Donderdag 29 April 1915. No. 8562 64e Jaargang. SO April. AMERSFOORTSCHE COURANT. Uitgave van de Naamlooze Vennootschap „De Amersfoortsche Courant, voorheen Firma A. H. van Cleeff" HOOFD REDACTEUR F. J. FHSQSEIES. AMERSFOORT. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond. Abonnement per 3 maanden 1. franco per post ƒ1.15. Advertentien 1—6 regels 60 cent; elke regel meer 10 cent. Bij regel - abonnement reductie, waarvan tarief op aanvraag kosteloos. Legale, officieële- en onteigenings- advertentlën per regel 15 cent Reclames 1—5 regels ƒ1.25. Bewijsnummers naar buiten worden in rekening gebracht en kosten evenals afzonderlijke nummers ic cent. Bij advërtentien van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht. KORTEGRAOHT 9. Postbus 9. Telefoon 19. KENNISGEVING. PASPOORTEN VOOR DUITSCHLAND. De Burgemeester van Amersfoort maakt, op verzoek van den Minister van Staat, Minister van Binnenlandsche Zaken bekend, dat voor het reizen naar Duitschland wordt vereischt een buitenlandsch paspoort met photo graphic van den belanghebbende, benevens zijn handteekening, geplaatst onder de pho tographic, en de verklaring van den Burge meester, dat de op het paspoort geplakte photographie inderdaad die van den in het paspoort genoemden persoon is en dat deze het stuk eigenhandig heeft onderteekend. Ten slotte moet het paspoort aan den be voegden Duitschen consulairen ambtenaar ter viseering worden overgelegd. Andere papieren zijn niet voldoende. Amersfoort, 28 April 1915. De Burgemeester voornoemd, Van RANDWIJCK. i Verjaardag van H. K. H. Prinses Juliana. Prinsesje is jarig! Hoezee! Hoezee! Komt jongens en meisjes, feest allen mee Doet aan je oranje, rolt uit nu je vlag En laat hem wapp'ren En lustig klapp'ren In 't lentewindje Voor 't Koningskindje Op haren zesden verjaringsdag! Nederl. Anti-Oorlog Raad. Het manifest, vastgesteld in de Internatio nale bijeenkomst, welke van 7 tot 10 April te 's-Gravenhage op uitnoodiging van den Nederlandschen Antie-Oorlog Raad is ge- 1 houden en waar personen aanwezig waren uit 10 verschillende landen, luidt als volgt Heel de wereld verlangt, dat de vrede, die op dezen vreeselijken oorlog moet volgen, een duurzaam karakter zal dragen. Dat ver wachten niet alleen de oorlogvoerende volken maar 'ook alle neutralen. Allen zijn zij ge troffen door den oorlog, die een huivering wekkend bewijs heeft gegeven van de soli- dariteit van belangen van heel het mer.sche- lijk geslacht. Zal de vrede duurzaam zijn, dan moeten j de oorzakea worden aangetast, die tot den oorlog hebben geleid. Waardoor werd deze wereldramp moge lijk Verschil van meening kan bestaan over .sommige der diepere oorzaken van het oor logsgevaar, over het verband tusschen den j oorlog en de inrichting der maatschappij, over de 'rol van den rassenstrijd, over de verantwoordelijkheid van bepaalde personen maar sommige algemeene oorzaken staan boven allen twijfel. Gebrek aan eerbied voor de vrijheid en de gelijke rechten der nationaliteiten deed de gedachte opkomen aan inmenging, des noods met geweld, en prikkelde nationale hartstochten. Door de voortdurende ophitsing van zekere gewetenlooze pers tuk op sensatie en willig werktuig' van de belangen der industrie, is de verstandhouding tusschen de volkeren vergiftigd, ten spijt van zoovele oprechte betuigingen van vredelievenden zin. De expansie-politiek, de daarmede samen hangende imperialistische stroomingen, de naijverige macht naar eigen afgesloten mark ten en koloniën, deden gevaarlijke vijand schappen ontstaan. De politieke organisatie der