Publicatie. AMERSFOORT» RIJTUIGIAATSGHAPPIJ Stoomwas.scherij W. G. BURG SR. DE HUISHOUDGIDS LEEST De Controleur, Hïigmfisfiïïs. F L E HIT E Fa. L. v. Achterbergh, VETTER Co. m GERTY. Heden en volgende dagen zal iu mijn etalago een DEMONSTRATIE worden gegeven van de Fabricatie der Russische, Turksclie en Egyptische sigaretten. De fabricatie geschiedt door een Ru9, die ^jdert een paar jaar in Holland een sigarettenfabriek heeft opgericht. De sigaretten worden op ieders verlangen smaak, lengte en dikte gemaakt en zjjn verder steeds by mjj verkrjjgbaar. NEEMT l'ROEFNEEMT PROEF! Beleefd aanbevelend, Utrechtschestr. 44. H. A. Vierdag1 *Jr. WESTSINGEL 38 - TELEFOON 45 ZEIST. «3 AMERIKAANSCH SYSTEEM. Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE PRIJZEN Goederen «orden te Amersfoort 's Woensdags tranen getaald en itebrachl. PROSPECTUS wordt op aanvrage gratis toegezonden. Gouden Medaille, Gent '1908. Onder redactie van mevrouw W. van df.R VECHJ, Oud-leerares in Kok en Voedingsleer. t Dit tijdschrift verschijnt eiken Zaterdag.' Proefnummers gratis en franco verkrijgbaar bij iederen Boekhandelaar e het bureau van «DE HUISHOUDGIDS» Burgstraat, 65, UTRECHT. Onafhankelijk weekblad voor Nederland. Het bevat, behalve de vele scherpe critische beschouwingen, een uitste kende, beslist objectieve financieele rubriek, alsmede een revue der bui- tenlandsche caricaturen. Vraagt gratis- toezending gedurende een maand en gij zult U abonneeren. ADMINISTRATIE 0. Z. Voorburgwal 16 te AMSTERDAM. De ondergeteckenden. vormende het Sub comité voor Amersfoort der Vereeniging «Reisbelasting», veroorloven zich de vrij heid U hierbij dringend te verzoeken een kleine gift af te zonderen voor hen, die om gezondheidsredenen naar buiten moeten en niet kunnen gaan door gebrek aan de noodige middelen. Vragen wij allereerst steun aan hen die reisplannen hebben, ook van de niet-reizen- den zal elke gift dankbaar worden aanvaard, doorm Mej. D.-A. SIDDRÉ. Mevr. GRONEMAN'-Doornbos. Mevr. KNOPPERS -Van Eijbergf.n. Mevr. KNOOTE—Van Lanschot Hubrkcht. Baronesse Van HEECKEREN VAN MOI.EC ATEN - HOLLE. Mevr. KEMPERBlok van Laer. Oudheidkundig Museum. Dagelijks te bezichtigen voor niet leden a fO.10. Kosteloos üos Dinsdags van 10 tot 12 eu van 1.80 tot 3 nur. Brandstoffenhandel. Telefoon no. 155, Bestelkantoor Arnh. str. 1. Kantoor en MagazijnenKoestraat 4-6-8. Engelsche, Scbotsche, Belgische en Hollandsche anthraciet. Gediplomeerde Huishoudsters. Wie eeh HUISHOUDSTER zoekt, kan zich wenden tot het Bemiddelingsbureau voor Gediplomeerde Huishoudsters. Inlichtingen te bekomen bij de vertegen woordigster Mej. B. OTT DE VRIES, Amsterdam, Leidscbekade 99. Spreekuur's Woensdags van 2 tot 4 uur. Distill. Wijilen. Likeuren. Lieve Vrouw»-kerkhof, AMERSFOORT. VAN RIJN'S SMOSTERD Bij den ondergeteekende verschijnt iederen Woensdag Kj-J De Hollandsche Lelie, Weekblad £c) (§9 onder Hoofdredactie van mevr. M. C. KOOIJ —Van Zeggelen De Hollandsche Lelie is hetcenige Weekblad in Nederland voor dames j( (3» uit de hoogste en beschaafdste krin- föj gen. Let hierop voor uwe advertentie, j Prijs p. jaarg. f 5.25, fr. p. p. f 6. proefnummer gratis. Amsterdam. L. J. VEEN. 2 CRKD1ET-VEREENIGING te Ambtsrdam. Correspondentschap te Ambrsfoort. mr. H. J. M. van den BKKMH. IVil.'l klm in astraat 5. Zij stelt zich ten doel het verleenen van Credieten onder per soonlijke of zakelijke zekerheid of in-blanco- hot incasseeren van handelspapier het ontvangen van