Landdag van den N.A.O.R.
DE PRINS.
„Het Groot-Verbond",
IJZEREN GRENDELS,
SOMNAMBULE
Ij&ncLg'oecL Soestdijlc,
Stoomwasscherij W. G. BURGER.
GERTY.
CREDIET-VEREENIGING
te Amsterdam.
Correapondentoohap te Amersfoort.
er, H. J. X. Tan den BBRUH.
WILHELKINASTKAAT 5.
ZIJ stelt iioh ten doel
het Terleenen Tan Credieten onder per
soonlijke of zakelijke zekerheid of
ln-blanoo.
het inoaueeren van handelspapier
het ontvangen Tan gelden ft déposito
en rekening-courant.
Eene vlotte regeling der Uitkeeringen is in het belang der verzekerden
VERZEKERT U DAAROM BIJ DE
ALGEMEENE
BINNEN ACHT- DAGEN n
Maatschappij van Levens
verzekering en Lijfrente
Damrak 74 AMSTERDAM
Jti-echt en Oostelijk Zuid-Hollend:
illkudc 4li, UTRECHT
In eiken Boekhandel teekent men in op den 16en Jaargang van
De mooiste Illustratie in Nederland.
Behalve een groot aantal zeer fraaie platen en portretten, over den Enropeeschen
Oorlog, meestal van onze eigen fotografen, en de voornaamste gebeurtenissen in Neder
land en in het buitenland, tal van belangrijke geïllustreerde artikelen op elk gebied en
boelande novellen van bekende auteurs, begint vanaf heden in dit weekblad een nieuwe
serie romans
Roman van Ethei. M. DELL,
Schrijfster van >Als een Adelaar», »De Rotsen van Valpré», enz.
Hierna verschijnt een nieuwe zeer boeiende roman van de bekende schrijfster
H. Courths Mahler, van wie vroeger in »De Prins»werd opgenomen »Roode
Rozen».
Verder in de Bibliotheek yan >De Prins» de boeiende roman van
A. GEOFFROY
WC Allo abonnó's z^jn verzekerd.
Door den Europeeschen oorlog zijn alle materialen aanmerkelijk in prijs gestegen
Daarom is, zoolang deze toestand duurt, de
pr{js per 13 nummers gedurende 3 inaandeu 1)5 ceut, franco per pont f 1.14.
Zoo spoedig zulks mogelijk Is, zal de oude prijs weer worden ingevoerd.
Abonnementen kunnen te allen tijde aanvangen, doch alteen bij het einde van
den jaargang worden opgezegd.
Men abonneert zich bij eiken Boekhandelaar, bij de Agenten en bij den Uitgever
N. J. BOON, Auisteldjjk 13, te Amsterdam.
Men ontvangt wekelijks een prachtige illustratie van ifi i jo bladzijden op mooi
papier met 40 ft 45 platen.
BEZOEKT DEN
waarvoor H. M. do Koningin-Moeder welwillend een ge
deelte van liet.
heeft afgestaan, op Dinsdag 1 Augustus, te half drie.
TOICAZTG VRIJ.
SLUIT U
AAN BIJ
grootste organisatie in Nederland tot handhaving van
een krachtigen Nationalen handel, industrie en landbouw
in eigen land.
Inlichtingen bij het Bijkantoor Utrecht, Oudkerkhof 27üi"
VRAAGT IN UW CAFÉ,
VRAAGT UW LEVERANCIER
HelleR»i*eker's bitter
Het fijnste OranJetoltter.
Fabrikanten: H. Hellebrekers Zonen, Rotterdam.
3=i* ZEIST.
AM ERIKAANSCH SYSTEEM.
Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen
GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE PRIJZEN
Goederen worden te Amersfoort 's Woensdags franco gebaald en gebracht,
PROSPECTU9 wordt op aanvrage gratis toegezonden.
FEUILLETON.
Daar Beek volhardde in zijn zwijgen,
barsstte lady Betty uit In tranen en snikte
zij: >Het was toch mijn schuld niet,dat ik
geld noodlg had en moest trachten, bet op
de eenr of andere wijze te krijgen".
