groote prijsvermindering
op MANTELS, ULSTERS, MANTEL
I COSTÜITMS en KINDER-CONFECTIE.
ROBERT LEVY,
Wegens vergevorderd seizoen
MODE-MAGAZIJN
Langstraat 40. AMERSFOORT. Telefoon 103.
3 p€t. Tijdgeest-polissen
3 pCt. Tijdgeest-loten
weder verkrijgbaar.
Alléén
SINGER
SINGER-MAATSCHAPPIJ
s FERWERDA TIEMAN 3
Feuilleton.
Miss Sauerkraut.
Onze machines behoeven
geen aanprijzing
in winkels met DIT uit
hangbord zijn de
Naaimachines
verkrijgbaar.
Wij verzoeken slechts
er op te letten, dat ze
aan het juiste adres
gekocht worden.
Amersfoort, Westsingel 49 hoek Yarkensmarkt.
HOYTEMA's KALENDER 1914 I
PREMIE UITGAVE VAN
Ten einde de kennismaking met onze Wijnen te bevorderen, bieden wij vanaf
heden eiken kooper van f20.— of meer aan Wijnen, of van een onzer Proefmanden,
gratis eeu exemplaar van den HOYTEMA-KALENDER voor 1914 aan.
De Kalender wordt uitsluitend geleverd bij bestellingen op Wijn (dus niet op
Gedistilleerd).
De bestelling waarbij een exemplaar onzer Premie-Uitgave verstrekt wordt, moet
bestaan uit f20.— aan Wijnen, buiten de kosten van mand en flesschen.
Bestellingen kunnen geschieden aan ons Hoofdkantoor of aan een onzer Depots.
Elke kooper kan slechts éen exemplaar onzer Premie-Uitgave ontvangen.
De verkoop geschiedt uitsluitend Contant. Flesschen worden a 5 ct. berekend,
doch tot denzelfden prijs teruggenomen. De verzending geschiedt franco door Nederland.
PROEFMAND No. I.
3 flesschen Palus de Médoc.
3 St. Estèphe Médoc.
6 Chau. Malleret.
3 Oude Roode Portwijn.
3 Oude Witte Portwijn,
f 17.40 contant.
PROEFMAND No.
5 flesschen Chau. Malleret.
5 St, Emilion.
2 Extra Oude Roode Portwijn.
2 Extra Oude Witte Portwijn.
f 18.20 it contant.
VOLLEDIGE LIJST VAN WIJNEN, WAAROP DE AANBIEDING VAN TOE
PASSING IS, WORDT OP AANVRAAG GAARNE GRATIS GEZONDEN.
M. R. 1ST. OOSTBRVESN,
Langestraat 46, Arnhemschestraat 11. AMERSFOORT. Telefoon 77.
64.)
„Wel, wat is u nog jong I" zeide mr. Bell
terwijl hij weer behendig in zijn bak spuwde.
Loe griezelde en overwoog of ze hem den
bak niet zou toeschuiven. Ze wenschte er geen
getuige van te zijn, dat het experiment eens
mislukte.
„U moet den „old man" wel direct bekoord
hebben, dat hij u niet heeft weggestuurd
Dus, ik moet u een makkelijk dingetje opdra
gen
Met een vroolijke flikkering in zijn oogea
keek hij haar aaD. Daarop trok hij langzaam
het eene been na het andere van de tafel en
begon onder zijn papieren te scharrelen. Einde
lijk haalde hij er een bundeltje uit te voor
schijn.
„Wel, daar hebben we het geval-Smith".
Loe's groote, donkere oogen waren vol ver
wachting op hem gevestigd.
,,'t Betreft een naaimachine, die
„Een wat
Loe's gezicht was lang geworden.
„Een naaimachine! O, jou kleine Sauer
kraut! Je badt zeker gedacht.dat we je dadelijk
de behandeling van het groote Anstinbankroet
of den dubbelen moord van fort Worth zouden
opdragen
Mr. Bell kon niet tot bedaren komen van 't
lachen, toen bij haar teleurgesteld gezichtje zag.
Loe bloosde geërgerd.
„Wel, wel", hervatte hij grootmoedig, „dat
komt alles wel mettertijdTracht nu maar
eens eerst uit te vorschen, waar de naaimachine
van mr. Smith gebleven is. Dat is nog zoo ge
makkelijk niet als u misschien zou denken"
Toen hij Loe's ongeloovig gelaat zag, ver
volgde Lij, tusschen geweldige-lachbuien
„Mr. Smith beweert, dat hij de machine aan
de weduwe Jervis heeft geleend, en de weduwe
Jervis beweert, dat een neger, Johnny Johnson,
haar de machine ontstolen en ergens verpand
heeft. V6or alles moet u dus dien Johnny John
son zien op te snorren en beslag zien te leggen
op de naaimachine. Als u de machine vindt,
krijgt u vyf-en-twintig dollar en een nieuw
interressanter geval. Hoe vlugger en handiger
u werkt des te meer geld verdient u natuurlijk.
Hier in deze aanteekeningen zult u alles vinden
wal u verder noodig heeft".
Daarop gaf hij haar nog een penning.
„Als u dien aan een politieagent toont, zal
hij u aile mogelijke hulp en inlichtingen ver-
leeDea; ook dient hij tot u legitimatie. Heeft
u alles goed begrepen?"
Loq knikte.
„Wel, dan zult u het best doen met dadelijk
aan den arbeid te gaarn Hoe gauwer u zich van
de opdracht kwijt, des te gemakkelijker hebt u
de vijf en twintig dollar verdiend. Good-bye
and good luck, little Sauerkraut!"
Welwillend stak hij haar zijn breede athle-
tenvuist toe.