gelden ft déposito en rekening-courant. FEUILLETON. aal- Ai» een speurhond die een spoor gevon den heeft, nam hij mij haastig mee naar Wormwood Scrubs, en vijf minuten later waren wij in de cel van den gevreesden Watson, alias Cracksbaw. «Een flinke kerel,» fluisterde de cipier ons in, toen wij door den geplaveiden gang stapten, «Ik begrijp hem niet. Hij is in de beste stemming en vol grappen hij zegt dat zijn fortuin gemaakt is als hij eruit komt, en dat hij groote vrienden is met een dettigen aristocraat.» Den volgenden dag begaf Beek zich alleen naar de gevangenis. «Als het wild erg schuw is,« zeide hij, «is het soms voorzichtig, éen van de honden vast te houden.» In een bijzonder goede stemming kwam hij thuis voor de lunch, ik had hem zelden zoo uitgelaten gezien. «Nu, ik moet zeggen, wij schieten goed op,» riep hij. «Apropos, Charlie, ik ont moette zooeven kolonel Winstanley en den jongen Amser, en ik noodigde hen uit, mei ons in Carlton te gaan eten. Ik verbeeld mij, dat Winstanley ons bij het onderzoek kan helpen als hij dat wil.» Het was een prettigs maaltijd. Amser scheen een beetje gedrukt, maar kolonel Winstanley was recht gezellig, totdat éen onzer, wie, weet ik niet meer, iets zeide over de inbraak. Met een gebaar van grap- pigen afscbuw zweeg hij opeens. «Geen woord meer.» smeekte hij, «geen woord meer, als jullie mij een genoegen wilt doen. Door die verwenschtc inbraak heb ik je gastvrije huis verlaten. Kirwood, naar lichaam en ziel gebroken. Wij hadden de Inbraak aan het ontbijt, aan het diner, het avondeten, en 's middags bij de thee. Wij dachten aan inhrekers. wij spraken over inbrekers, wij aten en dronken, wij droom den van inbrekers. Als het nog een week geduurd had, was ik gek geworden. Amser en ik nemen de vlucht naar Frankrijk's gastvrije oorden. Morgenochtend vertrek ken wij naar Parijs.» «Wel,» ripp Beek, «dat treft al heel aardigKirwood en ik gaan er ook heen, dus kunnen wij samen gaan,« Het was voor het eerst dat ik van dit plan hoorde, en het kostte mij moeite, mijn verbazing te verbergen, terwijl Beek nog wat doorging op dit zonderlinge samen treffen. 'Ik merkte op, dat de jonge Amser weinig sprak, ten minste voor zijn doen, en veel dronk. Ik meende dat hij verdrietig was, omdSt hij zijn bewonderaars zoo zeer had teleurgeseld, door den geheimzinnigen inbreker niet te ontdekken. «Niets gevonden, oude jongen hoorde ik hem tegen Beek zeggen, die moedeloos het hoofd schudde. Wij reisden samen met den trein naar Dover. Op het Kanaal hadden wij een lee- lijken legenwind, die de golven opjoeg. Amser ging dadelijk naar beneden. «Op zee ben ik niets waard", zeide hij. «ik ben altijd zeeziek, of ik moet iets over mijn hoofd slaan en stil blijven liggen". «Ik herinner mij, dat je hetzelfde middel gebruikt tegen spoken," zeide Beek lachend en Amser keek met een Hauwen glimlach even achterom, en ging toen haastig naar zijn hut. Kolonel Winstanley, Beek en ik maakten het ons gemakkelijk in dekstoelen. Uit alles bleek, dat de kolonel een ervyen reiziger was. Hij had dadelijk het beste boekje van het dek gevonden, waar hij tegen den wind beschut was, doch een ruim uitzicht had over de tintelende, schuimende zee. Zijn voeten en beenen waren in een met bont gevoerde deken gewikkeld. De geurige rook van zijn sigaar dreef met den wind mee, en naast hem stond een klein, zwart valies, inet, naar ik vermoedde, een veld- I tlesch erin. Beek bezorgde voor ons beiden* een zitplaats naast