kamer,
DRIE ABONNEMENTS-CONCERTEN
Advertentiën.
r
m
Verhuisd
Electrisch licht
HUIS
VETTER Co.,
AMICITIA te Amersfoort.
DE HUISHOUDGIDS
Het Modemagazijn
- Expositie -
AMERSFOORTSCH
WISSEL- cd EFFECTENKANTOOR
(Mr. 8. G. VAN WELDKREN baron RKNGKB8)
Kortegracht 11. Tel. 176.
Telegramailree„Wisselkantoor".
Assurantiën. Incasseering van Wia-
Credieten. seis en Quitantiën.
Coupons. Vreemd geld.
Deposito's. Wissels op Binnen- en
Effecten. Buitenland.
Verhuurt loketten in zijn daarvoor
speciaal gebouwde kluis (Safe Depbfiit)
volgens tarief, op aanvrage verkrijgbaar
te zijnen kantore.
Mevrouw BLOEM-Van Eek,
naar ALMELO.
OOSTMARSUMSCHEWEG no. 230.
Het fotografisch atelier inet
KORTE BEEKSTRAAT 5
(GEEN TIP TOP)
is geopend voor opnamen tot
9 uur 's avonds.
Aanbevelend,
Th. F. van da POL.
Vooreen klein Officiersgezin van hetNeder-
landsche leger wordt, voor nu of later, te
Amersfoort een gemeubileerd beuedenhuis
of een klein
te huur gevraagd.
Adres aan den makelaar P. H. VAN
HASELEN, Plantsoen.
Op eersten stand wordt te huur AANGE
BODEN, in zéér klein gezin, keurig gestof
feerde en gemeubileerde Zit- en Slaap-
naar verkiezing mét of zonder pension.
Br. onder motto Kamer» aan het Bureau
der Amersfoortsche Courant, Kortegracht 9.
WAT DE KEOR IS OP GOOD EN ZILVER.
IS DE HAAH
„BLOOKER"
OP EEI BOS CACAO.
ONDERLINGE OUK1N.
Beekensteinschelaan 42. Telefoon 287.
MENU voor de week 3 Oct. tot en met 9Oct.
ZONDAG 3.
Runderbraadstuk. Witte capucijners. Bitter
koekjes met vanillevla. (Groente-soep).
MAANDAG 4.
Kerryschotel. Kalfslappen. Peren.
(Tomaten-soep).
DINSDAG 5.
Fricandeau. Spinazie. Pruimen.
(Kerry-soep).
WOENSDAG 6.
Gehakt. Worteltjes. Rijstebrij.
(Vermicelli-soep).
DONDERDAG 7.
Varkenslappen. Spersieboonen. Appelmoes.
(Macaroni-soep).
VRIJDAG 8.
Gestoofd rundvleesch. (desv. visch). Roode-
kool, Maizenavla met bitterkoekjes.
(Witteboonen-soep).
ZATERDAG 9.
Roastbeef. Andijvie. Gebakken brood.
(Groente-soep).
Indien men rijst in plaats van aardappelen
verkiest, dan op de bon invullen.
De Directrice behoudt zich het recht voor,
het menu, zoo noodig, te wijzigen.
De achteraan staande soepen worden dage
lijks geleverd a 10 cent per portie voor leden.
Voor niet-leden, indien zonder maaltijd, iets
hooger. Bonnen hiervoor verkrijgbaar.
CREDIET-VEREENIGING
te Amsterdam.
Correspondentschap te Amersfoort
■nr. H. J. M. van den BERGH.
wilhelminastraat 5.
Zij stelt zich ten doel
het verleenen van Credieten onder per
soonlijke of zakelijke zekerheid of in-blanco
het incasseeren van handelspapier
het ontvangen van gelden a déposito
en rekening-courant.
Distill. Wijnen. Likeuren.
LleTê Vroowe-kprkhof, AMERSFOORT.
C>:
Bij den ondergeteekende verschijnt
iederen Woensdag
l)e Hollandsche Lelie, jj
Weekblad j
onder Hoofdredactie
VAN J
Jonkvr. ANNA de SAVORNIN LOBMAN, j)
i De Hollandsche Lelie is het eenige S©
{a& Weekblad in Nederland voor dames
pfy uit de hoogste en beschaafdste krin-
gen. Let hierop voor uwe advertentie. .gi
Prijs p. jaarg. f5.25, fr. p.p. f6.-
Concertbureau HANS AUGUSTIN, Amsterdam.
