BLOOKERS
CACAO.
STALHOUDERIJ
Meursing machinale fabrieken van gebak, Amersfoort.
Extra aanbieding.
CENTRAAL ACCOUNTANTSKANTOOR.
Bioscoop „De Arend
DAALDERS
METHORST VAN LUTTERVELD.
P. A. van der ZWAAN
voorheen C. SCHIMMEL.
TTtrec]ntscTiestra.a.t 23.
Telefoon 64.
Amersfoort.
SCHOK Co.
s
Wereldstad-programma x». 36
4 Irma, of de gevaarlijke vlucht.
Feuilleton.
Miss Sauerkraut.
b» eventueel gebrek aan bergplaats, of voor ben die niet in de gelegenheid
zjjn om tegen z.g. zomerprijzeu op te doen, geven wij, naar gelang de grootte der
order, belangrijke reductie op de winterprjjzen van alle soorten brandstoffen.
Gaarne zien wij uw aanvraag om prjjsopgave tegemoet, met vermelding
hoeveel er in 't geheel en hoeveel bij gedeelte mocht noodig zjjn, terwjjl nadere
toelichting gaarne wordt verstrekt.
Hoogachtend,
Firma G. TAKKEN'S BRANDSTOFFENHANDEL,
G. TAKKEN Jr.
Steenlx.olenparb: „Wimelmlna"
Soesterweg, Telefoon 173, AMERSFOORT.
Werkelijk zuinig in het gebruik
is alléén
Hoofdkantoor Utrecht.
Liohtegaard 8.
Directeuren
Mr. P. G. H. DOP.
J. G. DE JONGH.
Bijkantoor Amersfoort.
Wilhelmm astraat 5.
Kassiers en Commissionairs in Effecten.
(Comiuaiiditaire YennooteH H. OYENS ZONEN te Amsterdam).
MUUEHUIZEN 15 (naast de Nederl. Bank). TELEFOON 49.
Openen CHEQUE- en GIRO-REKENING, zoowel voor
bandelaren als particulieren. s
Korte Bergstraat 10,
bericht de ontvangst der
NIEUWE ENGELSCHE STOFFEN,
MANTELCOSTUUMS en HEERENKLEEDING.
annex Café-Restaurant.
H
0
91
O
99
Directeur
Mr. H. J. M. van den BERGH.
Belast zich met INRICHTEN, CONTROLEEREN, BIJWERKEN en
BIJHOUDEN van ADMINISTRATIËN, OPMAKEN van BALANSEN,
UITBRENGEN van RAPPORTEN, en verder alle voorkomende
accountants-werkzaamheden.
I
van Vrijdag 25 tot en met Donderdag 31 Juli 1913.
i. STUDENTENSTREKEN, komische comedie, gespeeld door de bekende artisteri
der Vitagraphe Company.
DE VROUW VAN DEN ANARCHIST.
Spannend en boeiend drama uit het Hofleven.
3. LEGPOEDER, OF KIPPENKUUR, komische scène door den bekenden komiek der
Cines-Maatschappij Kri-kri.
Groot succes-drama in 2 afdeelingen en 10 tafereelcu.
1. Op het bureau van een I 4. De ontvoering. I 8. Het touw doorgesneden.
Variété-gezelschap. 5. Het scheepsjournaal. I 9. Toch gered.
2. De koorddanser. 1 6. Gevonden! I 10. Heldenmoed beloond.
3. In de zeemansherberg. I 7. De gevaarlijke vlucht. I
De afdeeling „Broodfabriek" levert prima brood, beschuit en koek tegen zeer billijke prijzen, en geeft bovendien 10 pCt. dividend. Bedragen tot ongeveer f50 per gezin
werden als dividend uitgekeerd.
8.)
„Zjj komt niet van boord" zeide de man van
de landverhuizers-commissie bealiit en schudde
het hoofd. Toen zag bij ongeduldig om. „De
volgende" riep bij acherp.
De teruggetrokken heer uit hut zeven trad
aan de tafel.
„Wat is er met joffrouw Albrecht vroeg Loe
aan een voorbijganger.
„Zij willen haar niet laten landen, omdat
haar bruidegom nog niet hier is. Hij moet hier
komen en het huwelijk moet nog aan boord
worden gesloten, anders mag zij niet landeD, en
de „Wolga" moet haar dan maar weer mee naar
huis nemen. Zij is radeloos!"
„Geen wonder. Dat ziet toch ieder, dat juf
frouw Albrecht een fatsoenlijk meisje is; waar
om willen zij haar niet laten landen".
„Wie weet, wat die vermoeden I Ze zijn in
den laatiten tijd ontzettend scherp op den han
del in meisjes".
„En de vriendinnen van de Denen en het
zoogenaamde bruidspaar?"
„C, die wachten op den dominee en laten zich
dan trouwen. Anders komen zij Amerika niet
in. De d°rde officier is al met de auto weg om
er een te halen. Juffrouw Manske en de kleine
blonde hofmeeater worden 6ok getrouwd. Zij is
een Amerikaansch burgeres en hij moet beloofd
hebben, baar te trouwen. Grappig hè,? Zij kun
nen zich later immers weer laten scheiden. Ik
moet nu naar beneden om mijn papieren te
halen
Lachend schoof de heer door het gedrang
verder. Loe lachte luid. Het scheeu haar eens
klaps zoo komischeen dominee, die met een
auto werd gehaald, de harmonische huwelijken
die moesten worden gesloten, en de zedemeesters-
gezichten van de ambtenaren.
