?"
„Wat mij betreft, goed! Maar houd u goed
vast aan het touwanders gaat u nog over
boord met de eerstvolgende zee I"
„Puhkwam Loe en keek in de schemerige
verte. Na een pooeje vervolgde zij, geheel onder
den indruk van het grootscbe natuurtafereel
„Wat ziet er dat prachtig nit".
Hemel en zee éen somber loodgrijszoover
het oog kon zien, woedende, schuimende golven.
De zee begeleidde met bruischen en hailen het
geweldige lied van den storm. Als een stukje
speelgoed werd de „Wolga" heen en weer gewor
pen en legde zich op zij, als wilde zy wijken
voor de groote zee, die als een brullend roof
dier op haar stortte en dreigende klauwen van
wit scbnim naar baar schoorsteenen en masten
uitstrekte.
Loe greep Daar het touw, om op de glibberige
planken staande te blijven en juichte daarbij
als een kind.
„Heerlijk, heerlijk!"
Kapitein Hansen lachte half boos.
„U vindt alles aardig; maar wij verliezen er
een heelen dag door. We hadden al laDg te Phi
ladelphia moeten zijn
„Het doet er niet toeIk zou wel altijd op
zee willen zijn".
„Zoo, zool En altijd nog geen spoor van
zeeziekte
„Wel neen!"
„En dat op uw eerste reis?"
„Ph! Wij pruisen rij een kranig rasl" Weer
wierp Loe trotsch het hoofd in den Dek.
De oude kapitein zag haar lachend van ter
zijde aan en dacht er over na, hoe het dit kra
nige diDg wel zou gaan in het Yankeeland.
Hy had zooveel passagiers overgevaren naar
New-York, Philadelphia, Baltimore en Galve
ston landverhuizers en pleizierreizigers. koop
lieden en avonturiers. Hij had gehooid van
onverwacht geluk, dat deze of gene van zyn
passagiers hid gehadmaar toch oneindig meer
van armoede en ellende en teleurgestelde ver
wachtingen.
Landverhuizers en nitgestootenen van alle
landen van Europa waren over zijn planken
gegaan, en ais het standbeeld der Vryheid zich
reusachtig nit den nevel verhief, in de verte de
groote stad opdook met haar hemelhooge gebou
wen van steen en ijzer en de zwarte wolk van
rook en damp er boveD, dan had het den ouden
kapitein geschenen, alsof bij een reusachtigen
moloch menschenoffers toevoerde; altyd meer,
duizenden en duizenden. En de arme kleine
menschen werden verslonden door deD steenen
reus en de grijze wolk van rook en damp, en
de „Wolga" voer weer huiswaarts om nieuwe
offers te halen.
Hij kende het leven, de oude kapitein. Hij
was geen salonman en zijn boot was geen salon
boot; zijn schip was een landverhuizersschip en
een stuk loven in al zijn onverbiddelijkheid,
wreedheid en belachlijkheid speelde er zich op af.
Hij kende de geschiedenis van bijna al zijn
passagiers. Hij Ibb die nit de papieren en meer
nog uit de gezichten der menschen als zij aan
boord kwamen. Hy wist de stompe, verhongerde
gezichten der Russische boeren, die niets te
verliezen, weinig te hopen hadden, wel te
onderscheiden van de trieste trekken van den
Galicischen handelsman, die eeuwig klagend een
dikke beurs bij zich had en te Baltimore door
zijn vrienden werd afgewacht. Daar was een
goed veld voor hem, hadden ze hem geschreven
en daar zou hij grof geld verdienen.
Hij kende de afgetobde Duitsche vrouw, die
betere dagen gekend had en schuw terugdeinede
voor het gepeupel van het tusschendek; hy
keDde de breedgeschouderde, blonde mannen,
met het uitdagende voorhoofd en den verbeten
blik, die eigenlyk slechts door overreding van
landverhuizersagenten, of na een geschil met
werkgever of politie hier waren gekomen.
Men zag hen den oud-soldaat nog aan, en
hnn spieren zouden den Yankees welkom zijn.
Gelukkig werd hun aantal van jaar tot jaar
kleiner op zijn schip.
Hij wist den brutalen avonturier in zijn kleu
rige modekleeding te onderscheiden van den
verloren zoon met zijn armelijk elegante kleeding
en zijn bedelaarstrots.
En zijn butpaesagi6rs waren óok niet veel
anders dan de tnsschendekslni. Daar stond de
heer Rosenberg, uit Philadelphia, aan de reeling
vriendschappelijk te praten met vader Olczinsky,
uit Warschau. Binnen een half jaar zou Olc
zinsky een huis te Philadelphia bezitteD en
misschien in zijn familie getrouwd zyn. Wat
deed het er toe, dat hij nog den kaftan droeg
en tusschendek-pasaagier was? Hy, Rosenberg,
waB den eersten keer immers óok in het tus
schendek overgestoken, en andere geloofsge-
nooten hadden even vriendelijk met hem ge
sproken. Zijn volk was elkander trouw, overal
op de wereld.
Mijnheer Schmitz, nit Keulen, die een melk
inrichting had, zou nooit praten met den pach
ter Braun, uit Brühl, die tusschendeks reisde,
en de stille, ternggetrokken heer uit hut zeven
zou weer een gesprek met mijnheer Schmitz
hebben vermedeD. Hij wilde een studiereis door
de Vereenigde Staten maken, had hij den ka
pitein verteld. Maar toen hij zich onlaDgs on
bespied waadre op het bootsdek, toen had zyn
Bmnlle hand zich om de reeling geklemd in een
zenuwachtige beweging en de anders zoo koude
oogen hadden in de verte gestaard, waar nH
Bpoedig het eerste Amerikaansche vuurschip
moest opduiken, en angst en alschuw hadden
er in die oogen gelegen.
En de vrouwen zij waren stiller en terug
houdender op deze schepen dan op de salon
booten. Er waren zeker ook liefdesgeschiedenis
sen aan boord; maar flirt en klein liaisons
teerden niet zoo welig als onder de tropische
zon, bij feesten en sentimenteele muziekde
angst voor de toekomst lag als een zwaren druk
op de landverhuizers.
Slechts éen aan boord was zorgeloos verge
noegd, en dat was Loe von Wersten.
(Wordt vsrvolgd.)