Vertegenwoordiger voor Amersfoort
Fianohandel LOT7XS XSLBXN.
smiZOEIN 191S-101S
I Donderdag 11 ivovemher:
Piano-avond MYRA HESS,
De gevierde Engelsche Pianiste.
XI Donderclas 13 Januari
Kamermuziek-avond
Hollandsch Strijkkwartet,
H. I.EYDENSDORFF ie Viool. COR KINT Alt,
BRAM MENDES 2e Viool. THOMAS CANIVE7. Violoncel.
Programma: BEETHOVEN, MOZART, DVORAK.
Ill Donderdag Maart
Liederen-avond ILONA DURIGO,
de wereldberoemde Hongaarsche Zangeres.
Aan de vleugelEVERT 0 0 It N E LI S.
Abonnementen voor de 3 avonden (niet-persoonlijk) slechts I' 3.ver
krijgbaar bij den Pianohandel LOUIS KLEIN, Utrechtschestraat 3, die
op aanvrage gaarne uitgebreid pospectus toezendt.
Gouden Medaille, Gent 1908.
Onder redactie van mevrouw W. VAN DER VECHT, Oud-leerares in Koken
enVoedingsleer.
Dit tijdschrift verschijnt eiken Zaterdag.
Proefnummers gratis en franco verkrijgbaar bij iederen Boekhandelaar en aan
het bureau van »DE HUISHOUDGIDS»
Burgstraat 65, UTRECHT.
proefnummer gratis.
Amsterdam.
jSS)
L. J. VEEN. te:
Steenweg 9 t. o. de Buurkerk, "O tr ©OlXt.
Dames- en Kinderhoeden. - Engelsche Chapelleries.
Fransche- en Weener Modelhoeden.
Machinale inrichting voor het vervormen van alle soorten hoeden.
M. FXROTTXN.
FEUILLETON.
L
24).
Toen kwam Enno los en schold:
»Een onverstandige deern. Frits, door en
door onverstandig. Smijt met het geld om
zich heen alsof het een schort vol veld
bloemen was, draagt witte blouses als een
stadsjuffer, staat op klaarlichten dag niets
te doen en onnut tuig met den ouden man
te praten. En als het werk zich als een berg
om haar opstapelt, dan lacht zij er om».
Neen, hij kon zich dikwijls zóo over haar
ergeren en hij kwam ook niet om haar in
het huisje van den mandenmaker. Alleen
omdat de oude zulk een potsierlijke vent was.
Eens, toen Enno de deur was ingekomen,
had GrAveloh hem ssttoegeroepen en weer
sst! en hij- had bijna krom in bed gezeten
en met stralende oogen in een hoek getuurd.
En wat had er in dien hoek gezeten Kon
Frits het zich voorstellen? Een paar gemeene
rattenEnno had dadelijk met een turf naar
het ongedierte gesmetenmaar toen was de
oude man heelemaal treurig geworden en
had met tranen in zijn stem gezegd:
»Nu heb *je ze verjaagd! Nu komen ze
niet weer. En ik had er zoo'n pleizier in.
De een is blind en de ander voert hem».
>Maar mensch! Zij eten immers je spek op!»
De oude man dacht echter niet aan schade.
Hij was er den geheelen avond niet over
heen gekomen. Zoo'n stom beest zou een
Christenmensch kunnen leeren».
Het aanzoek van Karl Soetbier, waarvan
het jongemensch geen geheim maakte, was
spoedig in heel Spreckholm bekend geworden.
Toen Enno Brinkmeier op een avond weer
tegen Frits Overdiek over Anne sprak en
over een paar gebreken, die hij onlangs bij
haar had ondekt, antwoordde de onderwij-
zerszoon lachend
»Wees tevreden. Die zal je niet lang
meer ergeren». En hij vertelde van den
knappen jongen man, die haar uit Bremen
was nagereisd en haar wel spoedig met zich
mee zou nemen.
Beiden zaten juist in een berkenboschje in
het veen gehurkt en brachten hun geweren
in orde, want zij wilden weer eens een bok
te lijf, waarvan Enno had beweerd, dat hij
gewoonlijk in de schemering van den avond
uit het kreupelhout kwam.
