Ferwerda Tieman,
Alleen op de Wereld
Bioscoop „De Arend".
De Eerste Amersfoortsclie Glazenwassctterij
Dagelijks ontvangst van nieuwe rijwielen in liet
Fongers-magazijn Langestraat 94, Telef*. no. 58.
Stoomwasscherij W. G. BURGER
HECTOR MALOT.
De valsche erfgenaam.
Vertegenwoordiger A. DEKT HEIJER.
CREDIET-VEREENIGING
te Amsterdam.
Correspondentschap te Amersfoort.
mr. 11. J. M. van den RKRGH.
wilhelmin astraat 5.
Zij stelt zich ten doel
het verleenen van Credieten onder per
soonlijke of zakelijke zekerheid of in-blanco
het incasseeren van handelspapier
het ontvangen van gelden S déposito j
rekening-courant.
ZEIST.
AMEKIKAANSCH SYSTEEM.
Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen.
GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE PRIJZEN
Goederen worden te Amersfoort 's Woensdags franco gehaald en gebracht,
PROSPECTUS wordt op aanvrage gratis toegezonden.
WIJNHANDELAREN
bevelen voor do a.s. feestdagen de navolgende
merken aan
St. Estephe Médocf 0.70
La Rose Ludon- 0.85
Médoc supérieur- 0.90
Graves Blanc- 0.85
Witte Bergerac-1.15
Wachenheimer- 0.80
Hochheimer- x.
Rüdesheimer - 1.30
Zeltinger- 0.90
Oude Roode Portwijn- 1.20
Oude Witte Portwijn- 1.20
Fine Old Gold Sherry- 1.
Fine Madeira1.20
Vermouth Dom Bellardi- 1.30
Bij 12 flesschen a contant met 5 pCt.
DEPOT BIJ
M. R. N. OOSTERVEEN AMERSFOORT,
Langestraat 46. Telefoon 77. Arnhemsehestraat 11.
maakt haar geachte clientele bekend, dat het kantoor is VERPLAATST van Utrecht-
SCllowrg 45 naar
ÜTRECHTSCHEWEG 22, hoek Lange Bergstraat.
Aanbevelend, G. KIERS.
Vanaf Vrijdag 20 Mei tot en inet Woensdag 8 Juni:
filmbeeld in 6 afdceliugen (proloog en 5 bedrijven),
bewerkt naar den bekenden roman van den gevierden schrijver
U^* »Zelden, misschien nooit, las ik een boek, zóo rein en eenvoudig,
en toch zóo boeiend en vol afwisseling, als dit meesterwerk van HECTOR MALOT,
zoo terecht met den Montyon-prijs bekroond. Alleen op de wereld* is rijk
aan afwisselende gebeurtenissen, maar niet minder rijk aan gevoelvolle en ook
spannende tafereelen». Gekard Keller.
AVONDVOORSTELLINGEN
Vrijdag, Zaterdag, Zondag, Maandag, Dinsdag en
Woensdag, telkens 0111 7 en it uur. PRIJZEN GEWOON.
MIDDAGVOORSTELLINGEN
Zaterdag en Woensdag, ten 2 ure, Zondag 011 Maandag
(Tweeden Pinksterdag) ten 3 en 5 ure.
Prijzen: Loge f0.30, le Rang f0.20, 2e Rang f0.16 en 3e Rang f0.10.
Geïllustreerde tekstboekjes
a f 0.05, dagelijks aan »De Arend» verkrijg
baar, ook voor niet-bezoekers.
PLA ATSUESPKKKING it f 0.05 bespreekgeld.
Feuilleton.
28.)
„O zee, 0 sterren" 1 lachte het jonge vrouwtje,
„vernedert u zei ven en verbergt u Zij zag hem
verbaasd aan. „Wat heb ik ooit tegen je ge
zegd Denk eens terug tot het begin, tot den
dag, toen je mij voor 't eerst ontmoette, Philip 1
Een schoolmeisje zou evenveel hebben gezegd.