wereld be antwoordt in geenen decle meer aan de toenemende dooreenstrengeling van de be langen der bolken. Ondanks allen voortgang van het volkenrecht zijn wij blijven leven in een toestand van internationale anarchie. Eerbied voor het recht was nog ver van algemeen. Het werk der Vredes-conferepties bleef onvoltooid. Er was geen bruikbare instelling tot beslechting van belangehge- schillen. Het stelsel der steeds toenemende bewa- pingen, dat den vrede zou verzekeren, ver wekte integendeel een atmosfeer van wan trouwen en vijandschaphet leidde er van zelf toe, deze bewapingen te gaan gebruiken om den tegenstander neer te slaan, om den voorspoed van den handelsconcurrent te ver nietigen. De voorstelling vatte post, dat oorlog onvermijdelijk was; daarmede was verlamd de weerstand tegen de groepen, die naar oorlog dreven. Het evenwicht der machten, als grondge dachte van het stelsel der Europeesche po litiek, heeft niet alleen den vrede niet kun nen verzekeren, maar integendeel den naijver geprikkeld en van iedere plaatselijke botsing gemaakt een ernstig gevaar voor den we reldvrede. In het duister der diplomatie en der geheime verdragen werd de spanning al'meer ondraaglijk. Aan dit alles moet een einde worden ge maakt. Bij den vrede, die dezen oorlog zal beëindigen, is daarvoor de gelegenheid, een gelegenheid die misschien nimmer wederkeert. De verzekering van een duurzamen vrede en het leggen van nieuwe grondslagen voor de wereldpolitiek raakt de gansche mensch- heid. Daarom moet, in aansluiting aan de vredesonderhandelingen, die meer bijzonder den oorlogvoerende Staten aangaan, een wereldcongres, de Derde Haagsche Vredes conferentie, bijeenkomen. Maar er moet meer geschieden. De tijd is nu gekomen, dat ook de volken een woord moeten medespreken. De buitenland- sche politiek moet niet langer het uitsluitend domein zijn van een kleinen kring van beroepsdiplomaten, een stelsel, dat thans op volslagen mislukking uitliep. Nieuwe banen moeten worden betredennieuwe krachten moeten worden te hulp geroepen. Onze roepstem gaat uit tot alle n, zon der onderscheid van nationaliteit, godsdienst, partij of maatschappelijke positie. De poli tieke en de geestelijke leiders der volken, die tegen nieuwe aanranding onzer bescha ving te waken hebben, de mannen van den vreedzamen arbeid en de werkers in inter nationale organisaties, die de vrucht van hun moeizaam streven met redelooze ver nietiging bedreigd zien, de vrouwen, op wier toenemenden invloed de vrede nieuwe hoop mag bouwen, de massa's, die niet weer op nieuw ter slachting, ten doode, gevoerd willen worden allen moeten de handen ineenslaan, want aller belang is éen. Als grondslag voor gemeenschappelijke actie wordt het volgende program aange boden. Het bevat het minimum van hetgeen bereikt behoort te worden. Het zal deels door internationale verdragen, deels door de wetgeving van ieder land moeten wor den verwezenlijkt. Zal inderdaad een nieuwe periode aanbreken na de mislukking der oude politiek, dan moet bovendien een an dere gezindheid de gemoederen gaan be- heerschenalleen dan zal de letter van het program levend worden. Dit is de taak, waartoe thans de geheele beschaafde wereld wordt opgeroepen. Minimum-program. 1. Geen annexatie of overgang van grond gebied tegen de belangen en wenschen de* bevolking, wier goedkeuring, waar dit kan, door volksstemming of op andere wijze moei worden gevraagd. Rechtsgelijkheid, godsdienstvrijheid en taal vrijheid. door iederen Staat gewaarborgd aan alle nationaliteiten binnen zijn gebied. 