Stadsnieuws.
Laatste Berichten.
vervulling van de dagtaak iets als wrevel
wekt, beleeft oogenblikken, in welke een
looden zwaarte ziel en lichaam neerdrukt,
al is de last onveranderd gebleven en de
gezondheid schijnbaar ongeschokt. Van de
vermoeidheidsbacillen zijn eenigen listig
genoeg geweest om zich aan de vernieti
gende werking van de gewone rusttijden
te onttrekken, en dezen hebben afzonderlijke
kolonies met behoud van eigen virulentie-
voorwaarden gevormd. Is hun tijd daar, dan
doen zij hun aanwezigheid duchtig gevoelen.
De nadeelen van het met versnelden pas
leven worden algemeen erkend en aan raad
gevingen, welker opvolging ze zou doen
vermijden, ontbreekt het niet. Wij moeten
onze levenseischen inperken, streven naar
matiging en eenvoud, wordt er gezegd. Maar
zoo de geachte spreker of schrijver al te
goeder trouw het voorbeeld kon geven van
inkrimping wat doorgaans niet het geval
is, daar hij, naar eigen bescheiden meening,
steeds binnen de grenst blijf wat zou het
baten, als toch geen mensch meedoet? Het
is noodig te remmen, verklaart een ander:
de snelheidswaanzin brengt ons buiten adem.
Jawel, rem maar. als alles voortijlt, en je
meetrekt, en wie achterblijft onder den voet
loopt.
>De jeugd wordt in den leertijd overladen,
opgekweekt tot een futloos menschdom
zonder wederstandsvermogen, een zenuwach
tig geslacht met geen kloekheid of karakter»
zucht men. Alhoewel het met die gevreesde
gevolgen gelukkig nog wel gaan zal, mogen
toch de oorzaken wel met ernst onder de
oogen worden gezien hetgeen ook gedaan
is met zoodanig resultaat, dat gedurende de
tientallen van jaren, dat de klachten zijn
gehoord, nog maar geringe verandering is
verkregen, 't Is immers zóo: de openbare
machten als werkgeefsters, de maatschappij
als regelaarster van het wel en wee harer
leden, vragen wèltoegeruste werkers en
werksters, de wetenschap heeft behoefte aan
behoorlijk onderlegde beoefenaars, het Staats
beheer kan geen andere dan ontwikkelde
ambtenaren plaatsen, en bij scherper zich
afspitsende mededinging is hij er het best
aan toe, die het spoedigst aan de eischen
kan voldoen.
Kan inkrimping voorshands niet verwacht
en mindere drang niet toegepast worden,
laten wij dan trachten van het middel tot
verhooging van draagkracht, dat de vacantie,
de verloftijd, aanbiedt, een gepast gebruik te
maken.
Zou men niet zeggen, dat de maatschappij
haar kwalen zeer goed voelt en het genees
middel wel weet te vinden?
Misschien zou men haar kunnen verwijten,
dat zij het niet toepast met verstand en naar
gelang van behoefte. Dat moet dan liggen
aan haar nog altijd gebrekkige inrichting,
waarvan insgelijks ieder overtuigd is. Het is
niet bewijsbaar, dat de langste rusttijd aan
de sterkste tekorten is aangepast, en even
min staat het vast. dat reeds overal, waar
zij iets goeds zou uitwerken, de vacantie-ge-
dachte is doorgedrongen.
De dingen, die tot de aardsche bedeeling
behooren, zijn nu eenmaal ongelijkmatig ver
spreid, en degenen, die er iets, zij het ook
niet veel, van te genieten krijgen, doen ver
standiger door van dat weinige een gepast
gebruik te maken, dan wanneer zij dien vrij-
vallenden tijd vullen met betoogingen, dat
hun meer toekomt. Van begeerten zijn de
grenzen moeilijker te bepalen dan van de
mogelijkheid om er aan te voldoen. De
eischen des stoffelijken levens worden nooit
stopgezetwerkplaatsen kan men enkele da
gen met een beperkt aantal krachten aan
den gang houden, kantoren een paar etma
len sluiten, scholen eenige weken, academies
een paar maanden in omgekeerde volg
orde zou dat moeilijk gaan, en er zijn on
mogelijkheden, waarin moet worden berust.