„Good-bye, mr. Bell; ik dan u vriendelijk",
zei Loe dankbaar.
Deze wat ruwe beroepsboxer beviel haar veel
beter dan de nerveuse „big-boss". Hij scheen
het ook goed met haar te meenen. Vervelend
was het alleen, dat hij haar 6ok voortdurend
„little Sauerkraut" noemde! Ze zou werkelijk
haar best doen, dien spotnaam in een eerenaam
te veranderen en die Yankees eens te toonen
wat een Duitsche wel prestoeren kon
Nadenkend liep zij het groote bureau uit en
de straat weer op.
Als die naaimachine-geschiedenis maar niet
zoo afschuwelijk prozaïsch geweest wasZe
bad zich onwillekeurig al in de gevallen van
een Sherlock Holmes of een Nick Carter inge
dacht en moest nu alleen maar naar een oude
naaimachine zoekenMaar de belooning lokte
baar wel aan. Dat zoo een aardig buitenkansje
wezen. En daarna zou ze een interessanter ge
val krijgen, had mr. Bell beloofd.
Om te beginnen, zou ze den bundel notities
maar eens doorlezen om zich van de zaak
Smith—Johnson op de hoogte te stellen. Dat
kon heel geschikt gebeuren onder het ontbijt.
Ze had nog niets gegeten en begon trek te
krijgen. Nadat ze een plaatsje had gezocht in
het Alamo-café bestelde ze voor vijf cent koflie
en voor tien cent „pie" en verdiepte zich in
haar lectuur. Eigenlijk verwonderde het haar,
dat zoo'n groot detective-bureau zich bezig hield
met zulke kleinigheden al3 een zoek-geraakte
naaimachine; maar ze wist al wel bij ondervin
ding, dat de Amerikaan niets beneden zich acht,
wat hem ook maar een cent verdienste kan
opleveren.
Terwijl ze de harde „pie" peinzend in haar
koffie doopte, prentte ze zich het signa'ament
van de naaimachine goed in 't geheug" Het
was een Singer, no. 6602, groen gei-xi en
met een kapotteu poot. Vreemd, dat dien mr.
Smith zooveel aan zoo'n oud ding gelegen was.
Hij zou het bureau „Sun" toch stellig twintig
dollar voor zijn moeite moeten geven. Daar
had hij bijna een nieuwe voor! Waarschijnlijk
koesterde hij dus een gevoel van vijandschap
tegen die weduwe Jervis en verdacht hij harr,
zelf aan den diefstal debet te zyo. 't Kwam Loe
zeer aanneemlijk voor, dat de weduwe Jervis
met Johnny Johnson onder éen hoedje speelde,
want een zware trapmachine was zelfs voor
een neger niet zoo gemakkelyk weg te sleepen.
Om te beginnen, zou ze de weduwe Jervis maar
eens gaan bezoeken en het tooneel van de
zwarte daad in oogenschouw nemen. Waar
woonde ze? Ah, juist, in de Achtste straat,
dicht bij de kazerne. Loe stond op, betaalde
haar vijftien cent aan de kas en begaf zich op
weg naar de Achtste Btraat.
V6or no. 23 maakte ze halt. Hier woonde dus
de weduwe Jervis. 't Was een kleine, verarmde
bungalow tusschen allerlei andere vervallen bun-
falows. 't Schoot haar te binnen, dat Sherlock
lolmes gewoonlijk eerst bij de dienstboden en
de buren op informatie uitging. Dat kon zij
óok doen I
Vastberaden liep zy het veranda-trapje van
het huis er naast op en klopte aan de deur.
Een blonde vrouw, onmiskenbaar een Duitsche.
opende die.
„Neem me niet kwalijk", begon Loe in 't
Duitsch, „maar ik heb in de courant gelezen,
dat hier een naaimachine te koop is. Ben ik
aan 't goede adres
De vrouw, die er verbitterd uitzag, trok de
oude ochtendjapon strakker om haar mager
lichaam.
„Neen, juffrouw, als ik een machine bezat,
zou ik die zeker niet verkoopen, maar liever
hard naaien en er een beetje geld mee verdie
nen. Maar mijn man kan niet eens zooveel over
sparen, dat hij me een naaimachine kan koo-
pen, al werkt hij ook van vroeg tot laat I"
Loe merkte aan den tongval, dat ze hier een
landgenoote uit de Mark Brandenburg voor zich
had.
„Komt u 6ok uit Berlijn?" vroeg ze.
„Ik, neen, uit Bornum bij Potsdam. Daar is
u stellig niet bekend".
„Of ik I" riep Loe lachend. „Ik ben uit Pots
dam".
„Komriep de vrouw, terwijl er een glans
van vreugde over haar somber gelaat vloog. „Wat
ben ik daar bly om Och, toe juflrouw, kom er
eens even in, als u tijd hebt en vertel me wat
van Potsdam".
Zonder zich een oogenblik te bedenken, vol
deed Loe aan het verzoek en nam op een wie
belende bank naast de vrouw plaats. Ze stuurde
dadelijk op haar doel af.
„Ziet u eens, juffrouw
„Piefeke!" viel de vrouw in.
„Juffrouw Piefeke dus, ik ben een naaister,
ziet u, en 't gaat me niet naar wensch hier in
Amerika. Nu zou ik zoo graag een naaimachine
koopen, een trapmachine, begrijpt u, dat gaat
vlugger. Voor een nieuwe heb ik geen geld. En
nu las ik toevallig in de courant, dat in de
Achtste straat no. 22, een gebruikte Singerma-
chine te koop was. Dat moet dus toch hier we
zen".
(Wordt vervolgd.)
