Nieuw Parijs
Zweminrichting
geopend.
Koninklijke marine.
Kweekschool
voor de Zeevaart
VETTER Co.,
EEUST GOEDE
Serre-decoratie
Waaiers,
liakemono's,
3VLei_
Feuilleton.
De valsche erfgenaam.
Vaderlandscli Fonds
ter aanmoediging van
s LANDS ZEEDIENST
opgericht in 1781.
te AMSTERDAM.
Beschermvrouwe H. Al. de Koningin.
COMMISSARISSEN over genoemd Fonds
maken bekend, dat op Maandag 4 Mei a.«.,
des voormiddags te 10 uur, in het gebouw-
der Kweekschool, Prins Hendrikkade 1 Sq
te Amsterdam, voor den nieuwen cursus,
aanvangende 1 September, een luschrijvhig
van adspiranton ter opleiding voor Stuurman
en Gezagvoerder ter koopvaardij zal worden
gehouden.
Voor plaatsing op dit INTERNAAT kun
nen in aanmerking komen
leerlingen in het bezit van een voldoend
pindrapport der 3e klasse eener openbare
Hoogere Burgerschool of van het diploma 11
der Vereeniging voor M. IJ. I.. O.
Als' tegemoetkoming in de kosten van
onderwijs, huisvesting, voeding, kleeding,
boeken, enz., wordt door ouders of voogden
t 250 per jaar bijgedragen.
Dit jaar bestaat er geen gelegenheid tot
kostelooze plaatsing.
Elders gevestigde adspirnnten worden drie
dagen vroeger ingeschreven bij H.H. Com
missar issen-correspondent.
Voor verdere bijzonderheden wordt ver
wezen naar het prospectus, dat kosteloos
verkrijgbaar is bij H. H. Commissarissen-
correspondent en bij den Commandant der
Kweekschool.
Commissarissen voornoemd
L. ROOSENBURG, Voorzitter.
J. F. TH. VAN VALKENBURG.
Secretaris.
Distill. Wijnen. Likeuren.
Lieve Vronwe-kerkhof, AMERSFOORT.
Aan hen, die denken over do aanschaffing van oen rijwiel, geven wij den
raad, ook onze prijscourant te raadplegen en zich door een onzer filiaalhouders
of vertegenwoordigers te laten inlichten.
Zij komen alsdan spoediger tot een besluit en kiezen oen FONGERS.
DE GRONINGER RIJWIEJ.ENFABRIEK A. FONGERS.
Vertegenwoordiger A. OEN H FIJEIt, LANUFSTR.VAT 94, TELEFOON No. 5S.
DE GEÏLLUSTREERDE PRIJSCOURANT VOOR 1914 WORDT OP AANVRAGE FRANCO TOEGEZONDEN.
Langestraat 37, Telef. 308.
enz. enz.
CREDIET-VEREENIGING
te Amsterdam.
Correspondentschap te Amersfoort.
mr. H. J. M. van den BKIIUH.
wilhelm in astra at 5.
Zij stelt zich ten doel
het verleenen van Credieten onder per
soonlijke of zakelijke zekerheid of in-blanco
het incasseeren van handelspapier
het ontvangen van gelden A déposito
rekening-courant.
Kennisgeving, dat gelegenheid bestaat tot het aangaan eener vrijwillige verbintenis
bij Hr. Ms. Zeemacht als
Matroos-torpedomaker
Kleermaker
Matroos-kok
Stoker 2' klasse
Leerling-Stoker
minimum leeftijd 21 jaar.
maximum-leeftijd 29 jaar.
minimum-leeftijd 21 jaar.
maximum-leeftijd 28 jaar.
minimum-leeftijd 19 jaar.
maximum-leeftijd 25 jaar.
(indien reeds zeer voldoende kunnende
stoken, maximum-leeftijd 29 jaar),
minimum-leeftijd 16 jaar.
maximum leeftijd 17 jaar,
an 14 tot en met 20 jaar immer de gelegenheid
>f matroos
terwijl voor jongelieden op een leeftijd
is opengesteld om bij de Zeemacht in dienst te treden als jongen, lichtmatn
3e klasse.