»Ik vrees», zeide Beek koel, >dat u den
roman van Arsène Lupin »De diei uit de
groote wereld" heeft gelezen en daardoor
behoort tot zijn domme navolgers. Dat is
allemaal heel mooi in een roman, maar in
het werkelijke leven is diefstal, diefstal, al
beweert de vernuftige schrijver ook het
tegendeel, en wie stelen wil, moet de ge
volgen dragen".
Praat nu toch niet zoo dwaas, mijnheer
Beek" zeide lady Betty half boos. »U wilt
mij toch niet rangschikken onder het soort
volk, dat rondloopt met knuppels en revol
vers, en Inbreekt in brandkasten. Wat ik
ook zijn mag, een huichelaarster ben ik
niet. Mij dunkt, dat ik even goed moet
leven ala anderen in mijn positie, en dat
kan ik niet doen zonder geld.'
Mijn manier om aan geld te komen, is
beter dan die van sommige bankiers en
woekeraar», die weduwen en weezen be
stelen; hetgeen ik steel, ontneem ik aan
menachen die het beat kunnen missen. Dat
moet toch in mijn voordeel getuigen".
•Dat kunt u probeeren, lady Betty,"
zeide Beek kortaf, wanneer u voor een
jury van uw landgenooten zult verschijnen".
Achter lady Betty kwam een kalme man
van middelbaren leeftijd binnen en legde
de hand op haar schouder.
«Neem mij niet kwalijk, mijnheer," zei
de bij tegen Beek, >plicht ia plicht. Ik zag
u uw buia uitgaan, mylady, en ben u hier
heen gevolgd. Er staat een rijtuig te
wachten".
Hou je niet van Starkey Colthurst?»
vroeg ik aan Beek, toen we samen naar
huis wandelden. Ik meen reeds ergens ge
zegd te hebben, dat Starkey Colthurst bij
mijn vader onder-minister van Buitenland-
sche Zaken was.
•Eerst niet, nu wel», antwoordde Beek.
>Er was iets in zijn gelaat, dat mjj onwil
lekeurig afstiet. Toen ontdekte ik wat het
was. Hij lijkt veel op onzen ouden vriend
Maxwell, die te Cambridge is weggestuurd,
en zich later heeft ontwikkeld tot promotor
van ondeugdelijke Maatschappijen».
•Je hebt gelijk», zeide ik, »er bestaat
een groote gelijkenis tusschen hen, al heb
ik het nooit opgemerkt eer je het zeide.
Maar wees gerust, oude jongen, Colthurst
is Maxwell niet. In den laatsten tijd heb
ik dien echter herhaaldelijk gezien hij
vertoont zich nogal eens in het Lagerhuis,
en naar zijn uiterlijk voorkomen schijnt hij
het best te maken».
>Ik heb hem ook gezien. Hij lijkt niet
werkelijk op Colthurstalleen de omtrek
van zijn gelaat. Daarom heb ik mijn voor
oordeel overwonnen».
Ik haal dit gesprek aan, omdat het plaats
had eenige dagen vóór de geweldige poli
tieke beweging, waarin Starkey Colthurst
het voornaamste aandeel had. Iedereen
herinnert zich althans de hoofdfeiten. Die
zullen zoo spoedig niet vergeten worden.
Ik wil alleen aan het licht brengen, welke
rol Beck in dit geruchtmakende drama
speelde.
Het was in den tijd waarin de haat tegen
Duitschfcnd zich weer eens deed gevoelen,
zooals dat geregeld van tijd tot tijd te Lon
den voorkomt.
Ik mag gerust vertellen, dat vader en
Colthurst poogden een vriendschappelijke
verhouding met Duitschland tot stand te
brengen en juist daarom in bet Lagerhuis
werden lastig gevallen met tergende vragen.
