E. V V. A. K.
Kweekschool
voor de Zeevaart
VETTER Co,
ALGEMEENE
DE HUISHOUDGIDS.
FROU-FROU
PB®§
PBI801&LA
Feuilleton.
De valsche erfgenaam.
Vaderlandsch Fonds
ter aanmoediging van
's LANDS ZEEDIENST
opgericht in 178'»
to AMSTERDAM.
Beschermvrouwe H. Al. de Koningin.
COMMISSARISSEN over genoemd Fonds
maken bekend, dat op Maandag 4 Mei a.s.,
des voormiddags te 10 uur, in het gebouw
der Kweekschool, Prins Hendrikkade 189
te Amsterdam, voor den nieuwen cursus,
aanvangende 1 September, een Inschrijving
ran adspiranton ter opleiding voor Stuurman
en Gezagvoerder ter koopvaardij zal worden
gehouden.
Voor plaatsing op dit INTERNAAT kun
nen in aanmerking komen:
leerlingen in het bezit van een voldoend
eindrapport der 3e klasse eener openbare
Hoogere Burgerschool of van het diploma B
der Vereeniging voor M. U. L. O.
Als tegemoetkoming in de kosten van
onderwijs, huisvesting, voeding, kleeding,
boeken, enz., wordt door ouders of voogden
t 250 per jaar bijgedragen.
Dit jaar bestaat er geen gelegenheid tot
kostelooze plaatsing.
Elders gevestigde adspiranten worden drie
dagen vroeger ingeschreven bij H.H. Com
missarissen-correspondent.
Voor verdere bijzonderheden wordt ver
wezen naar het prospectus, dat kosteloos
verkrijgbaar is bij H. H. Commissarissen-
correspondent en bij den Commandant der
Kweekschool.
Commissarissen voornoemd
L. ROOSENBURG, Voorzitter.
J. F. TH. VAN VALKENBURG.
Secretaris.
g; Bij den ondergeteekende verschijnt S
Sft iederen Woensdag SB
H De Hollandsclie Lelie
Weekblad W
onder Hoofdredactie (K
fg Jonkrr. ANNA de SAVORNIN LOKMAN, jjfc
De Hollandsche Lelie" is hcteenige S
Weekblad in Nederland voor dames
uit de hoogste en beschaafdste krin- iÖ
5C gen. Let hierop voor uwe advertentie, ffé
g* Prijs p. jaarg. f 5.25, fr. p. p. f 6.—.
S proefnummer gratis.
jg Amsterdam. L. J. VEEN. g
Distill. Wijnen. Likeuren.
Lieve Troawe-kerhhof, AMERSFOORT.
Maatschappij van
Levensverzekering
en Lijirente
TE AMSTERDAM, DAMRAK 74.
Directeuren:
J. r. I,. BLASKÏXKKHfl. Br. J. VAM MHKVUilAVFN «n Jhr. Mr. II. WIISSAKBT.
V.R.ke.d 209 MIIIIOM «UMll
waaronder Venekerd Kapitaal 177
en veraekerde Rente3',4
Waarborgen62 .1
Aan verzekerden betaald66 tt
Ontvangsten in 1912IO'/2 st
Hoofdinspecteur voor Nederland:
P. A. ADAM A VAN SCHELTEMA. NIc. Maeaetraat 51. AMSTERDAM.
Inspecteur voor Utrecht:
U TUICDCUQ
H.TH IEREN si Weerdsl tlKCl O.Z. 65blS. UTRECHT.
Gouden Medaille, Gent 1908.
Onder redactie van mevrouw W. van der VECHT, Oud-leerares in Koken
en Voedingsleer.
Dit tijdschrift verschijnt eiken Zaterdag.
Proefnummers gratis en franco verkrijgbaar bij iederen Boekhandelaar en aan
het bureau van »DE HUISHOUDGIDS»
Burgstraat 65, UTRECHT.
VOOR EEN KOP
MOET ZELFS „JULES VERNE" EVEN WACHTEN.
Het Bestuur van ae Naaml. Venn. EERSTE NATIONAAL VROUWEN ASSU
RANTIE KANTOOR, Stationsweg 2 te 's-Gravenhage, geeft hiermede kennis, dat tot hare
Correspondente voor AMERSFOORT en omstreken is aangesteld
Mej. M. Th. DB ROCHEMONT,
Hendrik van Vinndenstrnat 26,
tot wie men zich voor inlichtingen voor alle soorten van verzekeringen op elk
gebied gelieve te wenden.