Toen van de plek, waar zijn makker lag
geknield, geen antwoord kwam, keek Over
diek verwonderd van zijn bezigheid op en
zag Enno als versteend voor zich uitstaren
met een flikkering in zijn oogen, zooals hij
die bij zijn vriend nog nooit had gezien.
>Is dat waar?» bracht Enno eindelijk uit.
>Dat Anne Griiveloh verloofd zou wezen?
Vertellen zij het in heel Spreckholm?
Enno wierp met een kreet zijn geweer op
den grond en sprong overeind.
»Enno, de bok!» fluisterde Overdiek. »Ben
je bezeten? Onze bok!»
Enno boorde niet. Hij rende met groote
sprongen dwars door het heidekruid, rende
tot de adem hem begaf. Onder de zilver
wilgen bij den zwarten poel bleef hij hijgend
staan en trachtte tot bezinning te komen.
Wat hem als met een zweepslag had voort
gedreven. was een ongekende, snijdende pijn,
een gevoel van grenzelooze woede jegens
Anne. Hij had de valsche, slechte deern met
zijn handen kunnen worgen. Toen kwam
een doffe verbazing over hem. Wat ging
het eigenlijk hem aan, dat het mandenmakers-
meisje een vrijer had, dat die vrijer met haar
trouwde?
Doch nu drong plotseling als een bliksem
straal het besef tot hem door, dat de aarde
voor hem vergald zou zijn en de hemel be
dorven als een ander dat meisje tot vrouw
kreeg. Hij wilde haar hebben. Hij had haar
lief met al haar ondeugden, met alles wat
hem vreemd en wonderlijk in haar was. Hij
wilde haar in zijn armen houden, wilde haar
lachende lippen kussenHijHij alleen Hij
zou liever zien, dat zij dood was, dan dat
haar oogen een ander vel liefde tegenstraal-
den! Al had zij hem ook niets beloofd
in woorden, toch was haar lachen, haar ernst,
haar heele zijn een belofte geweest. Die be
lofte moest zij houden.
Hij had geen heldere gedachte; hij voelde
alleen met al de woestheid van de natuur
der Brinkmeiers, die hem zonder overleg
voortdreef, tot de zwarte toppen der pijn-
boomen zich vlak vóór hem tegen den hel
deren avondhemel verhieven.
Op het smalle stukje' weiland voor het hutje
lag een wasch te bleeken en Anne was bezig
met het linnengoed1 te begieten. Met twee
sprongen stond Enno naast haar, greep haar
hand en herhaalde buiten adem zijn vraag
aan Overdiek.
»Is het waar?»
Zij uitte een kreet van schrik bij die over
rompeling en bij het zien van zijn woesten blik.
»Is het waar, zeg?».
»Wat toch? Wat bedoel je toch?* Maar
zij kreeg een kleur.
Nu schudde hij haar toornig.
»Je hebt het geweten», zeide hij. »Meisjes
zijn zoo slim. Ik heb 't niet geweten, tot op
dit oogenblik. Maar jij hebt het geweten.
En tóch ga je heen en neemt dien ander.
En lacht mij uit en vertreedt mijn heilige
liefde met voeten».
»Enno, ik
Hij liet haar niet uitspreken.
>Wil je mij wijsmaken, dat je 't niet ge
weten hebt, hoe je mij voor den gek hieldt
als je mij met je heksenoogen lief aankeek?
Dat jij er niets bij gedacht hebt, toen ik op
Schletten's deel met je in het rond zwaaide?
Niks gedacht, als ik avond op avond bij
jullie kwam. Maar neem je in acht, jij gladde
slang. Vóór ik het toesta, dat die Bremer
je naar 't altaar leidt, sla ik hem al zijn
beenderen in zijn lijf stuk*.
Met haar gelaat in de handen en het hoofd
gebogen liet Anne zijn woeste drift over
zich heen razen als een lentestorm en voelde
met schrik en beklemdheid de zaligheid van
een groote, hartstochtelijke liefde. Toen hij
zweeg, omdat hij, niet aan spreken gewend,
geen woorden meer vond, hief zij haar hoofd
op en zei
•»Er is niets van aan».
(Wordt vervolgd.)