De climax werd bereikt toen de oppositie
een motie van wantrouwen voorstelde, lui
dende- Het Huis is van meening, dat de
Regeering van Zijne Majesteit niet voldoen
de de noodzakelijkheid inziet van een sterke
vloot ter bescherming van onze kusten»,
en er natuurlijk een dag werd vastgesteld
voor de bespreking van deze motie.
De bewoordingen, waarin de motie was
gesteld, waren tamelijk gematigd, doch de
dagbladen waren reeds wekenlang woedend
geweest en nu namen de redenaars hun
kans waar. Alle Jingo's deden beurtelings
een aanval op de Regeering cn voorname
lijk op den Minister van Buitenlandscho
Zaken. In duidelijke woorden werd er op
Duitschland gewezen als het land, van waar
de aanval te wachten was.
Onze lafhartige Ministers», galmde een
der redenaars, Hikken de hielen van den
Duitscher, die zich wapent om ons te ver
nietigen, in plaats de vloot bereid te hou
den om het monster bij de keel te grijpen».
Natuurlijk had de Regeering een vaste
en degelijke meerderheid en bestond er
geen oogenbiik vrees voor een nederlaag,
of zelfs voor ernstige verdeeldheid. Doch
de opgewonden woorden brachten toch
eenige sensatie in het Huis teweeg, en in
het land werden velen aangegrepen door
de oorlogspaniek.
Het sprak vanzelf, dat Starkey Colthurst
namens de Regeering aan het debat zou
deelnemen en althans onder de aanhangers
der Ministers vertrouwde men, dat hij den
Jingo's wel hun portie zou geven.
Een paar woorden over Colthurst, eer ik
spreek over hetgeen er dien avond gebeurde.
Hij was een self-made man, knap en goed
gebouwd, ongeveer dertig jaar, met kort
haar en een langen baard; een beetje op
een afstand, zooals men bij lieden van zijn
stand zoo dikwijls aantreft. Verlegenheid
lijkt zoo vaak op trots. Niemand heeft ooit
getwijfeld aan zijn bekwaamheid of zijn
karakter, ^loch niemand heeft ooit recht
geweten,.op welke wijze het hem gelukte,
in het Parlement te komen, hetgeen voor
een arm man even moeilijk is, als voor een
rijke den hemel te betreden.
Bij zijn allereerste redevoering Meek hij
een man te zijn, met wien rekening moest
worden gehouden. Een onverschillig Hui»
kwam plotseling tot het inzicht, dat er een
groot redenaar was opgestaan meer dan
een debater, een man, die door zijn harts
tochtelijken ernst ontroert en overtuigt te
gelijk.
In vijf jaren was Colthurst, wien» werk
zaamheden zijn eerste belofte nog hadden
overtroffen, tot zijn tegenwoordige positie
gekomen, en algemeen geloofde men, dat
de hoogste betrekkingen voor hem waren
weggelegd.
Hij was nog ongehuwd en woonde alleen
in een klein huis te Chelsea, met een oude
huishoudster van buiten, die, naar men
verhaalde, vroeger zijn kindermeid was ge
weest.
Beek en ik waren gedurende het groot
ste deel van het debat in het Huis geweest
en na het eten, zoo tegen half elf, Hepen
wij heen en weer in de lobby, toen Colt
hurst binnenkwam en er, naar ik meende,
heel vreemd uitzag. De harde, vastberaden
uitdrukking van zijn gelaat scheen onheil
spellend voor den een of ander te zijn. Hij
was zóo afgetrokken, dat hij ons zonder
eenig teeken van herkenning voorbij ging,
ofschoon hij ons beiden zeer goed kende.
I'oen hij de zaal doorliep, kwam hij juist
tusschen den Voorzitter en den man die
aan het woord was, een onvergeeflijke in
breuk op de parlementaire etiquette, waar
op gewoonlijk een toornig geroep van
orde, orde uit alle hoeken van het Huis
volgt. Ik beb mannen zien rillen en beven
bij dezen kreet, doch Colthurst begaf zich
langzaam naar zijn plaats, blijkbaar zonder
erop te letten, welk een atorm hij had
verwekt.
(Wordt vervolgd.)