Mijn gezicht deed bet, -nkel mijn gezicht. Je
hebt mijn geest nooit gezien. Waarom heb je
me lief gekregen
„Vraag je nog naar mijn liefde voor je? Er
is niets anders waar ik 9m geef', antwoordde
Maurice ernstig.
„Ik geloof je, zeide ze, al zou het heel dwaas
van je zijn, dat je voor mij je leven zoudt ge-
Zijn stralende blik dankte haar.
„Wat ik zeg, klinkt gekmaar in den tijd,
die my nu eeuwen ver lijkt, toen we geëngageerd
waren, wenschte ik naast vele andere wen-
schen en vele gebeden dat we nog in den
tijd leefden, toen helden gemaakt werden door
pbysieke kracht en dat ik een of ander Hercu-
leswerk voor je zou mogen doen, om terug te
keeren met een zegeteekeu. Waarom vraag je
mij niet, iets voor je te veroveren, Helen? Wat
zal ik je breDgen
Zij wees naar den tuin, glimlachend, en sprak
„Vader, zeide bet meisje in het sprookje, breng
mij een roos".
Toen ging Maurice rozen plakken en strooide
ze in den schoot zijner vrouw en hechtte de
schoonste aan haar kleed.
Lang daarna, toen zij Bliep, herinnerde hij zich
de woorden, die zij had gesproken en haar
weosch, dat ze zijn liefde waardig mocht zijn.
Voor hem was er geen slaap; zijn oogen pijn
den door gebrek aan rost en de leden wogen
zwaar; doch zijn bewustzijn was nooit zóo
wakker geweest en zijn hersens werkten met de
zelfde regelmatigheid als het horloge, dat tikte
naast zijn bed.
Eenmaal beet hij zich op de lippen om een
zucht terug te houden, die hem ontsnapte maar
het geluid had toch haar droom gestoord en een
oogenblik vreesde hij, dat ze zou ontwaken.
Het licht van den vroegen ochtend sloop de
kamer in; hij hield den adem in en staarde
naar haar, bewonderend, tot zij het hoofd om
wendde in den slaap.
't Was hel dag eer hy insliep.
Aan de ontbijttafel vond zij weer bloemen en
eenige nieuwe boeken, die hij gekocht had toor
haar genoegen. Het idee, haar daarmee te ver-
rasser, was aJ bij hem opgekomen tijdens hun
engagement; elke band was een kunstwerk;
gewoon romanwerk had zelden zulk een kost
baar kleed gedragen.
In den ochtend was de zee prachtig, schitte
rend in de zonhet prieel van myrthen bood
een heerlijk beschaduwd zilje. De dorpen in de
verte en de olijvenbosohjes tegen de bergen
wachtten hen, tot ze meer ondernemingsgeest
zonden hebben.
De onmiddellijke omgeving, dicht hij Monte
j Carlo, doch niet behoorende tot de drukbezochte
plaatsen, die in de mode waren, was haar geheel
vreemd, en elk wandelingetje, dat ze met hem
deed buiten den tuin der villa, bood nieuwe
aantrekkelijkheden. De geheele nieuwheid van
dit alles voor hem, en nog meer zijn scherpe
blik voor alles, verhoogden de belangstelling
van zijn vrouw, en toen ze een week in de villa
hadden vertoefd, verwonderde het haar werkelijk,
dat zeven dagen zóo gauw waren omgevlogen.
Maurice zou niets liever gewild hebben dan
hier de rest van zijn leven te mogen slijten.
Spoedig was de gedachte aan den terugkeer naar
Londen voor hem als 't einde van hun Eden,
en eiken avond bedacht hij met weemoed, dat
het afscheidsuur naderde. Iets als vrees drukte
hem, nis zij bij liet eene of andere toch ije zeide
laten we hier maar eens goed rondkijken; wie
weet of we hier ooit weer komen.
Als zij te Londen terug waren, zouden zij zich
vestigen in het huis in Prince's Garden.
