4. Het geheim van degravin.
0
0
C. JAIVHN.
Clltfll de allerbeste, wereld-
dlUUL beroemde metaalglans.
Bioscoop „De Arend".
Meursing machinale fabrieken van gebak, Amersfoort.
CICOLiETiBiiEHEB
HOTEL PLACE ROYALE
90 Filialen
Pepermunt
G
G
0
©♦©♦©♦©♦G
Wereldstad-programma No. 75
3. Willy op zoek naar zijn geld.
Feuilleton.
De valsche erfgenaam.
Q Langestraat 54, hoek Kroininestraat,
AMERSFOORT.
Probeert onze
ECHT ENGELSCHE
verp. in rollen van 2 en 5 ct.
grootore rollen zijn voor
dezen goedkoopen prijs
nergens verkrijgbaar.
Heeft II reeds
onze overheerlijke
van 10 cent geproefd?
Hen rONDSbüs C. JAMlN's Zimé're CACAO kast slechts (J() cent.
0
0
0
0
0
0
0
0
0
Het oordeel van een rak kun
dige corsetièro
Mevrouw, wenscht U
ven slank en elegant
figuur als nevenstaande damt.
Koopt U dan een R G
CORSET (prima Amerikaansch
fabrikaat); want alleen dit merk
kan ik U onder volle garantie
verkoopen het voldoet aan
de strengste eiscben.
Het
wereldberoemd
Amerikaansch
Corset ten merk.
R G CORSETS z^ja gegarandeerd roestvry,
0 zitten gemakkelijk, zijn licht en tooh soliede en
munten uit door magnifique coupe.
©Alleenverkoop voor Amersfoort Firma ROBERT LEVY.
Baarn: Firma L. VINK.
Hilversum: Mejuffrouw M. GOUDSTIKKER.
©♦©♦©♦©♦0
Smolders vail O stola.
Gesticht 1890.
Kortegracht 19, AMERSFOORT, Telefoon 161.
Afzonderlijke zalen beschikbaar voor vergaderingen, diners en soupers.
Dagelijks verkrijgbaar
van twee tot zeven uur. Middagschotels a 80 ct, bestaande uit soep, schotel naar keuze,
nagerecht. Op vastendagen vischgcrechten, zonder prijsverhooging. llekonde goede keuken.
Rustige kamers voor langer verblijf, tegen pension-prijzen.
ZATERDAG 25 APRIL ten 2, 7 en 83/4 uur.
ZONDAG 2G APRIL ten 3, 5, 7 en 83/4 unr.
1. BIOSCOOP-COURANT »DE AREND». Laatste wereldgebeurtenissen.
2. INBREKER OP VERZOEK. Komische scène.
Comedle in 2 afdeelingen.
Boeiend en spannend drama in 3 afdeelingen en 10 tafereelen.
1. Treurig leven. ii 5. Het huwelijk. n 8. De misdaad.
2. De vlucht. 6. Weder die man 9. Zelfverdediging I
3. De inbraak. I 7. Het kostbare collier. io. Het geheim begraven.
4. 'n Nieuw leven.
De afdeeling „Broodfabriek" levert prima brood, beschuit en koek tegen zeer billijke prijzen, en geeft bovendien 10 pCt. dividend. Bedragen tot ongeveer f50 per gezin
werden als dividend uitgekeerd.
15.)
„O, nu gebruikt, u ook het verkeerde woord"
zeide Maurice „Er is geen kwestie van een
„fout". Ik denk, dat het komt, omdat ik
niet zoo vlug van begrip ben, als ik dacht. Wij
hebben onze kleine ijdelheidjesde mijne was
het geloof, dat ik heel vlug iets kon leeren.
In den laatsten tijd heb ik vele dingen trachten
te leeren. U weet wel, dat ik vroeger niet in
gezelschappen beb verkeerd. Ik ging naar 't
bnitenlaDd, toen ik heel jong was, en ik moest
werken zonder bandschoenijes aan. Als u te
New-York waart geweest, lady HeleD. of te
Melbourne of in een andere stad waar ik heb
gewoond, zou ik even weinig kans hebben, u
te ontmoeten als ik trachtte alles mij eigen te
maken, dat mij ontbrak, en lot zekere hoogte
dacht ik, dat ik geslaagd was lot ik u ontmoette.
Eindelijk hebt n alleen mij getoond, hoever
iemands zelfbedrog kan gaan, en de waarheid
kwetst altijd een beetje."
Lady Helen antwoordde niet dadelijk doch
staarde zwijgend voor zich.
Toen zij weer begon te spreken, klonk haar
stem hem vriendelijker dan anders.
„U is heel openhartig geweest en ik voel mij
zeer vereerd door die openhartigheidik wil
u niet beleedigen door uw woorden verkeerd uit
te leggen. U bedoelt, dat u nog niet aan uw te
genwoordig leven gewend is maar om dat het u
ongewoon is, meent n, dat dit aan ieder duide
lijk blijkt...."
Verschrikt hield zij op, doch spoedig vervolgde
„Ik druk m\j niet al te goed uit; ik weet
niet goed, hoe ik 't zeggen moet maar be
grijp wel, dat iemand altijd oppervlakkig wordt
beoordeeldik geloof, dat we zelfs oppervlak
kig beoordeeld worden door de menschen, van
wie wij 't meest houden. Onze kennissen gaan
niet veel verder dan het uiterlijk.. Bijvoorbeeld"
vervolgde zij kalm glimlachend, „u en ik heb
ben elkaar nu dikwijls ontmoet; maar zooals
n mij juist hebt bekend, houdt u mij voor veel
klassieker dan ik ben. Evenzoo zijn uw kleine
tekortkomingen voor u veel duidelijker dan voor
uw medemen8cheD. Al bemerken zij niet al uw
deugden, zij missen vele van uw gebreken".
