NED-PL ANTEN BOTERFABRIE
AHSTERDAn
Klappa Plantenboter en B.U.K. Plantenvet
VOORSCHOTTEN I
lil
WETENSCHAP - TECHNIEK - KUNST
VETTER Co.,
Bank vanHuydecoper&VanDielen
TIJDGEEST OBLIGATIES
DE HUISHOUDGIDS.
Blanche.
CREDIET-VEREENIOINH
te Amsterdam.
Correspondentschap te Amersfoort
nir. H. J. M. van iloit BKRGH.
WILHELMINA8TRAAT 5.
Zij stelt zich ten doel
het verleenen van Credieten onder per
soonlijke of zakelijke zekerheid of in-blanco
het incasseeren van handelspapier
het ontvangen van gelden a déposito
in rekening-courant.
OPENBARE LEESZAAL
Beukenlaan 2.
Vrije toognng voor ieder boven 18 jaar.
Couranten Vakbladen Tijdschriften
Boeken Adresboeken.
UITLEENBIBLIOTHEEK.
jS Bij den ondergeteekende verschijnt gj
05 iederen Woensdag
j| De Ilollandsche Lelie
Weekblad A:
onder Hoofdredactie Jjf;
van jjfc
Jonkvr. ANNA de SAVORNIX L011MAN.
t»De Hollandsche Lelie* is het eenige
Weekblad in Nederland voor dames
Sj uit de hoogste en beschaafdste krin-
gen. Let hierop voor uwe advertentie.
S* Prijs p. jaarg. f5.2», fr. p. p. f6.—. K*
proefnummer gratis. *v.
g£ Amsterdam. L. J. VEEN.
Dint,ill. Wijnen. Likeuren.
Mere Vrouwe-berkhof. AHKKSKOORi.
zijn verkrijgbaar bij alle goede kruideniers, boter- en eomestibles-handelaars.
Inlichtingen worden gaarne verstrekt door de Nederlandsche Plantenboterfabriek, ROKIN 7« te
AMSTERDAM, Telefoon Noord 3244, en door het Agentschap
HAESEKER A- LASEUR, Ncude 19 te Utrecht. Telefoon 130.
Bijkantoor AMERSFOORT.
Langestraat 105 Telefoon XTo. 360
MET
Premietrekkingen volgens aanwijzing der Nederlandsche Staatsloterij
f2.50, 15, flO, f20, f25!
Volgestort (wettig geoorloofd).
Verkrijgbaar a. h. Hoofdkantoor, Wijnhaven 15 te Rotterdam, en by h h. agenten.
Gouden Medaille, Gent 1908.
Onder redactie van mevrouw W. van der VECHT, Oud-leerares in Koken
en Voedingsleer.
Dit tijdschrift verschijnt eiken Zaterdag,
Proefnummers gratis en franco verkrijgbaar bij iederen Boekhandelaar en aan
het bureau van >DE HUISHOUDGIDS*
Burgstraat 65, UTRECHT.
FEUILLETON.
43-)
»'t Is dus een samenzwering*, zeidezijbij
zich zelf, in haar saamgeknepen handen haar
kanten zakdoek verkreukelende.
Ja, 't was een samenzwering.
Een onoverkomelijke hinderpaal bestond
tusschen de nieuwe gravin De Nancey en
de aristocratische wereld, waarheen haar ver
langen haar voortdreef.
Nauwkeurige navorschingen, diepgaande
in weerwil harer schijnbare oppervlakkig
heid en zooals de wereld ze zoo goed weet
uit te voeren, hadden betreffende Blanche
Lisely plaats gehad.
Kortom, men vond, dat de heer De Nan
cey alle betamelijkheid had geschonden door
zóo spoedig met haar in het huwelijk te
treden.
Vandaar het besluit der dames van de
groote wereld, haar hui/.cn onmeedoogend
voor de intrigante te sluiten, die men on
mogelijk kon ontvangen, zonder geheel en
al zijn waardigheid te verbeuren.
De mannen bestreden het besluit hunner
vrouwen niet, maar Blanche's schitterende
schoonheid pleitte ten gunste van Paul's
echtgenoote bij hen. Zij besloten op den
besten voet met Paul te blijven, zijn uit-
noodigingen aan te nemen, zijn tweede vrouw
het hof te maken.
Ziedaar, waarom wij zooveel zwarte jas
sen en geen enkele robe op het concert in
de Boulognestraat zagen.