Nadere inlichtingen worden op aanvraag (het zenden van een briefkaart is voldoende)
gratis verstrekt door den Commies van aanneming der Marine te Willemsoord (Den Helder).
Temperatuur
1
van het water <>5 F.
17.)
„Zal je het meisje vragen vroeg sir .Noel.
„Ik kan niet*' zeide Maurice, „ik bid u, maak
er geeu persoonlijke zaak vr.nhet kan niet
gebeuren 1"
„Ju bent koppig" klaagde de oude man ,Je
bent heel hard. En je hebt heel verkeerd gedaan;
lady Wrensfordsley zal stellig vinden, dat je
heul verkeerd hebt gedaan. En ze zal gel ij k
hebben J.aten we er niet meer over spreken".
Hij trommelde driftig op zijn stoelleuningen
en rees overeind.
„Je hebt mij heel verdrietig gemaakt. Ik ga
nuar myn kamer".
Maurice was nog bleek. Het was een groote
verlichting voor hem, dnt hij alleen werd gelaten,
hoewel zijn gedachten geen aangename wending
konden nemen. Gehoorzamen, kon !<>j niet; dit
was het eerste geschil, tussehun hem en sir Noel
gerezen, en bij begreep, dat hij wel een koppige
dwaas moest lijken.
De ontroering, die het meisje bij hem hod
teweeg gebracht, droeg er toe bij, dut hij meer
spijt had over de teleurstelling van den ouden
heer dun wellicht anders 't gevnl zou geweest
zijn. Een oogenblik kwam het denkbeeld by hem
op, een heel Klein gedeelte van zijn schuld nf
te doen docr haar te vragen, met de zekerheid
dat hij zou worden afgewezen maar hij schrok
hiervoor terug als voor een beleediging van de
vrouw, die hij eerde boven allen. Buitendien
zou een simpele daad van welwillendheid de
quaestie niet van de baan brengenhy zou
natuurlijk later gedwongen worden, een andere
vrouw te vragen, die hem kon nemen.
De verzekering, (lat hij lady Wrensfordsley
aanleiding ha gegeven, zich gekrenkt te gevoelen,
kwam hem telkens Wfer voor den geestdocli
hij eenig nadenken leek het hem, dut de hou
ding harer dochter meer nog dan de zijne het
onmogelijk'zou maken,, dat ze vasthield aan de
verwach'ingen, welke haar werden toegeschre
ven.
Toch had hij onverstandig gehandeld dat zag
hij nu in en hy zou minder druk naar Whichcote
gaan't was toch maar goed, dat sir Noel hem
had gewaarschuwd.
Den volgenden ochtend vond hij den baron
heel strak en terughoudend, en zoo hij minder
verzoeningsgezind ware geweest, zou de klove
tusschen hen wijder zijn geworden.
Aan het diner spraken ze wat ongedwongener
met elkaar, maar dien dag en den volgenden dag
was er geen gelegenheid voor hem om voor te
lezen, en het bleek, dat zijn koppigheid den
ouden man diep had gekwetst.
Hij begon er over te denken, naar de stad
terug te keeren. Er was weinig geweest, dat hem
hier terughield, en nu was er minder dan ooit;
maar hoewel hij zich dag op dag voornam, den
volgenden ochtend te gaan, kon hij er maar niet
toe komen.
Hij zou in geen veertien dagen naar Whichcote
gaandoch do kans bleef beslaan, hnitr te
Oakenhurst te ontmoeten.
Telkens als hij ging wandelen of ryden, hoopte
hij de bekende livrei te ontdekken en telkens
als hij naar C'roft Court terugkeerde, hoopte hij
te vernemen, dat zij en haar moeder een visite
hadden gemaakt; als hij een uitnoodiging aan
nam bij oen van de buren, was het in de hoop,
haar daar te ontmoeten, en als zij niet verscheen,
voelde zij duidelijk, welk een invloed zij op hem
had geoefend.