2. In alle koloniën, protectoraten en sferen van invloed vrijheid van handel, of althans gelijke behandeling van alle nationaliteiten, krachtens internationale overeenkomst. 3. Krachtige ontwikkeling van het werk der Vredes-conferenties ter organisatie van de vreedzame gemeenschap der Staten. Vaste organisatie van de Vredes-conferentie met geregelde samenkomsten. Algemeen verplichte onderwerping van internationale geschillen aan een behandeling ter vreedzame oplossing. Daartoe worde, naast het bestaande Hof van Arbitrage, in het leven geroepen a) een werkelijk per manent Internationaal Gerechtshof en b) een evenzeer permanente Internationale Raad van onderzoek en bemiddeling. De Staten verplichten zich, in gemeen overleg op te treden diplomatiek, economisch of militair ingeval eer. Staat militaire maatregelen mocht nemen in plaats van een geschil aan rechterlijke beslissing te onderwerpen of de tusschenkomst van den Raad van onderzoek en bemiddeling in te roepen. 4. Vermindering van bewapening krachtens internationale overeenkomsc. Ter bevordering van dit doel, mede afschaffing van het zee- buitrecht en verzekering van de vrijheid der zee. i 5. Medezeggenschap van de Volksvertegeii- woordigingen in de buitenlandsche Staat kunde. Nietigheid 1 geheime verdragen. Personen van verschillende nationaliteiten, zoowel uit oorlogvoerende als uit neutrale landen, hebben eenstemmig besloten tot bovenstaand manifest en minimum-program. Aldus blijkt, hoe in alle landen leeft een zelfde verlangen naar een duurzamen vrede en hoe daarvoor door allen de zelfde grond slagen noodzakelijk worden geacht. De Nederlandsche Anti-Oorlog Raad, wiens eigen programma in wezen volkomen gelijk is aan dit internationaal vastgestelde, heeft kunnen bereiken, dat niet alleen een derge lijke internationale overeenstemming is ver kregen, maar tevens, dat een internationale band is gevormd tusschen de voorstanders van een Duurzamen vrede. Aan den Nederlandschen Anti-Oorlog Raad is nu de leiding opgedragen van deze Cen trale organisatie voor een duurzamer vrede. Dit is een groote verantwoordelijkheid, waarom deze Raad een hernieuwd beroep doet op het geheele Nederlandsch volk. Moge die roepstem gehoor vinden en daar door het aantal medestanders vertienvoudigen. l)e macht van het voorbeeld. De mensch is als een reiziger op een onbekenden weg. De sneeuwstormen hebben de sporen op den weg nedekt, de mijlpalen zijn onzichtbaar door de opeengehoopte sneeuw. Al kent hij vaag de richting, die hij heeft te volgen, toch mist hij de zeker heid; hij weifelt meer en meer. Hij heeft moeite om den moed er in te houdenzijn schreden worden onvast en een gevoel van afmatting en beklemdheid overmeestert hem. Daar vertoonen zich afdruksels van menschen- voeten. De moed herleeft, zijn hart begint weer «rij te kloppen, hij ademt weer ruim: bezield door nieuwe hoop volgt hij de voet sporen en bereikt een veilige woning. Hetgeen de voetstappen in de sneeuw zijn voor den eenzamen, verdwaalden reiziger, is het goede voorbeeld voor den mensch. Het wijst hem den weg, dien hij heeft in te slaan, het steekt hem een hart onder den riem het geeft hem de kracht, zijn taak met lust en ijver te volbrengen, omdat hij in een ander ziet hetgeen geestkracht en toewijding vermogen en tot welke resultaten zij kunnen leiden. Door het woord zal iemand vaak opge wekt worden om het nuttige, goede en degelijke na te streven, zal hij er toe ge bracht worden, goede voornemens te vormen om door inspanning en krachtsontwikkeling naar zelfverbetering te trachten maar goede voornemens zonder meer