Desniettemin is het een waardeerbaar streven,
vrije dagen zonder geldelijk verlies als rust
punten toe te staan, en het beste middel om
te verkrijgen, dat in die richting verder wordt
gegaan, is het bewijs te leveren, dat ver
hoogde opgewektheid de beste waarborg
voor onverminderde arbeidsprestatie de
vrucht is van de tijdelijke opheffing der
verplichting.
Tal van werkzaamheden worden bij aan
houdende voortzetting drukkend, niet zoozeer,
omdat zij groote inspanning van lichaams-
ktacht noodig maken, maar wijl hun
eenvormige aard een vermoeiende uitwerking
heeft; een onderbreking van een paar dagen
kan dien invloed reeds doen verdwijnen en
het arbeidsvermogen op peil houden. Huma-
niteit zoowel als wederzijdscn belang vorderen,
met dit vereischte rekening te houden. Ook j
hier is een maatschappelijk vraagstuk, waar- I
van de oplossing in ethische richting moet
worden gezocht.
Het staat er geenszins zóo voor, dat het
evenwichtsherstel wordt gezocht in rust. Dat j
men het niet doet, schijnt meer een tegen- j
strijdigheid dan het dit werkelijk is.
Wat wij en wat onze kinderen het meest
behoeven in zulk een korteren of langeren
tijd van rust, is eigenlijk een reactie, die
toch ook actie is. De spieren worden niet
neergelegd in slappe werkloosheid, de her
senen niet tot stilstand gebracht in gevoel
loosheid. Noch het een noch het ander is
mogelijk. De eenen vragen ander werk, de
laatsten andere prikkels en hoe dan die
pas vermelde bacillen daarover denken, dat
interesseert ons weinig. Het is van lieverlede
zóo geworden, dat zekere identiteit is ontstaan
tusschen de begrippen rust genieten en er
uit trekken, ofschoon het logisch verband
dikwijls ver is te zoeken. Hier komen ver
wante contrasten elkander te hulp om iets
waardevols tot stand te brengen.
In al hetgeen voor ontwikkeling vatbaar
is, bestaat groote verscheidenheidhet een
vormige en schijnbaar overanderlijke gaat
zijn ondergang tegemoet.
Van het vacantie-gebruik kan dat niet
worden gezegdzelfs de enkele dagen, over
welke de gewone werkman de beschikking
krijgt, wendt hij aan naar smaak en om
standigheden, en de bespreking in het gezin
vooraf is een niet te versmaden deel van
het genoegen. Zoo is het ook met de reis
plannen van de in dit opzicht ruimer bedeelden.
Soms kunnen ze maar voor zooveel procent
in uitvoering komen, omdat de financieele
capaciteit de grenzen der bewegingen even
goed bepaalt als de tijd zulks doet, ondanks
het zoogenaamd wegvallen der afstanden
Niettemin zijn er toch menschel), die van
de beperkte tijdruimte nog een groot stuk
afnemen om tusschen de wielen der spoor
treinwaggons te zitten, ten einde iets veraf-
liggends te bereiken of een veelheid van
plaatsen aan te doen want bezoeken kan
men dit bezwaarlijk noemen, wijl er weinig
gezocht en nog minder gevonden wordt.
Uit de samenkoppeling van rust en onrust
ontstaat hier iets, dat geen van de zegeningen
der eerste brengt.
Wij gelooven niet, dat bij onze landge-
nooten deze >reismethode« de meest ge
bruikelijke isonze practische zin heeft ons
doen begrijpen de waarde van een rustig
voortgaan, ook die van een kalm vertoeven
in oorden waar frissche indrukken worden
verkregen. Ook is het niet meer geheel waar,
wat wij elkander vroeger weieens habben
verweten, namelijk, dat wij ons haasten om
zoo ver mogelijk over de grenzen te vliegen,
en geen blik hebben voor de weelderige
schoonheden, die ons eigen land ten toon
spreidtoorden, tot voor weinige jaren on
bezocht en daardoor onbekend het is waar.
dat niet zelden de vreemdeling ze ons eerst
in woord en beeld heeft moeten openbaren
zijn thans vaste pleisterplaatsen geworden,
waar landgenooten door eenigszins langdurig
verblijf het bewijs leveren, dat zij de mooie
plekjes van mooi Nederland in waarde houden.