De teruggetrokken heer uit hut zeven was
nog altyd niet klaar.
„Weseow heet u?" vroeg de beambte in ge
broken Duitsch. „Hier staal Von Wessow 1"
Een vluchtige blos vloog over het gelaat van
den jongen man.
„Ik ben voornemens, mij op mijn reis door de
Vereenigde Staten eenvoudig Wessow te noe
men".
„Zoo? hm! Hoeveel geld hebt n
„Ik ben in bezit van de vereischte middelen".
De ambtenaar mompelde wat voor zich heen,
dat als „kletspraatjes" klonk.
,Laut ais 't u blieft eens zien 1"
In de grijze oogeu van den heer Von Wessow
begon het te flikkeren.
„Ia dat voorschrift?"
„Zeker, sir 1" Dit klonk zeer scherp.
Een Noor, met een nek als een stier, trad
naar voren, een echte Hunnengestalte. De com
missie beschouwde hem met welgevallen.
„U is echeepssmid
„Yes, sir I"
„Afgemonsterd van de „Trolhetta?"
Dat klonk wat sceptisch.
„Yes, 6ir 1"
„Well allright I De. volgende".
Éindelijk kwam de beurt aan mijnheer Schmitz,
die welgemoed voor de tafel trad. Zijn vrouw
zat in den hoek van de sofa, zwak en verma-
ge-d van de doorgestane zeeziekte, en volgde
hem met angstige blikken.
„Ei hefl aflrottie e farm" (ik heb al een boer
derij) zei hjj trotach in zijn nieuwgeleerd woor-
denboek-Engelsch, en breidde zijn contract voor
den ambtenaar uit.
Deze glimlachte.
„Spreek liever Duitsch. mister Schmitz, dat
kunnen wij beter verstaan".
Toen zag hij het contract in en schudde het
hoofd.
„Nonsense", bromde hij en schoof het de
andere beambten toe. Die schudden 6ok de
hoofden.
Mijnheer Schmitz' gezicht erg werd lang.
„Hoeveel hebt u betaald
„Tweeduizend dollar".
De ambtenaar wendde zich tot den officier
van administratie.
„Waar is die mister Steinberg vroeg eeu
der ambtenaren.
De officier van administratie verdween.
„Om Godswil, heeft hij je gefopt krijschte
mevrouw Schmitz uit haar hoekje.
„Is 't niet in orde, het contract?" vroeg
Schmitz bijna stamelend.
„Swindel 1" zei de beambte. „Ik begin te ge-
looven, mister Schmitz, dat u is bedrogen".
„Wat Op het breade, goedmoedige gezicht
verscheen een uitdrukking van ontzetting.
„Santpmarante" klonk het uit den hoek van
de Bofa.
Opgewonden en buiten adem kwam de offi
cier van administratie na een poos terug.
„Steinburg is nergens te vinden zijn hut is
leeg
Een dof gemompel steeg op. De ambtenaren
keken elkander aan en knikten. Zij hadder. het
wel gedacht.
„Ja, maar wat moet ik nu doen jammerde
mijnheer Schmitz. „Het is de helft van al mijn
geld".
De ambtenaar trok de schouders op.
«Telefoneert u naar het hoofd-bureau van
politie".
Schmitz staarde hem wezenloos aan.
„Kom, schiet wat op" riep de ambtenaar on
geduldig en keek op zijn horloge. „De vol
gende".
De Denen traden vooruit en drongen den
heer Schmitz opzij.
Zijn arme vrouw was in wanhopig schreien
uitgebarsten. Vergeefs trachtten een paar mede-
lijdenden haar te troosten.
Toen werd de algeraeene aandacht «fgeleid
door het binnenkomen van den derdo officier
inet den dominee.
De omstanders maakten plaats en de domi
nee haalde een zwart boek uit de zwarte reis-
tasch, die hij had meegebracht. Toen begon hij
zeer zakelijk en naar het motto „Tijd is geld"
het huwelijksformulier voor te lezen.
De ambtenaren fungeerden als getuigen.
Het eene paar na het andere trad naar voren.
In weinige minuten waren de Denen en hun
vriendinnen, de kleine hofmeester en juffrouw
Manske als echtgenooten voor het leven ver
bonden.
Loe aanschouwde vol ontzetting dit tooneel.
Zóo eenvoudig was dus 't trouwen in Amerika.
De predikant waa juist bezig, zijn geld op te
8tiijken, de ambtenaren namen hun getuigen-
geld in ontvangst, toen een luide kreot van
vreugde weerklonk.
Juffrouw Albrecht was eensklaps opgestaan
en drong door de omstanders naar de deur, waar
zooeven een joDg geestelijke was verschenen.
„Theodor 1"
De gevoelens waren van weerszijden echt.
Dat loonde de begroeting. Alle omstanders ge
voelden zich als verlucht. Ieder bad het arme
meisje beklaagd, dat de wanhoop nabij was
geweest.
Nu werd alles opgehelderd. De bruidegom
was door eeD kleinen spoorroof onderweg opge
houden. Twee boeven met groote revolvers had
den den trein aangehouden, en er was geruime
tijd noodig geweest eer zij allo tweehonderd
passagiers hadden doorzocht en beroofd van al
hetgeen zij aan waarde b|j zich hadden.
(Wordt vervolgd.)