blijken vaak zwak en machteloos te zijn. Daarom moeten zij gesteund en gesterkt worden door goede voorbeelden. Onze omgeving, onze omgang met anderen oefenen invloed op ons uit, die zoowel gun stig als ongunstig kan zijn; maar een en ander is meestal slechts voor een klein ge deelte het gevolg van vrije verkiezingaller lei omstandigheden, ontmoetingen, ervarin gen, allerlei toevalligheden spelen hierin een groote rol. Zij zijn, gewoonlijk, in het gun stigste geval niet voldoende om in ons een sterken wil te ontwikkelen en ons te vormen tot een krachtige persoonlijkheid. Men moet zelf weten, wien men zich tot voorbeeld kiest, naar welk model men zijn levensbeginselen vormt, door welke idealen men zijn levenspad wil afpalen en doen ver lichten. Menschen, die geen behoefte gevoelen aan een voorbeeld, zijn óf onverschilligen, lak- schen, futloozen, óf wel buitengewone men schen. De groote persoonlijkheden, waarvan de geschiedenis gewaagt, verhieven zich zóo ver boven hun tijdgenooten, omdat zij zich hebben opgericht aan andere groote geesten. Maar ook de gewone mensch heeft zijn geheele leven door voorbeelden noodig, waarnaar hij zich kan richten. In de jeugd het tijdperk der eerste ontwikkeling, zijn de voorbeelden als de stok, waaraan de jonge zwakke plant moet worden vastge bonden, opdat zij recht zal opgroeien en zóo sterk worden, dat de wind- en regenvlagen haar niet deren, de storm haar niet knakken kan. Het geheele leven door heeft de mensch behoefte aan een goed voorbeeld. Een voor beeld kiest zij zich dan ook gewoonlijk, zij het dan ook niet steeds met een voorop gezette bedoeling. Maar met schaamte zal menigeen moeten erkennen, dat hij dikwijls van voorbeeld is veranderd en vaak niet in zijn voordeel. Men moet zijn voorbeelden bij voorkeur zoeken in den kring, waarin eigen leven en werken behoort, onder menschen van eigen stand. Men zorge er steeds voor, zich niet te laten verblinden door den tooverglans, die wellicht alleen de zwakke zijde van den mensch streelt en voedsel geeft aan verkeerde hoedanigheden. De voorbeelden, die wij ons kiezen, moeten in het leven werkelijkheid kunnen wordenhet goede, dat in ieder onzer is, maar nog onvoldoende ontwikkeld of mis schien nog geheel verborgen, moet steun en kracht vir.den in het goede voorbeeld. Het is velen menschen aan te zien, dat zij voorbeelden hebben en goede ook en toch bespeurt men niet, dat zij hun tot veel nut zijn. Zij dwepen met een dichter of schrijver; zij volgen hem na in spreektrant en gebaren, misschien in optreden en kleederdrachtmaar van het goede, waardoor deze werkelijk anderen ten voorbeeld is, is bij den vereerder en zoogenaamden navolger niets te vinden. In zijn ware grootheid, in de fiere wijze waarop hij het leven beschouwt en aanvaardt, wordt hij door zijn aanbidder vaak niet na gevolgd. Het is dus mogelijk, dat goede voorbeel den sommigen menschen nadeelig zijn, omdat zijn worden genoopt tot verkeerde navolging. Ook gebeurt het, dat de navolging ons iets vreemds, gemaakts en onnatuurlijks geeft. Gelijk dwaze opvolging der mode ons lichaam kan misvormen, zoo kan ook een onjuiste geest van navolging aanleiding geven tot misvorming onzer ziel. Daarom moeter. wij ons hoogste voorbeeld niet buiten, maar in ons zoeken. Ieder mensch is eenig in zijn soorter zijn geen twee de zelfde en bij de voortreflijksten bemerken wij vaak het grootste verschil. Geen voor beeld is geheel bereikbaar. Maar laat 011s dadelijk hierbij opmerken, dat het ware ideaal,

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1915 | | pagina 1