Toen de wittebroodsweken voorbij waren, het
rumoer van Londen in hun ooren gonsde en de
Londensche regen spatte voor hun oogen, begon
juist het Feizoen.
Voor Helen was de terugkeer veel aangena
mer dan voor hem. De inrichting van haar
sulons, de uitnoodigingen aan vrienden en be
kenden en het bewustzijn van haar nieuwe macht
als vrouw des huizes, dat alles vermaakte haar.
Zij had haar moeder en vele andere te verwel
komen en honderd kleinigheden te doen; zij
voelde zich heel jong gedurende de eerste maan
den in de stad. Maurice had niet het prettig
verlangen, iemand te vorwelkomen en behalve
lady Wrensfordsley en sir Noel, die zijn eerste
visite aan het huis bracht als gast, verveelden
de bezoekers hem bnitengewoon.
Elke post dreigde een brief te brengen van
Rosa en Maurice schrok bij de gedachte, haar
weer te zien. Hij had in den laatsten tijd een
afkeer van haar gekregen en deels uit dien afkeer,
deels uit vrees, dat zij hem zou dwingen, de
moeilijkste taak, die hij zich denken kon, te
vervullen, stelde hij van dag tot dag het ver
plichte bezoek aan haar uit. Wel zeide hij tot
zichzelven, dut die afkeer ondankbaar en onre
delijk was, maar hij Kon zich er niet tegen ver
zetten 't was langzaam in hom gegroeid sinds
hun laatste onderhoud, en hij vond het nu ver
schrikkelijk, dat er een persoon was, die wist,
dat Helen een naam droeg, waarop zij geen recht
had.
Toen eindelijk de brief van Rosa kwam, werd
haar lang zwijgen verklaard door het feit, dat j
zij óok aan de Riviera was geweest.
Zij hnd inderdaad eenige hoop gevoed, door
m gelukkig toeval hen daar te ontmoeten I
en zóo te worden voorgesteld aan Helen
maar de teleurstelling had haar niet ontmoedigd.
Vóór hnar vertrek had ze een Fransche
kamenier genomen, die een beetje Engelsch
Fprak en ze had zich goed geamuseerd. Zij had
eenige dagen te Parijs vertoefd, eer ze het
Kanaal weer overstak en ze zou er langer geble
ven zijn, indien zij gem visioenen hadt gehad
van een soort paradijs, dat haar te Londen
wachtte.
Maurice werd door haar ontvangen met een
vriendelijkheid, die bijna, zoo niet geheel,
echt was. Zij vertelde hem, dat ze verscheidene
kennissen had gemaakt op reis, en dal ze twintig
pond had gewonnen aan de spe<lbank; ze had
een systeemeigen vir.ding en zóo eenvoudig,
dat het haar verbaasde, dat het niet eerder w«b
ontdekt. Te Paiijs had ze hoeden gekocht en
een massa handschoenen, geparfumeerd met
viooltjes, een odeur, die nouit vervloog eD die
men nergens elders kon krijgen. Londen vond
ze afschuwelijk Ze haalde de schouders op
en trok een gezicht, of ze nis echte Parisiene
zeggen wilde „Mon Dieu".
„En jij vroeg ze, iets minder opgewekt. „Ik
hoop, dat je tot dusver heel gelukkig bent
geweest".
„Mijn vrouw is een engel", zei Maurice.
„Dat raeenen de meeste mannen. En wanneer
zal ik haar nu eens zien Heb je haar al eens
over mij gesproken
„Neen, dat heb ik niet", antwoordde hij zacht.
Haar wenkbrauwen gingen omhoog.
„Maak dan wat voort", zeide zij. „Ik behoef
je zeker niet te herinneren, dat alles nu heel
vlot kan gaan. Al wat je te doen hebt, is je
vrouw te bewpgen, mij een invitatie te sturen
dorestzal danwel vanzelf volgen als ze mij dik
wijls genoeg vraagt."
(Wordt vervolgd.)