den kolonel, en begon tot mijn verbazing dadelijk over de inbraak te praten. «Als ik het u niet al te lastig maak, ko lonel," zeide hij, «zou ik gaarne uw mee ning over die zaak willen weten. Ik denk, dat u mij zoudt kunnen helpen bij het vin den van de oplossing." «Beste jongen", antwoordde de kolonel gemoedelijk, «begin maar. Je kunt erop rekenen, dat ik zal doen wat ik kan. Je moet niet denken aan den onzin,- dien ik gisteravond aan het diner vertelde, dat was meer ter wille van Amser datx van mijzelf. Zij laten den armen jongen niet met rust. Ik stel er natuurlijk zeel veel belang in. dat mijn petekind haar sieraden terug krijgt. Wil je een sigaar r' «Neen, dank u, Ik dacht wel, dat u er belang in zoudt stellen. Nu dan, om te be ginnen heb ik Cracksbaw ontdekt.'' «Is. het toch waar? Dan zijn wij klaar. De vinger-afdrukken, de laarzen en al het overige zijn bewijzen genoeg van zijn schuld». «Dat zou zeker het geval zijn, als Crack- shaw niet zonder eenigen twijfel in de ge vangenis had gezeten, toen de inbraak plaats had». Het verbaasde gelaat van den kolonel bij dit bericht was kostelijk om te zijn. De sigaar viel uit zijn mond, en een minuut lang staarde hij Beek aan, zonder iets te zeggen. «Maar, beste jongen,» zeide hij eindelijk, «hoe kan dat nu? De kerel kan toch niet op twee plaatsen tegelijk zijn?» «Ik heb mij een voorstelling gemaakt,» zeide Beek, «hoe het gegaan is. Cracksbaw liet zich blijkbaar met opzet achter slot brengen, om een alibi te hebben. Eer hij in de gevangenis ging, maakte hij de af druksels op den beker. Het is gemakkelijk tc begrijpen, dat hij een medeplichtige had, die om zoo te zeggen in zijn schoenen stond. Het was aardig bedacht. Crackshaw zou de zondebok wezen. Niemand zou den I I werkelijken dief verdenkenwanneer Cracks haw ten laatste ontdekt werd, zou de ad ministratie van de gevangenis zeil hem een onweersprakelijk alibi bezorgen». «Heel vernuftig bedacht», mompelde de kolonel, toen de zaak tot hem doordrong. »cn heel slim van jou, mijn waarde jonge vriend, om dat zoo uit te werken. Opwien heb je verdenking?» «Ik vrees,» zeide Beek ernstig, «dat het éen van de gasten moet gedaan hebben. Het opgehangen touw, de voetstappen en de laarzen en de inbrekerswerkluigcn waren maar om ons op een vaisch spoor te bren gen. U herinnert u wel de voetstappen, die Amser, zooals hij vertelde, langs zijn kamer had hooren gaan Ik herinner het mij» zeide de kolonel, even glimlachend. «Hij trok zijn lakens over zijn hoofd, denkende dat het een spook was». Toen opeens, alsof hem een licht opging, vervolgde hij op geheel anderen toon: «Goede hemel, man, je wilt toch niet zeggen, dat je vermoedens hebt tegen Amser «Met vermoedens houd ik mij niet op, kolonelals ik zekerfleid kan krijgen, wacht ik totdat ik die heb,» zeide Beek. «Ik ver gat, u te vertellen, dat Crackshaw in de gevangenis een beetje tegen den cipier blufte over een aristocratischen vriend, die hem, naar hij beweerde, tot zijn erfgenaam wilde maken, Den dag dat hij uit de ge vangenis kwam, zou hij dien aristocraat ontmoeten. Ik wist dat die persoon, wie het dan ook mocht wezen, te Londen moest wachten tot den dag, dat Crackhaw de ge vangenis zou verlaten, om den buit te ver deden en ik vond het wel interessant, om die ontmoeting bij te wonen". «En beet de kolonel Beek toe. Nie mand zou nu twijfelen aan zijn belang stelling. (Wordt vervolgd). I

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1916 | | pagina 4