CRED1ET-VEREENIGING
te Amsterdam.
Correspondentschap te Amersfoort.
mr. H. J. M. van den BERGH.
wiliielsiin astra at 5.
Zij stelt zich ten doel
het verleenen van Credieten onder per
soonlijke of zakelijke zekerheid of in-blanco
het incasseeren van handelspapier
het ontvangen van gelden déposito
rekening-courant.
en
MOCCA TRIC-TRAC
met de Lindeboom».
Het Succes van den Dag.
Firma Wed. B. fan
THI1B00S
B1AIA-SPSIIB
RO OM W AFB Lil
een overheerlijk broos
BOTERGEBAK.
Firma Wed. B. fan DOESBURG.
CHOCOLADE TOBI,
het allernieuwste,
en
Chocolade Mocca Stangen
gemerkt
Wed. B. van D., Mijdrecht,
zijn „DE ECHTE".
Biscuitfabriek „DE LINDEBOOM".
KRAK1L1TB
nieuwste fabrikaten.
Firma Wed. B. fan DOESBURG,
18.)
„Uw vader en ik zijn goede vrienden" her
nam lady Wrentfordsley „bet eenige, dat ik
tegen hem beb, ig dat bij niet dikwijle genoeg
b\j ons komtmaar by zegt, dat hy te zwak
ia om uit te gaan en al kan ik dat niet aan
bem zien, wij moeten dat argument eerbiedigen.
U gebruikt zeker wel een kopje tbee?"
Aangezien de thee op tafel stond, zeide
Mau'ice, dat hij gaarne een kopje zou meedrin
ken.
„Ik vind het heel aardig, als hecren tbee
drinken" zeide ze, een tweede klontje suiker in
zyn kopje doende, „het lijkt of 't ben nader tot
ons breogt. Vroeger deden ze bet nooit".
„De dames civiliseeren ons langzamerhand",
waagde hy Ie schertsen.
„Civilisatie door den theepot. O, maar 't is
waar. De Franscben hadden gelijk, toen ze „ci
vilisation" en „tbéière" allebei vrouwelijk maak
ten. Room?"
„Dank u."
De deur werd geopend en een meisje kwam
langzaam de kamer bianeD. Zij was lang en
heel bleek, al do kleur van haar gelaat saam-
getrokken in baar mooie lippen en de diepte
barer oogen. Zij was meer dan „lief' Mau
rice herinnerde zich, dut sir Noel dat woord
gebroikt had toen hy over haar sprak, maar
hel leek hem nu veel te zwak om uit te druk
ken wat hy voelde. Terwyl hij haar naar zich
toe zag komen, flitste in zijn brein plotseling de
gedachte, dat hij zich altijd zoo iets had voor
gesteld, als hij gelezen bad vud een aristocratische
verschijning.
Lady Wrensfordslev keek om. Hij kon geen
open plekje ontdekken om zyn theekopje neer
te zeilen en toen hy opstond, wiebelde het ge
vaarlijk op het schoteltje.
Het meisje had een heldere altstem, zooals
hij had verwacht.
De invloed, die haar verschijning op Maurice
had, was tegelyk heel aangenaam en hoogst
verdrietig. Hy gevoelde levendig den wensch in
zich opkomen om haar aandacht te trekken,
maar hy had zich nooit minder op zijn gomuk
gevoeld en het duurde wel een minuut nadat
hy was voorgesteld, eer hy iets kon zeggen tot
haar, noch tot haar moeder in haar tegenwoor
digheid.
„Thee, Helen
„Als 't u belieft, mama".
„Ik zeide juist tegen meneer Jardine, dat de
theepot de civilisatie typeert", zeide lady Wrens-
fordsley „of misschien zei meneer Jardine het
tegen mij Hat komt er ook niet op aan, maar
't idee heeft me nooit zón getroffen, en ik zal
nu zonder eenig bezwaar 's avondi het laatst
van aller tbee gebruiken".
„Is thee het laatste, dat u 's avonds gebruikt
vroeg Maurice, met spijt gevoelende, dat bij een
onuoozelheid zeide.
