De nieuwe Mode.
Mode-Magazijn
ROBERT LEVY
I
Aiiftieitla.
Herfst- en Winterseizoen.
tentoongesteld
De afdeeling- PELTERIJEN
E Fi
Lijnzaadkoeken
en Soyaboonenkoeken
Heyligers VerM,
Chloor!! Chloor!!
LANGESTRAAT 49,
AMERSFOORT.
TEL. 103.
de ontvangst der Nouveauté's
hebben wij de nieuwe modellen
Mantels - Paletots - Costumes - Blouses - Peignoirs.
Bijzonder vestigen wij de aandacht op de speciale afdeeling
ZEER APARTE MODELLEN. VOORDEELIGE PRIJZEN.
hebben wij geheel nieuw ingericht en brengen
eene buitengewone collectie vooral in de echte Bontsoorten.
®®+HH+«a*ua+«i+P!!|Hj+
♦©0
GERTY.
CREDIET- VEREENIGING
te Amsterdam.
Correspondentschap te Amersfoort
uir. H. J. M. ran den BEKGH.
WILHELM IK ASTRA AT 5.
Zij stelt zich ten doel
het verleenen van Credieten onder per
soonlijke of zakelijke zekorheid of
in-blanco.
het incasseeren van handelspapier
het ontvangen van gelden déposito
en rekening-courant.
ilHf Voorloopig zal in AMICITIA op
Zondag- en Woensdagmiddag van half vier
♦ot half zes een «strijkje» gegeven worden
dat 's avonds in Café «Riche» speelt.
H. H. Leden en vreemdelingen met hunne
dames worden vriendelijk uitgenoodigd, de
gezelligheid der Sociëteit met hun tegen
woordigheid wel te willen verhoogen.
HET BESTUUR.
gevestigd teWORMERVEER.
Opgericht 1765.
Voedert uw vee met de zuivere murwe
mirk de „Ster" en W. L.
merk W. L.
uitmuntende door hoog eiwit- en vetgehalte
en groote voedingswaarde.
KERE-DIPLOMA Parijs 1000.
NEGEN GOLDEN MEDAILLES.
(Th. W. J. HEYLIGERS en
mr. dr. H. Th. A. VERHOEF).
Kassiers en ('ouimlsslonnalrs In effecten.
Zl'IDSINGEL no. 43.
Telefoon 337.
Effecten.
Coupons. Incasso's.
SAFE-DEPOSIT.
Cloor verkrijgbaar voor winkeliers en
bleekers in pakken van 2.5 en 5 Kilo a
fl.IO per Kilo, met gegarandeerde bleek-
kracht. Vrij zicht.
C. A. DE BOER,
Chloorhandel, Adelaarstraat 47 te Utrecht.
van het
I
FEUILLETON.
65-1
Door- een paar vragen kwamen wij te
weten, dat de dame Margery Glenmore was.
Haar metgezel was een knappe, goedge-
kleede man van omstreeks dertig of vijfen
dertig jaar, met donkeren knevel, zonder
twijfel een I-'ranschman.
»Dan maar weer naar het station!» riep
Beek.
Hij begon dadelijk de kruiers te onder
vragen.
»Er zullen er wel bij zijn," meende hij,
»die haar prachtige japon hebben opge
merkt. Wij zullen hen allemaal onderhanden
nemen. Het is een taal karrewei, maar ik
weet er niets anders op».
De kruiers waren vol belangstelling en
zenden dat ook'^geweest zijn zonder de
milde uitdeeling van francs, die Beek hield.
Er was een dame in 't spel dat was ge
noeg om hun geestdrift op te wekken. Met
drukke gebaren en luide vragen, over het
perron heen geschreeuwd, drongen zij om
ons heen. Zij deden mij denken aan een
troep jachthonden, eer zij de lucht van het
wild hebben. Eindelijk was er een, die iets
wist. O jawel, hij herinnerde het zich zeer
goed. Mevrouw was verrukkelijk in het
blauw een visioen Zij had geen bagage,
doch voor monsieur droeg hij een valies
naar het rijtuig. Monsieur was stellig een
Franschman, doch madame was een be
koorlijke Engelsche.
