Meursmg machinale fabrieken van gebak, Amersfoort.
CENTRAAL ACCOUNTANTSKANTOOR.
W. €LA˧,
Makreel, EnpMe Bokking, wsclie en gebakken ml
Bioscoop „De Arend"
L. 1 AM DEM BERG,
AMERSFOORT.
TTieuwe Zoutevisch
Stoomwasscherij W. G. BURGER,
METHORST VAN LUTTERVELD.
Wereldstad-programma No. .39
XDe Prima-donna3
Feuilleton.
Miss Sauerkraut.
ICILMA preparaten
zijn alleen samengesteld met de bronzouten der Jcilma bron, Algiers. Icilma droge sham
poo. ontvet de hoofdhuid, maakt het haar stofvrij en glanzend zonder water, door slechts
met ten weinig poeder het haar te bestrooien en daarna uit te borstelen. Icilma cream, de
eenige natuurlijke gezichti-crêne der wereld, vrij van vet. Eischt van uw winkelier uit
drukkelijk ICILMA en laa* geen waardelooze, veelal schadelijke chemicaliën, verpakt in
pakjes of zakjes, opdringen.
Icilma (natte en droge shampoo) 15 ets. per pakje. Icilma cream fo.75 en f 1 per pot.
Importeurs Van HENGEL Co. te Amsterdam. Verkrijgbaar te Amersfoort bij A.
van de WEG, Langestr. 37 P. de ZWART, Langestr. 94; en J. BEZAAN, Langestr. 71.
Hoofdkantoor Utrecht.
Zitohtegaard 8.
Directeuren
Mr. P. G. H. DOP.
J. G. DE JONGH.
Bijkantoor Amersfoort.
Wnhalmiaostraat 6.
Directeur
Mr. H. J. M. van DEN BERGH.
Belast zich met INRICHTEN, CONTROLEEREN, BIJWERKEN en
BIJHOUDEN van ADMINISTRATION, OPMAKEN van BALANSEN.
UITBEENGEN Tan RAPPORTEN, en Terder alle Toorkomende
accountants-werkzaam heden.
I
schok: Co.
K.orto Bergstraat 10,
bericht de ontvangst der
NIEUWE ENGELSCHE STOFFEN,
MANTELCOSTUUMS en HEEBENKLEEDING.
HOOFDAGENT
HAVIK 15,
langestraat II, over den toren. Telefoon 124.
vanal 10 oent per pond.
PROMPTE EN NETTE BEDIENING.
ZEIST. teiSSr—-
AWKKTKAANSCH SYSTEEM.
Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen.
GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE PRIJZEN.
Goederen worden te Amersfoort 's Woensdags franco gehaald en gebracht.
PROSPECTUS wordt op aanvrage gratis toegezonden.
Kassiers en Commissionairs in Effeeten.
(Commanditaire Yennootea H. OÏENS ZONEN te Amsterdam).
MUURHUIZEN 15 (naast de Nederl. Bank). TELEFOON 49.
Verzilveren coupons tegen voordeeligen koers en ver
huren loketten in hunne Safe-inrichting. s
annex Café-Restaurant.
Zaterdag 16 en Zondag 17 Augustus 1913.
AANVANG ZATERDAGS 2, 7 en 8% UUR.
ZONDAGS 3, 5, 7 «n 83/< UUR.
1. DE OPVOEDING VAN BOUT DE ZAN, komisch. Gaumont-film.
2. 't WAS MAAR EEN DROOM, komisch, film Lux.
3. De verloren zoon, dramatische comédie
gen. Vitagraphe-film.
4. POLIDOR IN NOOD, komisch, film Pasquali.
in 2 afdeelin-
groot boeiend en spannend drama in 2 afdeelingen. Cines-film.
De afdeeling „Broodfabriek" levert prima brood, beschuit en koek tegen zeer billijke prijzen, en geeft bovendien 10 pCt. dividend. Bedragen tot ongeveer f50 per geLn
werden als dividend .uitgekeerd.