„O, meneer Jardine, u hadt mama zoo iels
niet moeten vertellen", zeide bet jongemeisje
heel kalm „nu zal ze twee kopjes thee drinken
inplaats van éen. Zyn de broodjes warm, mama
„Ze worden verondersteld, warm te zijn.
Meneer Jardine kan 't u zeggen, als hij niet te
beleefd is om onoprecht te zyn".
„Ze zyn heel goed 1" verklaarde hij, den scho
tel opnemend om haar te prestnteeren. „Mag
ik
„Dank u", zeide 't meisje. „Kan u ons verze
keren, dat geraspte broodjes 6ok iets gedistin
geerds zijn Wy zijn er aan verelaafd, zelfs in
den zomer en als ze óok een beteekenis hadden,
zou 't ons nog gelukkiger maken".
Het zelfve. trouwen, waarmee zij sprak, ver
meerderde zijn verlegenheid en 't was of zijn
ongelukkige toeppeling op civilisatie een net
om hem had gespannen, waaruit hij niet kon
ontsnappen. Hij begou te gevoelen, dat hij een
mal figuur mankte, maar tusschen thee en warme
broodjes kon hij geen redding vinden een goed
idee scheen even ver van hem af als het meisie
zelf.
Hij was heel dankbaar toen de knecht lady
Savile en haar dochter kwam aandienendoch
spoedig maakte die tijdelijke blijdschap plaats
voor een nieuw onprettig gevoel. De bezoeksters
waren blykbaar hier zeer intiem en na een paar
minuten vestigde Agatha Savile haar groote
oogen op hem en nam hem voor hetoogenblik
in beslag. Hij had eerst die gelegenheid welkom
aanvaard om te laten blijken, dat bij niet zoo
dom was als het mocht hebben geloken maar
nu de anderen niet meer luisterden naar hun
gesprek, verveelde hem zyn eigen herwonnen
woordenrijkdom evenzeer als het air van de
jonge vrouw, die deed alsof hij haar behoorde.
Hij begreep, dat hijzelf voet gaf aan de veron
derstelling, dat er tusschen hen zekere verstand
houding was, en daar bij geen kans zag, dien
indruk weg te nemen zonder een lompheid te
begaan, nam zijn afkeer van baar toe.
De hoek, waaronder lady Savile haar thee
kopje hield, overtuigde hem ten laatste, dat dit
leeg was en schonk hem de gelegenheid, bet van
haar aan te nemen en op de tafel te zetten,
waardoor hij kon veranderen van positie.
Zyn blik nam nu de richting zijner gedachten.
„Wanneer gaat u terug naar Whichcote,
lady Helen," vroeg hij.
„Dat zul vrij spoedig zijnhet seizoen is
haast om, hè".
„Spijt het u
„Neen, ik houd erg veel van Whichcote; het
is altijd een prettig idee, thuis te zijnvindt u
niet?"
„Mijn eigen tehuis is zóo nieuw voor mij,
dat ik het alleen kan vermoeden," antwoordde
Maurice. „Toch geloof ik 't met u".
„U heeft veel gereisd, nietwaar?"
„Ja, jaren "chtereen. Ik heb de helft van mijn
leven doorgebracht in het buitenland".
„Dat moet verrukkelijk zijn. Ik zou graag
reizen".
„En toch is uw tehuis u zco lief?"
„O, maar dat is nooit zoo heerlijk, als wan
neer men terugkomt. Dut weet u. Ik vond 't.
waarom weet ik niet, verleden winter heel saai
op Whichcote maar toen we uit Algiers terug
kwamen, vond ik de paar dagen buiten godde
lijk. Als we dit huis hiet niet hadden gehuurd,
zou ik zekei gevraagd hebben ginds te mogen
blijven en het heele seizoen rustig hebben laten
verloopen, zonder naar Londen te verlangen".
„Ik ben bly, dat u het niet heeft gedaan,
want dan zou ik zeker niet zoo spoedig het
genoegen hebben gehad, u te ontmoeten".
„U is heel weinig te Öakenhurst geweest, hoor
ik," antwoordde zij. „Voor mij heeft het natuur
lijk de bekoring van allerlei herinneringen. Mijn
kinderjaren bracht ik daar door".
(Wordt vervolgd.)