Nieuw Parijs
Pi
Bioscoop „De Arend".
Meursing machinale fabrieken van gebak, Amersfoort.
en
Versche Zuiderzee-bokking
VETTER <fe Co.,
I¥.'V. Ned. Pelterljenfabriek,
METHORST VAN LUTTERVELD.
Wereldstad-programma No.64
*7_ Een beroemd man_
Feuilleton.
Medelijden.
-EE: EH r1-v-1-e--i------a---"!
PALING-, ZALM EN ELFTROOKBRIJ
ROOKERIJENte UTRECHTKalverstraatte HARDERWIJKHaven.
AMERSFOORT, Langestraat 14. - Tol. Interc. 277.
UTRECHT, Lange Viestraat 22, Tel. Int. 1122; Steenweg, 49 Tel. Int. 1740.
Yanaf heden voorhanden:
prachtige Kabeljauw, gestripte Schelvisch, Krimp-
schelvisch, yersche Winterzalm, Hollandsche Schol,
geweekte Stokviscli per heele en per rol, Heilbot,
Tong, Tarbot, geweekte Leng.
Vanaf MAASDAG a.s. VOORHANDEN:
(naar marlitprW s).
FRANCO VERZENDING NAAR ALLE PLAATSEN.
CREDIET-VEREENIGING
te Amsterdam.
Correspondentschap te Amersfoort.
mr, H. J. M. van den BERGH.
wilhelminastraat 5.
Zij stelt zich ten doel
het verleenen van Credieten onder per
soonlijke of zakelijke zekerheid of in-blanco
het incasseeren van handelspapier
het ontvangen van gelden h déposito
rekening-courant.
Distill. Wijnen. Likeuren.
Lieve Vronwe-kerkhof, AMERSFOORT.
begeven zich tegenwoor
dig niet op reis, alvorens
Izich voorzien te hebben
r van een doos, inhouden
de 400 Wybert-
kTabletten. Het beste
■middel tegen verkoud
heid of heeschheid hebben zij daardoor direct
bij de hand, zoodat hun stem, welke bij hen,
uit den aard der zaak, veel te lijden heeft,
daardoor gespaard wordt en haar goeden en
vollen klank blijft behouden. Te bekomen
in alle Apotheken en Drogisterijen a 60 cent
per doos. Depot te AmersfoortA. VAN de
WEG, Langestraat 23, telefoon 217.
Langestraat 37, Telef. 308.
met reserve-inesje,
merk RICH. ARR. HERDER,
voor slechts 50 cent.
15
WESTSINGEL S7.
Handelscredieten tegen
hypotheekstelling, borg
tocht of andere zeker
heid.
DE ZEER GROOTE OMZET in diverse genres Engelsche petten van zeer
nette atwerking en nieuwste mode, en de uitgebreide collectie van de nieuwste
modellen in alle soorten pelterijen maakt het aan onderstaande firma mogeljjk, goed
en goedkoop te leveren aan H.H. Grossiers en Winkeliers.
Hoogachtend en aanbevelend,
v.h. JACOB VAN STRATEN Co.
Zjeuveliaven 20 - ROTTERDAM.
Kassiers en Commissionairs in Elfeeten.
(Commanditaire Vennooten H. OÏENS ZONEN te Amsterdam.)
MUBRHUIZEN 15 (naast de Nedcrl. Bank). TELEFOON 49.
Verzilveren coupons tegen voordceligen koers en ver
huren loketten in hunne Safe-inrichting.
m LENT'S Nil
Kantoor LANGESTRAAT 12.
Nette bediening tegen zeer concurreerende prijzen.
NU ZAL DE KOU MIJ NIET MEER
HINDEREN!
ZATERDAG 7 FEBRUARI ten 2. 7 en 8»/< uur.
ZONDAG 8 FEBRUARI ten 3, 5, 7 en 8% unr.
1. HET BEROEMDE ITALIAANSCHE MEER »LAGGO MAGGIORE*.
Prachtvolle natuuropname.
2. EEN REUSACHTIGE ERFENIS. Komisch.
3. DE TIJD SNELT VOORBIJ. Komisch.
4. De Tweelingzusters. Boeiend drama.
5. BIOSCOOP-COURANT »DE AREND*. Laatste wereldgebeurtenissen.
6. DE GEDRESSEERDE OLIFANT. Komisch.
Boeiend drama in 2 afdeelingen en vele tafereelen. In scène gezet door de Cines Film-fabriek.
De afdeeling „Broodfabriek" levert prima brood, beschuit en koek tegen zeer billijke prijzen, en geeft bovendien 10 pCt. dividend. Bedragen tot ongeveer f50 per gezin
werden als dividend uitgekeerd.
1.)
„Hos is de naam, zegt u
„ïïlla Lanter".
De postambtenaar zocht de posterestante brie-
Ten door.