Het zou ons niet passen, van reizen in 't
algemeen, van vacantie-reizen in het hijzon
der, kwaad te spreken, hetgeen altijd leelijk
staat. Wij willen aannemen, dat het de ken
nis vermeerdert, den blik verruimt, de
eenzijdige voorkeur van het eigene boven
het vreemde doet verdwijnen. In dit opzicht
gaan sommigen zóo snel over stag, dat zij,
na enkele dagen aan den anderen kant van
de grens te zijn geweest, niets meer goed
vinden van hetgeen ze er hier op nahouden».
Ook komt het voor, dat bereisde lieden toch
nog erg bekrompen zijn gebleven.
Maar dat is toch meest voor hun eigen
verantwoordelijkheid. Wij hebben hier de
bijzondere ondereenmenging van rust en
onrust, die het vacantie-begrip omvat, willen
bezien uit een oogpunt van maatschappelijke
nuttigheid. En dan komt het aan op zooda
nig gebruik, dat daarna de arbeid met nieu
wen lust wordt opgevat en men eigenlijk
in zijn schik is, weer aan 't werk te kunnen
gaan. Ook in de gezinnen, hetzij de rusttijd
ruimschoots dan wel mondjesmaat is toege
meten, moet men daarop bedacht zijn. Wordt
wel genoegzaam ingezien, hoe moeilijk de
taak is van menige huismoeder, die haar
woelig kroost met vacantie thuis krijgt
drie weken en soms langer Het jonge volkje
heeft er al geruimen tijd op gevlast en een
bijzondere emotie doorliep de schare op het
moment, dat >de boeien van den schooldwang
voor een tijd worden geslaakt», maar moe
der zit er mee ongescheept. Haar gewone
werkzaamheden, reeds druk genoeg, en voor
welke een tijdstip van vacantie geen over
tollige weelde zou zijn gaan gewoon
door, terwijl zij dan bovendien de zorg
krijgt voor het zoo aangenaam mogelijk
bezighouden van de jongelui, die in hun
naïeve veeleischendheid niet snappen hoezeer
zij moeders taak verzwaren. Nergens meer
dan in dit in 't oneindige veelvuldigheid voor
komende geval treedt de noodzakelijkheid
van er eens uit te kunnen gaan in helder
licht.
Dat de gelegenheden daartoe vermeerderen,
mag wel een maatschappelijk werk van
beteekenis worden genoemd en als wij
daarbij in de eerste plaats denken aan het
belang van het vrouwelijk gezinshoofd, wier
zware en onafgebroken arbeid nooit hoog
genoeg kan worden geschat, dan zal niemand
•'-eggen, dat daarvoor geen reden bestaat.
U zegt, dat wij daar een zeer moeilijke
quaestie aanroeren, en onderstelt, dat de
oplossing ons in scherpe lijnen voor den
geest staat.
Het eerste is waar en het laatste niet
onwaarschijnlijk. Toch zullen er misschien
zijn, die ons een beetje willen helpen zoeken.
Wie is die moeite meer waard dan moeder
wie verdient eer wat lust om haar onrust
te stillen
Ds. A. Junod, Evang-Luthersch predikant
te 's-Gravenhage, hoopt aanstaanden Zondag
ochtend voor te gaan in de Luthersche kerk,
hier.
In de Doopsgezinde kerk hoopt voor te
gaan ds. M. Honigh, uit Franekervoor de
Gereformeerde gemeente, in »Amicitia«, ds.
G. Elshoven, uit Rotterdam.
In de Remonstrantsche kerk wordt Zon
dag geen godsdienstoefening gehouden.
Een wetsontwerp is naar den Raad van
State gezonden, beoogende bekrachtiging
van de maatregelen, genomen tot het langer
bij het leger in dienst houden van het ge
deelte der militie, dat op i Augustus zou
worden ontslagen, dan wel zou overgaan
naar de Landweer, zoomede tot het in dienst
houden van de Landweermannen, welke op
den zelfden datum voorgoed zouden worden
ontslagen.
Sprekend over het nieuwe lijntje Amers
foortZeist der Ooster Stoomtram Maat
schappij, dat zich mag verheugen iu heel
druk vervoer, schrijft >de Eembode» o. a.
hoe gunstig ook gelegen aan de groote
spoorwegen, Amersfoort heeft geen doel
matige verbinding met de dorpen in den
omtrek.
