3°|o Tijdgeestbriefjes
Wyberf
weder verkrijgbaar.
DE HUISHOUDGIDS
Stoomwasscherij W. G. BURGER.
Hoe Icoolc ilc
het ziiinig-st?
VETTER Co.
De Controleur,
HONIG's Maizena en Puddingpoeders
Gouden Medaille, Gent 1908,
Onder redactie van mevrouw W. van' der VECHT, Oud-leerares in Koken
en Voedingsleer.
Dit tijdschrift verschijnt eiken Zaterdag.
Proefnummers gratis en frauco verkrijgbaar bij iederen Boekhandelaar en aa
het bureau van >DE HUISHOUDGIDS*
Burgstraat 65, UTRECHT.
=33* ZEIST, «as
AMKRIKAANSCH SYSTEEM.
Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen
GOEDE BEHANDELING.
Goederen worden te Amersfoort
OPENBARE LEESZAAL
Beukenlaan 2.
Vrjje toegang voor ieder boven 18 jaar.
Couranten Vakbladen Tijdschriften
Boeken Adresboeken.
UITLEENBIBLIOTHEEK.
BILLIJKE PRIJZEN
Woensdags franco gebaald en gebracht.
PROSPECTUS wordt op aanvrage gratis toegezonden.
Ter beantwoording van deze vraag wordt op Maandag 20 Maart, te 8 uur,
en Dinsdag 21 Maart, te 2'/2 uur en te 8 uur, in de zaal van ,,Aiiik-ilin"
een KOOKVOORDRACHT met demonstratie gehouden op de bekende
JUNKER RUH-OASFORNUIZEN.
Braden van verschillende soorten vleesch zonder vet en zonder boter.
Koken van visch zonder water. Bakken van verschillende soorten gebak.
Het gasverbruik kan van opgestelde experiment-meters worden afgelezen.
Uitnoodigingen zijn voor belangstellenden gratis verkrijgbaar;
aan het Kantoor der Gasfabriek,
bij de flrma B. BROM, Langestraat 27,
J. KOOL, Utrechtscheatraat 33,
v I K. ran NIK, Utrechtse-bestraat 18.
lil 14
Naar School
rnl U owen kinderen een paar Wybert-lableHen
tlcdite weer Ie bcirfiuilen.
t Tabletten
CKEDIET-VEREEN IOINO
te Amsterdam.
Correspondentschap te Amersfoort
mr. H. J. M. van den BKRGH.
WI LU El.M 1N ASTRA A T 5.
Zij stelt zich ten doel
het verleenen van Credieten onder per
soonlijke of zakelijke zekerheid of in-blanco
het incasseeren van handelspapier
het ontvangen van gelden déposito
en rekening-courant.
Bij den ondergeteekende verschijnt 8
iederen Woensdag
Be Hollaudsclie Lelie,
'f. Weekblad
onder Hoofdredactie
VAN
Jonkvr. ANNA de SAVORNIN LOIIMAN.
De Hollandsche I.elie is hctcenigc
5j Weekblad in Nederland voor dames
k uit de hoogste en beschaafdste krin-
v gen. Let hierop voor uwe advertentie. y
ji Prijs p. jaarg. f5.25, fr. p.p. f6.-
proefnummer gratis.
'i Amsterdam. L. J. VEEN. 1
ltistill. Wijnen. Likeuren.
Lieve Vronwa-kerkhof, AMERSFOORT.
LEEST
Oiiaflinnkelyk weekblad voor
Nederland.
Het bevat, behalve de vele scherpe
critische beschouwing. 1, een uitste
kende, beslist objectieve financieele
rubriek, alsmede een revue der bui-
tenlandsche caricaturen. Vraagt gratis-
toezending gedurende een m^id
en gij zult U abonneeren.
ADMINISTRATIE
0. Z. Voorburgwal 19
te AMSTERDAM.