Zou hij den koetsier voor ons kunnen
opzoeken
Zeker. Vol zelfvertrouwen liep hij met
ons de lange rij rijtuigen langs, doch zijn
vertrouwen werd beschaamd. Tweemaal lie
pen wij heen en weer, zonder te slagen.
Opeens rukte bij toornig zijn pet af en
wierp die op den grond.
«Ik ben een ezel» riep hij. »De hond!»
Zonder een woord meer te zeggen, liep
onze kruier terug langs de rijtuigen, en
kwam na een paar minuten terug, naast een
rijtuig voortdravend. waarop een fatterige,
jonge koetsier zat met een hoed, die blonk
als een spiegel, en een zwart krulhondje
naast zich.
«Dit is de hond,» verklaarde de kruier.
«Ik herinnerde mij, hoe madame den hond
bewonderde en liefkoosde, eer zij instapte.
Jean, de koetsier, weet het nog heel goed.
Dank u wel, monsieur,» want Beek gat hem
een tientje en wendde zich tot den
kietsier, die met groote oogen keek naar
zulk een schitterende fooi.
Ja, verzekerde hij, hij herinnerde zich
heel goed madame met de blauwe japon,
en monsieur haar echtgenoot. Hij bracht
hen eerst naar het Continental, en daarna
naar hotel Sans Souci, een klein hotel. Bij
het uitstappen betaalde monsieur hem, doch
madame gaf hem bovendien een vijffranc-
stuk voor den hond.
Wij hadden onze taxi gehouden, voor het
geval wij die noodig mochten hebben en
een minuut later reden wij naar hotel Sans
Souci, terwijl de koetsier en de kruier ons
goed succes wenschten.
Aan de deur van Hotel Sans Souci ont
ving ons een forsche, veel te mooi gekleede
man, met een grooten neus, dikke lippen
en opgewekt voorkomen.
»Ja« zeide hij onbeschaamd, «ik heb alle
alle reden om mij de door u beschreven
dame te herinneren. Zij was een dievegge
van de ergste soort».
Als Beek er niet bij was geweest, geloof
ik, dat ik den schurk had geworgd.
«Bedaard, Charlie,» vermaande hij, «wij
hebben wel wat beters te doen dan onbe
schaamde hotelhouders af te ranselen».
De rekel was zeker bang geworden, want
hij begon Beck's vragen een beetje beleef
der te antwoorden.
«Maar wat weet ik ervan zeide hij.
«Monsieur en madame kwamen hier in het
hotel, monsieur schreef de namen in het
boek, M. en Mme Vandelureneen, ma
dame zag niet, wat hij schreef. Monsieur 1
had een valies bij zich madame had in het
geheel geen bagage. Zij ging uit en kocht
allerlei dingen. Dien nacht sliepen zij in
verschillende kamers, wat ik nogal ge«
vond».
«Des morgens was er in het hotel ee®
dame bestolen. Er werd een onderzoek in
gesteld. Monsieur was reeds heel voeg
vertrokken, met achterlating van zijn valies,
en in dat valies werd een armband gevon
den, behoorende tot de gestolen voorwerpen-
«Madame had haar deur gesloten, doen
zij deed spoedig open, anders hadden n'J
het slot opengebroken. Over zichzelf of baat
echtgenoot kon zij geen inlichtingen geven;
zij gaf eerst den eenen naam op, toen een
anderen ten slotte was zij juffrouw Brown^
uit Londen. Natuurlijk verzekerde zij.
zij onschuldig wasdat zeggen ze allemaal,
dat was de zaak van de politie en,de reen
ters, niet van hen».
(Wordt vervolgd).