„Gebreken" zei Manrice, „ja; maar tekortko
mingen, dat betwijfel ik. Juist daarop heb ik
't oog. Wij komen nu terug tot ons uitgangs
punt; ik weet zoo weinig 'egen u te zeggen".
„Ik vind, dat het nogal schikt de laatste vijf
minuten".
„Och, ik heb maar wat over mij-zelven ge
praat. Ik wou liever, dat ik over u kon spreken".
„Als u dat hadt gedaan", zeide ze, weer wat
vormeiijker, „vrees ik. dat we ons beiden zou
den verveeld hebben. Nu heeft het mij geïn
teresseerd".
„TJ heeft éen ding gezegd, dat my bijzonder
interesseerde", antwoordde Maurice, met een
vlugge poging om het verloren terrein te her
winnen, „u zeide, dat we oppervlakkig worden
beoordeeld zelfs door de menrchen van wie we
het meest houden. Gelooft u dat werkelijk
„Ja", antwoordde zij langzaam, „ieder heeft
ieta in zich, dat hij niet gemakkelijk aan anderen
kan optnbareD, zelfs al wil hij het. Een schran
der man wie 't eigenlijk was, weet ik niet,
want ik ben niet heel geleerd heeft gezegd,
dat de woorden dienen om de gedachten te ver
bergen. Het komt my voor, dat ze dat doen,
zelfs al wenschen wij niets liever dan volkomen
oprecht te uiten, wat wy denken".
Eer hij kon antwoorden, hoorden zij de stem
van lady Wrensfordsley en spoedig verscheen
zij in gezelschap van een jongmensch, die onge
veer acht- of negen-en-twintig jaar kon zijn en
door Helen werd verwelkomd als „Bobbie".
„Ik weet niet of u mijnheer Seymour al hebt
ontmoet, meneer Jardine zeide de vrouw des
huizes. „Hy is uiijn neef en dat is zoo ongeveer
zijn etnige aanbeveling".
Bobbie Seymour glimlachte vroolijk en stak zijn
hand uit. Hij had, dacht Maurice, de aanbeveling,
dat hij er zeer goed uitzag. Hij had een (link
figuur, goede manieren en een onberispelijk
toilet.
„Hoe vaar' u?" zeide bij. „U zult dat oordeel
hoop ik niet als beslissend aannemen Ik
kom bij mijn tante om raad en niet om een
getuigschrift".
„Je komt om raad, maar volgt dien nooit op",
zeide de dame. „Meueer Seymour is een sieraad
van het Ministerie van Oorlog, moet u weten.
Ik heb nooit begrepen, wat ze eigenlijk daar
uitvoeren daarom was ik bly, toen hij er in
kwam maar voor zoover ik er uit wys kan
worden, bestaat de taak daar enkel in het vragen
van verlof".
„Arme Bobbie I" zei Helen, schertsend „hij is
overtuigd, dat hij zich dood werkt. Nietwaar
Seymour antwoordde met zijn prettig gezicht.
,,'t Is schande, zoo iets te zeggen, tante Sophyl
Wij hebben het hard genoeg, dat verzeker ik
u! Hoe is 't met Pip?" informeerde hij bij zyn
schoons nicht.
„Pip is genezen; hij is terug en gezond naar
lichaam en ziel".
„Bravo, Pipl Ik zal eens naar hem gaan
kijken. Ga je mee?"
„Ja", antwoordde ze onverschillig, „als je zoo
belangstellend bent. Ik heb er niets tegen".
„Bobbie is altijd belangstellend als 't gevaar
voorbij is", zeide lady Wrensfordsley weer. „Toen
Pip ziek was, gaf Bobbie geen ander advies dan:
Stuur hem naar den veearts".
„Nu, is dat niet goed uilgekomen?" lachte
het jongmensch.
Hij wandelde met zijn nicht in de richting
van den stal en Maurice zag, dat haar gelaat
naar hem toegekeerd was. Hij bleef haar zeker
met zijn praaijes amuseeren. Sinds hij was ge
komen, had de tuin Maurice minder zonnig
geleken en het gevoel van intimiteit, dat zwakjes
begon te tintelen in zijn aderen, had plotseling een
schok gekregen. De schaduw op zyn gelaat ont
ging lady Wrensfordsley niet en zy zag hem
aan met vriendelyke oogen.
Dat Helen ongehuwd gebleven was tot onge
veer vijf en-twintigjarigen leefiyd, kwam niet
uit gebrek aan aanzoek. By baar aanbidders
■varen er verscheideneu geweest, die haar moe
der zeer aanneemlijk vond. Er was echter nooit
een poging gedaan, haar gevoelens te dwingen,
en zoodra ze te kennen gaf, dat het idee, roet
dezen of genen te trouwen, haar onaangenaam
was, werd er niet meer over gerept.
Zij was de eenige dochter van lady Wrens
fordsley en hoewel nooit een vrouw een andere
vrouw geheel heeft begrepen, was de band tus-
scben moeder en dochter toch zeer sterk. De
oude graaf was een goed man geweest, maar een
slecht echtgenoot. Hij had heel wat geld ver
speeld bij de wedrennen en te Monte-G'arlo en
in de Belgische speelholen. Hy had het niet
lang gemaakt; de titel stierf uit roet hem, en
lady Wrensfordsley, dre een inkomen had van
ongeveer vier duizend pond per jaar, wilde, door
eigen ervaring geleerd, niet de ro! van voor-
zienigheidtje spelen bij het huwelyk harer
dochter.
(Wordt vervolgd.)