Neem b.v. Hoogland, Bunschoten, Spa
kenburg, Soest, Achteveld, Stouten burg,
Leusden en Woudenberg.
Wat zou een tramverbinding met die wel
varende dorpen voordeelig zijn.
Zeker, er zijn groote moeilijkheden aan
verbonden, maar onverkomelijk zijn die niet.
Bij het scheppen van nieuwe verkeers
wegen mag immers worden gerekend op
steun van het Rijk, de betrokken Gemeenten
en Provinciale besturen.
En wat hoofdzaak ispp de medewerking
van allen, die iets voor Amersfoorts voor
uitgang voelen en zulks met daden willen
toonen.
De Liendertscheweg is, wegens bestratings-
en rioleer'irigswerken, tot nadere afkondiging
afgesloten voor rij- en voertuigen.
Ds. H. Limpers, sedert 30 September 1894
Ned. Hervormd predikant te Akkrum, voor
vele Amersfoorters een zeer goede bekende,
hoopt aanstaanden Dinsdag den dag te her
denken waarop hij 25 jaar geleden te Stavoren
de Evangelie-bediening aanvaardde.
Pastoor F. Paping, wien de voorbereiding
van den bouw der R, K. kerk in het Leus-
derkwartier werd opgedragen, en die met
zoo grooten ijver zich heeft gekweten van
die zware taak, heeft zich overwerkt en zal
eenigen tijd rust moeten nemen.
In de derde ploeg van het eind-examen
der Hoogere Burgerscholen met 5-jarigen
cursus in de Provincie Utrecht namen weder
21 adspiranten deel, van welke 2 extraneï
zich terugtrokken.
Van de Hoogere Burgerschool te Amers
foort slaagden mejuffrouw H. de Weert en
de heeren G. J. van den Bovenkamp en
J. G. la Seur, terwijl éen leerlinge werd
afgewezen.
De 5 candidate» van de Gemeentelijke
Hoogere Burgerschool en de 6 van de
Rijks-school te Utrecht slaagden allen, terwijl
van de 3 leerlingen der Bijzondere school
aldaar er slechts éen slaagde en 2 van de
3 extraneï het diploma verwierven.
Aan de Middelbare technische school voor
de bouwvakken te Utrecht werd bevorderd
van het 3e naar het 4e semester de heer
J. G. F. van Achterbergh Jzn. en van het
4e naar het 5c semester de heer P. A.
Jonker.
Mejuffrouw J. E. van 't Eind verwierf het
Mulo-diploma A.
Tot 2e luitenant bij het 5e regiment in
fanterie is benoemd de cadet W. L. BisschoT
tot 2e luitenant bij het ie regiment veld
artillerie de cadet R. N. de Ruyter van
Steveninck, beiden herkomstig van de Kon.
Militaire Academie.
Ritmeester jhr. J. K. van Naerssen, van
het ie regiment huzaren, is benoemd tot
ritmeester-acijudant van het korps.
Volgens >De Avondpost» bestaat het voor
nemen, de opleiding bij de korpsen van het
militie-kader te schorsen gedurende den tijd,
dat oudere lichtingen voor herhalingsoefenin
gen onder de wapenen zijn. De adspiranten
der voorjaarsploeg, die dan den rang van
korporaal bekleeden, zullen in dien rang
dienst doen bij hun compagnie.
Wordt deze regeling ingevoerd, dan zal
de opleiding tot onderofficier met éen maand
worden verlengd en bevordering tot dien
rang in stede van omstreeks 1 October eerst
omstreeks 1 November van elk jaar ge
schieden.
Bij de Dinsdagavond ten overstaan van
notaris Johannes Knoppers gehouden veiling
van vaste, goederen werden verkocht;
het kapitaal winkelhuis, tevens woonhuis,
aan den Hof no. 2, waarin apotheek, voor
f8000 door den heer Th. C. V. ter Maat;
het aangrenzend heerenhuis aan de Lan-
gestraat no. 80, door den zelfden voor f 9400
het pakhuis de voormalige Putjes-druk
kerij, waar de eerste drukken der gedichten
van Joost van den Vondel werden gedrukt
met erf, aan den Hof naast den heer
Hulst, voor f 1900 aan den zelfden.