IT.)
Rillend van konde en elBap gaf Loe den dok
ter de hand.
„Weet u, voegde sy er by, Amerika imponeert
me volstrekt niet".
Toen geeuwde ze flink en verdween in haar
hut.
De „Wolga" oad een prachtige reis door de
zonnige golf van Mexico en was dicht langs de
ruischende palmen van Florida's kust gestoomd
door warme, donkerblauwe, tropische wateren.
Het was Loe als een droom geweest, dit
zachte glijden door de spiegelgladde zee, die
bij zonsop- en ondergang in de heerlijkste kleu
ren praeht straalde.
Voor de eerste maal gevoelde zij de betoove-
ring der tropen, de trage, zoete verslapping na
zoele zomerdagen, de eigenaardige zenuwspan
ning in lauwe maannachten.
Het was leeg en rustig geworden aan boord,
Het meerendeel der landverhuizers was te Phi
ladelphia gebleven. Slechts weinigen, de beste
elementen, reisden mee naar Galveston. Er was
dan ook groote schoonmaak gehouden. De be
nauwde menschenlncht was uit het schip ver
dwenen.
Loe voelde zich in die laatste dagen als een
prinses. Het geheele bootsdek behoorde haar al
leen. Lui lag zy onder het groote zonnezeil en
liet zicL door den dokter voorlezen, 's Avonds
kwam men met papa Hansen en oom Dircksen
om een bowl in den maneschijn. Zoo'n leventje
beviel haar. Urenlang keek zy uit over de verre,
blauwe zee en droomde, zooals men slechte in
het Zuiden droomt, van toekomstige wonderen
en geluk en liefde. Het was, als bedwelmden
haar de zachte lucht, de dansende zonnestralen,
als werden er wenBchen in haar gewekt, die zij
in het Noorden nooit had gekend.
Papa Hansen bleef veel langer op dan anders
zijn gewoonte was en lniBterde gednldig, als de
dokter voorlasmoderne romans, met onde
romantiek en rococo.
Nu was de droom ten einde. De „Wolga"
lag aan de kade te Galveston. Een doffe, druk
kende broeikaswarmte, veel erger dan de steken
de hitte van Philadelphia, maakte het verblijf
aan boord bijna ondraaglijk. DnizendeD mus
kieten gonsden in alle ruimten, die niet door
gordijnen en netten beschut waren. Alle moge
lijke geuren van katoenbalen en andere farm
producten Btroomden uit de opslagloodsen.
Loe was eindelijk bly, toen alle douane-
maliteiten waren doorgemaakt en zij naast den
dokter in een groote nnderwetsche glazen koets
zat, die hen naar het Royal-hotel moest bren
gen. De dokter wilde ook na nog haar ridder
zyn.
„Ongelooflijke hitte I" bromde hij, zich koelte
toewaaiend met de palmbladen, die in de koets
lagen.
„Afschnwelyk 1" knikte Loe. „Maar Galveston
maakt toch een beteren indruk op me dan
Philadelphia. Zoo'n vriendelijk stadje en vooral
niet dat vreeselijke haaeten en jachten".
„Neen," zei de dokter lachend, „bet tempo
van deze droschke is zelfs hoogst gemoedelijk".
De stad vertoonde de vreemde mengeling
van Zuidelijken smaak en Noordschen handels
geest. Nuchtere practieche winkels in de hoofd
straten, maar de zy wegen overdekt tegen de
zon. En onder deze zonnedaken speelden zich
eveD afwisselende als opmerkenswaardige straat-
tafereelen af.
Blanken zaten in schommelstoelen voor de
deuren. Daarnaast stond de hooge voetbank van
een zwarten schoenpoetser, naast wien kooplu-
met Mexicaanrche vruchten en curiositeiten-
handelaars. Chineesche gaar! eukens, wier deur
uitnoodigend open stond, met het opschrift
„Chop sucy", een geliefkoosd Chineesch gerecht.