Noch tact, noch verstand ontbrak Blan
che. Zij begreep een half woord en ried
wat niet gezegd was.
Bij gelegenheid der huwelijksbezoeken
had zij, zooals wij weten, beproefd, zich illu
sion te maken. Zij had gepoogd, zich te
overtuigen, dat alleen 't toeval partij tegen
haar koos en al deze deuren niet opzette
lijk gesloten waren.
Na den concertavond hield de twijfel op
mogelijk t zijn.
Blanche liet nu alle illusie varen. Zij be
schouwde zoo niet koel, dan ten minstf met
verstand de dingen, zooals zij waren.
De vrouwelijke wereld bracht haar op he
idee. Men behandelde baar als een schurftig
schaap en de graaf De Nancey, de man,
waarop zij vroeger a! haar hoop had gesteld,
had noch de macht haar met achting te laten
behandelen noch de kracht haar te doen eer
biedigen.
Zoo zou nu haar levenslang het verleden
vervolgen. Tot haar laatsten ademtocht zou
zij er onder gebukt gaan. Zij vergat haar v
eigen misdaad, den gewelddadige» dood der
onschuldige Marguerite
j 'l'oen de laatste der gasten vertrokken was,
keek Paul zijn vrouw angstig aan. Hij vreesde
een geweldige scène.
j Maar niets daarvan geschiedde. Blanche
i begreep, dat zij daarmee niets zou winnen.
Met spel moest anders, fijner gespeeld worden.
I Terwijl de staf van bedienden het kost
bare glaswerk en zilver naar de keukens
bracht het om daar onder de hoede van eens
expres daarvoor aangestelden functionari te
brengen, nam Blanche op een gemakkelijk
stoeltje plaats, terwijl Paul tegen den schoor-
j steen leunend, een sigaret rookte,
i 'Je begrijpt, dat ik me zeer gegriefd ge
voel*, begon zij kalm. »Ik begrijp'niet, hoe
men jou en mij zulk een beleediging heeft
durven aandoen. Maar in den ellendigen
toestand, wa? in men ons gebracht heeft, is
er, van twee, een partij te kiezen: nederig
het vonnis aan te nemen, dat ons treft, of
J het openlijk tarten. Ik kies het tweede."
Paul luisterde zonder te weten, waarheen
Blanche wilde. Zij glimlachte spottend, de
uitdrukking van verwondering ziende, die
zich op zijn gelaat teekende en hernam:
»Ge hebt mij zoo dikwijls gezegd, dat mijn
minste begeerte een wet voor je was*.
>Ja, dat heb ik gezegd!* riep Paul uit »en
je weet, dat ik dat meen*.
»Nu bewijs dat dan!*
>Hoe? Wat moet ik doen Zeg maar, wat
ik doen moet*.
•Die vrouwen geven partijen, waarop men
zich dood verveelt, omdat daar alles even
deftig en eentonig is. Ook ik wil partijen
geven, maar op een geheel andere wijze,
zoo amusant, zoo aantrekkelijk, dat men het
als 'n voorrecht beschouwen zal om geinvi-
teerd te worden Vind je dat goed?»
Zeker, waarom niet.*
»En wil jij me helpen om mijn .plan ten
uitvoer te brengen.*
Graag*.
•Op de soirees, die ik me voorstel te
geven moeten alle beroemdheden zeker zijn
elkaar te ontmoeten.
>Ik hecht maar weinig waarde aan de
menschen, wier geheele verdienste in hun
geslachtswapen ligt. Wat ik bij mjj wil lok
ken, is de keur der intelligente wereld, 't is
de bloem van het Parijsche vernuft, 't zijn
de artisten, de auteurs.
»De leden der academie?* vroeg Paul.
'O, wie denkt aan de academieantwoord
de Blanche met spottenden glimlach »Ik
spreek van 't geen leeft, dat voorbrengt, dat
het succes en de beroemdheid zoekt en vindt
Men wete slechts, dat de beeldhouwer of de
schilder, wiens beeld ol schilderij men op de
tentoonstelling van schoone kunsten bewon
dert, de auteur van een toegejuicht drama
of een ge helkoosde operette, van den roman,
die den lezer boeit, hedenavond ten huize
van gravin lie Nancey zullen zijn, en ge zult
er de uitwerking van zien.
(Wordt vervolgd.)