U ontvang', de beste kwaliteit voor billijken prijs indien U uwen winkelier vraagt naar
Verzamel de zeer mooie plaatjes die er bij cadeau worden gegeven in HONIG's
Maizena-Album, dat voor 30 cent bij Uwen winkelier verkrijgbaar is. De serie
plaatjes bestaat uit 106 mooie kijkjes op plaatsen in Nederland. Het ALBUM
bevat voor ieder plaatje een aardige plaatsbeschrijving. Plaatjes, die U dubbel
heeft, kunnen worden geruild.
Fabriek DE BIJENKORF*
Koog aan de Zaan. voorheen M. K. Honk.,
FEUILLETON.
ijst 'EMssmm.
n (Slot).
>Ik zou wel eerder gekomen zijn, mevrouw
Dunseitb, maar ik heb het druk gehad, heel
druk met werk, dat niet verwaarloosd kon
worden, werk, dat nu gelukkig klaar is. Ik
vond uw uitnoodiging pas toen ik zooeven
thuis kwam en ik heb mij gehaast te komen
ondanks het late uur« zeide de detective.
Zij wachtte geduldig, tot hij uitgesproken
had. Zij wachtte, alleen uit aangeboren be
leefdheid, iets dat hem niet ontsnapte, want
in haar diepe ellende had zij thans geen
aandacht voor kleinigheden uit het dagelijksch
leven.
>0, maar ik kan dit niet langer verdra
gen" riep zij plotseling uit, met een onver-
wachten schok, die haar lichaam deed trillen.
En eerst toen Weidler opkeek, merkte hij,
dat ze tranen in de oogen had.
«Wat kunt u niet verdrager, vroeg hij
vaag.
•Het is niet waar, wat Lucy Braley in
haar bekentenis heelt geschreven. Zij heeft
de diamanten niet gestolen. Dat zou ze nooit
hebben kunnen doen".
Maar ze heeft toch bekend en haar vlucht
heeft die bekentenis heel aanneemlijk ge
maakt".
•Die bekentenis is een leugen. Ze heeft
haar met voorbedachten rade geschreven.
Zij wilde de ware dievegge redden".
Wie was dan de dievegge?'*
Zij doorstond zijn blik; maar haar gelaat
was even wit als de kant aan haar hals.
•Dat weet u wel" zeide ze.
»U óok f"
•Natuurlijk snikte ze. »lk heb toch self
de diamanten weggenomen. Ik ben de eenige
dievegge in dit huis".
Zij keek door haar tranen naar Weidler,
die onbewogen was blijven zitten.
Dat wist ik, mevrouw Dunseith" erkende
hij bedaard. »Dat heb ik aldoor geweten
Een oogenblik was ook op zijn goedig
gelaat een schaduw van de smart, die de
oogen van de vrouw tegenover hem zoo tra
gisch maakte.
«Ik was te gelukkig" snikte ze opeens.
Het is meer dan ik verdiende. Dat kon ook
niet duren".
•Wat niet'!1" vroeg Weidler, die nu éen
en al vaderlijke deelneming was.
•Alles" was het vage antwoord van de
diep ongelukkige vrouw.
Weidler zat onbeweeglijk, geheel in de
war nu door haar tranen.
>Hebt u al geprobeerd ik bedoel, hebt
u er al over gedacht... Hebt u alles al met
uw man bepraat" bracht hij eindelijk uit.
•Ik was er te bang voor" bekende ze.
•Ik ben te laf om dat te durven".
Weidler wachtte verlegen, want ze schrei
de nu weer, niettegenstaande haar pogingen
om kaim te blijven. Zij bette haar oogen
met haar belachlijk klein kanten zakdoekje
en keek hem weer aan.
•Crotty zeide, dat hij met geld gratie
voorvoor Alfred Rickey zou kunnen
krijgen. Hij maakte inij wijs, dat hij hem
naar Italië zou helpen, waar Rickey de rest
van zijn leven wilde slijten. Hij beweerde,
dat het alleen maar een quaestie van geld
was geld, dat voor mij niets kon uitma
ken".
•En dat geloofde u maar" vroeg Weidler.