Na verloop van een week was het hem alsof
de scheiding e-n maand had geduurd. De dood
vervelende wegen, waarop hij nooit haar rijtuig
zag verschynen, waven hem even ondraaglijk
als het huis, waar hij uren doorbracht met te
luisteren, of er ook aan de voordeur werd geg
beid. Verbeelding, die haar aan zijn geestesoog
vertoonde in verschillende bekende tooneelen,
deed hens oog koortsige.- naar haar verlangen.
Hij had haar liefde waarheid, was niet te
ontkennen. Hij stond zóo ver van haar ais de
goot van de sterren, maar hij had haar lief.
Hevig, woest verlangen kwam soms bij hem op
0111 het haar te zeggenverlangen naar een ge
legenheid om bet haar te bewijzen, haar onver
schilligheid te breken dooreen daad ven helden
moed, voor haar te sterven als 't noodig was,
alleen 0111 een oogenblik iets te zijn in haar
leven en te zien, dat zo hem begreep.
Van al de moeilijkheden, die hij in zijn hoofd
had gehaald gedurende de reis naar Engeland,
had er niet den zich voorgedaan; hij werd nu
gekweld door iets, waarvan hij de mogelijkheid
nooit had verondersteld: hij had lief. Ilij kon
de feiten niet langer verbergen achter goochelen
mot woorden bij had haar lief, zooals een man
de vrouw liefheeft, die voor hem heel de wereld
En nu hij daarvan zekerheid had, wilde hij
Oakenhurst terstond verlaten, 't Was geen
knoeien met zijn plicht, (oen hij naar Which
cote reed om afscheid te nemenhij wilde het
meisje niet weerzien eer hij meester was over
zich zei ven, en nu geen afscheidsbezoek te maken,
zou heel lomp zijn geweest.
De knecht vertelde hem, dat mevrouw Wrens
fordsley was gaan rijden, en hij ontroerde hij
oe gedachte, Helen alleen te zullen ontmoeten.
Hij werd ook niet teleurgesteld door bezoekers,
hoewel een téte-a-téte hem niet veel beloofde.
Zy was bezig, bloemen te rangschikken in
een vaas.
„Moeder is naar de Saviles gereden", zeide
lady Helen ,,'t is haast tijd, dat ze weer thuis
kan zijn. Zo wilde, dat ik ook meeging, maar
ik was lui Zijn dit geen mooie bloemen
„Ja", zeide hij, „heel mooi. U schikt ze daar
ook heel mooi. Itoken ze zóo alle het water wel 7"
„O ja, ze staan met de stelen in 't water
Is 't koud huiten?"
„Ja en neen; eigenlijk niet. Waar zet u
nu de vaas
„Op de boekenkast".
Zij nam de vaas heel voorzichtig op, plaatste
die waar ze haar hebben wilde en veegde toen
do handen af aan haar zakdoek, waarna zo
tegenover hem ging zitten.
„Nu
„[.alen we wat praten", zeide hij.
„Waarover wilt u praten glimlachte zij.
„Over iets".
„Dat is te vaag".
„9ver iets, dat u bevalt... Hoe hing blijft
u hier? 'Jot de lente, of gaat u naar 't Zuiden
„We zullen misschien een paar weken naar
Cannes gaan, na Kerstmis; zeker weet ik't niet.
En in 't seizoen natuurlijk naar Londen".
„Verlangt n er naar?"
„Ik verlang altijd naar amusementen. Klinkt
dat niet erg beuzelachtig?"
„Ik geloof niet. dat u beuzelachtig zoudt kun
nen zijn, al wilde u u lijkt zelfs ernstig, als
u bloemen rangschikt".
„O, bloemen rangschikken, is een ernstige
plicht, dat zoudt u dadelijk erkennen, als u
eens opmerkte hoe smakeloos de dienstboden
het doen".
Hy zweeg even en zeide toen
„Dan zal ik u waarschijnlijk niet weer zien
eer we elkaar te Londen ontmoeten. Ik ga mor
gen weg".
(Wordt vervolgd.)