Waar deze verkoop plaats moest hebben
wegens boedelscheiding mag vermeld, dat
noch voor het vaste goed noch voor den
Inventaris der apotheek ook maar óen apo
theker of drogist uit den lande tot de gega
digden behoorde.
Het leven is als het geld; het heeft slechts
waarde als men het goed besteedt.
T7it den Omtrek.
Aan het gedenkteeken van den Hessischen
grenadier Christoffel Pullman, die in den
nacht van 27 Juli 1787 den aanslag op
>Soestdijk« verijdelde, is namens H. M. de
Koningin-Moeder weder een krans gehangen.
Reuter seint, dat Dinsdagavond de Neder-
landsche officieren zich naar den Vorst van
Albanië begaven om hem de onmogelijkheid,
langer hun mandaat te vervullen, uiteen te
zetten. De Vorst heeft zich een beslissing
voorbehouden.
Er loopen geruchten, dat de officieren
bij de controle-commissie hun ontslag hebben
gevraagd.
Burgemeester en Wethouders stellen den
Raad voor, te besluiten
tot uitbreiding van het net der gas- en
waterleiding, door uitvoering van de vol
gende werkenhet aanleggen van dubbele
leidingen in de wegen Bcrg-Zuid het leg
gen van dubbele leidingen in den Utrecht-
scheweg, van »Rustoord« tot denKalkweg;
het leggen van dubbele leidingen langs
de trambaan, van de Barchman Wuijtiers-
laan tot den Utrechtscheweghet leggen
van dubbele leidingen langs den Kalkweg
het leggen van dubbele leidingen in den
Leusderweg, van de bestaande leiding tot
den Kalkweghet leggen van enkele leidin
gen langs den Doodenweg en den Arnhem-
scheweg tot de bestaande leidingde be
staande leidingen te verzwaren van het station
tot aan de nieuwe trambaan bij de Vlas
akkers, en van het Juliana-plein langs den
Arnhemscheweg tot de nieuwe leidingen
in de wegen Berg-Zuid de noodige kabels
te leggen en verdere werkzaamheden uit te
voeren tot levering van electriciteit
Burgemeester en Wethouders voor de
uitvoering van genoemde werken een crediet
te verleenen van hoogstens f 10S000 voor
de gasleiding, hoogstens f 95 000 voor de
waterleiding en hoogstens f 20 000 voor de
kabels, enz.
Burgemeester en Wethouders stellen nog
aan den Raad voor, in te trekken de Ver
ordening, regelende het bebouwen van be
paald aangewezen gronden in de Gemeente
Amersfoort, vastgesteld bij Raadsbesluit van
22 Augustus 1913.
De terreinen met hun begrenzingen zijn
behouden. Slechts wordt in het ontwerp-bc-
sluit ingevoegd een art. 3, luidende: Het
bepaalde iu artt. 1 en 2 is niet van toepas
sing ten aanzien van een gebouw, waaarin
een inrichting wordt gevestigd, waarvoor
een Hinderwetsvergunning is verkregen.
KENNISGEVINGEN.
Burgemeester en Wethouders van Amersfoort
brengen ter algemeene kennis, dat op heden
bij hen een van Gedeputeerde Staten dezer Pro
vincie in afschrift is ingekomen een verzoek
schrift van EVERARDUS ANTONIUS POSTER,
van beroep logementhouder en houder van een
verlof tot den verkoop van alcoholhoudende
dranken, andere dan sterkedrank, wonende
alhier, om vergunning voor den verkoop van
sterkedrank in het klein voor gebruik ter
plaatse van verkoon, uitsluitend aan logeer
gasten, in de beneden-voor-lokaliteit van het
perceel Stationsstraat no. 29 te Amersfoort.
Binnen twee weken na do dagteekening de
zer bekendmaking kan ieder tegen het verleenen
van de vergunning schriftelijke bezwaren bij
hen inbrengen.
Amersfoort, 2S Juli 1914.
Burgemeester en Wethouders
voornoemd,
De Burgemeester,
Van RANDWÏJCK.
De Secretaris,
A. R. VBKNSTRA.
De Burgemeester van Amersfoort
brengt ter konnis van de ingezetenen dezer
Gemeente, dat do door den Directeur van