»Ik moest wel. Hij liet me zelfs brieven
Die geschreven waren dooreen kameraad,
den knapsten vervaardiger van handschrift,
die er rondloopt".
Maar hoe weet u dat nu?"
•Moet u het bepaald weten, zelfs
zelfs al zult u er verdriet van hebben
•Ja, ik wil het liever weten".
Omdat Alfred Rickey in de zelfde maand,
dat Crotty vrij kwam, stierf".
„Stierf?' herhaalde ze. Zij bleef doodstil
zitten, strak voor zich uit starend. Het leek
Weidler een eeuwigheid toe. Haar bleekheid
heid en haar doodelijk stilzwijgen maakten
hem angstig.
Het is nu voorbij!» zeide hij halfluid en
te gelijker tijd voelde hij, dat hij drifiig moest
uitvallen, wilde hij niet door zijn ontroering
overmeesterd worden: »En die schurk van
een Crotty heeft gelogen, heeft alles van a
tot z gelogen*.
Maar alles was zoo waarschijnlijk* zeide
ze, voor zich heen.
Dat moet wel, anders hadt u niet zóo ge
handeld*.
•O, maar ik was zelfs te laf om te doen
wat u denkt. Ik heb de diamanten alleen
maar ergens gebracht, waar hij ze vandaan
kon halen. I.ucey Braley zag mij naar be
neden gaan en de deur van het nachtslot
doen. Zij zag alles, maar ze begreep er niets
van. Zij dacht aan heel iets anders en zij
meende mij te helpen, mij te redden met wat
ze nu heeft gedaan*.
•Ik wist, dat Crotty hier was geweest*.
Hoe kon u dat weten?*
Door de vingerafdrukken, die hij op de
rozenhouten tafel in de vestibule heeft achter
gelaten toen hij de juweelen wegnam. Een
uurtje in het hoofdbureau heeft me geholpen,
er achter te komen van wie die afdrukken
waren en wat dat heer alzoo op zijn kerf
stok had*.
•Maar hoe zal dit eindigen», klaagde zij.
•hoe kan het ooit eindigen?*
»Het is al uit, mevrouw Dunseith. Zooals
ik u reeds zeide, ben ik opgehouden en
daarom kon ik niet dadelijk aan uw roep
stem gehoor geven, hoe dringend het ook
scheen. Ik moest Crotty volgen, want ik wist,
dat hij de steenen nog niet had durven ver-
koopen, dat hij ze nog bij zich had. Van
avond om een uur of acht kreeg Crotty
twist met een kameraad uit East-Side. Ilij
beschuldigde dien man, dat hij zijn zakken
had gerold. De ander, een zeer goed vriend
van mij liet zich dat niet aanleunen en u
begrijpt de rest*.
Op haar vragenden blik vervolgde de
detective
Het is anders nogal duidelijk. Die vriend
van mij zocht twist met Crotty en in een
oogenblik lag Crotty ouder. Vanavond om
elf uur is hij ten gevolge van schedelbreuk
gestorven op de operatietafel van het zieken
huis*.
«Hoe verkeerd is alles toch geweest*
snikte mevrouw Dunseith in wanhoop.
•Ja, het was beelemaal verkeerderkende
Weidler, «want het was geen vriend van
Crotty, die zakkenroller, maar wel agi vriend
van mij*.
«Van u?«
•Ja* zeide Weidler, in zijn zak tastenden
er het collier uithalend, een kort snoer van
diamanten, gezet in schakels van platina.
«Maar het allcrverkeerdste was, dat u niet
naar uw man is gegaan en hem alles van
het begin af verteld hebt*.
Zij liet haar hoofd hangen, terwijl zij
poogde, haar tranen in te houden.
nof? verteller zeide ze einde
lijk. »Ik zal hem alles nog vertellen*.
Weidler stond op en keek naar de gouden
tressen boven den mooien blanken hals.
I oen haalde hij diep adem en knoopte zijn
jas dicht. »En als u er nu niets tegen hebt,
dan stap ik op en ga telegrafeeren om uw
kamenier zoo gauw mogelijk weer bij u te
brengen*.