Dames in zeer dunne, witte toiletten deden hun
inkoopen in de warenhuizende meesten met
gekleurde parasols en zonder hoed. Allen had
den den witten albasten gelaatskleur, die te
Philadelphia zoo opvallend was geweest. Maar
de vrouwen hier waren nog bleeker, nog slan
ker, deels van het edele type der oude Zuid-
landers, met de kleine voeten met hooge wreef
der afstammelingen van een ruitervolk.
„Hier zijn de dames nog chiquer!" klaagde
Loe.
De dokter lachte.
„Het is te hopen, dat u uw frissche kleur
houdt in dit afschuwelijke klimaat. Dat mar
merwit verveelt me danig".
Op de wegen was het druk van automobielen,
koetsen, karren, fietsers en ruiters, maar alle
menschen schenen veel tijd te hebben. Aan de
palen der zonnedaken hadden bruine farmers,
met sombrero en geklenrd hemd, hun paarden
vastgebonden, meest magere afgejakkerde dieren,
die onder den last van het groote zadel bijna
schenen te bezwijken. Hnn heeren stonden in
groepen bij elkaar, kauwden tabak, spuwden
en praattenzwarte dienstboden slenterden
voorbij, op een banaan kauwend en voor elk
uitstalraam kijkend.
Nu en dan ging een naar de laatste New-
Yorker mode gekleed beer haaBtig door de
trage menigte, dezen en genen met zijn handkoffer
op zij stootend. Dat was dan een drummer
(reiziger) nit het Noorden en de Zuidelijken
zagen hem afkeurend na. Door de meeste stra
ten reden electriscbe trams, maar ook deze
schenen geen bijzondere haast te hebben.
In de drug-stores (drogisteryen) zaten veel
menschen om de soda-fountain rustig hun Ice-
cream-soda door strootjes te slurp-n. Om de vijf
hnizen scheen er een kinematograaf to zijn,
waaruit, ondanks bet vroege morgenuur, muziek
weerklonk en kinderen en winkelpersoneel uit
en ingingen. De deuren der saloons (bierhuizen),
die meest Duitscbe namen droegen, stonden wijd
open. Welvarende mannen, van onmiskenbaar
Duitsch type, stonden aan de toonbank, veegden
zich met groote zakdoeken bet zweet van het
voorhoofd en leschten hun dorst met schuimend
bier van het vat.
„Het ziet er hier te Galveston werkelijk heel
gezellig uit I" vond Loe.
Toen hield de koets stil voor het Royal-hotel
dat van buiten even nuchter en practisch was
als alle goede, soliede hotels in de Zuidelijke
Staten.
In de hal zaten veel heeren in schommelstoe
len. Zij maakten meer of minder gebruik van
de naast hen Btaande spuwbakken uit gedreven
koper. Zij lazen allen kranten en wu.fden zich
frissche lucht met palmbladen, hoewel er vier
groote ventilators snorden. In een hoek zaten
twee MexicaanBche heeren de een grijs, de ander
met zwart haar en knevel. Beiden waren mooi,
hadden schitterende oogen en rookten met
elegante bewegingen hun sigarette. Beiden namen
Loa op met bescheiden bewondering.
„Goddank zei Loe.
„Waarom
„Eindelijk is het eens bijna zoo als te Ber
lijn I"
De dokter lachte stil. Hij ging naar het bu
reau, waar, achter tralies, een gladgeschoren
jongmensch met opgevulde schouders zat. Hij
las de krant en spuwde. Zyn beenen, in zeer
nieuwe schoenen met omgebogen punten, had
hij vóór zich op tafel gelegd.
„Dat doen ze niet te Berlijn" zeide de dokter
in zuiver Spree-Atheensch tot Loe, die haar
lachen niet kon inhouden.
(Wordt vervolgd.)