„Hier is iets voor u, een brief met ingesloten
waarde".
Een smalle meisjezhand in bruin glacé werd
uitgestoken, om dien brief aan te nemen, en
de dame zeide „ja, die is voor mij".
„Maar die mag ik u zoo maar niet geven",
„Ik wacht al zoo lang op dien brief. Er zit
ten 50 Mark voor mij iu".
„Dat kan wel zijnmaar u moet u legiti-
meeren".
„Legitimeeren? Ik verzeker u, dat ik Ella
Lauter ben".
„Die verzekering is niet voldoende. Heeft u
geen enkel papier bij u, dat voor mij een be-
wije kan zijn
„Neen, helaas I"
Zy was ontroerd en keerde zich om, alsof ze
ergens hulp hoopte te vinden. Het vriendelijke,
lieve gezichtje, dat ik nu te zien kreeg, overtrof
nog verre de verwachting, die ik van baar had
gehad.
„Dan mag ik u den brief niet geven".
Ik bemerkte niet eens, dat de ambtenaar zich
naar my keerde, en vergat, my postzegels te
vragen.
„Is er niemand hier in de stad, die u kent,
en die getuigen kan wie u is 7" vroeg ik deel
nemend.
Zij keek mij aan en zeide, na eenigen tijd te
hebben nagedacht
„Neen, helaas niet ik ken hier geen mensch,
en geen mensch kent my. Dien brief moet ik
volstrekt hebben. Ik ben op reis, en als ik nog
langer hier moet blyven, kan er iets heel ake
ligs gebeuren. Myu moeder is ernstig ziek".
Ik kreeg innig medelijden met haar.
„Hoe komt het, dat u zich in zoo'n treurigen
toestand bevindt
Haar geheele lichaam trilde. Toen vertelde
ze mij met onderdrukt snikken, dat ze door een
telegram naar huis was ontboden. Zc was ter
stond op reis gegaan. „Mcar toen ik hier uit
stapte", vertelde zij, „heb ik mijn portemonnaie
in den trein laten liggen, en ik heb die niet
terug gekregen. Ook myn spoorkaartje zat er
in, en ik kan niet verder".
„IJ zult niet te laat komen, juffrouw", zeide ik,
en haalde mijn portefeuille uit den zak,waarna
ik haar een bankbiljet gaf. „Ziehier, dat wil ik
u gaarne Iconen".
Zij keek mij met groote, verwonderde oogen
aan.
„Wat? Zovdt u dat willen doen?"
Aarzelend stak zij haar hand uit om het bil
jet aan te nemen.
„Hoe zal ik u ooit naar waarde kunnen dan
ken En hoe zal ik het u kunnen terug geven V"
„O, spreek daar nu maar niet over".
„Waar woont u, mijnheer?"
Ik begreep wat zij bedoelde en gaf h«armijn
visitekaartje daar stond mijn adres op.
„Ik geef u de verzekering, dat u op zijn laatst
overmorgen het geld zult terug hebben".
Haar tranen hielden op te vloeien.
„Maar nu moet ik mij haasten om niet te
loit te komen. Over een uur gaat de trein, die
mij naar huis zal brengen. Nogmaals, duizend
maal dank".
Weg was zij ik frankeerde mijn eigen brief.
En toen ik dat gedaan had, ging ik onwille
keurig naar het station.
Ik wilde baar nog eenmaal zien, eer zij de
stad verliet, al was het maar uit de verte. Ik
kende een veel korteren weg dan den gewoneD.
Het had een beetje geregend, en op den natten
grond hadden de voetstappen van d9 wandelaars
sporen achter gelaten. Tasschen de indrukken
van mannenhakken, zag ik er ook van een
vrouwenlaarsje. Zij had dus zeker den zelfden weg
genomen.
In de struiken op zijde van den weg lag iete
wits. Ik bukte, raapte het ophet was mijn
eigen visitekaartje.
Hoe kon dat hier komen?
Dwaze vraag.
Op den hoek vond ik het spoor van den
vrouwevoet terug. Ik begon te lachen. Het
meisje was een specialiteit in verliezen. Waar
schijnlijk had ze haar zakdoek uitgehaald, en
daarbij het kaartje laten vallen. Kr was een fijne
heliotrope-geur aan.
Ik stak het kaartje in mijn borstzak en wilde
het als een aandenken bewaren. Misschien zou
't het eenige zijn, als ik ten minste nu te laat
kwam en haar niet meer zag. En mijn voorge
voel had mij niet bedrogen. Toen ik aan het
Btalion kwam, was de trein naar Dresden juist
vertrokken.
Teleurgesteld ging ik naar huis. Nu wist ik
nog niet of zij naar Dresden was gegaan of naar
een der vele tusscbenBtationi. Ze had mij niet
verteld, waar ze woonde. De brief met het geld
zou me daarover echter wel inlichten.
(Slot volgt.)
